Babeserako manifestua Yesako zortziei

cabecera-wordpress-8deyesa2Iturria: Colectivo No a O´Belen

El 10 de octubre de 2012 la CHE acudió a Artieda intentando materializar la expropiación de una buena parte de nuestras tierras y medio de vida. Y una vez más, nuestro pueblo manifestó su rechazo a verse privado de él.

Pero aquel día, no sólo Artieda estaba presente. Todos los montañeses y montañesas que han sufrido alguna vez en sus carnes esta dolorosa injusticia estaban allí. También nos acompañaron todo el coraje, la amabilidad y la solidaridad que caracteriza a las gentes de estas tierras así como los que vinieron de otras zonas de Aragón y Navarra.

Cualquiera que se haya acercado a este rincón del Pirineo como un igual, desde el respeto y las ganas de conocernos, podrá contar que siempre le hemos recibido con las puertas abiertas. No sólo de nuestro pueblo sino también de nuestras casas.
Como en anteriores ocasiones nuestros cuerpos y nuestras voces eran las únicas armas. Como entonces, el poder del estado tenía medios para resolver el conflicto desde la racionalidad y el respeto a la legítima discrepancia. Pero en esta ocasión, y puede suponerse que de forma premeditada, las cosas no fueron así.
Esta vez, de una forma totalmente injustificada, Delegación del Gobierno ordenó una carga que la guardia civil ejecutó. Y quienes defendíamos nuestro hogar pacíficamente y sentados en el suelo, fuimos brutalmente reprimidos con porrazos, golpes y tirones de pelo. Finalmente conseguimos, con nuestros propios cuerpos, frenar aquella desfachatez que dejó como resultado doce de nosotros heridos, pero un pueblo más digno y unido que nunca.
Pero su intención de atemorizarnos y amedrentarnos no acabó allí. Para asombro de todos, ocho de nosotros recibimos la notificación del juzgado por una imputación. Y hoy nos enfrentamos a penas de prisión de entre 4 y 6 años de cárcel y a multas de más de 22.000€.
Así, mediante este manifiesto queremos demostrar que “los 8 de Yesa” no somos sólo ocho. Que somos muchos más. Que éramos muchos más los que estábamos allí. Que no estamos solos y que podemos contar con miles de ciudadanos y ciudadanas sensibles ante lo injusto, venga de donde venga.
Nadie que pacífica y dignamente luche por defender derechos tan fundamentales como la vivienda y el trabajo, debería estar perseguido por la justicia. Ni aquí ni en ningún lugar del mundo. Por ello, no vamos a descansar ni un minuto hasta que los 8 de Yesa, nuestros 8, estemos libres de toda pena. Porque no somos delincuentes, somos inocentes. Porque la dignidad no es un delito.
Frente a quien nos acusa de violentos, las imágenes que captaron las cámaras aquel 10 de Octubre dan cuenta de la brutal realidad. Pero no sólo muestran los hechos objetivos, también son una perfecta metáfora de lo que aquel día ocurrió: Los nombres de Tiermas, Ruesta, Esco, Jánovas, Mediano, Itoiz, Artozki y todos los pueblos que estaban escritos en la pancarta que agarraban nuestras manos, eran el recuerdo de la negra historia de los embalses en el Pirineo. La historia, particular y colectiva, de todos y cada uno de los casi 4.000 aragoneses que tuvieron que dejar sus casas por esta injusticia.
Aquel 10 de Octubre, la CHE pasó literalmente por encima de esa historia. Las rasgaduras y la sangre; nuestra sangre, borraron esos nombres. Hoy, como siempre, sólo pedimos que se les dé la dignidad que merecen. Que se haga justicia.
Porque defender nuestras casas y medio de vida no es un crimen, sino un derecho básico, y defender nuestro medio natural no es un capricho, sino un deber de todos.
Esfender a Tierra no ye Delito / Defender la Tierra no es Delito
Éstos son los hechos de aquel 10 de octubre:

 

Pasaiak badu irtenbidea errauskailua elikatzeko

La llave de pasaiaLos políticos pro incineradores del PSOE y PNV están preocupados por generar los suficientes residuos para alimentar su incineradora.
Y el problema no es pequeño pues mancomunidades como Debagoiena reciclan más del 70% o Sasieta que se le acerca, y otros muchos municipios que también recogen selectivamente más del 80% (Usurbil, Hernani, Astigarraga,Lezo, Bergara..).
Y claro, recogiendo selectivamente generan pocos residuos con lo que su incineradora no tendrá suficiente para quemar.

 

Pero en Pasaia ya han dado con la solución para generar más residuos.El PSOE ha quitado el PaP y ha impuesto el 5º contenedor voluntario, con esta simple medida han conseguido DOBLAR las toneladas de residuos con destino a su deseada incineradora.
En junio con PaP Pasaia generó 88 Tn. de errefusa y en diciembre sin PaP y con 5º voluntario han recogido 171 Tn. de errefusa.
Todo un logro, bajar del 80% de recogida selectiva al 40%.
Y la alcaldesa Gomez junto al diputado Asensio tan contentos por tan importante paso atrás, posando con la llave que abre el camino a la incineradora.

Erraustegiaren kontrako martxak atxikimendu ugari bildu du

errauskailua otsailak 28ko kartela askEra guztietako berrogeita hamar talde baino gehiagok igandean Zubietara joateko dei egin dute.

 

Errausketaren kontrako Mugimenduak igandean Zubietara antolatu duen martxak atxikimendu zabala lortu du. Berrogeita hamar erakunde baino gehiagok ekimenarekin bat datozela adierazi dute. Horien artean denetatik dago… alderdi, sindikatu, talde ekologista, kultura eta kirol elkarte, eskola… (IKUS ZERRENDA OSOA TESTUAREN BUKAERAN).

 

Ekimenak nonahi

Igandeko martxak lortu duen atxikimendu ugari eta zabala erraustegi proiektuaren kontrako oposizioa bizi-bizi dabilen sintoma berri bat baino ez da. Foru Aldundiak mehatxua berpiztu du eta, ondorioz, azken urteotan lozorroan egon den oposizioa ere aktibatu egin da, ederki aktibatu ere. Horren lekuko da joan den astean aurkeztu zen Aiztondo plataforma, Villabonan, Zizurkilen, Adunan, Alkizan, Asteasun eta Larraulen erraustegiaren kontra dauden herritarren bilgunea. Baita larunbatean Andoainen, Ipar Haizeak deituta, egin zen giza katea ere. Halaber, gaur bertan, 19.00etatik aurrera, Hernaniko Udalak “Erraustegirik ez, ez Zubietan eta ez beste inon” izenburuko mozioa eztabaidatuko du, Hernani Zero Zaborrek proposatuta. Usurbilgoak, berriz, gaur ere, baimena eskatuko dio ofizialki Espainiako Gobernuari herrian erraustegiari buruzko kontsulta bat egiteko. Bihar Lasarte-Oriako txanda izango da; izan ere, bertako kultur etxean, 19.00etatik aurrera, Iñigo Suberbiola, Maialen Berridi eta Joxerra Furundarena mediku eta Osasuna eta Errausketa Ikerketa Taldeko kideek hitzaldi bat egingo dute.

 

Igandeko programa

Testuinguru honetan, igandeko martxak tokian tokiko ekimen guztiak bat datozela adierazteko modu bat da. Horren isla da martxaren egitura bera. Izan ere, martxa hainbat herritatik abiatuko da eta parte-hartzaileak bidean topatzen joango dira. Azkenean, edonondik abiatu direla ere, denek bat egingo dute 12ak aldera, Letabiden, Aldundiak Gipuzkoako erraustegia eraiki nahi duen parajean, alegia. Gero elkarrekin jaitsiko dira Zubietara. Bertako frontoian, 13ak aldera, martxa burutzeko ekitaldia izango da.

Momentuz konfirmatuta dauden abiatze-hitzorduak hauexek dira:

·            Andoain, merkatuan, 8etan

·            Zizurkil, plazan, 8etan

·            Hernani, Gudarien plazan, 8.30ean

·            Añorga Txiki, 9.30ean

·            Lasarte-Oria, Okendon, 10.30ean

·            Zubieta, plazan, 11etan

·            Usurbil, frontoian, 11etan

Hitzordu edo parte-hartzaileen elkargune nagusiak Lasarte-Oriakoa eta Zubietakoa izango dira.

 

Ideia nagusiak

“Burua duenak ez du erraustegirik nahi bere herrian, eta bihotza duenak ez du beste inoren herrian nahi”. Hau da ekimen honen oinarrian dagoen ideia nagusia. Ez da bakarra, ordea. Izan ere, Foru Aldundiak behin eta berriro sinestarazi nahi digu alferrik ari garela, “hau”, erraustegia, alegia, nahitaezkoa eta atzeraezina dela. Mezu honek amore eman dezagula du helburu. Oso zaila dute, ordea, guk ederki asko baitakigu partida ez dela inola ere erabaki, eta partida elkarrekin jokatzea erabaki dugu. Hori da martxaren bidez zabaldu nahi dugun beste ideia nagusia.

Atxikimenduak/Adhesiones 

Erraustegia Erabakia (Usurbil)

Zubietako Herri Batzarra

Lasarte-Orian Aire Garbia

Aiztondoko plataforma (Villabona, Zizurkil, Aduna, Alkiza, Asteasu eta Larraul)

Ipar Haizea (Andoaingo plataforma)

Errausketaren kontrako Koordinadora

Zero Zabor IBE

Hernanin Zero Zabor

Oñati Zero Zabor

Tolosa Zero Zabor

Usurbilgo Zero Zabor

Ekologistak Martxan

Eguzki

Haritzalde Naturzaleen Elkartea

 

Ernai

Irabazi

Equo

Sortu

Bildu

Ezker Anitza-IU

CCOO de Euskadi

LAB

ESK

 

HERNANI

San Joan konparsa

Pala taldea

Sutu jaiak

Bilgune Feminista

Kooperazio Taldea

Bertso Eskola

Ereñotzuko Auzo Elkartea

Ereñotzuko Auzo Udala

Osiñagako Auzo Elkartea

Liletak taldea

Natza kultur elkartea

Berdintasun Kontseilua

Stop Kaleratzeak

 

USURBIL

Noaua kultur elkartea

Hurbilago Merkatari eta Ostalari elkartea

Nafartarrak

Matraka

Gaztetxea

Alkartasuna nekazal kooperatiba

Udarregi ikastola (Artezkaritza Kontseilua + 80 langile)

Usurbilgo euskal kantu taldea

Desegin

Rukula

Hotzikara

Izeberg

Andatza mendizaleen kirol taldea

Etumeta AEK euskaltegia

Usurbil Kirol Elkartea

Pagazpe Pilota Elkartea

Usurbil Futbol Taldea

Usurbilgo Jubilatu talde bat

Aitzaga elkartea

Baxurde Txiki Usurbilgo Triatloi Taldea

 

ZUBIETA

Zubietako Eskola

Zubietako Eskola Txikiko Guraso Elkartea

Zubietako Jai Batzordea

Zubieta Pilota Elkartea

Zubieta Lantzen Kultur Kirol Elkartea

 

Garoña ez zabaltzeko agerpen publikorako gonbidapena

Garoñaren Kontrako Foroa

Jakingo duzunez, Iberdrola eta Endesak Garoña zabaldu etabiltegi nuklearra jarri nahi dute Ebro ibaiaren goialdean.

Garoña sua

Ibai honetatik beste inon baino nekazari eta ardo ekoizle gehiago bizi dira. Zentral hau 40 urtetarako proiektatu zen baina 17 urte gehiagoz luzatu nahi dute, nahiz eta Txernobilen eta Fukushiman gertatutako giza hondamendia eta galera ekonomikoak itzelezkoak izan diren: 200.000 hildako, 500.000 desplazatu eta 680.000.000.000 euroko galerak, orain arte. Eta oraindik ere etortzeko daudenak. Istripu nuklearra gertatuko balitz hobe ez pentsatzea zer gertatu ahal zaigun: Ebro, Zadorra, Orduntetik… edaten dugun ura kutsatuko litzateke, Ebro osoan ezin izango litzateke ureztatu, Errioxa ardoa *zarama bonu* bihurtuko litzateke… Iberdrolak eta Endesak, ez dute Fukushiman gertatutako istripua eta geroEuropear Batasunak (Garoñaren modelo berekoa da) agindutako konponketak egingo, berriro ere martxan jarrita irabaztera doazen 100 milioiak gastatuko lituzketelako. Beste zenbait herrialdeek, aldiz, ikasi dute: Alemaniak zentral guztiak itxiko ditu, Belgikak Garoña-Fukushima bezalakoak diren 2 itxiko ditu segurtasun faltagatik…

Une honetan estatuko zentral guztiak itxi daitezke, nuklearren %21 ekoizten dutelako baina energia produkzioaren ahalmena behar dena baino %40 baino gehiago dagoelako.

Agerpen publikorako deialdia

Otsailaren 26an, ostirala, Kalderapekon 19:00etan alor ezberdinetako (kirola, kultura, politika, zientzia, unibertsitatea, e.a.) jende ezagunarekin agerpen publiko bat egingo dugu Bilbon, Garoña zabaltzen badute Iberdrolatik ospa egingo dugula konpromisoa hartzeko, hau da,portabilitatea egiteko konpromisoa.

Etortzeko prest zaude?

garonarenkontrabizkaikoforoa garonarenkontrabizkaikoforoa@gmail.com

*Informazioa*

Portabilitaterako adierazpena

información http://www.garonarekinmoztu.net/es/inicio

Giza-kate arrakastatsua Andoainen

Giza katea argzkia 1Gaur eguerdian, Ipar Haizeak deitutako  arduraren aldeko giza-kate arrakastatsua ospatu da Andoainen, giza-katearen ibilbidea, hau da Casa del Pueblo eta Batzokiaren artekoa osatzea lortu delarik. 200 bat pertsonek ibilbideko bi muturrak lotutakoan, kartazal erraldoi bana abiatu dira, giza-katean zehar egoitza banatara eta eskutitz bana utzi dira PSE eta EAJren egoitzatan. Ariketa horrekin, egun Zubietako errauskailuaren bultzatzaile nagusiak diren alderdiei herritarren osasuna eta ingurumenarekiko ardurarekin joka dezatela eskatu zaie.

Ondoren, giza katea osatzen zutenak Goikoplazara zuzendu dira eta han Ipar Haizeako kideak Casa del Pueblo eta Batzokian utzitako eskutitzen edukiaren berri eman dute.

Esanguratsua da PSEko zinegotziak eskutitza hartzera atera zirela egoitzatik.

IPAR HAIZEA Andoainen, 2016ko otsailaren 20an.

Ekimenaren bideoa:

https://youtu.be/rZUzPcRTo3w

Eskutitza:

Ardura eskatzen dugu

Ordezkari politikoei:

Azken aldian Gipuzkoan errauskailu bat eraikitzeko plana abian jarri ondoren andoaindarrok arrisku bizian gaude berriz ere, gure herria proiektuaren kokapena den Zubietatik 3 kilometrora baitago, hau da honen eragin handiko 5 kilometroko perimetroaren barruan.

Mehatxu larria da eraikuntza hau oro har gipuzkoar guztientzat eta bereziki andoaindarrontzat. Besteen artean, Instituto de la Salud Carlos III erakundeak gai honi buruz egindako txostenak baieztatzen du erraustegia bezalako azpiegiturek oso eragin larriak dituztela bertatik 20 kilometro bitarteko eremuan kokaturik dauden hirigunetako gizakien osasunean. Zaborren erretzeak guretzako eta gure ingurumerako kaltegarriak diren produktuak, kopuru handitan, sortzen ditu. Eta gai horiek, nabarmen handitzen dituzte gizakiongan minbizi mota batzuk edo diabetesa izateko aukerak, are gehiago erraustegitik 5 kilometroko eremuan dauden herrietako biztanleengan, Andoain kasu.

Datu kezkagarri horiengatik kezkatuta, andoaindar talde bat elkartu gara Zubietako erraustegi proiektuaren aurkako plataforma bat sortzeko asmoz. Plataforma irekia eta anitza nahi dugu, andoaindar guztie irekia, non arduraz aztertu nahi ditugun proiektua eta bestelako alternatibak, aukera guztiak eztabaidatu eta negoziaziorako proposamenak egin. Ez dugu ahaztu behar proiektu honek gure ingurumenean eta osasunean izan ditzakeen ondorioek guztioi eragin gaitzaketela. Ezin ditugu arinkeriaz hartu gai honen inguruan egin diren lehen aipatukoa bezalako txosten zorrotz eta ganorazkoak, zeinak azaltzen diguten, ezbairik gabe,erraustegien inguruan gaixotasun larriek gora egiten dutela.

Andoaingo herritarren artean kezka handia sortzen duen gai honen aurrean, eta herritarron ordezkari publiko zaretenez, arduraz jokatzea eskatu nahi dizuegu gutun honen bitartez. Zuen alderdietako zuzendaritzei helaraztea kezka hori, beste batzuk egin zuten moduan erraustegia non kokatu erabakitzeko errusiar ruleta moduan gipuzkoako herri batetik bestera paseatu zen garaian. Ez legoke gaizki, herritarren kezka horren bozeramale bilakatu, eta alderdiaren zuzundaritzari jaramonik egin gabe, errauskailuaren aurka bozkatuko bazenute, Lasarteko PSE-EEk egin zuen moduan.

Proiektu batek ondorio lazgarri horiek dituenean ezin da hain zurrun jokatu. Alderdi gisa pentsatzeaz utzi eta gizatasunez jokatzeko unea dela iruditzen zaigu, batez ere andoaindar guztion ongizatea jokoan dagoen une honetan. 14.000 baino gehiago gara andoaindarrak eta guztiongan pentsatu beharra dago horrelako zentzugabekeria baten aurrean.

Espero dugu, arduraz jokatzeko gonbidapen zintzo izan nahi duen gutun hau mugarri izatea erraustegiaren gaian eta zuen bitartekaritza lanari esker andoaindar guztiok horrek dakartzan arriskuetatik babesturik egotea etorkizunean.

  Ipar Haizea erraustegiaren aurkako plataforma

Eguzkik bat egiten du Andoaingo arduraren aldeko giza katearekin

gizakatea andoain 2016 otsailaEguzki Talde Ekologista eta Antinuklearrak bat egiten du Ipar Haizeak larunbaterako antolatu duen Arduraren Aldeko Giza Katearekin. Izan ere, giza katearen helburua, bereziki Andoain eta Zubieta inguruan dauden beste herrietako hautetsiei ardura, bere herri nahiz herritarrekiko ardura eskatzea da, errauskailua eraikiz gero, inguruko herrietako osasun publikoak eta ingurumenak, kalitate galera garrantzitsua jasango baitute.

Eta zuzenki dei egin nahi diegu errausketaren alde egiten duten EAJ, PSE eta PP alderdiei orokorrean eta bereziki Zubieta inguruko herrietan dauden hautetsiei, bere egin dezaten herritarrak Ipar Haizea bezalako antolakuntzen bidez egiten dituzten aldarriei eta ahalegin guztia egin dezaten errausketa eta Zubietako errauskailua alde batera utzi eta hondakinen kudeaketa beste era batera egin dadin. Andoaindarrok merezi dugulako; Buruntzaldeko biztanleok merezi dugulako; Gipuzkoarrok etorkizun osasuntsuagoa eta garbiagoa merezi dugulako! Posible delako!

Herritar orori dei egiten diogu larunbata otsailaren 20an  12:00etan, Andoaingo Arrate Plazara azaltzera eta giza kate luze bat osatzera, arduraz eta ardura eskatuz.

Eguzki Talde Ekologista eta Antinuklearrak ,2016ko otsailaren 18an.

DESARROLLO SOSTENIBLE URBANO-COMARCAL EN TIEMPOS DE CRISIS

Mendexa

Parece existir un generalizado consenso en interpretar que el desarrollo económico de las últimas décadas y el modelo de producción y consumo fundamentado en un crecimiento económico ilimitado, está generando cambios que resultan cada día más preocupantes en relación con la creciente población, destrucción en la biodiversidad y del medio ambiente físico y natural, cambio climático, cohesión social, agotamiento y destrucción de recursos limitados, y, en general, constatación de la insostenibilidad del vigente modelo de crecimiento económico.

 

Es pues, en este contexto en el que aparece relevante la investigación y formulación de principios, criterios nuevas propuestas para el renovado desarrollo urbano sostenible en el que la escala comarcal adquiere, en mi criterio, atributos y virtualidades añadidas en este nuevo tiempo de crisis estructural.

Pocos analistas dudan de que es necesario un planteamiento innovador, desde el desarrollo urbano sostenible, en relación con el modelo de crecimiento, de uso de recursos, territorio, transportes, energías, abastecimiento y gestión del agua, residuos, desarrollo rural, etc. Capaz de armonizar las variables económicas y sociales con la ambientales ecológicas y hasta éticas, en el contexto comarcal-territorial. Pues aunque se diga, ciertamente, que es en las ciudades donde se va a librar la gran batalla del nuevo desarrollo sostenible, la ciudad y la comarca-región que la circunda son inseparables, tal y como ya expuso Dickinson en sus reflexiones sobre la «ciudad-región».

En definitiva se trata de cambiar o transformar el actual modelo de producción y consumo y, consecuentemente, el comportamiento de empresas, ciudadanos, administraciones… de manera que redefinamos el concepto de progreso, prosperidad y bienestar, haciendo viable un futuro más esperanzador bajo el nuevo paradigma de la sostenibilidad.

En la temática que este trabajo pretende destacar, parece pues confirmarse la rehabilitación-revalorización del sector agro-pecuario de los entornos urbanos, del sector rural en general y de los asentamientos humanos pequeños y medianos frente al protagonismo de la gran ciudad. Incluso la nueva «Estrategia de la Unión Europea para el Empleo y el Crecimiento: Europa 2020», además de señalar que las reformas estructurales son necesarias, expresamente indica que:

«Un sector agrícola sostenible, productivo y competitivo, contribuirá de forma importante a la nueva estrategia, teniendo en cuenta el potencial del crecimiento y empleo de las zonas rurales…»

El desarrollo local sostenible reconoce los valores del ámbito comarcal revalorizando la justicia social interterritorial y la biodiversidad del territorio rural frente al avasallador protagonismo de las grandes áreas urbano-metropolitanas. La nueva política territorial incorpora en los actuales instrumentos de ordenación del territorio valores y parámetros de sostenibilidad económica, social y ambiental que genera nuevos escenarios territoriales más racionales, justos y equitativos, en esa frágil relación campo-ciudad.

El enfoque rural-comarcal en el desarrollo territorial sostenible parece cobrar fuerza con la naturaleza y persistencia de la crisis presente. Los últimos documentos oficiales, tanto de Naciones Unidas como de la Comunidad Europea, orientan en esta línea de revalorización de lo local, rural-comarcal, frente a la globalización y a planteamientos estrictamente urbanos.

El gran reto pendiente es favorecer el desarrollo de pueblos y ciudades medias y cabeceras comarcales, con objeto de reducir la polarización territorial entre las regiones fundamentada en las grandes ciudades y propiciando así un sistema territorial equilibrado y cohesionado comarcalmente. La escala comarcal, y aún más en tiempos de crisis, resultará una unidad más eficiente en la asignación de recursos para servicios públicos, agua, residuos, transporte sostenible, educación e información, salud y deporte, atención a la tercera edad, protección y conservación del medio físico y natural, lucha contra el cambio climático, eficiencia energética, etc. valorizando y respetando las muchas virtualidades de lo rural, y propiciando la nueva creación de empleo y la cohesión territorial que está demandando el desarrollo sostenible.

Los criterios de sostenibilidad de carácter territorial que indican y orientan hacia la revalorización de lo rural y a la potenciación de la agricultura y ganadería periurbanas de proximidad, empiezan ya a valorizar enfoques territoriales supraurbanos en los que el territorio comarcal-regional recupera virtualidades y posibilidades que diluía la gran ciudad o el área metropolitana.

Por todo ello la retórica del desarrollo sostenible debe empezar a hacerse operativa desde esa escala comarcal territorial próxima al ciudadano. Desde esa escala territorial-administrativa, puede implementarse:

– La gestión activa y reguladora de los suelos rurales y espacios naturales, particularmente de aquellos existentes en la amplia penumbra de las periferias urbanas.

– La recuperación de espacios naturales degradados y la protección de ecosistemas especialmente frágiles de las periferias urbanas, así como la recuperación de más espacios verdes y naturales en el interior de las ciudades.

– Una nueva política económica local favorecedora de actividades productivas sostenibles, incentivando cambios en procesos y productos que reconduzcan la producción por la senda sostenible y dinamicen actividades social y ambientalmente útiles.

– Educación y concienciación y sensibilización de instituciones y ciudadanos con criterios de solidaridad y justicia intermunicipal propiciando que la política hacia la sostenibilidad pueda compatibilizarse con un proceso de abajo hacia arriba (botton-up). Es urgente ya incorporar la nueva cultura del desarrollo sostenible en las actitudes y demandas del consumidor.

– Favorecer e incentivar la fijación de población en las áreas rurales propiciando el desarrollo de las cabeceras comarcales como freno al desarrollo incontrolado de los grandes centros urbanos, así como estrategias favorecedoras de la agricultura ecológica local y la soberanía alimentaria. Actualidad del principio «producción local, consumo local».

– Gestionar de forma más eficiente y sostenible las políticas económicas locales, energéticas, de residuos, abastecimiento y tratamiento de aguas, servicios sanitarios y educativos, esparcimiento y recreo, atención a la tercera edad, movilidad sostenible, cambio climático, y en general, todo aquello que resulta más eficiente y recomendable desde la escala comarcal.

Sin que estas funciones agoten las posibilidades que ofrece el contexto comarcal debemos posibilitar el debate sobre la revalorización de lo local y, en este caso, de lo rural-comarcal, frente a la crisis global y del modelo de crecimiento económico de las últimas décadas. Es una exigencia que se está demandando, desde hace años, en multitud de conferencias, informes y propuestas de organismos oficiales internacionales. La revisión de las D.O.T (Directrices de Ordenación del Territorio) en la CAV representa una gran oportunidad.

 

JOSÉ ALLENDE

PROFESOR DE LA UPV

 

Uliako mintegien parkea salba dezagun!

ulia 2016 otsailaIturria:  Amigos del parque de viveros de Ulia.

Donostiako udalak behin behineko onarpena eman du Uliako Mintegien parkean etxebizitzak eraikitzeko.

Ulia pasealekua eta Jose Elosegi kaleen izkinan kokaturiko orubeaz ari gara. 14.500 metro koadroko gune honek landare eta lorez hornitu ditu hiri osoko lorategiak, 2008an Udal Mintegiak Lau Haizetara mugitu eta ateak itxi zituen arte. Hain zuzen, Uliako biztanleek sail hau hiritarrei irekita egon zedin gogor lan egin dute. Izan ere, parke publiko bezela proiektatu zen bere sorreran.

Auzokideen eta Uliako Auzo Elkartearen lan jarraiari esker, Udalak garai batean hiria hornitu zuten ur-biltegiak eraistea ekidin zen. 2014. urtearen amaieran, gune berde hau parke publiko gisa irekitzea lortu zen, Uliako Lore-Baratzak proiektuaren pean. Ekimen honek kudeatzen du gaur egun Mintegien parkea, eta oso denbora gutxian, ekimen asko hartu ahal izan ditu: besteak beste, Donostiako lehen baratze komunitario ekologikoa, natura hezkuntzako ekimenak, zein era partehartzailean kultura eta jendarte inklusioa. Honegatik, eta proiektu honen parte diren eta egunerokotasunean paisaia aberastasuna eta aniztasun biologikoa defendatzen dabiltzan hiritarren asmo altruistak kontuan hartuta, Eusko Jaurlaritzak merezitako saria eman zion Uliako Auzo Elkarteari, jendartearekiko inplikazioe eta konpromisoa Elkarlan Sariekin errekonozitu zienean.

«Uste dut argi eta garbi zaretela eredugarri. Hiritar partehartzeaz eta afera publikoen ardurak partekatuz, auzokideen bizi baldintzen hobekuntza bati egin dakieken ekarpenaren eredu zaretela. » Josu erkoreka, Administrazio publiko eta Justizia sailburu eta Eusko Jaurlaritzaren Bozeramalea.

Bestalde, Osasunaren Mundu Erakundeak (OME) erabilpen publikoko gune berdeak ezinbestekotzat jotzen dituela aipatu genezake, pertsonen ongizate fisiko eta emozionalerako beharrezko gisa… baita beste argumentu asko ere, baina galdera nahiko sinplea da:

Beharrezkoa da parke hau sakrifikatzea, 70 apartamendu eraikitzeko, egungo udal gobernuak izendatuak dituenean etxebizitza publikoak Donostiako beste zenbait partzeletan? Beharrezkoa da auzoen, auzokide askoreen eta donostiako hiritarren ahotsei muzin egitea, edozerren gainean etxebizitza eraikitzeko politika bat garatzeko? Hori da “hiri ireki eredu bat”?

Parke hau, Uliako Mintegietakoa, ezagutzen ez badezue, oraindik astia duzue bisitatzeko. Etorri eta lekuan bertan espazio hau txikitzearen ondorioak ikustera honbidatzen zaituztegu. Gure partetik, eta informazioa eduki dezazuen, Uliako Auzo elkarteak, parkea salbatu eta merezi degun erabilera emateko saiakeran, ekoitzitako dokumentazioa uzten dizuegu.

Hala, hau bakarrik gaineratu nahi degu…

Zure laguntza behar dugu! Mesedez, sinatu eta zabaldu eskaera hau zure lagun eta ezagunen artean. Horrela, ososrik eta bizirik mantenduko degu hiriko txoko berezi hau, ondare Ulia eta Donostiarako duen balio jendarte, paisai eta historia mailako balioagatik.

Sinatu nahi baduzu, sakatu hemen

oharra: Jasotako sinadurak Donostiako Udalean emango ditu Auzo elkarteak, sail hau gune bezala rekalifikatua izan dadin.

Lasarte-Oriako Udalak auzokonpostatze-programan parte hartzen dutenei zabor-tasan %20ko deskontua kendu izana salatzen dute hainbat familiek

auzokonposta 2016 otsailaEtxeko zaborren %90 gaika biltzen dutenek eta edukiontzietara den-dena nashastuta botatzen dutenek tasa berdina ordaintzea antiekologikoa eta sozialki injustua dela nabarmentzen dute.

Lasarte-Oriako Udalak, PSEren eta EAJren botoekin, bertan behera utzi du auzokonpostatze-programan parte hartzen dugun familiok zabor-tasan genuen %20ko hobari edo deskontua. Idatzi hau izenpetzen dugunok deitoratzen dugu bertan behera utzi izana azken urteotan zabor-tasen bidez birziklatzea sustatzeko hartutako neurri bakarra. Eta udal taldeei espresuki eskatzen diegu erabakia berrikusteko.

Deskontua kendu izanagatik, seguru gaude programan parte hartzen dugun 90 familietatik bakar batek ere ez diola konpostatzeari utziko (are gehiago, gutako askok deskontua zegoela ere ez genekien kendu duten arte). Baina erabaki honetaz interpretazio bakarra egin daiteke: Udalak ez du aintzat hartzen, edo gutxiesten du, edo mespretxatzen du etxeko zaboarrak modu ekologikoagoan kudeatzeko egiten dugun ahalegina.Dena dela, gure ahalegina aintzat ez hartzea hutsaren hurrengo da erabaki honek etorkizunari begira izan ditzakeen ondorio latzekin alderatuta. Izan ere, zabor-tasetan hobarien bidez birziklatzea susatzea ez den guztia gaur egun indarrean dagoen tarifa finkoaren alde egitea da. Eta tarifa finkoa, antiekologikoa izateaz gain, guztiz bidegabea da, guztiz injustua da.

Bidegabea eta zentzugabea delako etxeko zaborren %90 gaika biltzen dutenek eta den-dena nashastuta botatzen dutenek tasa berdina ordaintzea. Zenbat eta zabor gutxiago gaika bildu, orduan eta tratamentdu garestiagoak behar dira. Tarifa finkoaren bidez, arduraz jokatzen dutenak, esfortzu handiagoa egiteaz gain, beren diruarekin finantzatzen ari dira batere birziklatzen ez dutenen axolagabekeria. Beraz, Udala, auzokonpostatzeko hobariak kenduz eta tarifa finkoa indartuz, axolagabeak saritzen eta birziklatzaileak zirgortzen ari da, nabarmen zigortzen, gainera.

Hau ez da gure burutazio bat. PIGRUGek ere, erraustegia aurreikusten duen planak berak, alegia, honela dio: “Hondakinak sortzea zigortuko duten tasa aldakor eta mailakatuak ezarriko dira”. Bada, orain dela gutxi, Lasareko Udalak, PSE, EAJ eta PPren botoekin, PIGRUGen aldeko mozio bat onartu du. Ez dirudi oso koherentea denik horren alde egitea (nahiko modu sutsuan egin ere, gainera) eta, halaber, plan horrek tasen alorrean markatutako bidean egin den urrats bakarra, auzokonpostatzeko %20ko deskontua, bertan behera uztea.

Garbi utzi nahi dugu auzi hau alderdien arteko ohiko eztabaiden gainetik dagoela. Horra Donostia, non PSEk eta EAJk orain dela gutxi ontzat eman duten PSEk eta Bilduk 5. edukiontziaren erabiltzaileentzat hitzartutako %15eko deskontua.

Behar bestetan errepikatuko dugu: Udalak hartu duen erabakiak, guri kalte egiteaz gain, oso bide txarra seinalatzen du etorkizunari begira; erabaki horretan atzera egitea espero dugu.

 Idatzi hau Lasarte-Oriako auzokonpostatze-programan parte hartzen dugun 26 familiek izenpetu dugu.

Zubietara martxa antolatu du otsailaren 28an Errausketaren kontrako Mugimenduak

errauskailua otsailak 28ko kartela ask“Burua duenak ez du erraustegirik nahi bere herrian, eta bihotza duenak ez du beste inoren herrian nahi” izango da ideia nagusia

Errausketaren kontrako Mugimenduak martxa antolatu du otsailaren 28an Zubietara, zehatz-mehatz, Foru Aldundiak erraustegia eraiki nahi duen parajeraino bertaraino.

Martxa hainbat herritatik abiatuko da eta parte-hartzaileak bidean topatzen joango dira. Azkenean, edonondik abiatu direla ere, denek bat egingo dute 12ak aldera, Letabiden, Aldundiak erraustegia eraiki nahi duen lekuan, alegia. Gero elkarrekin jaitsiko dira. 13ak aldera, Zubietako frontoian, martxa burutzeko ekitaldia izango da.

Momentuz konfirmatuta dauden abiatze-hitzorduak hauexek dira:

  • Andoain, merkatuan, 8etan
  • Zizurkil, plazan, 8etan
  • Hernani, Gudarien plazan, 8.30ean
  • Añorga Txiki, 9.30ean
  • Lasarte-Oria, Okendon, 10.30ean
  • Zubieta, plazan, 11etan
  • Usurbil, frontoian, 11etan

Hitzordu edo parte-hartzaileen elkargune nagusiak Lasarte-Oriakoa eta Zubietakoa izango dira.

Kontrakoa sinestarazi nahi diguten arren, partida ez dago erabakita

Foru Aldundiak erraustegi-proiektua berpiztu du eta, ondorioz, horren kontrako oposizioa ere aktibatu egin da.

Joan den urtarrilean, erraustegiaren mehatxuari aurre egiteko hainbat talde eta pertsona bildu ginen Zubietan: talde eskarmentudunak eta sortu berriak; Zubietatik gertu bizi diren pertsonak eta urrutixeago bizi direnak, izan ere, arazo hau Zubietako ingurukoei soilik axola zaiela uste dutenak oso-oso oker daude.

Talde eta pertsona desberdinak bildu ginen, jakina, baina oinarrizko ideia pare batean, behintzat, guztiz bat gatoz. Lehenengo ideia da erraustegia pertsonen osasunerako zein ingurumenerako arriskutsua dela. Bigarrena, errausketak, sistema garestia izateaz gain (horren adierazle bat baino ez da Hondakin Kontsorzioak tarifak % 20 garestitzeko hartu berri duen erabakia), errotik galarazten duela biziklatze-bidean eta ekonomia zirkularreko bidean aurrera egiteko aukera.

Baina, oinarrizko bi ideia horietatik aparte, bada batzen gaituen uste sendo bat: elkarrekin arituz gero, erraustegi-proiektua berriro bide bazterrean utz dezakegu, oraingoan behin betiko utzi ere.

Uste sendo honek berebiziko garrantzia du. Izan ere, Foru Aldundiak behin eta berriro sinestarazi nahi digu alferrik ari garela, “hau” nahitaezkoa dela, atzeraezina; hemendik pixka batera proiektua esleituko duela, geroxeago lanak, eta lau urte barru erraustegia halabeharrez martxan egongo dela, tximiniatik kea dariola. Mezu hauek amore eman dezagula dute helburu. Oso zaila dute, ordea, lehen ere askotan entzun ditugulako, erraustegia Zaldunbordan eraiki nahi izan zutenean, eta gero Landarbason, eta Urnietan, eta Aritzetan… Kasu haietan ere 31 zituztela eta esku zeudela uste zuten. Partida galdu zuten, ordea. Orain orduko lelo bertsuarekin datoz, eta, kasu haietan zer gertatu zen ezagututa, pentsatzen hasita gaude guk amore eman dezagun baino gehiago ez ote duten leloa behin eta berriro errepikatzen beraien buruari adore emateko, “oraingoan bai” sinesteko beharra balute bezala.

Nolanahi ere, guk badakigu partida ez dela inola ere bukatu, eta elkarrekin jokatzea erabaki dugu. Otsailaren 28ko martxa horren ondorioa baino ez da.

IMG_0632