Irungo Udalbatzak ez du babestu Natura 2000 Sarea Bidasoako estuarioan zabaltzea
2021-05-07
Partekatu - Compartelo
Pasquier fabrika
Bidasoaldeko Lagunak taldeak honela hitz egin du 2021eko apirilaren 30eko udalbatzari buruz:
Gaur egun tristea da Txingudirentzat. Gaur espazio babestuak, Biodibertsitatea eta
Natura Ondarea babesteko Irunek bere aletxoa jarri ahal izateko aukerari itxiera
eman dio. Balio ekologiko handiko espazioa interes espekulatiboei eman die gaur
Udalbatzak.
Gure udalak Bidasoako estuarioan Natura 2000 Sarea zabaltzen lagundu izana
urrats txikia dirudi, baina, era berean, barregarria litzateke autobusak elektrifikatzea
edo oinezkoentzako guneak jartzea, klimaren krisiaren erronka handiaren aurrean.
Industria-lurzorua izatetik bizitegi-lurzorua birkalifikatzeko Azken Portuko hirigintza
antolamenduko hitzarmena Pasquier enpresarekin onartu izana justifikatzea eta
helburu eta interes desberdinen arteko oreka eskatzea azpijokoan aritzea da.
Oreka ez da lortzen balantzaren bi platertxoetan antzeko pisuak jarriz, alde
baterantz oso desorekatuta dagoenean.
Hori zen gure udalari aurkeztu genion proposamena, hirigintza-hitzarmenaren
onarpena atzeratzeko eta Eusko Jaurlaritzari gure estuarioko ekosistemara
itzultzeko lur horiek erosteko eskatu genionean.
Historian zehar, bereziki berriena, gure hiria hazten joan da naturguneak irentsiz . Ez
gara salbuespena, garapenkeria ikaragarriak ekarri gaitu gaur egungo egoerara.
Horrek alarma piztu zuen Europan, habitatak eta espezieak desagertzera behartzen
ari ginela ikusita, eta, horiek babesteko, Natura 2000 Sarea sortu zen.
Bidasoa-Txingudi Natura 2000 Sarearen parte da, eta estuarioa da haren habitat
nagusia. Estuario horren hedadura ez da nahikoa, ahal den neurrian zabaltzeko
jarraibidearekin.
Aukera hori murriztu egin da, babestutako gune horren eta Natura 2000 Sarearen
hobekuntzaren aurka dauden kanpoko interesengatik.
Naturaguneak lehengoratzea, zaintzea eta babestea ez da kapritxo bat, eta ezin da
zuriketa berdearekin ordezkatu; gure ingurune naturala eta, azken batean, gure
bizi-kalitatea hobetzeko beharra da.
Badirudi garapenkeria zahar eta zaharkituak eutsi egiten diela espero ziren aldaketei
berrikuntza-itxurarekin iritsi diren pertsonek erabakiak hartzeko aukera izan dezaten.
Gure porrota, gure tristura, gure agintari hurbilenei hau ulertarazteko gai ez izatea
da. Ahalegina egingo dugu eta borrokan jarraituko dugu, aurka nor dagoen eta nor
ondoan jakitun.”