Donostiako Metroaren tramitazioa bertan behera uzteko eskatu du Eguzkik, Oregi sailburuak agindu zuen eztabaida sakona egin arte.

Eusko Jaurlaritzako Ingurumen eta Lurralde Politika Sailak Donostialdeko Metroko Lugaritz-Easo Tartearen Informazio-azterlana jendaurrean atera du. Eguzkik alegazioak aurkeztu eta Metroaren tramitazioa bertan behera uzteko eskatu du, Ana Oregi sailburuak berak legealdiaren hasieran proiektu honi buruz errebindikatu zuen “eztabaida sakona” egiten ez den bitartean.

Gogoratu Patxi Lopezen Gobernua Metroko bi tarte esleitzera iritsi zela. Are gehiago, 2012ko abenduan, ordurako hauteskundeak galduak zituen arren, Zarautz Hiribidea seinaleztatu zuen, lanak hastear baleude bezala. Urukulluren Gobernuak, berriz, lan haiek berehala bertan behera utzi zituen. Ana Oregik arrazoi ekonomikoak aipatu zituen: “Krisia dela eta, ez gaude proiektu faraonikoetan hasteko moduan”. Baina gauza gehiago ere esan zituen: “Gobernuak ezin du proiektu bat indarraren indarrez ezarri; Gobernuak Udalarekin, Foru Aldundiarekin eta herritarrekin mahai baten bueltan eseri behar du, eta pentsatu zein den Donostialderako garraio-sistemarik egokiena”. Metroak ikuspegi tekniko, finantziero zein “kontzeptualetik” Donostiarentzat, inguruarentzat zein herritarrentzat zer suposatuko lukeen aztertzeko lan-taldeak eratzeaz ere mintzatu zen sailburua.

Eguzkikooi hura guztia oso arrazoizkoa iruditu zitzaigun. Orain, baina, ikusi dugu Gobernuak proiektuaren tramitazioa jarraitzen duela eta iskin egin diola sailburuak hain kartsu defendatu zuen eztabaida hari. Esaterako:

– Ez da eztabaidatu Metroak beste alternatiben aldean dituen ustezko abantaileei buruz; are gehiago, azken urteotan instituzioek berek mahai gainean jarri dituzten alternatiba horiek (tranbia arina edo Tren-Trama) azalpenik eman gabe baztertu dira.

– Ez da inpaktuei buruz eztabaidatu, nahiz eta Metroak lan handiak eskatzen dituen (gutxienez lau urte iraungo dutenak) eta ez leku errazean. Datu bat: 300 eraikin baino gehiago egongo lirateke tunelen gain-gainean edo oso gertu.

– Ondorio fintantzieroei buruz ere ez da eztabaidatu, eta inork ez du azaldu zergatik duela bi urte sailburuak berak “faraonikotzat” jo zuen proiektu bat orain, berriz, ekonomikoki egingarria den (esleipen-aurrekontua, BEZa barne, 172 milioi eurokoa da, trenak aparte); halaber, orain trenean inbertitzeko dirua ba omen dagoen honetan, ez da eztabaidatu pasanteak edo Gipuzkoako aldiriko tren-sarean egon litezkeen beste gabeziek duten lehentasunik.

Ez gaizki ulertu. Eguzkik garraio publikoa defendatzen du, eta bereziki aldiriko tren-zerbitzua. Izan ere, AHT ez bezala, hau da herritar multzo handi batek egunero erabiltzen duen trena. Alde horretatik, guri ez zaigu inolaz ere arbuiagarria iruditzen trena orain iristen ez den lekuetara iristea, baita Donostiako zentro-zentrora ere. Hori bai, baldin eta onura sozialak, inpaktuak eta koste ekonomikoa orekan badaude. Baina oreka hori ote dagoen jakiteko ezinbestekoa da Oregik orain dela bi urte hainbesteko fundamentuarekin errebindikatu zuen eztabaida.

Gobernuak eztabaida horri iskin egiten badio, dena mugatuko da “Metroari bai, Metroari ez” konfrontazio manikeo deitoragarrira.

 Eguzki talde ekologista eta antinuklearra, 2015eko uztailaren 6an.

-Eguzkik antolatuta, abuztuaren 30era arte bisitatu ahal izango da.

-Osagarri moduan, uztailaren 18an, Uliako “oihanean” barreneko ibilaldi bat egingo da, Jesus Mari Alquezarrek gidatuta.

Ozeana Fundazioak eta Euskadiko Biologoen Elkargo Ofizialak Jaizkibel-Ulia itsas babesgunea deklaratzeko proposamen zientifikoa egin zuten, eta proposamen hauxe du ardatz Eguzkik paratu duen erakusketak. Abuztuaren 30era arte egongo da ikusgai, Uliako Interpretazio Gunean. Osagarri moduan, uztailaren 18an, ibilaldia egingo da Uliako “oihanean” barrena, Jesus Mari Alquezar mendizale ezagunak gidatuta.

Ozeanaren eta Biologoen Elkargoaren proposamenak aurreikusten du 13.000 hektarea inguruko itsas babesgune bat deklaratzea Jaizkibel eta Ulia ondoan. Gobernu frantsesak Lapurdiko kostaldean dagoeneko hainbat itsas babesgune deklaratu dituela kontuan izanda, Donostia eta Biarritz bitartean 27.000 hektarea inguruko babesgune sarea sortuko litzateke. “Atlantiko europarreko itsas korridorerik garrantzitsuenetakoa izango litzateke, baita aniztasun handienetakoa ere”.

Oceanak eta EBEOk mila espezie baino gehiago atzeman dituzte Ulia-Jaizkibel itsasaldean. Horietatik 50 inguru babestuta daude, identifikatu dituzten habitatetatik 12 bat bezala. Horrez gain, Kantauri itsasoan parekorik ez duten forma geologikoak ere aurkitu dituzte.

Balore hauen berri eman nahi du Eguzkiren erakusketak.

Abuztuaren 30era arte bisitatu ahal izango da, astearte eta igande bitartean, biak barne, 11etatik 14ak arte eta 17etatik 20ak arte.

Osagarri moduan, uztailaren 18an, Uliako “oihanean” barreneko ibilaldia egingo da, Jesus Mari Alquezar mendizale ezagunak gidatuta. Goizeko 10etan abiatuko da Interpretazio Gunetik bertatik. Uliako txoko ezkutuak ezagutzeko aukera bikaina.

Eguzki, 2015eko uztaila

 Triptikoa ikusteko sakatu hemen

Oiartzungo Tiroketa-eremurako Plan Bereziaren onarpena huts handia da. Jarduera honek sortutako kutsadurak lurzoruari, urei, landareei eta ganaduari kalte egiten die.

Oiartzungo Udalak, Gipuzkoako ehiza federazioak tiro-jarduera garatzeko eremua aurrera eramateko, Trapadako Plan Berezia ontzat eman zuen apirilaren azkeneko Udal Batzarrean, legealdi honen bukaeran. Urte askotako legearen aurkako egoera hau bideratzeko parada ematen dio Gipuzkoako Ehiza Federazioari erabaki honek. Baina federazioak eramaten duen jarduerak sortzen dituen osasun publikoa eta ingurumenarekiko kalteak erabat salagarriak dira: kutsadura lurzoruan, landaretzan, ur eta erreketan eta ganaduan ere, zarataren ondorioz galdutako bizi-kalitatea ahaztu gabe.

Eguzki erakunde ekologista eta antinuklearraren bolondresak bi urte daramazkite tiro-eremua babestuko duen Plan Berezia aldatzeko borroka instituzionalean. Bestalde, Gipuzkoako ekialdean, Ulia eta Listorretako tiro-zelaiak itxi zituen aspaldi Gobernuak, Donostian eta Oreretan hurrenez hurren. Eta orain aldiz, Udalaren erabakiak Oiartzungo legez kanpoko tiro-zelaia legeztatzeari irekitzen dizkio ateak. Urteetan lurretan eta uretan kutsadura sortzen eta baimenik gabe jarduera egiten beste kasu batean jarduera etetea ekarriko luke, zigor ekonomikoak eta  baita planaren onarpena baldintzatu ere. Gaizki egindakoa zuzendu aurretik jarduera baimentzen da korporatibismoa lehenetsiz.

Izan ere, Hondakinen eta Lurzoru Kutsatuen Legeak (2011) eta Kutsadura Akustikoaren Legeak (2012) ez dira erabili jendartearen interes orokorraren alde, gutxi batzuen interes pribatuen alde baizik.

Ingurumeneko Fiskaltza ehiza federazioaren jarduera ikertzen ari da Oiartzunen.

Urteetan federazioak legearen aurka eraman duen jarduerak etengabe sortu du lurren kutsadura, errekara eta landetara iritsi dela, eta kutsadura bera abereetara ere iritsi daitekeela diote txosten teknikoek. Eta hau larria da. Ondorioz, Ingurumeneko Fiskaltzak ikerketa hasi du, ingurumenaren aurkako delitu ekologikoa ote den aztertzeko, bide penala ireki ahal izateko.

Harriagarria da mugimendu ekologistarentzat, Nazio Batuen Erakundeak “Bizitza osasuntsurako lur osasuntsuak” lelopean 2015a lurzoruen nazioarteko urtea izendatu duenean hain zuzen, metal astunen eta kutsagarrien mailak arautzen dituen legearen mugak gainditzen dituen jarduera bat legeztatzea. Are gehiago, beruna bezalako metal pisutsuen kutsadura sortzen duen jarduera (kanpoko tiro zelaia) delitu ote den jakin gabe, Plan Berezia onartzea.

Era berean, udal erabaki honek oiartzuarren osasuna eta bizi-kalitatea hipotekatzea baimentzen du, auzo desberdinetan eragiten duen kutsadura akustikoa legeztatuz (minutuko 12 detonazio, urte osoko aste egun nahiz asteburuetan).

Eguzkik kudeaketa publiko ausarta eskatzen du, horretarako bi adibide jartzen ditugulatik: Astigarragako Udalak, apirileko egun berean aho batez erabaki baitzuen Lau Haizeta Parkean dagoen Txoritokieta mendian “Zarata-Erreserba” bat sortzeko, inguruetan urteetan garatu diren harrobietako kutsadura akustikotik populazioa babesteko; Gipuzkoako Aldundiak, ez du onartu Olaberriako Udalak Plan Orokor berriaren pean ireki nahi zuen tiro eremua ingurumen-inpaktuko arrazoiengatik, jada aurreko legez kanpoko tiro eremuak nahiko kutsadura utzi du Olaberrian eta.

Donostian, 2015eko ekainaren 22an,

Eguzki talde ekologista eta antinuklearra

Gai honekin lotutako albisteak:

http://eguzki.org/2014/01/18/oiartzungo-udalak-otsailean-arkaleko-legezkanpoko-tiro-zelaia-itxiko-du/

Zezenketak berriz ere egitea atzerapauso nabarmena da bere burua kultura-hiriburu moderno gisa agertu nahi duen Donostiarentzat, baina batez ere atzerapauso handia da animaliekiko tratu txarrak alboratzeko bidean

Illunben aurten berriz ere zezenak torturatu eta hil egingo dituztela iragarri du Donostiako Udalak. Kontraesan larria da, kultura eta modernitatea “saldu” nahi dituen hiri batek nekez saihestu dezakeena. Izan ere, Udal berriak hartutako lehen erabakietako bat hori izateak ez dio batere mesederik egiten kultura hiriburutasunaren izpirituari eta, aldiz, kalte nabarmena hiriburuaren kulturatasunari. Bide beretik jarraituz gero, EAJ-k eta PSOEk aldarrikatu duten aldaketa “betikora” itzultzea baino ez dela diotenek arrazoi dutela ezingo da ukatu, behintzat. Baina zezenketak berriz ere egingo dituzteneko albistea batez ere atzerapauso handia da animaliekiko tratu txarrak alboratzeko bidean.

Europar gehienentzat, ikuskizun krudel, odoltsu eta alferrikakoa sustatzen jarraitzea ulertezina da. Baina ez europarrentzat soilik.  Guk nahiko garbi ikusten dugu donostiar gehienek zezenketak arbuiatzen dituztela. Zezen-plaza eraikitzekotan zirenean, zezenketen kontrako 16.000 sinadura bildu eta Udaletxean aurkeztu zituzten. Orain, berriz, change.org-ren bitartez, “Donostian zezenketarik ez” ekimenak ia 10.000 sinadura bildu ditu astebeteko epe laburrean.  Halaber, zezenketazaleak gero eta gutxiago dira. Horren lekuko dira 2011 eta 2012ko zezenketak, Illunben egin ziren azkenak, zeinetan harmailak ia hutsik egon ziren.

Udalak ikuskizun odultsu honen kontrako herritarren ahotsa entzun edo entzungorrarena egin behar al du?

Udala, zezenketen sustatzailea

Donostiako Udal berriak zezenen hilketak desagertzen utzi zezakeen, Katalunian egin duten bezala, edo A Coruñan, Palma Mallorcakoan Huescan, Alacant-en eta beste hainbat lekutan egiten ari diren bezala –sarri PSOEren laguntzarekin, gainera–. Baina ez, nahiago izan du zezenketen nolabaiteko sustatzaile bihuru. Izan ere, udal instalazioak uzten ez ezik dirua ematen edo ez kobratzen ere laguntzen du. Izan ere, Illunbe alokatzeko kanona % 40 merketu du. Beste modu batean esanda: Donostiako Udalak behar baino 14.000 euro gutxiago kobratuko ditu. Ez da diru gehiegi, egia esan, baldin eta kontuan hartzen badugu donostiarroi “ogerleko bat bera ere” kostatu behar ez zitzaigun zezen-plaza honek (irakurle beteranoek gogoratuko dute, seguru, promes hura) dagoeneko 29 milioi euroko zuloa egin duela Udalaren diru-zorroan, hau da, gu guztion poltsikoetan.

Ezin aipatu gabe utzi Illunben berriz ere zezenketak egingo dituztela iragarri duen zinegotzia Jai-Ikuskizunetako… eta Ekologiako zinegotzia izan dela. Anekdota baino ez da, baina anekdota adierazgarria. Horiek horrela, legegintzaldi berrian departamentu horretatik espero dezakeguna ez da oso itxaropentsua, ez.

Garbi dago Illunben zezenketak berriro egingo dituzteneko albistea ez dela ongi etorria izan herritar sektore zabaletan, eta protestak eragingo dituela. Bada, Eguzkikook, protestekin bat egiteaz gain, dei egiten diegu donostiarrei parte hartzera, eta irmo arbuiatzera bai ikuskizun anker, odoltsu eta anakroniko hau, bai honen sustatzaileak, are gehiago bitarteko publikoez baliatzen direnean.

                             Donostiako EGUZKI

                                                      2015eko ekainean

Eguzkik bere ikuspegia azaldu nahi du hondakinen politikaren inguruan udaletan eta aldundian legegintzaldi berria hastera doala kontutan hartuz. Horretarako, gaur egungo egoera abiapuntu bezala hartuta, hondakinen politikako oinarriak zeintzuk izan behar duten proposatu nahi dugu.

Maiatzaren 24ean eginiko hauteskundeetako emaitzen arabera osatu dira dagoeneko udaletako eta aldundietako gobernu berriak, eta Eguzki Taldeak hondakinen kudeaketaz jarrera positibo eta aktiboa edukitzea eskatzen die. Kudeaketaren helburua bakarra izan behar da: birziklapen maila ahalik eta altuena izatea, zero zabor bidean. Helburu hau finkatzea da garrantzitsuena, eta ondoren hori lortzeko bitartetakoak aukeratu, herri edo auzo bakoitzak dituen baldintzetara egokituz,.
Alderdi politikoek interes orokorra baino beraien interesen arabera jokatu dute azken urte hauetan eta ezinezkoa izan da eztabaida lasaia eta mamitsua izatea. Baina Europako Batasunak hondakinen kudeaketarako ezarritako zuzentarauan ederki asko sailkatu ditu eginbeharrak, eta gai honetan aurrera begira emango diren aldaketak hondakinen kudeaketarekin zorrotzagoak eta exigenteagoak izateko hartuko dira. Bide horretan pasa ezin den marra gorri bat dago: erraustegiarena, alegia. Hortaz, 2020an ezingo dira erre birziklagarriak diren hondakinak, eta norabide horri begira ekin behar dugu. Erraustea beste garai bateko neurria da, zaharkitua gelditu dena, zaborra nahastua jasotzen duten zabortegiena bezala.
Egun hauetan entzuten ari garen mezu batzuk kezka handiz hartzen ari gara. Helburua lehenestea baino bitartekoa azpimarratzen dute, erraustegia. Baliabideak xahutzeaz gain, bitarteko txarrena da, kaltegarriena osasun, ingurumen eta ekonomia mailan.
EAJren aldetik jarrera horrek ez gaitu harritzen, baina larria da PSE gai horretan eskuetatik joatea. Geroago aldatu bada ere, aspaldian teknika horren aurka azaldu zen aipatu argudioak bereak eginez. Alderdi honek Madrilgo erkidegoan 2011-2015 legealdirako aurkeztutako programan errausketa sistema baztertzeko plana aipatzen zuen, bertan duten Valdemingomez Erraustegia itxiz. Esan dugun bezala, alderdiaren jarrera da, eta hau bezala beste ereduak aurki ditzakegu.
Honetan erabakiak hartzeko ahalmena dutenei marra gorria ez pasatzea eta indarrean jarriko dituzten neurriak birziklapen maila igotzeko eta atzera ez egiteko eskatzen diegu.
Amaitzeko, aipatu nahi dugu birziklatze portzentajea oso baxua dela oraindik. Duela hilabete bat Errausgailuaren Aurkako Gipuzkoako Koordinakundeak, Errenteria-Orereta Bizirik eta Eguzkirekin batera, erdialdeko kontenedore batean(errefusakoan) zeuden hondakinen motak aztertu genituen eredu moduan. Izandako emaitzek gauzak ondo egiteko oraindik bide luzea geratzen dela argi adierazten dute:
% 62 organikoa, 24,5kg. / % 25,3 papera 10 kg. /
% 8,9 plastikoa 3,5 kg./ % 3,8 errefusa 1,5 kg.
Errefusako kontenedorean zeuden hondakinen %96,2 birziklagarriak dira, baina horra botatzen ditu jendeak. Eta baita komertzioek ere. Lotsagarria. Eta esanguratsua.

Egoera honi buelta eman behar diogu denon artean. Legegintzaldi berri honetan orain arte izandako desadostunak alde batera utzi eta egokiagoak diren birziklatzeko portzentajeak lortzeko beharrezkoak diren bitarte eta baliabideak ahalik eta azkarren adostu behar ditugu.

2015eko ekaina

Oarsoaldeko EGUZKI talde ekologista eta antinuklearra

Azken asteotan, bolo-bolo ibili da txistu eginaz protesta egiteko zilegitasunaren inguruko eztabaida. Arrazoiak daudenean protesta egitea zilegi dela garbi dago. Hurrengo lau urteotarako Gipuzkoako erakunde nagusien gidaritza hartuko dutenek, karramarroak bezala atzera egiteko asmoa azaldu dute.

Zero zabor bidea utzi eta, zabor poltsa ipar hartuta, errausketaren bideari ekiteko mehatxu egin dute. Gure osasuna, ingurumena eta dirua jokoan dago. Badugu protestarako motiborik, badugu txistualdi edo pitada bat egiteko arrazoirik. Hori dela eta, ekainaren 13an, Donostiako Gipuzkoa plazan errausketari ezetz esango diogu ozenki pitada masibo baten bidez. Zero Zabor bideak ezin du etenik izan.

Ekimenarekin bat egin dute Gipuzkoako Errausketaren Aurkako Plataformen Koordinadora eta Eguzki talde ekologistak.

La Audiencia de Gipuzkoa ha archivado las diligencias, que en su día se abrieron por un presunto delito contra el medio ambiente a los tripulantes y a quienes participaron en el intento de reflotamiento del pesquero Motxo, que embarrancó el 4 de noviembre del 2010 en medio del biotopo Deba-Zumaia.

Desde EGUZKI no entramos en la valoración de si el vertido de 14.000 litros de gasóleo y el posterior arrastre del pesquero por el flysch fue delito ambiental o no. Ni siquiera queremos valorar si el accidente se debió o no, “al cansancio del patrón”.

Sobre lo que queremos llamar la atención es, que transcurridos casi 5 años del accidente, las consecuencias de desguazar el Motxo en tierra, en pleno biotopo, utilizando tecnología “pesada”, siguen estando patentes.

Cuando se optó por desguazarlo en tierra, se prometió desde la Diputación que la zona recuperaría su estado inicial, pues dicha decisión supuso la apertura de una pista de casi 2 kilómetros , con una anchura en algunos puntos de 8 metros, y que atravesaba todo el biotopo, creando una “cicatriz” apreciable desde de muchos kilómetros.

La Diputación de aquel entonces prometió y realizó unos trabajos de reacondicionamiento de la zona, que tuvieron muy escaso resultado.

En marzo del 2011, Eguzki criticó que dichos trabajos no habían supuesto ninguna mejora apreciable del ecosistema dañado. Ni siquiera el tiempo transcurrido, 55 meses, ha sido suficiente para borrar las consecuencias de aquella nefasta decisión.

Que la Audiencia considere que no hubo delito ecológico, en este momento ya no nos preocupa, lo que nos preocupa es que la afección al biotopo siga estando ahí.

Por eso demandamos tanto a la actual Diputación, como a la próxima que se constituya, a que tomen las medidas necesarias y suficientes para restaurar dicha pista, recuperando en la medida de lo posible, las afecciones que supuso a una zona, conviene no olvidarlo, que es biotopo y que debería contar con la máxima protección y medidas de conservación.

Al asunto del Motxo no se le puede dar carpetazo definitivo hasta que no se recuperen todas las cicatrices que produjo.

                                EGUZKI

                                   2015eko maiatzean