Hondakinen plana Ipar Euskal Herrian

cade martxoak 2015Iturria: CADE.

CADE-ko kideak, zabortegiek ingurugiroan sortzen dituzten kalteak azaldu zituen.

CADE-k ohartazari zuenez, zabortegiak ugaltzen ari dira Ipar Euskal Herrian. Departamenduan egiten ari diren hondakinen planak, arazo honi irtenbidea eman nahi dio.

La gestion des déchets du bâtiment est un sujet épineux : comment concilier la sauvegarde de l’environnement avec la construction de nouveaux logements et la démolition des anciens ? La problématique est d’autant plus complexe qu’elle touche l’ensemble de la société : riverains, mouvements écologistes, entrepreneurs du bâtiment, pouvoirs publics. Depuis 2005, un plan départemental des déchets a été adopté par le Conseil général des Pyrénées-Atlantiques, afin d’accompagner les acteurs concernés sur cette question.

Le CADE annonçait mercredi 4 mars l’ouverture du “front des décharges sauvages” et dénonçait leur multiplication dans le Pays Basque nord, ainsi que le manque d’équipements adaptés à ce type de dépôts. Dans sa ligne de mire, huit décharges disséminées sur le territoire : Mouguerre, Bardos, Ustaritz, Bidart, Biriatou, Saint-Pée-sur-Nivelle, Tarnos. Face aux interpellations des comités ou associations de riverains, et bien que ce ne soit pas sa vocation, il a choisi d’entamer diverses procédures juridiques pour contrer la “politique de l’autruche” qui entoure cette question.

Parallèlement, le Collectif participe à la commission de suivi du plan des déchets (voir article associé), conduite par le Département et qui rassemble des représentants touchés par ces enjeux : État, professionnels du BTP, carriers et professionnels du déchet, collectivités territoriales, associations de consommateurs et de défense de l’environnement.

Pour les agents, la première difficulté est technique : quantifier le nombre de déchets produits par le bâtiment. Près de 40 % échapperaient à leur connaissance. Difficile dans ce cas de prévoir le nombre d’équipements nécessaires – plateformes de valorisation permettant le tri des matériaux et installations de stockage de déchets inertes (ISDI) ou carrières.

Cette “fuite” viendrait essentiellement d’une méconnaissance générale des maîtres d’ouvrage des chantiers (notamment privés), à qui incombe pourtant la responsabilité de la gestion de déchets qu’ils ont eux-mêmes du mal à qualifier.

La deuxième difficulté est économique : valoriser (trier), stocker, enfouir les déchets a un coût et il peut être élevé. Le collectif et les agents sont unanimes : cette donnée doit être anticipée et faire partie intégrante du budget des constructions et démolitions, “mais aujourd’hui elle est tertiaire”, estime le technicien de l’environnement.

Pas de ligne budgétaire

L’exemple des PLU, montés par les collectivités territoriales, serait sur ce point édifiant : ils ne prévoiraient pas de ligne budgétaire sur cette question. “Comment peut-on ne pas penser à ce problème quand on veut construire 30 000 logements ?”, s’indigne le CADE.

La question est d’autant plus urgente que les trois ISDI et les deux carrières du Pays Basque ont une durée de vie limitée qui s’arrêtera, pour la plupart, aux alentours de 2022. Elles pourraient certes être reconduites avec les autorisations nécessaires. Mais d’ici-là, le collectif et les agents vont devoir ferrailler dur pour impulser une nouvelle dynamique, qui, pour les agents, relève aussi bien du public que du privé : aux entreprises et aux collectivités territoriales de se responsabiliser sur la gestion de leurs déchets du bâtiment. Ils seront là pour les y aider. Le CADE, lui, continuera à veiller au grain.

Bigarren eskuko liburu azoka Donostian

2 eskuko azoka donostia 2015 martxoaEguzkik bigarren eskuko liburu azoka txiki bat antolatu du Parte Zaharrean.

Laraunbatean izango da, San Bizente parean, 11etatik 3ak arte.

Datorren larunbatean, hilak 21, Eguzkiook bigarren eskuko liburu azoka txiki bat egingo dugu Donostiako Parte Zaharrean. Zehatz-mehatz, Narrica kalean izango da, San Bizente parean, 11etatik 3ak arte.

Liburuak 0,5 eta 2 euro bitarteko prezioan saltzeko asmoa dugu. Beraz, ekimen honen helburua diru pixka bat lortzea baino gehiago, etxean zokoratuta dauzkagun liburuak berriz ere zirkulazioan ipintzea da, betiere berrerabiltze/birziklatzearen filosofiarekin bat eginez.

Norbaitek, guk bezala, etxean enbarazu egiten dizkioten liburu, CD, DVD edota diskoak baditu, ekar ditzake, eta larunbatean berriro zirkulazioan jartzen saiatuko gara. Liburu bat edo beste baino ez badira, Bai Baiuako buzoian utz ditzake (Iñigo kalea, 6). Poltsa bat edo kaxa bat bada, berriz, Belea tabernan utzi (Ikatz kalean).

Animatzen zaitugu gure azokatik pasatzera.

Donostian, 2015eko martxoan

Bizkaiak agerian uzten du EAJ biluzik dagoela Gipuzkoan zabortegien auzian

Artigaseko zabortegi ondoko baso eta erreka plastikoz beteta daudela salatu du Eguzkik URAren, Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Departamentuaren eta Bizkaiko Foru Aldundiaren aurrean. Birziklatzera eraman behar ziren hondakinak ez ziren birziklatzera eraman, eta, gero, huts nabarmen baten ondorioz, inguruetan sakabanatu ziren. Gauzak horrela, zabortegi ondoko mendiak zabortegiaren beraren zati bat dirudi (Berria).
Zabalgarbiko eremua
Hura gertatu zenetik hilabate baino gehiago pasatu da, baina erakundeek ez dute parajea lehengoratzeko neurririk hartu, eta, gaia aipatu zaienean erakutsi duten jarrera ikusita, ez dirudi hartzeko asmorik dutenik ere. EAJk gobernatutako erakundeak dira. Gipuzkoan zabortegiekin zerikusia duen edozer dela eta, sekulako zalaparta sortzen duen EAJ berberaz ari gara. Izan ere, EAJk Gipuzkoan protesta egiten du zabortegiak ixten ez direlako, baina baita ixten direnean ere (horra hor Urteta). A zer eskandalua plastikoena Artigasen ordez Sasietan gertatu izan balitz! (Edo iazko apirilean Berriatuan detektatutako Q sukarra Lapatxen agertu izan balitz!).

EAJk hondakinak erraustearen aldekoa da, eta dagoeneko agindu du Zubietako proiektua martxan jarriko duela hurrengo hauteskundeetan Gipuzkoako gobernua berreskuratzen badu. Alabaina, proiektu txikixeagoa izango da, alde batetik, lehengoa neurriz gainekoa zelako (kostata, baina azkenean publikoki ere hori onartu behar izan dute jeltzaleek) eta, bestetik, Gipuzkoan azken urteotan birziklatzearen alde egindako lanak, kontraesanak kontraesan, inork gutxik espero eta, jakina, errauskailuzaleek desio baino askoz emaitza hobeak lortu dituelako.

Errauskailuak ez du fama onik, ordea, ezta atez atekoaren kontra muturreko jarrerak erakutsi dituzten hainbat herritarren artean ere. Batez ere errauskailutik gertu egongo liratekeen herrietan, esaterako, Usurbilen, Lasarte-Orian edo Andoianen. Horregatik EAJ saiatzen da bere apustua leuntzen errauskailua zabortegien “alternatiba” dela sinestaraziz. “Begira –esaten diote desinformatuta harrapatu nahiko luketen herritarrari–, errauskailua eraikiko dugu, baina, trukean, ez da gehiago zabortegi premiarik egongo”. Izan ere, zabortegiak dira etxe atzeko patioan inork nahi ez duen beste azpiegitura horietako bat. Horra hor zergatik azken urteotan EAJ sutsu baino sutsuago ari den zabortegien kontra, betiere baldin eta Gipuzkoan badaude, noski.
vertedero zabalgarbi
Bada, EAJk sinestarazi nahi duen ideiaren aurrean, behar bezainbestetan errepikatuko dugu errauskailuak ez duela inolaz ere zabortegien beharra baztertzen. Izan ere, errauskailuak sortzen dituen errauts eta zepak botatzeko zabortegiak behar dira. Are gehiago, errauts eta zepa horiek arriskutsuak direnez, ohiko zabortegien ordez, zabortegi bereziak behar dira. Irakurleak ez du guk esandakoa zertan itsu-itsu sinetsi, baina gauzak horrela direla egiaztatzeko, Bizkaiko egoerari begiratu bat bota baino ez du egin behar. Izan ere, Bizkaiko hondakin politikak Zabalgarbiko errauskailua du oinarri duela hamar urtetik. Eta horregatik desagertu al dira zabortegiak? Inola ere ez. Zabalik jarraitzen dute, eta zabalik jarraituko dute urte askoan, gainera. Horren frogarik argiena da Bizkaiko Foru Aldundiak aurten bertan Artigaseko zabortegia handitzeko lanak lehiaketara atera izana. Lan hauek zabortegia beste 26,5 urtez zabalik mantentzea ahalbidetuko dute. Hau da, 2041. urtera arte! (Deia).

Orduan EAJk ez du leku guztietan zabortegien kontrako jarrera sutsurik? Ez, Gipuzkoan bakarrik, “kasualitatez”, gehien birziklatzen duen herrialdean. Bizkaian, berriz, zabortegiak mantentzen eta handitzen ditu, ikusi dugun bezala, eta, gainera, ez dirudi haien kudeaketan aplikatzen duenik Gipuzkoan aldarrikatzen duen zorroztasuna. Horren lekuko da Artigasen salatu berri dugun plastiko botatzea, baina hori ere peccata minuta da beste zenbait kasurekin alderatuta. Horra hor, Zallako Las Lagunaseko zabortegia. Udalak, irregulartasun ugari atzeman ondoren, ixteko eskatu du. Portzierto, irregulartasun horietako bat Zabalgarbiko zepak bertan bota izana da (Zallako Udala).

Bai, Bizkaiko ispiluari begiratu baino ez zaio egin behar konturatzeko EAJ biluzik dagoela Gipuzkoan zabortegien kontra sutsu baino sutsuago ari denean. Zabortegiaren kontra sutsu baino sutsuago eta, oroz gain, errauskailuaren alde ERRE KE ERRE. Kontua da ez birziklatzea.

Eguzki, 2015eko martxoan

«Zero zabor aroan» sartuta Gipuzkoa «punta-puntan» jarriko dela iragarri dute

zero zabor era berria 2015 martxoaIturria: Berria. Hondakinen kudeaketan egin diren urratsekin segitu behar dela esan du Zero Zabor taldeak.
Agintari eta gizarte ordezkari ugari elkartu ditu.

«Zorionez, hondakinen kudeaketaren inguruko eztabaidak dagokion lekua hartu du gizartean», nabarmendu zuten atzo, Usurbilen (Gipuzkoa), Zero Zabor ingurumena babesteko elkarteak antolatuta egin zuten ekitaldi bateko jendaurreko ekitaldian. Eztabaida horrek hondakinen kudeaketaren auziari «benetako» konponbidea emango diola nabarmendu zuten, eta Gipuzkoari aukera emango diola, «zero zabor aroan» sartuta, munduan «punta-puntan» jartzeko gaiari buruzko ikerketetan, neurrietan eta teknologian. «Ezin dugu aukera hori galtzen utzi, etorkizun iraunkorra eraikitzea guztion ardura baita».

Gaiari buruzko eztabaida antzuak alboratzeko deia egin zuten: «Osasuna eta ingurumena gai zeharlerrokoak dira guztiz. Utz diezaiogun behingoz gai hau gure artean lehian ibiltzeko erabiltzeari eta jar gaitezen baikortasunez auzolanean». Mezua indartzeko, saioaren amaieran argazki bat egin zuten hondakinen inguruko eredu zirkularra irudikatuz. Gizarteko ordezkari —alderdi politikoetakoak, sindikatuetakoak, unibertsitatekoak— eta agintari ugari joan ziren Usurbilera, deialdiarekin bat. Han izan ziren, esaterako: Gipuzkoako Foru Aldundiko Ingurumen diputatu Iñaki Errazkin; GHK Gipuzkoako Hondakinen Partzuergoko lehendakari Ainhoa Intxaurrandieta; Tolosaldeko, Debagoieneko eta Sasietako mankomunitateetako ordezkariak, eta hainbat udaletako —Pasaia, Bergara, Orexa, Usurbil eta abar— alkate eta zinegotziak; Zubietako herri batzarreko kideak ere bai.

Plaiaundiko Zubieta ez da benetako alternatiba

Inst. dep. Plaiaundi zubieta 2015 otsailaOtsaila amaieran argitaratutako testua.

Duela 24 bat urte (1991eko abenduaren 5ean) Eusko Jaurlaritzak, Gipuzkoako Foru Aldundiak eta Irun eta Hondarribiko Udalek kooperazio hitzarmen bat sinatu zuten Txingudiko Badia berreskuratzeko, mantentzeko eta babesteko. Aipatu hitzarmena 1993eko uztailaren 8an erakunde berdinek berretsi zuten AKORDIO baten bidez eta horretatik Txingudiko Baliabide Naturalen Babespenerako eta Ordenaziorako Plan Berezia sortu zen. 93ko AKORDIO horretan jadanik agertzen zen Plaiauandiko kirol instalazioak babestutako eremutik ateratzeko konpromezua. Hala ere, konpromezu hori bete gabe jarraitzen du gaur egun eta, okerrena dena, ez dago inongo itxaropenik hurrengo urteetan burutuko denik.

Txingudiko balio ekologikoen onarpenari esker, Bidasoako itsasadarra, munduko hezegune garrantzitsuenak biltzen dituen Ramsar Hitzarmenaren partaidea izateaz gain, KBE (Kontserbazio Bereziko Eremua) eta HBEB (Hegaztien Babeserako Eremu Berezia) figurenpean, Europako Natura Sarean sartu zen.

Bai Plan Bereziak eta bai KBEren eta HBEBren kudeaketa dokumentuek zehazten dute gaur egun kirol instalazioek betetzen duten alderdia padura modura berreskuratu behar dela. Kirol instalazio berriak eraikitzea, beste arazo bat da orain arte konpondu nahi izan ez dena edo aurrera eramaten jakin ez dena.

Kirol instalazioak kentzeko epea lau urte baino laburragoa den une honetan, Zubietako kokapenaren bukaezineko kiribilarekin berriro hasi nahi dute eta, bideragarria ez bada, beste aukera batzuk aztertu. Azken hamarkada hauetan ez da ezer aldatu, Plaiaundiko instalazioak kentzeko premia izan ezik. Zubieta jarraitzen da Hondarribia izaten, bertako eremu batzuk jarraitzen dira pribatuak izaten, uholde arriskua duen lekuan dago, babestutako espezieen bizilekua da, kirol instalazioen eraikuntzak beste industria, komertzioa edo etxebizitza garapenen menpe jarraitzen du. Laburtuz, argi dago Zubietan ez dela ez rugby zelairik, ez  atletismo pistarik, ez eta instalazio osagarririk eraikiko.

Bi urteko epea ematea “Zubietaren apostuan urrats esanguratsuak emateko” geratzen den denbora baliotsua xahutzea baino ez da. Denbora hori, denboran bideragarriak diren eta Zubietako eragozpenak ez dituzten beste aukeren gainean lan egiteko erabili beharko litzateke. Aukera horiek esistitzen dira, oso ezagunak dira eta ez lirateke Zubietako porrotaren ondorengo B aukera modura utzi beharko.

Txingudiko Plan Berezia ez betetzeak garbi erakusten du ez dela inoiz aintzakotzat hartu. Agian, inplikaturiko erakundeen borondatearen baitan dagoen “tokiko” zerbait modura ikusi delako. Baina orain, gauzak aldatu dira, izan ere, KBErako eta HBEBrako onartutako kudeaketa planak ez betetzeak Europako erakundeen zigor ekonomikoak suposatuko ditu. Ez dugu ahaztu behar erakunde horiek Life programaren bidez dirulaguntzak onartu zituztela arazo hau konpontzeko, baina konprometitutakoa ez  burutzeagatik dirulaguntza horiek itzuli egin behar izan zirela.

Irungo Udaleko azken gobernuek gai honekiko erakutsi duten interes eta borondate polítiko eskasak inork nahi ez duen egoera saihestezina ekarriko du. Gauzak aldatzen ez badira, instalazioen erabiltzaileek ikusi beharko dute hauek desagertzen direla ordezko batzuk izan gabe. Orduan, alferrikakoa izango da kanpoko errudunak bilatzea, Irungo Udaleko arduradunen utzikeriaren ondorioa izango baita.

BIDASOALDEKO LAGUNAK:

Eguzki Bidasoaldea antinuklear eta ekologista, Itsas Enara Ornitologia Elkartea, Ekologistak Martxan Gipuzkoa, SEO/BirdLife, Federación AA.VV. OIASSO 2000 auzo elkarteen federazioa.

2015 Otsaila 20     IRUN

Tratatu gabeko zaborra botatzen ari dira Artigasko zabortegian

artigas plastikoak 2015-01-30 txIturria: Berria.  Artigas inguruko mendialdea plastikoak janda agertu zenetik ia bi hilabete igaro dira; egoera ikustera joan, eta kamioia tratatu gabeko hondakinak jaurtitzen ikusi du BERRIAk.

Bilboko Artigas zabortegiaren inguruko mendialdea milaka eta milaka plastikok janda agertu zenetik ia bi hilabete igaro dira, eta triskantza haren arrastoak begi bistakoak dira oraindik. Jadanik zaborrak ez du lur osoa estaltzen. Zuhaitz eta zuhaixka guztiak ez daude plastikoek itota. Kalterik handieneko lekuan sartuta ere, gora begiratuz gero, zerua ikusten da. Baina ingurua ez dago garbi. Zuhaitzetan plastiko zatiak zintzilik daude oraindik. Askoz gutxiago, zatituago, baina badira. Oinak plastikoen artean trabatu ordez sasien artean trabatzen diren arren, sasi horietako asko plastikoek harrapatuta daude. Lokatz artean, zabor multzoak pilatzen dira; asko, lokazpean jada; beste asko, gainean.

Ez da igartzen instituzioren baten edo zabortegiaren arduradunen aginduz garbiketa talderik ibili denik lanean. Litekeena da norbaitek garbiketan lagundu izana. Baina agerikoa da naturaren indarrak egin duela lana; guztia ez bada, lanik handiena bai, gutxienez. Otsailean izandako eurite eta elurteek milaka eta milaka plastikozko poltsa eraman dituzte. Ur handituta egon da berez errekatxoa dena, ur-jauzi indartsu eta guzti. Elurrak 30 bat zentimetroko altuera hartu du. Horrek guztiak zaborra zapaldu, lurperatu eta malda handietan behera eraman du.

Hala ere, asko dago egiteko oraindik. Erreka bazterrak, adaxkak, lurra, milioika plastiko zatirekin nahastuta dago. Gero eta zati txikiagorekin, ez urtarrilean bezain era deigarrian, baina garbitzen gero eta zailago den moduan.

Kamioien bisita

Urtarrilaren erdialdean haizeteak tratatu gabeko zaborra zabalduta eragin zuen kaltearen lekuko izanik, gertaera izan zenetik ia bi hilabetera egoera bertatik bertara zein den jakin nahian, atzo BERRIA Artigasera joan zen berriro. Maldan behera jaitsi, eta inguruaren egoera erakusten duten argazkiak egiten ari zela, lanean zebiltzan zabortegian. Kamioiak ere ibili ziren joan-etorrian, zakarra eramaten.

Zaborrez betetako bi kamioi iritsi ziren, zehazki, BERRIA inguruetan egon zen ordu erdian; 16:00ak ingurutik 16:30 aldera arteko tartean. Berdea zen kamioi bat; zuria bestea. Zaborra lurperatzen duten lekura joan, eta barruan zuena bota zuten biek. Kamioi berdeak jaurti zuena gris kolorekoa zen, lurraren kolorearekin asko bereizten ez zena, eta homogeneoa. Soinu leuna egin zuen lurrera erortzean. Tratatuta eta txikituta zegoen zabor hori.

Kamioi zuritik jaurti zutena, ordea, ez zen kolore bakarrekoa. Ez zen txikitutako materiala. Kolore askotako poltsak eta materiala zirela atzeman zitekeen urrutitik. Zabor poltsen moduko kolore zuriak, beltzak eta urdinak, besteak beste. Kamioitik jaurtitzean, zarata gogorragoa egin zuen; gai solidoek egiten duten soinu sendoagoa. Ez zegoen txikituta zaborra. Ez zegoen tratatuta.

Hala ere, bertan jaurti zuen kamioiak, eta zaborra zapaltzeko lana duen ibilgailua gainean ibili zen aurrera eta atzera, ohi bezala, zaborra lurperatzeko prestatzen. Tratatutako zakarra eta tratatu gabekoa nahastu, eta elkarrekin zapaldu zituzten ondoren, zabortegian lurperatzeko.

Bizkaiko Foru Aldundiaren, zabortegiaren eta zaborrak tratatzeko zeregina duen TMB tratamendu mekaniko-biologikoko plantakoen arabera, iristen den zabor guztia tratatzen da lurperatu aurretik. Europako araudi berriari jarraituz egiten da hala, eta horregatik aurkezten dute Europako plantarik onena gisara.

Hain justu, egunkari honek urtarrilaren 30ean zabortegiaren inguruko mendialdearen egoeraren berri emanez kaleratu zuen albistearen harira, azalpenak emango ditu gaur Iosu Madariaga Ingurumen diputatuak Batzar Nagusietan, EH Bilduren eskariz.

 

 

 

Ondarroako Udalak lau urtean egindako lanaren balorazioa

Ondarruko portua 24-10-2012

   Lau urtean Ondarroako Udalak bide ona hartu du gure inguru naturala zaintzeko, baina gauza asko daude egiteko oraindik herri ekologiko bat lortzeko.

BATZORDEA MARTXAN. Duela lau urte udaleko ingurumen batzordea berriro martxan ipini zen. Erabaki ona izan zen, bertan batzen garelako ingurumenarekin arduratuta gauden herritarrak, arazoei irtenbideak topatzeko. Hurrengo lau urteetan ere batzordeak martxan jarraitzea eskatzen dugu.

GARRAIO EKOLOGIKOAK. Udalak bizikleta aparkalekuak ipini ditu herriko txoko askotan, eta Alde Zaharreko zati bat oinezkoentzat egokitu du. Halandabe, herri barruan bizikletan ibiltzeko arazo handiak daude oraindik. Horregatik, udalari eta Eusko Jaurlaritzari (Hezkuntza Sailari) eskatu diegu erreka alboko bidea libre lagatzeko zaharren egoitzatik liburutegira, bidegorria egiteko.

HONDAKINAK ETA ZAMARRAK. Oso gutxi birziklatzen dugu ondarrutarrok. %30 baino gutxiago. Beste zamar guztiak erreta eta zabortegietan amaitzen du. Lau urtean udalak pauso batzuk eman ditu egoera horri buelta emateko (batzarrak, konposta, nahi dutenei hondakin organikoak etxe aurrean jasotzea). Halandabe, hurrengo urteetan pauso handiagoak eman beharko dira, beti be herritarren berba kontuan hartuta. Birziklatzea herritar denon eskubidea eta betebeharra da. Kutsatzea ezin da izan eskubide bat.

ATXAZPIKO ZABORTEGIA. Legegintzaldiko berririk pozgarriena izan da guretzat. Urte askoan eskatzen egon gara, eta behingoz udala Atxazpiko zabortegia berreskuratzen hasi da. Urteetan ardura barik bota ditugun zamarrak Atxazpitik itsasora jausten ari dira, eta udalak neurriak hartuko ditu horri aurre egiteko. Ikusten denez, zaborra ez badugu birziklatzen, ez da desagertzen, zabortegietan amaitzen du eta arazoak ematen hasten da.

LARRUSKAINGO BASOA. Urteetan pinua egon den lekuan hamabost hektareako baso autoktonoa landatzen hasi da udala elkarlanean eta auzolanean. Biodibertsita-tea zaintzeko bidea hori da. Gainera, herrian edaten dugun ura bertatik hartzen dugunez, denoi egingo digu mesede basoak. Udalari eskatzen diogu bide horretan jarraitzeko, lurrak erosi, babestu eta bertoko basoa landatzen joateko.

ENERGIA AURREZTEA. Udalak pausoak eman ditu kaleko argietan energia aurrezteko. Farolak beranduago piztu eta arinago amatatzen ditu. Erabaki egokia da, baina energia aurrezteko pauso gehiago eman behar dira. Adibidez, monumentuen argiak azkarrago amatatzea eta gutxiago kontsumitzen duten LED argiak ipintzea. Auzo batzuetan LED argiak ipini ditu, baina guk herri osoan ipintzea eskatzen dugu. Energia berriztagarriak ere bultzatu behar dira.

ISURKETAK. Udalak isurketak kontrolatzeko protokoloa ipini du martxan, eta espero dugu horrekin isurketa gutxiago egotea. Dena dela, udalari eskatzen diogu portuan eta Saturraranen egoten diren isurketak salatzeko, eta Jaurlaritzari eta Mutrikuko Udalari ardura gehiago eskatzeko. Gainera, herrian ere ur zikin batzuk errekara joaten dira oraindik. Udalak saneamendua amaitu behar du, ur zikin guztiak araztegira bidaltzeko.

ETXEBIZITZA. Herrian 500 etxe daude hutsik eta udalak erabakiak hartu behar ditu herrian alokairu soziala bultzatzeko.

Hondakinen planari buruzko lehen balorazioa

jaurlaritzaren hondakinen plana 2015 martxoa_2Eusko jaurlaritzaren hondakinen plana: xahutzailea, kontserbadorea, ez du inguru giroa errespetatzen eta ausardia urria.

Ante la presentación, por parte de Ana Oregi del Plan de Prevención y Gestión de Residuos de la Comunidad Autónoma del País Vasco 2020, Eguzki basándose en los ejes de actuación planteados por la Consejera de Ordenación Territorial, a falta de un análisis detenido del documento en cuestión, esta en la condición de afirmar que:

Es seguidista. El nuevo Plan no va a suponer un punto de inflexión respecto a la dinámica actual. El plan sigue fundamentándose en la voluntariedad (utilizar el sistema que más interese según coste, cercanía…) de los agentes implicados en vez de en la universalidad (todos debemos tomar las mejores medidas para contaminar y despilfarrar lo menos posible)

Despilfarrador y poco eficiente. En la medida en que no se impulsan al máximo la reducción, reutilización y reciclaje se desperdician materias primas – escasa por otra parte en Euskal Herria- , energía y por consiguiente, dinero. Es poco eficiente, queda lejos de las políticas impulsadas por Europa en este ámbito.

No respeta el medio ambiente. Mientras las bases de estos planes de gestión sean medidas como la valorización energética, o sea la incineración, seguiremos tachándolos de contaminantes y despilfarradores, pues muchos materiales reutilizables y reciclables acabarán en la incineradora.  Por cierto, ¿Dónde están los planes de gestión de I+D+E+i para dar con soluciones no contaminantes?

Se pierde una oportunidad estupenda para legislar y prohibir los productos no reciclables y contaminantes como algunos plásticos y que estos sean sustituidos por otros reciclables. Productos cuyo final sea probablemente acabar en la incineradora.

En resumen, la valoración de urgencia que parte de la presentación del plan (sin un análisis exhaustivo de mismo) es que nos parece continuista, despilfarrador,  no respeta el medio ambiente y poco ambicioso.

Eguzki  en Euskal Herrian , marzo de 2015

No a la incineración de residuos en la cementera de Portland

errauskailua

NO A LA INCINERACION DE RESIDUOS EN LA CEMENTERA DE PORTLAND.   Desde la plataforma 3Mugak Batera se ha comenzado un envio masivo de sugerencias  para la elaboración del PIGRN (Plan de Gestión de Residuos de Navarra) y tratar de que el nuevo plan no contemple la quema de residuos en la cementera de Portland. Por lo que también desde EGUZKI te animamos a enviar esta sugerencia a la siguiente dirección de correo: residuos@navarra.es

Asunto: Sugerencias al PIGRN 2015-2025

Mediante el presente escrito, en el proceso de participación para la elaboración  de un nuevo PIGRN, me persono, y presento las siguientes sugerencias.

Respecto a que se quemen los residuos en la Planta de Cementos Portland de Olazti.

La incineración o la combustión de residuos es la forma más peligrosa de gestión de los residuos, tanto se realice en instalaciones de Valorización Energética o, mucho más peligroso si cabe, aprovechando unas instalaciones diseñadas para otros procesos.

El PIGRN anterior descartaba para la realización de esa actividad, entre otras, la zona de la Sakana, al no reunir las condiciones que para la implantación de una moderna Planta de Valorización Energética se establecían. Requisitos en cuanto a distancias de alejamiento de las poblaciones, Parques Naturales, acuíferos etc, que no podía cumplir una instalación ubicada en ese Valle.

Por otra parte, una moderna planta para quemar residuos como la prevista en el PIGRN anterior sería ilegal con los límites de emisión aplicados a las instalaciones de Pórtland, mucho más altos que los de aquella.

Se deben tener en cuenta los numerosos informes médicos que alertan sobre el exceso de mortalidad por cáncer  en zonas próximas a plantas que llevan a cabo actividades de quema de residuos, especialmente en cementeras.

Se debe respetar la voluntad de las zonas afectadas y tener en cuenta el rechazo social e institucional generado. Más de 12000 personas han participando en las manifestaciones realizadas Las más de 11000 firmas y alegaciones presentadas. La frontal oposición de Mancomunidades, ayuntamientos y diputaciones, que han exigido la paralización definitiva del proyecto de quema de residuos en la cementera de Portland de Olazti.

Por todo lo cual, exijo que se descarte de forma efectiva la incineración/valorización energética como forma de gestión de residuos en cualquier instalación, y especialmente  el proyecto de quema de residuos en la cementera de Pórtland. Que en ningún caso esa actividad y esas instalaciones queden amparadas por un nuevo PIGRN.

En su lugar, la nueva redacción del Plan de Gestión de Residuos debe tender a la aplicación de políticas conducentes a lograr el residuo cero bajo la premisa de las 3Rs, Reducción, Reutilización y Reciclaje.

Nombre y apellidos:

DNI:

Adjunto esta sugerencia al portal de participación para que sea tomada   en cuenta para la redacción del nuevo PIGRN.

EGUZKIk salaketak sartu ditu Artigaseko zabortegi alboko mendien egoera dela eta

artigas plastikoak 2015-01-30 txDuela aste batzutatik hona Artigas zabortegi alboko mendiak plastikoz beteta daude (birziklagarriak ziren plastikoak, gehienak). Itxura denez, haizeak inguruko mendietara eraman zituen zabortegi horretara botatako hondakinak.

Hori dela eta, Eguzki talde ekologistak salaketak sartu ditu URA agentzian, Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Sailean eta Bizkaiko Foru Aldundian, ondorengoa salatuz:

-Zabortegira tratatu gabeko hondakinak bota direla

-Kudeaketa txar baten ondorioz inguruko basoetako ekosistemak kaltetu direla (ibaiak, fauna, flora…)

Eta hauxe eskatu die erakunde horiei:

– Tratatu gabeko hondakinik ez botatzea zabortegietara

– Artigaseko zabortegi alboko mendiak garbitzeko.

Urumeako uholdeei buruzko gogoeta

uholdeak 2015 otsaila1-Ez dago behin betiko irtenbiderik.

-Azken urtetan eraikitako errepideek, eraikinek eta uholdeen kalteak jasateko arriskuan dauden eremuetan izandako giza jardueren igoerak, lurzoruari ura metatzeko ahalmena murriztu diote.

-Itsasoaren maila igoerak ere eragina du.

-Añarbe urtegia badaezpada lehenago hustu behar zen.

-Instituzioen utzikeria salatu behar da: hamarkadetan zehar uholdeen eraginak murrizteko harturiko neurriak eskasak izan dira. Bitartean, AHT bezalako azpiegitura erraldoiei eman zaie lehentasuna.

Hemos preferido esperar a que las aguas, también emocionales, volviesen a su cauce, antes de hacer públicas estas reflexiones en torno a las inundaciones que han vuelto a padecer los vecinos del Urumea. Vaya por delante que nuestra intención no es meter el dedo en el ojo de nadie y mucho menos, echar sal sobre las heridas de los más directamente afectados, sino contribuir a que el problema sea analizado con realismo, lejos del “calentón” del momento.

La primera afirmación que vamos a hacer es que no existe solución definitiva para las inundaciones. No, salvo que vaciemos absolutamente las vegas inundables de edificios y actividades, algo que no va a suceder. Parece obvio y, sin embargo, bajo los efectos del shock, los afectados reclaman, soluciones definitivas. Que los afectados pidan soluciones es normal. Que las autoridades prometan soluciones definitivas, no, porque no las hay, y los afectados se sentirán doblemente frustrados la próxima vez que llueva más de lo habitual.
uholdeak 2015 otsaila2

Diario Vascon emandako informazio faltsuaren adibidea

En noviembre del 2011 decíamos: porque las inundaciones volverán inexorablemente, sólo es cuestión de tiempo. Y, además-esta es la segunda afirmación que queremos hacer- existen factores que contribuyen a que cada vez lo hagan con mayor frecuencia. El creciente asfaltado-hormigonado del valle impermeabiliza el suelo, con lo que no sólo le quita su capacidad de retener el agua, sino que conduce esta a toda velocidad al cauce central del río. Que a nadie le quepa duda de que la autovía del Urumea y el Segundo Cinturón, son auténticas autopistas para el agua en su camino hacia ese cauce, un cauce en cuyas márgenes, por otra parte, cada vez se acumulan más edificios y actividades, es decir, más personas y bienes susceptibles de sufrir daños.  A estos factores básicos, impermeabilización del suelo y ocupación de las vegas hasta límites temerarios, hay que sumarle el aumento del nivel del mar. Tres años después, estas reflexiones siguen plenamente vigentes, como se ha vuelto a demostrar.

 uholdeak 2015 otsaila3

Bien, no sólo no existe solución definitiva para las inundaciones, sino que determinados factores hacen prever que su frecuencia irá en aumento. ¿Quiere esto decir que tengamos que resignarnos?, ¿que no haya que hacer nada? En absoluto, quiere decir que, puesto que hemos de asumir que no nos queda más remedio que “convivir” con ellas, hay que tomar medidas para que sus daños sean los menores posibles. En los bienes y, sobre todo, en las personas.

 En ese sentido las medidas previas de aviso, parece que están funcionando correctamente y con la antelación suficiente como para evitar desgracias personales y con tiempo para poner a salvo algunos bienes materiales.
2011ko uholdeen irudi bat

2011ko uholdeen irudi bat

¿Medidas de que tipo? Muchas, pero nos vamos a referir a dos: de gestión en torno a la crisis y estructurales.
En la gestión en torno a la crisis se podrá mejorar mucho, sin duda, pero hay algo en lo que está claro que hay que afinar más: la caracterización adecuada de la que se avecina.
Tanto en el anterior episodio del 2011, como en el último, las previsiones de lluvia no alertaban sobre la gran cantidad de precipitaciones a acumular. Dado que las precipitaciones que causan el desbordamiento del Urumea se producen , por lo general, en la cuenca alta, consideramos que se debería contemplar esta zona (el Añarbe) específicamente en las previsiones metereológicas.
En cuanto a la gestión del embalse, se está ganando en transparencia, se ha aumentado también la capacidad de retención, y siendo conscientes de que el embalse no puede ser la solución única y mágica a las inundaciones, sí creemos que en esta ocasión se ha actuado tarde, y nos referimos al vaciado preventivo.
uholdeak 2015 otsaila5

Pero es el problema estructural el que hace que las crecidas del Urumea sean tan periódicas como dañinas. La urbanización casi total del valle, por dejadez de las instituciones que tienen competencias (Ura; Costas; Confederación) , así como la inacción durante años en la puesta en marcha del Plan contra las Inundaciones -aprobado en 2008- y que no se ha comenzado a ejecutar hasta hace bien poco.

uholdeak 2015 otsaila6

De las 18 actuaciones previstas, apenas se han ejecutado dos, la última, la sustitución del puente de Karabel. Al parecer el problema económico (60 millones de presupuesto) era el mayor obstáculo para su ejecución. Una racanería inaceptable, máxime teniendo en cuenta dos cosas: que los daños suelen superar esa cantidad a invertir , y lo más sangrante, que dinero” haberlo haylo”, por lo menos para gastarlo en unas obras del tren de alta velocidad, que en ningún caso  puede tener prioridad presupuestaria ni social, con respecto a las inundaciones.

uholdeak 2015 otsaila7

 Pero que nadie piense que una vez ejecutadas las actuaciones previstas, la salida del agua en el cauce del Urumea no se va a volver a repetir. Eso es impensable e imposible, por lo menos en cuanto se produzcan precipitaciones tan intensas como las últimas.

La única solución es respetar las zonas de inundabilidad y aumentarlas, en la medida de lo posible, hasta acercarse a la situación natural anterior a su ocupación. Estas zonas son las que permiten almacenar el agua durante las crecidas y que estas no arrollen a su paso. El cauce del río, por muchos obstáculos que se eliminen, nunca podrá transportar todo el agua que se recoge en la cuenca cuando llueve extraordinariamente.
Txomin-Eneako urperatzeko arriskua duten zelaiak

Txomin-Eneako urperatzeko arriskua duten zelaiak

Que nadie se llame a engaño, las falsas expectativas o promesas , solo generarán frustración cada vez que el Urumea necesite buscar su espacio.