Bardenetako poligonoaren aurka 8500 sinadura entregatu dituzte

gara 2008.07.04 Representantes del manifiesto de los electos contra el Polígono militar de las Bardenas entregaron ayer ante la Junta un total de 8.500 firmas recogidas en tres meses, que apoyan, entre otras cuestiones, la paralización de cualquier tipo de negociación con el Ministerio español de Defensa, así como la dimisión del presidente de la Junta de las Bárdenas «porque su gestión ha sido nula para los intereses de los vecinos de la zona y del conjunto de la sociedad navarra».

Quienes entregaron las firmas instaron a la paralización de la actividad militar en este entorno, subrayaron que han superado «con creces» las 7.000 firmas que se les pedía y anunciaron que seguirán recogiendo firmas en próximas fechas, al objeto de que finalice la utilización militar

Krisi batzordea sortuko dute Ipar Euskal Herriko nekazariek eta hainbat eragilek

gara/berria 2008.07.03 Gaur goizean manifestazioa burutu dute Baionan 600 laborari inguruk eta, ondoren, Baionako suprefektarekin eta Nekazaritza Saileko arduradun batekin bildu dira. Bilkuran, krisi batzordea sortzea adostu dute, eta litekeena da uztailaren 20a baino lehen eratzea.

laborari

ELB (Euskal Herriko Laborarien Batasuna) sindikatuak deituta, 600 laborari inguru manifestazioan abiatu dira gaur Baionako kaleetan barrena.

Krisi batzorde bat sortzea izan da haien eskaera. Izan ere, eta bertan azaldu dutenez, egoera “jasangaitzean” aurkitzen dira. Zenbait adibide jartzearren, txahal haragiaren prezioa %20-30 artean jaitsi dela azaldu dute, eta bazkaren kostua handia dela. Esnea (ardiarena edo behiarena) berdintsu mantentzen dela adierazi dute. Bataz-beste, urtean, nekazariek haien diru sarreretan 4.000 eta 5.000 euroko galera nabaritu dute. Irabazten duten diru kopurua gainera, bataz-beste, Ipar Euskal Herriko gutxieneko soldataren (SMIC) %75a da.

Manifestazioaren amaieran laborariak Baionako Suprefekturara abiatu eta bertako kide batekin eta Nekazaritza Saileko beste batekin bildu dira. Bilkura horretan krisi batzordea sortzea adostu dute, eta litekeena da batzorde hori uztailaren 20a baino lehen eratzea.

Batzorde horretan, laborarien sindikatuak eta administrazioko kideak egoteaz gain, nekazaritzan aritzen diren eragileek ere parte hartuko dute, banketxeak eta hornitzaileak ere izango direlarik.

Gipuzkoako EHNEko ordezkariak izan dira mobilizazioan, eta horiek prezioen behatoki bat abian jartzea eskatu dute.

berria: Baionako suprefetak konpromisoa hartu du laborantza arlorako krisi taldea sortzeko

Jean Clottes-ek Praileaitzeko mendialdea kontserbatzearen alde egin du

gara. 2008.07.04 Jean Clottes, uno de los grandes especialistas en arte rupestre, considera que es necesario conservar no sólo la cueva de Praileaitz sino también lo que queda de la ladera en la que se encuentra. Esta postura, coincidente con la defendida desde distintas instancias ciudadanas, científicas y políticas, la razona Clottes en un informe redactado precisamente por encargo del Departamento de Cultura de Lakua, que hasta ahora se ha negado a actuar en tal sentido.

Irabazi handieneko enpresek kutsatzen dute gehien

berria 2008.07.05 Euskal Herriko enpresa kutsatzaileek asko kutsatzen jarraitzen dute: airea, lurra eta ura. Ia 200 enpresak gainditu zuten 2006. urtean Europako Batasunak ezarritako kutsaduraren muga, berriki argitaratu dituzten E-PRTR inbentarioko datuen arabera.

contaminacioNO2chimeneas13

Inbentario hori betetzera behartzen ditu estatu guztiak Europako Batasunak, herritarrei jakinarazteko zein diren kutsatzen duten enpresak, eta zenbatean gainditzen duten kutsaduraren muga. 2006ko datuetan Euskal Herriko enpresarik kutsatzailenak ageri dira, besteak beste, Muskizko Petronorreko findegia, Pasaiako zentral termikoa, Donostia eta Arrigorriagako porlan fabrikak, Castejongo zentral termikoak, paper fabrikak, enpresa kimikoak… Hots, irabazi handieneko enpresak.

Europako kutsadura muga gainditu zuten 2006an Arabako 17 enpresak, Bizkaiko 62k, Nafarroako 67k, Gipuzkoako 40k eta Lapurdiko zortzik.

Ekologistak Martxan erakundeak gogor kritikatu ditu enpresa kutsatzaileak eta administrazioa: «Behin eta berriro salatu duguna berretsi dute datuek: industria jatorriko kutsadurak etengabe handitzen jarraitzen du (bereziki airekoa), eta euskal enpresen zati handi batek ezarritako mugen gaindi kutsatzen du», esan du Carlos Alonso Ekologistak Martxaneko ordezkariak.

Ekologisten irudiko, E-PRTR inbentarioak badakar aurrerapen bat: herritarren esku informazio gehiago jartzen dela kutsadurari buruz. Alabaina, inbentarioa osatzeko moduari buruz zalantza ere azaldu dute: «Datuen fidagarritasuna zalantzazkoa da, zeren datuak enpresek beraiek eman dituzte kasu gehienetan, administrazioaren kontrasterik gabe, eta are gutxiago, erakunde independente batek ikuskatu gabe».

Ekologistak Martxan taldeak zorrotz hartu du administrazioa, eta leporatu dio legea betearaztek borondate politikorik ez izatea. «Larriena da enpresak ekonomikoki indartsuenek gainditzen dituztela gehien eta nabarmenen kutsadura mugak». Besteak beste, Zabalgarbi errauste plantaren eta Petronorren kasuak nabarmendu dute ekologistek: «Petronorren kasua azpimarratzekoa da. Urteak funtzionamendu sasi-klandestinoan eman ditu, inongo kontrolik gabe. Orain, ingurumen baimen bateratua eman diote planta zaharrentzat, eta koke planta berri bat egiteko, nahiz eta horrek bere kutsadura asko handituko duen».

Ekologistak Martxanek Jaurlaritzari leporatu dio «ezer egin gabe egiten uztea». «Ez da txosten bakar bat ere zabaltzen arau-hausteengatik, eta ez da isunik jartzen inoiz. Eta, onartutako kutsadura mugak aise gainditzen diren bitartean, industria eredugarria dugula saltzen digute». Besteak beste, azken asteotan ingurumen baimen ugari eman izana salatu du Alonsok.

«Asmoa ez da fiskalizatzea»

Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Saileko iturriek onartu dute airera eta uretara isurtzen den kutsadura ez dela nahi beste hobetu: «Lurzoruaren poluzioak hobera egin du. Urari, aireari, hondakinei eta CO2ko gasei dagokienez, ez da erraza joera zehaztea, batzuetan aurrerapenak atzerapausoekin nahasten direlako; eta, besteetan, behar baino aurrerapen txikiagoa gertatu delako». Nolanahi ere, Jaurlaritzaren ustez, «guztion ahaleginari esker -erakundeak, enpresak eta herritarrak- aurreratzen duguna, gure bizimoduarekin galtzen dugu».

Hala ere, Ingurumen Sailak gogorarazi du E-PRTR inbentarioaren asmoa ez dela fiskalizatzea, «baizik eta herritarren esku ahalik eta informazio gehien jartzea, gardentasunaren printzipioan sakontzeko asmoz».

Izan ere, enpresa kutsatzaileak zigortzeko beste modu batzuk badaudela adierazi du Jaurlaritzak: ingurumen legedia, inbentariumak eta ingurumen baimen bateratuak, besteak beste. «Europako Batasunak ezarritako ziurtagiri hau oso baldintza eta muga zorrotzak ipintzen ditu. Eta lortu duten enpresa guztiek -ia 300 gurean- legearen baitan dihardute». Hala, iturri horien arabera, Administrazioaren betebeharra da enpresa horiek guztiek legea betetzen dutela bermatzea.

Esaterako, orain emandako ingurumen baimen bateratuetan, hainbat enpresari aldaketa batzuk egitea eskatu diete, «gabeziak zuzendu», edota egungo teknologia berrietara egokitzeko: «Emandako epean egingo ez balituzte, berriz, neurriak hartuko lirateke».

Izan ere, Jaurlaritzaren ustez, kutsatzen duenak ordaintzen du Europako filosofia aspaldi dago indarrean Euskal Herrian. «Esaterako, lurra kutsatzen duenak garbiketaren kostua bere bizkar hartu behar du. Eta, esan gabe doa, legedia hautsi izanagatik asko dira ezarritako isunak eta hartutako neurri administratibo eta judizialak». Hala ere, Jaurlaritzak harago jo nahi duela dio, enpresak jabe daitezen iraunkortasunarekiko konpromisoa «askoz ere errentagarriagoa» dela.

 Ez da txosten bakar bat zabaltzen kutsaduragatik, eta ez da isunik jartzen inoiz»

CARLOS ALONSO

Ekologistak Martxan taldeko kidea

«Xedea da herritarren esku ahalik eta informazio gehien jartzea, ez fiskalizatzea»

jaurlaritzaKO INGURUMEN SAILA

 Muskizko Petronor, Euskal Herriko CO2 isurlerik handiena

Euskal Herrian airera CO2 gehien isurtzen duen enpresa Muskizko (Bizkaia) Petronorreko findegia da. 2006an 2.430 milioi tona CO2 isuri zituen findegiak airera, Eusko Jaurlaritzak isuriak kontrolatzen dizkionetik hartutako kopururik handiena, hain zuzen ere. 2001ean 2.060 milioi tona isuri zituen, 2003an 2.120 milioi tona, eta 2005ean 2.170 milioi tona. Europako Batasunak (EB) ezartzen duen legezko muga 100 milioikoa da. Hain zuzen ere, zentral hori polemika iturri izan da azken hilabeteotan, koke planta bat egiteko asmoa duelako, lehendik duenaz gain. CO2 klima aldaketa eta berotegi efektua eragiten duten gasetako bat da, munduko aireko kutsadurarik handiena eragiten duena.

 28,45

CO2 isuriak. Hego Euskal Herriak 2005ean isuri zuen CO2 kopurua 28,45 milioi tonakoa izan zen. 1990an 19,25 milioi tona isuri zituzten. Sektoreka industriak eta energia sorkuntzak isurien erdiak baino gehiago eragin zituzten; garraioak, aldiz, isurien laurden inguru.

 Bizkaiak kutsatzen du gehien

Jaurlaritzak emandako datuen arabera, Bizkaia da airea gehien kutsatzen duen herrialdea. Araba, Gipuzkoa eta Bizkaiko datuak hartuta, airera isuritako kutsadura osoaren %75 herrialde horretako enpresek eragin zuten; %19 Gipuzkoako industriak eragin zuen, eta %6 Arabakoak. Ur kutsadurari dagokionez, ordea, Gipuzkoa eta Bizkaia parez dira.

Osagaien kontrola. Europako Batasunak enpresa kutsatzaileen kontrola egitera behartzen ditu estatuak, eta haien isurtze datuak E-PRTR inbentarioan herritarrei ezagutarazteko. 2001etik 2005era 50 ziren neurtzen zituzten. 2006ko datuetan, ordea, 91 neurtu dira.

Ingurumen baimen bateratuak

Europako Batasunak ezartzen duen tramite berria da. Eusko Jaurlaritzak eta Nafarroako Gobernuak berriki eman dituzte dozenaka ingurumen baimen, horien artean Euskal Herriko enpresarik kutsatzaileenei… Esaterako, Jaurlaritzari 281 enpresak eskatu zioten ingurumen baimena, eta ia denei eman die.

 

Comunicado Sí al Paseo Fluvial tras la concentración del 3 de julio

Remitido 2008.07.04 Ya se han acabado las obras en el parque de la Runa y a día de hoy nos encontramos con un recinto ferial que de parque sólo tiene el nombre. La idea que se puede tener de un parque fluvial puede diferir, pero lo que está claro es que en la Runa todas las obras de adecuación han estado supeditadas a la instalación de las barracas de San Fermín. El resultado de todo esto es que no vamos a tener el parque más adecuado a la potencialidad que tiene la zona, por lo que se está perdiendo la posibilidad de hacer un gran parque fluvial que satisfaga a l@s vecin@s de Pamplona. Es, a todas luces, una deuda pendiente que tiene el ayuntamiento con el barrio de la Rotxapea.

gune

De hecho y, a pesar de todo el dineral que se ha gastado, este año no vamos a poder disfrutar del parque ya que hasta la primavera que viene no tendremos hierba. Se trataría de un césped del que sólo podremos disfrutar durante tres meses al año, ya que de nuevo en julio se volverán a instalar los feriantes. Esto demuestra que el parque está totalmente condicionado por las barracas.

El responsable de esto es el grupo municipal de UPN, que basa todas sus actuaciones en la imposición y no tiene ni idea de lo que significa la participación ciudadana. Han tomado esta decisión sin contar con nadie (ni con l@s vecin@s de la Rotxapea, ni los propios barraqueros) y a pesar de ver que han metido la pata no sólo no rectifican, sino que siguen adelante. Con tal de llenar la zona, según denuncian los feriantes de la AIFNA, han rebajado el canon que han de pagar, pero sólo a los feriantes de fuera.

Por otro lado, a la falta de dialogo se le suma la prepotencia. El ayuntamiento inició las obras sin permisos (ni a la CHE, ni al Pleno municipal, ni a Medio Ambiente del Gobierno de Navarra) y no ha vuelto a pedirlos. El Defensor del Pueblo, ante una denuncia de la Plataforma, le requirió la documentación de las obras y, pasado el plazo, aún no se la ha enviado.

Pero el panorama no es tan negativo como parece. La campaña que estamos realizando a favor del parque está dando sus frutos. A pesar de iniciar nuestra actuación con las obras ya empezadas se ha conseguido informar, sensibilizar y movilizar a gran parte de la Rotxapea y del resto de Pamplona. Tal vez no podamos cambiar la fisonomía del parque, pero vista la opinión y fuerza que está ejerciendo el barrio seguro que ya no tienen la tentación de construir un parking.

Tampoco hemos acabado nuestro trabajo. Durante los Sanfermines haremos un seguimiento del tratamiento que se le está dando a la zona, qué pasa con los vertidos y cómo se están viendo afectados el parque y el río. Por otro lado, este verano continuaremos trabajando la parte judicial con diferentes denuncias.

Ya no nos queda más que agradecer a toda la gente que ha colaborado con la Plataforma, a toda la gente que ha aportado su firma y, cómo no, a todos y todas las que habéis acudido a nuestras movilizaciones. Sin más, os deseamos unas felices fiestas de San Fermín.

Plataforma Sí al Paseo Fluvial

http://sialpaseofluvial.blogspot.com

 

[2008-07-04] CESAR DOPAZORI ELKARRIZKETA: Europar Batasuneko energiari buruzko aholkularia.

nuklearra

Pregunta. ¿Usted viviría al lado de una central nuclear?

Respuesta. Sí, de hecho, he vivido y trabajado enfrente de un reactor nuclear de investigación de alta intensidad durante cuatro años en Brookhaven [Long Island, EE UU]. No tuve ningún problema. Eso sí, cuando me fui me hicieron firmar un documento que decía que la revisión médica denotaba que no había sufrido ninguna afección.

P. Cuatro centrales nucleares españolas han sufrido fallos en 72 horas. ¿Es una “mala casualidad”, tal y como afirmó el Consejo de Seguridad Nacional?

R. Las averías son parte de todo dispositivo, el problema es cuando tienen trascendencia para la salud pública. El Consejo de Seguridad Nuclear (CSN) no ha sido un ejemplo de cómo actuar en algunos casos. En ocasiones se han tratado de diluir responsabilidades. El CSN tiene un ingeniero residente en cada una de las centrales nucleares, por eso debería de ser el primero en enterarse de lo que sucede en cada una de ellas. El CSN debería de actuar y transmitir la información, sin crear alarma, al Gobierno para que después la traslade a los ciudadanos. Esto en muchas ocasiones no se ha hecho así.

P. ¿Existen alternativas a la energía nuclear?

R. A medio plazo, lo ideal sería que fuesemos incorporando la mayor proporción posible de energías renovables, pero mientras tanto tendremos que confiar en las energías existentes. El coste de generación de la energía nuclear es muy barato. La inversión es carísima, pero, en contrapartida, no está sujeta a la especulación, como el petróleo, ni al aumento de la demanda de China. No emite CO2. También tiene inconvenientes. El de los residuos nucleares es el más grave.

P. ¿Por qué?

R. En cierto modo, escondemos el problema. ¿Qué hacemos con estos residuos? Los metemos en un almacenamiento geológico profundo, cuando lo que deberíamos de hacer es transmutarlos y convertirlos en residuos de baja actividad. Y la tecnología para hacer esto no existe porque no se ha invertido en ello.

P. ¿Qué dicen en la UE cuando plantea esto?

R. El presidente [de la Comisión Europea José Manuel Durao] Barroso escucha, pero no puede tomar una decisión. Tiene que estar atento a todos los estados miembros y actuar con cautela.

P. ¿Llegará la UE al 20% de energías renovables en 2020, tal y como se ha propuesto?

R. Lo veo difícil. El 20% requiere mucha inversión e implica un sobrecoste por persona que rondaría entre 200 y 300 euros al año en España. Por otro lado, cumpliríamos el protocolo de Kioto, que para algo lo hemos firmado. A veces hay que llamar a la prudencia a los políticos, porque su optimismo no responde a la realidad. Muchas decisiones tomadas [en materia energética] se basan en emociones y no en los estudios adecuados. De repende llega un presidente de un estado miembro que dice “yo soy partidario de las renovables” o “soy el más antinuclear”, y nadie les dice dónde están los límites.

P. ¿Cuánta energía eléctrica se puede generar con las instalaciones eólicas de aquí a 2020?

R. Podríamos llegar a algo cercano al 20% en España. Pero esta energía tiene el problema añadido de su intermitencia, al igual que otras muy prometedoras, como la fotovoltaica. No sabemos cuándo va a soplar el viento con exactitud ni cuándo saldrá el sol. Eso no quita que ambas tengan mucho potencial. Con paneles integrados en las fachadas de los edificios, el potencial de esta última es altísimo.

Bioerregaien ondorioz munduan elikagaien prezioak %75 igo direla dio Munduko Bankuak

berria. 2008.07.04 AEBetako Gobernuak zioen bioerregaiek soilik %3ko igoera eragin zutela elikagaien prezioetan. MBren esanetan, bereziki AEBen eta Europaren eskariak igoarazi ditu prezioak, artoa, garia eta beste labore batzuk bioerregaiak ekoizteko bideratu baitu eskari horrek.

elika

Londresen egoitza duen The Guardian egunkariak filtratu du MB Munduko Bankuaren txostenaren berri. Kazetari jarraiki, txostena apirilean bukatu zuen finantza erakundeak, baina ez du ezagutzera eman ez zuelako AEBetako presidente George Bush estutu nahi. Izan ere, elikagaien garestitzea Txinak eta Indiak beren eskaera handitu izanari leporatu dio Etxe Zuriko buruak.

Txostenaren arabera, garapen bidean diren estatuen errentaren hazkunde bizkorra ez da islatu laboreen kontsumoaren igoera handian, eta horrek ez du eragin prezioen igoera handian.

“Australian izan diren idorteek ere soilik eragin txikia izan dute elikagaien prezioen igoeran”, dio MBk. Alabaina, prezioen igoera AEBek eta Europak bioerregaiak gero eta kantitate handiagotan eskatzen aritzeari egotzi dio.

“Bioerregaien eskariaren hazkundea gertatu ez balitz, munduko gari eta arto erreserbak ez ziren hain nabarmen gutxituko, eta beste eragile batzuen ondorioz izandako prezio igoerak moderatuak izango ziren”.

Munduko Bankuaren agiri sekretuaren ondorioak -The Guardian-ek filtratuak- une kritikoan datoz, hain justu, heldu den astean G8koen bilkura -munduko zortzi estaturik aberatsenena- egingo baitute Japonian. Elikagaien mundu mailako krisia eta bioerregaien erabileraren hazkundeak krisi horretan duen eragin nabarmena izango dira goi bileraren ardatzetako bat.

Oxfam gobernuz kanpoko erakundeko ordezkari Robert Baileyk gogor kritikatu ditu agintari eta gobernuburuen politika neoliberalak: “Iduri du agintari politikoek ezabatu eta baztertu nahi dituztela erregaiek elikagaien prezioen azken igoeretan duten eragin garrantzitsua”.

“Politikariak industrietako lobby-ak kontent uzten saiatzen dira, baina herrialde pobreetan bada zer jan ez daukan jendea”, salatu du Baileyk.