Klima aldaketaren kontrako “pintada” erraldoia Kontxan

CO2 Stop -2015 azaroaAstelehenean Parisen hasiko den klima-aldaketari buruzko goi-bilera dela eta, Eguzkiko kideok “pintada” erraldoi bat egin dugu gaur Kontxan. Mezua, honako hau: “CO2 STOP”. Izan ere, CO2 berotegi-efektuko gasetatik erreferentzialena da.

“Pintada” egiteko lekua ez dugu kasualitatez aukeratu. Itsasoaren mailaren igoerak, klima-aldaketaren ondorio denak, hondartzak arrisku larrian jartzen ditu. Aztik eginiko ikerketen arabera, mendea bukatu baino lehen Euskal Herriko hondartzetako azalera % 25 eta % 40 bitartean murriztuko da. Hondartza batzuk desagertuko dira, argi eta garbi. Udaletxe aldera dagoen Kontxako zatia ere zeharo urpean geratuko da.

Zubietako erraustegia da, ezbairik gabe, Gipuzkoak klima-aldaketa moteltzen laguntzeko egin dezakeen txarrena

Eguzkikook, mundu zabaleko gainerako ekologistak bezala, egunotan Parisera begira egongo gara. Baina, “global pentsatu, lokal jokatu” filosofia beti gogoan, ez diogu horregatik gure gertuko inguruari begirik kenduko. Eta, horrela, ia-ia nahi gabe, begirada joan zaigu Zubietako Gainera, non Foru Aldundiak berriro hondakin-erraustegi bat ezarri nahi duen. Erraustegia da Gipuzkoak ondoko urteetan klima-aldaketa moteltzeko ahaleginei egin diezaiekeen mesederik txarrena. Diferentzia handiarekin, gainera. Zabalgarbiko, hau da, Bizkaiko erraustegiko datuak estrapolatuz, lasai asko esan daiteke Zubietako erraustegia izango litzatekeela Gizpuzkoan CO2 gehien isuriko lituzkeen enpresa (ikus Zubietatik Parisera begira http://eguzki.org/2015/11/24/zubietatik-parisera-begira/)

EGUZKI

2015eko azaroan

[recent_facebook_posts number=1 likes=1 comments=1 excerpt_length=250 show_page_link=1 show_link_previews=1]

Beste zuhaitz mozketa bat Barakaldon.

PIC_4496

Salían de sus casas, cuando varios vecin@s de la Avenida de San Bartolomé notaron algo extraño: habían desaparecido los árboles que les acompañaban en sus trayectos diarios.

Estas bien podría ser las primeras líneas de una novela, pero no, se trata de la realidad. Ya que una llamada telefónica nos alertó de una nueva tala en nuestro pueblo, más concretamente han desaparecido más de 40 olmos en la Av. de San Bartolomé del barrio de San Vicente.

3 ZUHAITZ JARRIAIAN

Pero este no es un caso aislado, hace unos meses se talaron varios árboles en el parque de San Vicente. Estos parecían estar enfermos pero la actuación nunca se trato en pleno municipal, ni se informo a l@s vecinas de la zona de las razones. Semanas después, le toco a la plaza de Santa Teresa, casualmente la iglesia estaba en obras, y así, un sinfín de talas en casi todos los barrios de Barakaldo.

Al no conocer las razones que han motivado las actuaciones, nos preguntamos: ¿hay una epidemia que está atacando a los árboles del municipio? De ser así, entendemos que  esté problema  debería haber sido tratado en pleno. Ya que la sangría, que nosotr@s sepamos, este solo año, asciende a la desaparición de más de 150 árboles.

Volviendo al último de los casos debemos mencionar que entre los árboles talados había varios ejemplares recién plantados, de menos de 10 años. Tras investigar sobre el porqué de estas talas, parece que estos estaban secos. Por lo que nos hacemos varias preguntas: ¿se están plantando árboles en mal estado?; ¿no se cuidan lo suficiente?; ¿Están mal  plantados?

PIC_4495

Sabemos que el actual  equipo de gobierno lleva pocos meses en el Ayuntamiento, por lo que solo le pedimos, al menos de momento, que se den explicaciones de lo ocurrido en el próximo pleno, y que expliquen las medidas a tomar. Ya que con este tipo de actuaciones salimos perdiendo tod@s l@s Barakaldes@s, las arcas municipales y el tan deteriorado medio ambiente.

Además, vale la pena recordar que incluir la vegetación en los enclaves urbanos es necesario para reducir el fenómeno de isla térmica propio de las ciudades, disminuir la concentración de CO2 en la atmósfera, etc.

Para acabar, Eguzki queremos agradecer una vez más, la colaboración activa de l@s vecin@s que nos llaman alarmados ante los diferentes ataques al medio ambiente y animar a que lo sigan haciendo,

Eguzki Barakaldo

Garoñaren Kontrako Foroak berrirekitzeko arrisku larriaz ohartarazi eta herri aktibazioa aldarrikatzen du

 Garoña ITXI ORAIN, fondo beltzarekin

Garoñaren Kontrako Foroak gogor salatu nahi ditu Garoñako zentral nuklearra berrirekitzeko saiakera berriak eta hondakin erradioaktiboetarako biltegia eraikitzeko asmoa. PP-ren esku dagoen espainiar gobernuak Iberdrola eta Endesaren mesedetara hartutako azken erabakiak direla eta, ASKI DA esateko ordua hedu da. Herritarrok hitza, erabakia eta konpromisoa hartzeko unea heldu da.

Azken asteotako informazio ezberdinek ahotsa altxa eta alarma deia luzatzera garamatzate, are gehiago ikusirik hauteskunde orokorren aurretik “dena lotuta, eta ondo lotuta” uzteko mugimendu zitalak izaten ari direla:

–      Nuklenorren jabea den Nuclenorren (Iberdrola eta Endesa) kapitalaren zabalpenaren inguruko informazioek.

–      Espainiar gobernuak hondakin erradioaktiboen biltegia eraikitzeari emandako zilegitasuna.

–      Zentralaren erreaktorearen ontzian ustez egindako hobekuntza teknikoei CSN-ek emandako oneritzia, susmatu daitekeen berrirekitzerako eta bere bizitzaren luzapenerako erabakiaren urrats prebio gisa. (CSN-k hobekuntzarako proposamenak aurkeztu zizkion Nuclenor-i, ustiapen lizentzia berri baterako baldintza gisa, eta inbertsio ekonomiko itzela suposatzen duten hobekuntzak ez lituzkete egingo etekina ateratzeko asmorik ezean)

Garoñaren Kontrako Foroak aldarrikatzen du Garoña berrirekitzeko baimenik ez eman eta bere eraispena lehenbailehen martxan jarri dadila. Ez da bidezkoa herritarrak, inguruko eskualdeak eta langileak holako ziurgabetasun egoeran izatea, ilusio faltsuen eta arrisku larrien eszenatoki batean iraunkortu nahi izatea, are gutxiago atzerabueltarik ez duten erabakiak legegintzaldiaren azken egunetan  hartuz.

Hainbat ingurumen eragile, kolektibo sozial, sindikal, eta indar politiko zein banakako herritarrak biltzen dituen Garoñaren Kontrako Forotik, deialdi argia egin nahi diogu jendarteari:

–      Garoñaren ber-irekitzeari era zabal eta eraginkor batean aurre egiteko  gehiengo sozialak indartu, ekimenak bultzatu eta konpromiso sozial eta politikoak biderkatzeko ordua da, berrirekitzearen arduradunak, PP, Iberdrola eta Endesa, presio herritarra jasan dezaten.

–      Zentzu horretan, GKF-ak Azaroaren 28an, 12:30tan Andra Mari Zurian hainbat eragilek deituta egingo den mobilizaziora bere atxikimendua azaldu eta bertan parte hartzeko deia luzatzen du.

–      Azaroaren 28an, GKF-ak Garoñaren behin betiko itxiera eskatuko du 11:00tan Foru Aldundiaren aurrean, 12:30tan aldaketa klimatikoaren eta Garoñaren berrirekitzearen kontrako kontzentraziora batuz.

Garoñaren Kontrako Foroa

Zubietatik Parisera begira

errauskailua mapa 2015 azaroaErraustegia da, ezbairik gabe, Gipuzkoak klima-aldaketa moteltzen laguntzeko egin dezakeen txarrena.

Komunikabide guztiek dagoeneko hizpide dute Nazio Batuek astelehenetik aurrera Parisen egin behar duten klima-aldaketari buruzko goi-bilera. Gai honetaz inoiz egin den bilerarik garrantzitsuena izango da. Kyotoko protokoloak porrot egin ondoren, estatuek konpromisoak hartu behar dituzte, nahitaez, baldin eta helburua lortu nahi badute, hau da, mende honen bukaeran planetaren batez besteko tenperatura gehienez ere bi gradu igotzea. Izan ere, bi gradutik gora igoz gero, adituek ondorio katastrofikoak iragarri dituzte.

Horregatik Eguzkikook, mundu zabaleko gainerako ekologistak bezala, egunotan Parisera begira egongo gara. Baina, “global pentsatu, lokal jokatu” filosofia beti gogoan, ez diogu horregatik gure gertuko inguruari begirik kenduko. Eta, horrela, ia-ia nahi gabe, begirada joan zaigu Zubietako Gainera, non Foru Aldundiak berriro hondakin-erraustegi bat ezarri nahi duen. Erraustegia da Gipuzkoak ondoko urteetan klima-aldaketa moteltzeko ahaleginei egin diezaiekeen mesederik txarrena. Diferentzia handiarekin, gainera. Horren lekuko dira jarraian aipatuko ditugun datuak, datu publikoak, interesa duen edozeinen esku daudenak, bestalde.

Zabalgarbik, Bizkaiko erraustegiak, iaz 223.340 tonelada zabor erre eta atmosferara 235.000 tonelada CO2 isuri zituen, berotegi-efektuko beste hainbat gas eta elementu kutsagarri botatzeaz gain. Enpresak berak Estatuko erregistroari (PRTR) emandako datuak dira, hau da, datu ofizialak (errealak are handiagoak dira, noski). Datu hauei “esker”, Zabalgarbi Euskal Herriko bost enpresa kutsatzaileenen zerrendan dago, hirugarren edo bostgarren postuan (segun datuak nola konputatzen diren). Ez da batere postu txarra, batez ere zerrendaburuak Petronor eta Bahia Bizkaia zentral termikoa direla kontuan izanda.

Zubietako eraustegian urtean 260.000 tonelada zabor erre nahi zituzten. Proiektuaren sustatzaileek berek onartu dute gehiegitxo zela eta proiektua “doitu” beharko dutela. Baina “doitzea” zenbatekoa den ez dakigun bitartean, 260.000 toneladei heldu behar diegu, nahitaez. Bada, Zabalgarbiko zenbakiak hiruko erregela baten bidez estrapolatuz, Zubietako erraustegiak urtean 273.573 tonelada CO2 isuriko lituzke. Hau ere Euskal Herriko bost enpresa kutsatzaileenen zerrendan sartuko litzateke. Gipuzkoako kutsatzaileena izango litzateke, duda handirik gabe.

Beraz, Zubietako erraustegia personen osasunerako zein ingurunerako, ekonomia zirkularrerako zein iraukortasunerako kaltegarria izateaz gainera, Gipuzkoak ondoko urteetan klima-aldaketari galga jartzeko ahaleginari egin diezaokeen mesederik zitalena da, arestian esan bezala.

Egunotan Parisera begiratzen baduzu, begiratu Zubietatik.

EGUZKI, 2015eko azaroan

Energia azterketa batek dio Frantzian energia berriztagarriak bultzatzeko aukerak daudela

energia berriztagarriak4 2015 azaroaIturria: ACE.

L’article publié le 8 Avril par Mediapart a fait l’effet d’une petite bombe : le média indépendant a dévoilé en exclusivité le rapport de l’Ademe démontrant avec précisions que la France peut passer au 100% renouvelable d’ici 2050, sans que le coût ne soit beaucoup plus cher qu’un maintien du nucléaire. Alors qu’il devait être présenté officiellement les 14 et 15 avril prochains lors d’un colloque sur les énergies renouvelables, il fut retiré du programme quelques jours avant le colloque, qui s’intitulera finalement « 40 % d’électricité renouvelable en 2030 : la France est-elle prête ? ». Ce rapport dérangeait-il ? Nous vous le proposons en intégralité pour ouvrir le débat, nécessaire et quasi-inexistant en France.

Un rapport explosif mystérieusement repoussé

« Vers un mix électrique 100% renouvelable en 2050 » tel est le nom du rapport minutieux et officiel commandé par l’Ademe (Agence de l’Environnement et de la Maîtrise de l’Énergie) qui devait être présenté au grand public les 14 et 15 avril prochains. Quelques jours avant sa publication, très attendue, le rapport fut retiré du planning et le colloque, renommé sobrement « 40 % d’électricité renouvelable en 2030 : la France est-elle prête ? » . Pourquoi un tel revirement alors que le rapport était terminé et attendu depuis plusieurs mois ?

Jointe par Mediapart, l’Ademe explique que « Cette étude exploratoire avait été annoncée, mais des travaux complémentaires sur certains points doivent être menés, afin de consolider l’étude » . Une réponse que l’on peut juger surprenante vu que la première page indique la mention version finale. Hydraulique, éolien, photovoltaïque, solaire thermique, géothermie, méthanisation, énergies houlomotrice et marémotrice…ce rapport complet et précis de 119 pages, fruit de 14 mois de travail, fait le tour de toutes les possibilités permettant d’atteindre l’objectif ambitieux de 100% d’électricité renouvelable en 2050, avec force de chiffres, schémas et explications.

Mieux encore : le rapport démontre que, contrairement à la croyance largement répandue par les autorités et certains lobbies, le coût de cette transition pour les finances publiques ne serait pas beaucoup plus élevé qu’un maintien du parc nucléaire. Le rapport bat ainsi en brèche l’argument principal mis en avant par les nucléocrates : la transition énergétique vers le renouvelable couterait cher, trop cher, alors que l’atome seul permettrait d’économiser les précieux deniers publics…un argument qui se fragilise d’années en années au fil des rapports et expertises, des augmentations du prix de l’électricité, de la faillite d’Areva et des déboires de l’EPR.

Alors, pourquoi la publication du rapport a-t-elle été repoussée ? Est-ce sur décision de l’Ademe, d’un ministère ou de l’Élysée ? Mystère. Notre petit doigt nous dit que l’absence totale d’EPR et de nucléaire en 2050 dans un rapport officiel a dû en effrayer certains. Les enjeux seraient, en effet, colossaux si tout un pan de l’industrie française devait tout simplement disparaitre. En attendant, regardons d’un peu plus prêt ce que contient ce rapport :

Une transition techniquement possible et économiquement soutenable

La conclusion centrale du rapport concerne les capacités énergétiques insoupçonnées de l’hexagone. La France possède un potentiel de production renouvelable considérable, estimé à 1268 TeraWatt heure (TWh), de quoi satisfaire plusieurs fois la demande totale.

Pour atteindre ces 100%, plusieurs mix énergétiques possibles sont détaillés. Dans le cas de référence, le « mix optimal économiquement » répondant aux critères centraux de l’étude, la production se décompose entre 63 % d’éolien, 17 % de solaire, 13 % d’hydraulique et 7 % de thermique renouvelable (incluant la géothermie), pour une capacité totale installée de 196 GW. Une hausse de 56% par rapport à celle du parc actuel, accompagnée d’une baisse de la consommation de 14 %. Des chiffres qui s’expliquent par le développement constant de la sobriété (lutte contre le gaspillage) et de l’efficacité énergétique des maisons et appareils.

energia berriztagarriak2 2015 frantzia

Les auteurs proposent 3 autres mix énergétiques alternatifs, faisant varier différents paramètres (stockage, transport inter-région, part de l’éolien et de la filière houlomotrice, etc.) afin de répondre aux incertitudes techniques et sociétales d’un tel développement de l’éolien mais aussi pour prendre en compte les variations climatiques possibles et les différentes hypothèses de coût des technologies d’ici 2050.

Le stockage est lui aussi expliqué en détails. Trois échelles sont étudiées : court-terme (batterie), infra-hebdomadaire (recours aux stations de transfert d’énergie par pompage STEP) et long terme (inter-saisonnier, par les filières power to gas (méthanation) et gas to power). La mixité technologique est aussi mise en avant, dans le soucis ne pas dépendre d’une seule technologie en cas de phénomènes météorologiques extrêmes. Les auteurs restent prudents dans leurs conclusions : « L’Ademe est tout à fait consciente que cette étude n’est qu’une première pierre à un édifice qu’il sera nécessaire de continuer de construire les années prochaines. Les résultats engendrent de nouvelles questions, que de futures études pourront très certainement traiter. »

Autre point crucial, explosif même, le coût. L’argumentation est claire : la transition renouvelable ne couterait pas beaucoup plus cher que de maintenir le nucléaire à 50 % du mix, argument pourtant rabâché par les tenant du nucléaire pour qui « il n’y a pas d’alternative » possible, tout en apportant d’immenses avantages : indépendance énergétique, moins de pollution, décentralisation et mixité de la production, fin de la production de déchets radioactifs, etc.

Mediapart indique : « Un mix électrique 100 % renouvelable est atteignable « à coût maîtrisé » . Pour le cas de référence en 2050, le coût annuel total est évalué à 50,1 milliards d’euros, répartis ainsi : 65 % correspondent aux coûts des énergies renouvelables, 8 % pour le stockage, 23 % pour les réseaux de distribution et de répartition, et 4 % pour le réseau de 400 kV » ce qui portera le prix du MegaWatt heure (MWh) à 119 euros, contre 117 euros pour un mix contenant seulement 40 % seulement de renouvelables en 2050 !

energia berriztagarriak3 2015 azaroa

Le débat est ouvert

Ce rapport vient compléter d’autres expertises démontrant que la transition énergétique vers le 100% renouvelable est possible techniquement et économiquement, tels que les scénarios négaWatt, basés sur 3 axes : sobriété, efficacité énergétique et développement des énergies renouvelables. Un avenir beaucoup plus serein pour l’énergie est faisable à moyen terme.

Rappelons enfin que les fournisseurs 100% renouvelables existent déjà : en France, la coopérative Enercoop fournit de l’électricité 100% renouvelable, issue d’une production décentralisée à petite échelle. Idem pour Ecopower en Belgique. Le futur énergétique est déjà disponible pour qui souhaite s’engager et soutenir le développement des ENR. Les blocages semblent être uniquement d’ordre politique et lucratif.

En 2050, la France 100% renouvelable ? Voilà une vision optimiste et réaliste qui s’approchera peut-être de l’imaginaire de l’architecte Vincent Callebaut.

Source : https://mrmondialisation.org/une-france-100-renouvelable-en-2050/

ETB eta zaborra

errauskailua lasarte 2015 azaroa

Foru Aldundiak Zubietan ezarri nahi duen erraustegiaren kontrako manifestazio garrantzitsua egin zen larunbatean, Lasarten. ETBk ez zuen manifestazio horren berri eman. Harrigarria, benetan, batez ere kontuan izanda azken lau urteotan Gipuzkoako herririk txikienean atez atekoaren kontra egin den agerraldirik txikienaren berri ere eman duela.

Diputazioan nagusitu bezain pronto, EAJ-k esan zuen bere helbururik garrantzitsuenetako bat “zaborren inguruko polemikarekin” bukatzea izango zela. Egia esan, aktualitatearen berri ETBren bidez duenak ondorio horretara irits liteke. Baina argazkiari erreparatu eta zuk zeuk erabaki egia den.

Errauste plantarik ez egiteko eskatu dute Lasarten, Aire Garbiak deituta

lasarte_manifa[1]Iturria: Berria.

Ehunka lagunek parte hartu dute Zubietako errauste plantaren aurkako manifestazioan. Erraustegia gelditu daitekeela berretsi dute.

Argi adierazi dute herritarrek Lasarte-Orian: ez dute errauste plantarik nahi. Aire Garbia taldeak deituta, ehunka lagun batu ziren atzo herriko kaleetan, aldundiak Zubietan (Gipuzkoa) eraiki nahi duen plantaren aurka daudela esateko. Manifestazio buruan eraman zuten pankartan eta oihukatu zituzten hitzetan garbi esan zuten: Erraustegirik ez, aire garbia. Eta horixe aldarrikatu zuten: «Erraustegia gelditu daiteke».

Manifestarien artean ziren udaleko ordezkari ugari: EH Bilduko eta Ahal Du Lasarte-Oriako zinegotzi guztiak, eta PSEko Lurdes Acevedo alkateordea eta Jose Mari Urdanpilleta eta Beatriz Juez zinegotziak. Gainerakoen artean EH Bilduko, Eguzkiko eta Erraustegiaren Aurkako Plataformako kideak, besteak beste.

Okendo plazan hasi eta amaitu zuten ibilbidea, eta amaierako ekitaldian berretsi zuten Aire Garbia taldeko kideek errauste plantaren proiektua gelditu daitekeela. «Ez da ezinezkoa, ez lehen eta ez orain».

Zubietan baino lehen planta Zaldunbordan, Landarbason, Urnietan eta Aritzetan egin nahi izan zutela gogoratu du Aire Garbiak. «Baina ezinezko gertatu zitzaien. Osasunarentzat kaltegarria delako, ingurumenarentzat kaltegarria delako, eta hondakinak ez direlako zaborra, baliabide produktiboak baizik».

«Hasi besterik ez»

Erraustegia Zubietan eraikitzeko Gipuzkoako Foru Aldundiak duen proiektuaren aurka egiteko bidearen «hasiera besterik ez» zen izan atzoko manifestazioa. «Osasunagatik, ingurumenagatik, ekonomia zirkularragatik», Zubietan planta nahi dutenek «pare-parean» izango dituzte Aire Garbia taldeko kideak eta Lasarte-Oriako herritar ugari.

Udala ere errauste planta Zubietan egitearen aurka agertu da, nahiz eta alderdi politikoen artean adostasuna ez den erabatekoa. EH Bildu eta Ahal Du Lasarte-Oria erraustegiaren aurka daude. PSE kokalekuarekin ez dator bat. Ez dute Zubietan plantarik egiterik nahi, baina ez dute ukatzen beste nonbait egitea.

Herritar ugari bildu zen Lasarte-Orian errauskailuaren aurka

errauskailua lasarte 2015 azaroaAire Garbiak deituta Lasarte-Orian errausgailuaren inguruko manifestazio jendetsua (1500-2000 lagun antolatzaileen arabera) ospatu zen larunbatean. Errausgailuaren aurkako borroka berpizteko abiapuntu polita!

Izan ere, beste behin, errausgailuari aurre egitea egokituko zaigu eta ez da txantxa, azken 20 urtetan mahai gainean jartzen duten laugarren egitasmoa da eta. Honi record usaia hartzen diogu!( ez dugu uste 20 urtetan lau errausgailu egitasmo jasan dituen 750.000 biztanleko lurralderik dagoenik).

Jarraian, manifestazio amaieran irakurri zen idatzia:

Arratsaldeon guztioi. Arratsaldeon eta eskerrik asko lasarteoriatar eta Lasarte-Oriara hurbildu zareten emakume, gizon eta ume guzti-guztiei.

Erraustegia egin egingo dela esaten digute. Behin eta berriz esaten digute. Hemendik lau urteetara erraustegia su eta ke egongo dela esaten digute. Hainbestetan esaten digute, ezen beraien burua konbentzitu nahian ari direla ematen du. Tunel ilunean bere buruarekin ozenki hitz egiten duen ume galduaren moduan, bakarrik ez dagoela bere burua konbentzitu nahian. Ba, modu berean horiek, tunel ilunean erraustegiaren proiektua sartuta, beraien mamuak uxatu eta erraustegia egingo dutela sinetsi nahi dute, sinetsi behar dute, sinestarazi nahi digute. Sinestarazi nahi digute, batez ere.

Beraiek ere sinesten ez dutena guk sinestea nahi dute. Erraustegia geldiezina dela sinestarazi nahi digute, ederki baitakite hori dela daukaten aukera bakarra: guk geldiezina dela sinestea. Guk erraustegia gelditzea ezinezkoa dela sinesten badugu orduan bakarrik izango da ezinezko.

Baina ez da ezinezko, ez lehen eta ez orain. Zubietan baino lehenago Zaldunbordan egin nahi izan zuten erraustegia. Baina ezinezko gertatu zitzaien. Eta Landarbason egin nahi  izan zuten. Eta ezinezko gertatu zitzaien. Eta Urnietan egin nahi izan zuten. Eta ezinezko gertatu zitzaien. Eta Aritzetan ere egin nahi izan zuten. Eta Aritzetan ere ezinezko gertatu zitzaien. Osasunarentzat kaltegarria delako. Ingurumenarentzat kaltegarria delako. Hondakinak zaborra ez direlako, baliabide produktiboak baizik. Baina, batez ere, batez ere, herritarrek erraustegia gelditzea ezinezkoa zenik sinetsi ez zutelako. Horregatik, hain zuzen, manifestatu gara gaur Lasarte-Orian: ezinezkoa ez delako, erraustegia geldi daitekeelako.

errauskailua lasarte2 2005 azaroa

Lasarte-Orian Aire Garbia herri ekimenak bat gatoz, guztiz, aforismo zaharrak esaten zuenarekin: “Askoz gauza gehiago egingo genituzke ezinezkoak askoz gutxiago direla pentsatuko bagenu”. Horrela sinesten dugulako konfiantza osoz esan dezakegu: hemen, orain, manifestazioa baino ez da bukatu. Hemen, orain, Zubietan erraustegia ez egiteko bidea hasi baino ez da egin. Osasunagatik, ingurumenagatik, ekonomia zirkularragatik, Zubietan erraustegia nahi dutenek pare-parean topatuko gaituzte.

Geldi daitekeelako

errauskailua lasarte3 2015 azaroa