All posts by Lea-Artibai

SOS Manteo. Gaur ostirala, martxa zaratatsua!

1699571977329_mani_azaroak10

Kaixo lagunak!

 

Azaroan gaude iada, Basque Culinary Centerrek bere egoitza berri dotorea Manteon guztion diruarekin eraikitzeko obrak hasi nahi zituen hilabetean, alegia.

Baina ez gara besoak gurutzatuta egongo hori noiz gertatuko zain, beraz ostiral honetan beste MANIFESTAZIO batera deitzen zaituztegu: Okendo Kulturetxetik 19:00etan abiatuta, bururatzen zaizkizuen zarata egiteko traste guztiekin, kartelekin, pankartekin, sukaldari txanoekin, etab.

Manteorentzat gauzatu ez diren proiektuak asko izan dira urte hauetan zehar: guztion artean lortuko dugu BCC berriaren zentzugabekeria hau atzean geratzen den horietako bat izatea!

Ostiralean kalean ikusiko dugu elkar, ez egin kale!

Zabaldu, mesedez. Mila esker!

 

 

 

 

 

 

Manzanos-en, azkenean, trenbide-pasabide arriskutsua kenduko da

paso-a-nivel-manzanos

Arabako Foru Aldundiaren Gobernu Kontseiluak Manzanosko saihesbidearen proiektua onartu du, Madril-Hendaia trenbide-lineako trenbide-pasagunea kentzeko.

Trenbide-pasagune hori oso arriskutsua da, gaur egun Añanako Kuadrillako udalerri hori bi zatitan banatzen duelako, eta, beraz, hori kentzeak herritarren arteko kohesioa eta komunikazioa erraztuko ditu.

Saihesbide hori eraikitzeak 10,7 kilometroko ibilbidea egokitzea dakar, eta errepidearen iparralderantz 150 bat metro lekualdatzea dakar, Zadorra ibaiaren kontserbazio bereziko eremuari (KBE) eragiten baitio, Zaldiaran erreka barne hartzen baitu.

Jarduera-eskaera hori historikoa da; izan ere, duela hamarkada batzuetatik eskatzen da, 2015ean eta 2019an onartua (baita Pobes ere, trenbide-pasaguneetan lazarilloa bezala geratzen dena) eta 2022an, eta, beraz, promesak edo kontratazioak ez ezik, gauzatzeak ere balio du.

Arabako Foru Aldundiak eta ADIFek erdizka finantzatuko duten proiektua, Manzanosko eta Pobeseko trenbide-pasaguneak kentzeko bi erakundeek 2022ko ekainean sinatu zuten akordioari esker (Arabako errepide-sarean geratzen diren trenbide-pasaguneak). Zergatik ez dira biak adostu? Ez dago erantzunik.

Horregatik, Eguzkitik poztu egiten gaitu onarpen horrek, eta trenbideko garraio segurua bultzatzea eta trenbide-pasaguneak kentzea eskatzen dugu, batez ere Manzanosekoa eta Pobeskoa, foru-errepideen sarean geratuko litzatekeen bakarra (iragarritakoa behin betiko egingo balitz).

Nafarroako makrogranjen aurkako plataforma beldur da Valle de Odietaren aurkako prozesu judiziala ez ote den itxiko erantzukizunik argitu gabe

macrogranja-caparroso

Makrogranjen aurkako Nafarroako Plataformak Valle de Odieta eta HTN enpresen aurkako prozesu judiziala aurkeztu du gaurprentsaurrekoan. Bi enpresa hauek Caparrosoko makrogranjarekin lotuta daude, balizko ingurumen-delitu bat dela eta. Plataformako kide diren talde eta pertsonek jakitera eman nahi izan dute instrukzio fasea amaituta, Tafallako epaitegiek erabaki behar dutela epaiketaren instrukzioarekin jarraituko duten ala ez. Plataforma beldur da auzitegiek auzia artxibatzea erabakiko ote duten.

Era berean, Plataformak Nafarroako Gobernuari Valle de Odieta-HTN makrogranjaren aurka 2021eko isuri kutsatzaileagatik irekitako auzian pertsonatzeko eskatu dio. Horrela, bere ardurapeko gune babestuen osotasuna modu eraginkorrean defenda dezan, baita nafar guztien ongizatea eta osasuna ere.

Historikoa

2021eko otsailean, Valle de Odieta eta HTN enpresek, Caparrosoko makrogranjaren atzean daudenak, kutsadura larria eragin zuten, antza denez, biometanizazio prozesuaren ondoriozko digestatuekin ustiapenetik hurbil zeuden beren jabetzako nekazaritzako lurzatiak ureztatzeagatik. Itxuraz, lur-zati horiek aspertsioz ureztatzeko pivot-ak erabili zituzten digestatoa hedatzeko, eta hau baimendua ez dagoen praktika bat da. Talde ekologistek eta Martzillako eta Caparrosoko biztanleek antzeman zuten hori, eta Aragoi ibaira egindako isurketa kutsatzaileak salatu zituzten.

Kutsadura honek isurketa handiak sortu zituen inguruko sakanetan, hondakin likidoekin ur-jauziak sortuz. Aragoi eta Arga ibaien behealdeko KBE eremu babestura ere iritsi zen kutsadura. Desagertzeko zorian dauden espezieen habitata da berau, hala nola bisoi europarra eta apoarmatu europarrarena. Bardeetako Parke Naturalari ere eragin zion, baita saguzarrak bizi ziren kobazulo bati ere..

Gertakarien larritasuna ikusirik, isuritako hondakinen nitrato kontzentrazio neurketak egin ondotik, erakunde ekologistek analisi ofizialak egiteko eskatu zieten Nafarroako Gobernuari eta Ebroko Ur Konfederazioari, makrogranjaren inguruetan uraren kalitatea aztertzeko.

Erakunde hauek Nafarroako Ingurumen Fiskaltzari ere aurkeztu zizkioten salaketak, eta hark, aurkeztutako agiriak ikusita, tramitera onartu zuen. Hori dela eta, Nafarroako Gobernuak esku hartu behar izan zuen fiskaltzara txostenak igortzeko. Txosten horien arabera, enpresek ez dute baimenik digestatoak ureztatzeko ur gisa erabiltzeko.

Prozedura honetan, Sustrai Erakuntza Fundazioa eta Greenpeace, Makrogranjen aurkako Nafarroako Plataformako kideak, prozesu judizial honetan herri salaketa gisa azaldu ziren, auzibide guztien berri izateko eta isurketa kutsatzaileek eragindako inpaktuen larritasunaren aurrean erantzukizuna zeinena den ebazten saiatzeko. Zentzu honetan, “uste dugu Nafarroako Gobernua arduragabekeria onartezina erakusten ari dela. Auzian agertu ez denez, arlo publikoaren defentsarako eginkizunak alde batera uzten ari da enpresaren aurrean amore emanez, ingurumenaren babesa eta herritarren osasuna babestu beharrean”, adierazi du Lorea Floresek.

Egungo egoera

Orain dela gutxi, Tafallako Epaitegiak instrukzio fasea bukatutzat eman du, zeinetan inplikatutako enpresetako zuzendariei zenbait deklarazio hartu egin zaizkie. Nabarmendu behar da horietan guztietan ikertutako pertsonek ez dietela erantzun nahi izan herri-akusazioak egindako galderei. Hala, mugimendu ekologistari eta kaltetutako biztanleei gertaeren xehetasun garrantzitsuak ezagutzeko aukera ukatu zaie, eta informazio hau funtsezkoa izan daiteke enpresen eta zuzendarien erantzukizunak zehazteko.

“Makrogranjen aurkako Nafarroako Plataformako kide garen talde eta pertsonek aditzera eman nahi dugu Tafallako epaitegiek, instrukzio fasea amaitu ondoren, erabaki behar dutela epaiketa bideratzen jarraitzen duten edo ez. Eta beldur gara epaitegiek auzia artxibatzea erabakiko ote duten” adierazi du Martin Zelaiak, plataformaren bozeramaleak.

Horrek esan nahi du egindako ikerketak faltsuan itxiko liratekeela, eta zehaztu gabe geratuko litzateke 2021ean gertatu zen kutsadura larriaren erantzukizuna zeinena den. Baina, gainera, seinale kaltegarria bidaltzen ariko zitzaien tartean diren enpresei, Valle de Odietari eta HTNri, bai eta antzeko enpresei ere, aditzera ematen ahal dielako beraien ingeniaritza juridikoak eta lobby indartsu baten parte izateagatik, eragindako ingurumen kalteetan izan dezaketen erantzukizunaz libratu daitezkeela.

Aski ezaguna da Caparrosoko makrogranjak eta haren Valle de Odieta eta HTN enpresek irregulartasun-espediente zabala dutela. 2018ra arte, Nafarroako Gobernuko Landa Garapeneko eta Ingurumeneko Departamentuak 11 aldiz zigortu zuen enpresa, ustezko 39 arau-hauste eta ez-betetze egiteagatik. Hala ere, orain arteko zehapen-prozesuak administrazio-prozesuak ziren. Gaur egun hizpide dugun prozesu hau prozesu penala da, ingurumen-delitua baita, kontserbazio bereziko eremuei eragin baitie. Kasu honek, Nafarroako makrogranjen aurkako borrokan inflexio puntu garrantzitsu bat markatu dezake.

Horregatik guztiagatik, prentsaurreko honen bidez, Makrogranjen aurkako Nafarroako Plataformak eskaera hauek egin nahi ditu:

  1. Justizia-auzitegiei, izan daitezkeen ingurumen-delitu guztiak iker ditzaten, eta, kasu honetan, prozesu judizialarekin jarrai dezaten, egon daitezkeen erantzukizun guztiak zehaztu arte.
  2. Nafarroako Gobernuari, 2021eko isurketa kutsatzailea dela eta, Valle de Odieta-HTN makrogranjaren aurka irekitako auzian pertsonatzea erabaki dezan. Honela, bere ardurapeko espazio babestuen osotasuna eta nafar guztien ongizatea eta osasuna modu eraginkorrean defenda ditzan.
  3. Nafarroako Gobernuko Landa Garapeneko eta Ingurumeneko Departamentuari, behar diren baliabideak jarri eta neurriak har ditzan nitratoz gehiegi kutsatutako lurralde guztien egoera lehengoratzeko. Kutsadura horrek eragina du lurzoruetan, lur gaineko eta lur azpiko uretan, bai eta horietan dauden biodibertsitatean ere. Kutsadura hori, batez ere, Foru Administrazioa ezartzen eta errazten ari den nekazaritza eta abeltzaintza industrializatuaren ereduak sortzen du.
  4. Eta inplikatutako erakunde guztiei, tokikoak, autonomikoak edo estatukoak izan, nekazaritzaren industriak ezarri edo handitzeko luzamendua deklaratzeko.

Azkenik, dei egiten diegu herritarrei, antolatu eta naturguneak eta haien ingurunea defenda ditzaten. Izan ere, nekazaritza eta abeltzaintza eredu industrialak sortutako nitratoen eta beste kutsatzaile batzuen kutsadura zabaltzen ari da Nafarroan, eta horrek ingurumen eta gizarte ondorio larriak eragiten ditu, eta gure etorkizuna arriskuan jartzen du. Horregatik, uste dugu Valle de Odieta bezalako makrogranjetako jarduera kutsatzaile eta harrapariek eredu eta akuilu izan behar dutela mobilizazio horretarako. Beti izan da garrantzitsua ondasun naturalak kapitalaren logiken espoliaziotik eta erauzketatik defendatzea, baina gaur egungo larrialdi klimatikoaren testuinguruan, ondasun horien defentsa herritarren inplikazioaren beharra dauka. Makrogranjen aurkako Nafarroako Plataformatik lanean jarraituko dugu gure lurrak eta urak kutsatzen dituen, herrien bizi-kalitatea okerragotzen duen, animalien sufrimendu handia eragiten duen eta inguruko bizitzarekin integratu ezin den eta enpresa handiak eta inbertsio-funtsak bakarrik aberasten dituen ereduarekin amaitzeko.

Nafarroako makrogranjen aurkako Plataforma.

STOP AHT ZUNDAKETAK: Mendi martxa Lakuntzan Azaroaren 11an.

MENDI MARTXA KARTELA

STOP AHT Zundaketak 

ekimena osatzen dugun taldeok azaroaren 11n antolatutako mendi martxarako deialdia egiten dugu. Goizeko 9:30ean abiatuko da martxa Lakuntzatik Arbizura, berriz ere Lakuntzara iristeko arratsaldeko 14:30ean. Bi herri hauen artean dauden 7 zundaketa puntuak ezagutzeko helburua du martxak, gure eskura iritsi den informazioa herritarrekin partekatzeko.

Lur publiko zein partikularretan egin nahi dituzten zundaketa hauekin 27 eta 209 metro arteko sakonera duten laginak lortu nahi dituzte. Gainera, orain arte jasotako informazioen arabera, zenbaitetan, zundaketa hauek modu irregularrean egin izan dituzte, legezko bermerik gabe, bidezko administrazio-prozedurak bete gabe eta kaltetuen bizkar. Berri larriak dira hauek, izan ere, zundaketen kanpaina hau AHTaren obren hasiera baita. Abiadura Handiko Trena justifikaziorik gabeko proiektu antisozial, antiekologiko eta txikitzailea da, herritarroi inolako mesederik egiten ez digun obra megalomanoa eta gastu sozial ikaragarria dakarrena.

Onartezinezko praktika horien aurrean, beharrezkoa da erne egotea. Horren aurrean, Sakanako hainbat herritan zundaketen aurkako protokoloa zabaldu dugula gogorarazki nahi dizugu. Zundaketa baten berri izanez gero, lehenik eta behin, herriko Udalarekin kontaktatzea ezinbestekoa da, aholkularitza jaso ahal izateko. Ondoren, STOP AHT Zundaketak ekimenarekin harremanetan jartzeko deia egiten dugu honako telefono zenbakian: 656711130.

Oraindik badugu zundaketak gelditzea. Orain da momentua indarrak batzekoa eta proiektu txikitzaile honen aurrean desadostasuna adieraztekoa.

DATU PRAKTIKOAK

EGUNA: Azaroaren 11, larunbata.

-IBILBIDEA: Lakuntza- Arbizu- Lakuntza.

-ABIAPUNTUA: Lakuntzako plaza, 9:30etan

-LUZERA: 10 km

-HAMAIKETAKOA: Arbizuko plazan. Nork berea. Ardoa eta zukuak, antolakuntzaren eskutik.

-JOATEKO AUTOBUSAK:

+Iruñetik: 8:10ean.

+Gasteiztik: 8:00etan.

-ITZULTZEKO AUTOBUSAK:

+Iruñera: 3:56ean

+Gasteizera: 3:40

-TREN ZERBITZUA: Ez dago, Lakuntzako geltokia duela zenbait urte zerbitzutik kanpo utzi zutelako.

Azaroaren 11n Lakuntzan elkar ikusiko dugulakoan,

STOP AHT Zundaketak Ekimena (Sakana Trenaren alde, Sustrai Fundazioa, AHTrik ez! Lautada, Otsotarrak, Landarlan eta AHT Gelditu! Nafarroa)

ARGAZKI AEREOA

Mungia garbiago baten alde

2023-10-28.Mungiako hondokinak1

Butroi Bizirik trantsizio taldeak eta Eguzki talde ekologistak pertsona eta enpresa batzuek ingurugiroarekiko duten errespetu eskasa salatu nahi dugu, Mungiako Zabalondo industria gunean era guztietako hondakin solidoak botaz. Halaber, Udalaren utzikeria eta pasibotasuna, inguruko bizilagunek aurkeztutako kexen aurrean ez baitu esku hartzen. Ez dakigu zaintza-kamarak dauden, gero arduradunik identifikatzen ez bada.

Eta jarrera horrek gogaitzen gaitu gehien, ez baita hondakin ezkutuen kopuru txiki bat. Aitzitik, tonak ondo daude agerian eta ibilgailuak aparkatuta daude berdegune baten ondoan.

EGUZKIk eta BUTROI BIZIRIKek, berriz ere, Udalari eskatzen diogu isurketa guztiak kentzeko, arau-hausleak identifikatzeko eta beharrezko neurriak hartzeko, gure ingurunearentzat eta ingurumenarentzat hain kaltegarriak diren gertaerak berriro gerta ez daitezen.

 mungia2

mungia3

mungia4

Urdaibaitik ez dira pasako!

2023-10-28.Gernika Gugg1

Larunbat honetan, Guggenheim Urdaibai Stop!ek deituta, talde ekologista, talde eta eragile soziokultural askoren laguntzarekin,Gernikan protesta egin dugu Urdaibaiko biosferaren erreserban bigarren Guggenheim museo bat eraikitzeko proiektuaren aurka.

Manifestazioa oso jendetsua eta zaratatsua izan da, turutaz, eltzeaz, txilibituz, zintzarriz eta abarrez lagundurik, eta mobilizatu garen milaka pertsonen artean Eñaut Elorrieta kantaria, Gatibu taldeko kideak, Edorta Jimenez idazle, Ana Urrutia ETBko aurkezle ohia, Javier Etayo (Tasio), Paul Nicholson, Iñaki Antigüedad,… ikus zitezkeen.

Proiektu honen jarduera-planetik ezagutzen da bi eraikin izango dituela, bata Gernika Lumon, Dalia izeneko enpresa zaharraren lurretan, bigarrena Astilleros Muruetan, “bide berde” batez elkartuta. Bien artean 60.000 metro karratu inguru direla, nahiz eta proiektua ez den xehetasunez ezagutzen, ez zaie osorik aurkeztu inguruko herritarrei, eta ez zaio aukerarik eman horri buruzko iritzia emateko.

Proiektua zazpi zatitan kudeatzen ari da, eta partzialki ari dira, baina ez osorik (lege arazoak sahiesteko, suposatzen dugu). Guggenheim Biabao Fundazioaren aldetik iluntasun handiz kuadeatzen ari dira egitasmoa, Bizkaiko Aldundiaren eta Espainiako eta Lakuako gobernuen babes politiko eta ekonomikoa.

Eguzkin, euskal ekologista garen aldetik, proiektuak babes bereziko gune batean, Biosferaren Erreserbaren izendapena buru duen ( Euskal Herrian beste bat baino ez dago, Bardeak) babes-figura garrantzitsuenen jabe den inguru batean izango lukeen inpaktu izugarriak kezkatzen gaitu. Gure erakundeak ingurumenaren aldetik Euskal Herriko eremurik enblematikoenetako bat zaintzeko gai ez badira, erasotzeko gai baizik, zer egiteko gai izango dira balio ekologiko handiak izanik babes-figurarik ez duten beste eremu batzuetan?

Busturialdeko biztanleek aipatzen duten bezala, beren natura-guneak babesteko borroka eta horiek babestu beharko lituzkeen araudia gertutik ezagutzen baitute, proiektuak ez du lekurik, ez Biosfera Erreserbako araudiaren arabera, ez zentzuko ikuspegi batetik, bereziki sentiberak diren eremuak Urdaibaiko hezeguneak berroneratzeko arreta berezia eta zaintzarako gaitasuna behar baitira.

Urteetan zehar luzatuko liratekeen obren eraginaz gain, bada alarma pizten duen datu bat, 140.000 bisitari ingururen denboraldiko iragarritako bisita. Eta turismo jasangarriaz hitz egiten digute, zein aurpegi gogorragoa duten.

Hainbat urtetan luzatuko liratekeen obren eraginaz gain, bada datu bat larritasunaren  berri ematen duena: denboraldi bakoitzean 140.000 bisitari inguru arreikusten dira. Hori, lehen ere turismoa ugari den lekubatean hondartzek (Bizkaiko hondartzen heren bat baino gehiago Urdabain daude), surfak, Gernikako Arbolak, Gaztelugatxek eta, nola ez, Biosferaren Erreserba batean aurki ditzakegun balio eta aniztasun ekologikoak erakarrita.

Eta turismo iraunkorraz hitz egiten digute, a zer aurpegia dutena!

 2023-10-28.Gernika Gugg3

2023-10-28.Gernika Gugg2

 

 

 

Stop Guggenheim Urdaibai! Urriaren 28an kaleak hartuko ditugu!

Imagen de WhatsApp 2023-10-03 a las 14.32.13_f48f5633

Busturialdea duin eta justu baten alde lanean dabilen eragiletzat zaituztegulako jaso duzue idatzi hau. Dakizuenez, Bizkaiko Aldundiak, Eusko Jaurlaritzarekin eta Espainiako Gobernuarekin batera, Guggenheim Urdaibai izeneko proiektua gauzatu nahi du, gure eskualdeari bultzada ekonomikoa emateko aitzakiapean. Proiektu horren barruan, honako hauek sartzen dira: bi museo (Muruetako Astilleroetan eta Gernikako Dalia fabrikan), baita horiek funtzionatzeko behar den azpiegitura guztia ere (bereziki, ingurune oso sentikorrean eraiki nahi duten palafitoa).

Busturialdeak plangintza eta inbertsioa behar dituela? Ados! Hori horrela bada ere, urte luzez eskualdea guztiz ahaztuta eduki duten erakundeek ondorio kaltefarriak izango dituen proiektu zehatz bat inposatu nahi digute. Horren aurrean, herritar ugari plataforma batean elkartu gara.

Instituzioek eta politikariek aldaketaren ikur bihurtu nahi dute Guggenheim Urdaibai proiektua, berarekin batera ekarriko dituen eragin negatibo ugariei erreparatu barik:

1. Ez dute eman Guggenheim Urdaibai proiektuari buruzko informazio argirik, eta herritarrok ez dugu izango egitasmo horren inguruan erabakitzeko eskubiderik.

2. Proiektuak ez ditu betetzen Urdaibaiko Biosfera Erreserba babesten duten lege ugariak (PRUG, kostako legeak, Natura 2000, ZEPA, ZEC…). Are gehiago, lege horiek aldatu egin nahi dituzte, nahiz eta agerikoa izan krisi ekologiko larri batean murgilduta gaudela.

3. Muruetako museoa Biosfera Erreserbaren bihotzean kokatu nahi dute. Horretarako, Astilleroek urte luzez beren jardunarekin kutsatutako ingurunea —legearen arabera haiek konpondu behar luketena— denon diruarekin garbitu nahi dute (prebarikazio-delitua barne). Gainera, proiektu horrek eragin negatibo nabarmena izango du inguruko faunan eta floran.

4. Herriaren ondare historiko eta naturala nabarmenki erabili eta eraldatu nahi dute interes pribatuen mesedetan.

5. Lehen eta bigarren sektoreen egoera kezkagarria zaindu ez eta, inbertsio osoa turismoaren sektorera bideratu nahi dute, aipatu ere egin gabe horrek izan ditzaken ondorio negatiboak: etxebizitzen prezioak igotzea, lana prekarizatzea (batez ere gazteei, emakumeei eta migratzaileei eragingo lieke), euskararen kaleerabilera gutxitzea, gentrifikazioa, uraren gehiegizko erabilera (gabezia handia dugu jada) eta abar.

6. Bertoko kultura eta euskara babestea lehenetsi behar dugu. Proiektu honek aurrera egiten badu, ez da dirurik bideratuko eskualdeko sortzaileengana. Gainera, turisten etorrera masiboak kalte izugarria eragin diezaioke euskararen erabilerari.

Gure eskualdea maite dugu, eta berton bizi eta lan egin nahi dugu, inork gure etorkizuna arriskuan jarri barik. Horregatik, New Yorketik, Aldunditik eta interes pribatuetatik datorren proiektu hau gelditzea exijitzen dugu.

Herritarrok aukera izan behar dugu nolako eskualdea nahi dugun eztabaidatu eta hausnartzeko, eta, horretarako, ezinbestekoa da prozesu partizipatibo eta ireki bat abiatzea.

Horregatik guztiagatik, urriaren 28an manifestazioa egingo dugu Gernikan, Guggenheim Urdaibai Stop! lelopean. Zuek ere deialdiarekin bat egitera gonbidatzen zaituztegu, proiektuaren kontrako adierazpenean ahalik eta jende gehiena batzeko.

Eskerrik asko!

GUGGENHEIM URDAIBAI STOP plataforma

Valle de Odieta eta HTN Caparrosoko enpresek kutsatzen jarraitu zuten 2022an

macrogranja-caparroso

Atzo deklaratu zuten Tafallako Epaitegian HTNko zuzendariek aurretiazko eginbideetan, 2021eko otsailean eta martxoan Valle de Odieta makrogranjaren eta HTN biometanizazio plantaren inguruan izandako kutsadura gertakari larriengatik. Gertakari honen ondorioz, Aragoiko eta Argako Behe Tarteetako Kontserbazio Bereziko Eremua larri kutsatu zen.

Hala ere, hau ez da enpresa hauen kudeaketaren inguruan jazo den gertaera larri bakarra. Hurrengo lerroetan frogatuko dugun bezala, enpresak berak Nafarroako Gobernuari ematen dizkion datuak erabiliz, 2022an enpresok baimenik gabeko praktikak egiten eta lurzoruak kutsatzen jarraitu zuten. Jarraian, hainbat aldiz Nafarroako Gobernuari eskatutako informazioarekin osatu dugun dokumentu zabalago bateko daturik garrantzitsuenak laburtuko ditugu.

Kutsadurak aurrera darrai nitratoarekiko zaurgarriak diren eremuetan, Erret Bardeetan baimenduta ez dauden praktikak eta beste irregulartasun batzuek

Beren funtzionamendurako, enpresa hauek biometanizazio-prozesuaren ondoriozko mindak banatu behar dituzte nekazal lur eremu zabaletan zehar, hauek duten nitrato-kontzentrazioa lurzoruarentzat kaltegarria izan ez dadin. Aspektu hau enpresaren Gorotzak Kudeatzeko Planean jasota dago, eta zenbait alderdi kezkagarri hauteman ditugu plan honetan ageri diren lursailei dagokienez.

Lehenik eta behin, mindak isurtzeko erabilitako 280 lursailetatik, 204 nitratoz kutsatutako eremu kalteberen barruan daude. Eremu hauek honela katalogatuak izan dira lurzoru eta akuiferoetan konposatu honen ondoriozko kutsadura handia dagoela egiaztatu eta gero. Honengatik, kutsadura hau areagotu dezaketen jarduerak legez mugatzen dira. Beraz, lursail hauetan ezin da hektareako eta urteko 170 kg nitrogeno baino gehiago isuri, eta, hala ere, egiaztatu dugu 61 lursailetan enpresa hauek gainditu egin dutela egungo legediak baimendutako muga.

Era berean, jakin izan dugu 2022an enpresa hauek Erret Bardeen Komunitateko 57 lursailetan digestatoa isuri dutela, eta hau Natur Baliabideak Antolatzeko Planaren kontra doala, debekatuta baitago hori egitea.

Horrela, egiazta daiteke isurketa horiek jasaten ari diren nekazaritza-lursailek urtetik urtera nitrogeno bidezko kutsadura kontzentrazioak handitzen ari direla. Izan ere, Gorotzak Kudeatzeko Planean ageri diren zenbait lursailetan 1986. eta 1994. urteetan Nafarroako Gobernuak neurketak burutu baitzituen, enpresak bertan instalatu aurreko garaian alegia. Datu horiek eta enpresak berak 2021ean egin zituen analisiak (eskura ditugun azkenak) alderatuz gero, gorakada handia eman dela ikus daiteke.

Honela, 2021ean 9 lursail aztertu ziren, eta hauetako zortzi lursailetan 200 eta 300 mg/kg arteko nitrato-balioak lortu ziren. Erreferentzia bat emate aldera, giza kontsumorako urak ezin du izan litroko 50 mg baino gehiagoko nitrato baliorik, eta ureztatzeko urak ezin du 100 mg/l baino handiagoa izan. Baina, daturik kezkagarrienak aztertutako 9. partzelarenak dira, Alesbesko biometanizazio-instalaziotik hurbil dagoena, 795,1 mg/Kg-ko nitrato-balioak baititu. Gainera, azken partzela hau ez da agertzen enpresaren Gorotza Kudeatzeko Planean, baina, hala ere, xede honetarako erabiltzen ari dira, irregulartasun larria izanik.

2021eko neurketak 1986ko eta 1994ko neurketekin alderatuta, lurzoruetako nitratoen balioak nabarmen igo direla egiaztatu dugu. Zehazki, makrogranjatik gertu dauden lursailetan nitrato-kopurua bikoiztu egin da, kasualitatez, Aragoi ibaiaren KBEtik gertu dauden ureztatze-piboten eremuko lursailak dira hauek, 2021ean kutsadura-gertakari larriak jazo ziren leku berbera.

Baimendutako hondakinen muga gainditzea eta beste irregulartasun larri batzuk

Gobernuak emandako informazioan egiaztatu dugu, halaber, HTNk hondakinak tratatzeko baimendutako muga urtez urte gainditu dela 2016az geroztik. Zehazki, 2022an, baimendutako 214.706 tonako kopurua % 27.79an gainditu da, eta 274.368 tona hondakin tratatu dira.

Era berean, HTN plantak jasotako hondakinen eta biometanizazioaren ondoriozko digestatoaren arteko desoreka antzeman dugu. 2022an 274.368 tona hondakin jaso ziren tratatu zitezen. Hala ere, biometanizazio-prozesuaren ondoriozko digestatoak 181.685 Tn baino ez ziren izan. Biometanizazio-prozesuaren ondorioz, hasierako hondakinen masa gehienez % 9 murrizketa eragiten du. Hau kontuan hartuta, ez dugu ulertzen nola murriztu den amaierako digestatoa, % 33,78an. Zer gertatu da hondakin kutsatzaile kopuru handi horrekin? Nora joan da?… Ez dakigu.

Administrazioak emandako datuen arabera, HTNren jarduerak 2022an hainbat irregulartasun larri izan ditu, ingurumenaren kontserbazioaren aurka doazenak: kudeatutako hondakinen baimendutako muga gainditu du, digestatoak legez kanpo isuri ditu Bardean, eremu kalteberetan nitrogenoa isurtzeko mugak gainditu ditu eta lurzoruak nitratoekin kutsatu ditu, besteak beste. Era berean, aditzera eman nahi dugu Ingurumen Departamendua partzialki baino ez dela betetzen ari Gardentasunari eta Informazio Publikoa Eskuratzeko Eskubideari buruzko Legea, eta eragotzi egiten duela herritarrak industria-jarduera kutsatzaile baten berri izatea, enpresa horiek ematen dizkioten datu guztiak ezagutzea eragozten duelako, eta haiek entregatzeko oztopoak eta atzerapenak direla medio.

Nafarroan, 2023ko irailaren 23a.

Sustrai Erakuntza Fundazioa

Mutrikuko babes dikearen ingurua txukuntzeko.

2023-9.Mutrikuko portua

Idatzi hau sinatzen dugun talde eta eragileok, dikearen obrarekin jasaten ari garen egoera salatu eta ondorengoa adierazi nahi dugu:

1.  Duela 5 hilabete, ustezko arazo teknikoak medio, Eusko Jaurlaritzak obra bi hilabetez gelditzeko erabakia hartu zuela jakin arazi zuen alkateak. Bost hilabete pasatu dira eta ordura arte geldiezinak ziren obrak geldirik jarraitzen du.

2.  Geldialdi honen inguruan zein arazo teknikoen atzean dauden arrazoien argibide falta nabarmena izanik, ez al du herriak informazio garbia jasotzeko eskubiderik? Zer edo/eta zeinen interesak daude arazo tekniko hauen atzean? Zein da gaur egun obraren benetako egoera?

3.   Bost hilabete hauetan argi ikusi dugu moila luzatzea ez dela hain ezinbestekoa. Inork ez dio erreklamatu Eusko Jaurlaritzari “obrak lehen bai lehen, berrekiteko” eta honek utzikeria egoera areagotu baino ez du egin.

4.   Guzti hau dela eta, Eusko Jaurlaritzari gaur egungo moila dagoen lekuan bukatu, txukundu eta inguru erabilgarri eta duin bat garatzeko eskaria luzatzen diogu.

  Mutrikun 2023ko, irailaren 1ean.

Danborzaleak, Eguzki Talde Ekologista, Ekologistak Martxan, Emakumeak Mutriku Abian, ELA, PSE-EE, Mutrikuko Gazte Asanblada, BERDEAK, Mutriku Natur Taldea, Talaixa Triatloi Taldea, Mutrikuko Bertso Eskola.

 

 

 

 

Biometanizazio-plantak Nafarroan: distira guztiak ez dira energia garbia

HTN-biometanizacion-Caparroso-1024x526

Azken aldian biometanizazio-plantak ugaritzen ari dira Nafarroan. Honela, Biomendik Mendigorrian, HTNk Caparroson eta E-Cogeneración-ek Cabanillasen dituzten instalazioez gain, planta berriak iragarri dituzte Imotzen, Lerinen eta Valtierran, eta Cabanillasen dagoena handituko da.

Mota honetako planta gehienak abeltzaintzako ustiategi handien ondoan ezartzen dira. Teorian, ganaduak sortutako materia organikoa deskonposatu eta biogasa ekoizteko helburuarekin, batez ere elektrizitatea sortzeko eta sare elektrikora isurtzeko. Prozesu honek beroa ere sortzen du, eta, oro har, instalazioetan bertan berraprobetxatzen da. Bitartean, prozesu horren ondoriozko azken hondakina, digestatoa, medeagarri gisa aplika daiteke lurzoruetan. Aurkezpen hau ezin erakargarriagoa da: ekonomia zirkularraren eta alternatiba berdearen adibide bikaina, energia berriztagarriaren ekoizpena, hondakinen kudeaketan arazoak saihesten dituena…

Hala ere, zaila da planta hauen egokitasuna objektiboki baloratzea, kontuan hartu gabe zein testuingurutan ezartzen diren eta zer ondorio dituzten. Distira guztiak ez baitira energia garbia. Ezinezkoa da biometanizazioaz hitz egitea Nafarroan, honek sortu duen dinamika eta gatazken konstelazioa kontuan hartu gabe: makrogranjak hedatzea eta abeltzaintza eredu hiperintentsibo bat hedatzea, hondakin organiko ugari sortzea, lurzoru emankorretan eragin negatiboa izatea… Honelako egoera batean, biometanizazio-planten instalazioa, abeltzaintza industrialari lotua doana, hondamenaren kapitalismoa deritzonarekin bat etorriko litzateke: honelako proiektuak sustatzen dituztenek mozkin erantsia bilatzen dute eragiten dituzten arazo eta hondamendiei esker.

Nafarroan azken hamarkadetan abeltzaintza industrialaren garapenaren berri emate aldera, datu bat: 1988tik 2022ra behi-aziendak % 41,91 hazi dira, eta % 271,21 txerri-aziendak. Aldi berean, Nafarroako biztanleria % 29,46 hazi da. Honek erakusten digu abeltzaintza eredu jakin bat inposatu dela, esportaziora bideratuta dagoena, eta ez barne-kontsumora, eta horrekin batera, ondorio kaltegarrien kateatze bat ekarri izan duena: familia etxaldeen desagerpena, animalien kontzentrazioa, hondakin organikoen neurrigabeko igoera, hondakin hauek desagerrarazteko premia larria, garbiketarako uraren erabilera intentsiboa… Honek guztiak konpostatzen zailak diren hondakinak sortzen ditu, eta horrenbestez ur-baliabideen kutsadura dakar, Ultzama ibaiaren arroan edo Alesbes eta Martzillan egiaztatzen ari garen bezala…

2007. urtea funtsezkoa da. Rodriguez Zapateroren Gobernuak 661/2007 Errege Dekretua onartu zuen, berriztagarrien errentagarritasuna eta hedapena bultzatzeko ordainsari-esparrua ezarri zuena. Metano ekoizpena energia berriztagarritzat jotzen zenez, abeltzaintzako enpresa handiek biometanizazio-plantak ezartzeko aukera ikusi zuten, mindekin biogasa ekoizteko, hobari altuko energia, alegia. Jarduera eta mozkinak zabaltzeko modu ona, beraz. Prozesu hau, hala ere, ez zen krisitik kanpo geratu, geroago aldatu egin baitzen primak energia sortzera murriztu zituen araudia. Gogoratu Ultzamako Bioenergiaren porrota, irregulartasunez josia eta Ultzamako udalari hainbeste sufriarazi ziona.

Gaur egun, 2000. urteko lehen urteetan gertatu zenaren antzeko egoeran gaude, berriztagarrien burbuila berri baten hasieran. Enpresek azpiegitura berriak eraikitzeari ekin diote kontrolik gabe, energia-plangintza desberdinen eta haien laguntza ekonomikoen berotasunean. Eta biometanizazioa ez da hortik kanpo geratzen, ikus daitekeen bezala.

Biometanizazio plantak irtenbide gisa aurkezten dira, nahiz eta haien itzalean negozio aukera bat baino ez egon, produktuen ziklo bitala luzatuz. Horren froga gisa, nahikoa da egiaztatzea Nafarroan badirela, lege hutsune bat aprobetxatuz, biometanizagailuak erabiltzen ari direnak, minda propioak ez ezik, toxikoak ez diren mota guztietako industria hondakin organikoak tratatzeko ere. Kasu paradigmatiko bat Mendigorriako biometanizazio instalazioan dugu: 2020an, datu eskuragarriak ditugun azken urtean, txerri-minda propioen tratamenduaz gain, Nafarroako industria-hondakinetatik zetozen 31.319 Tn tratatu ziren eta beste autonomia-erkidego batzuetatik, batez ere EAEtik eta Kantabriatik zetozen beste 37.389 Tn. Eta Mendigorriako kasua ez da salbuespena.

Biometanizazio-plantak Nafarroako abeltzaintza ustiategietan integratzeak gizarte eta ingurumen kostu onartezina suposatzen du. Gurpil zoro bati erantzuten dio: biometanizazioak abeltzaintza industrialak sortutako hondakin organikoen pilaketaren arazo larriari erantzuten dio. Hala ere, negozio mota hau errentagarria da soilik beste industria batzuetako hondakinak kudeatzen dituelako eta kudeaketa horrengatik kobratzen delako. Honen ondorioz, berez handia den minda-kopurua areagotzen da, eta minda horiek lurzoruetara bota behar izaten dira. Gainera, hauekin batera isurtzen diren kutsatzaileak ere ugaritu egiten dira, eta ehunka kilometrotatik datorren hondakinen garraioa ere areagotzen da.

Beraz, eredu honek ez die abeltzaintza sektorearen beharrei erantzuten, instalazio handien aldeko apustua egiten baitu. Ezta tokiko garapen jasangarriari ere, familia ustiategiak desagerrarazten dituelako. Ezta segurtasun hidrikoari ere, lurzoruak eta akuiferoak nitratoekin kutsatzen baititu. Ez eta lurzoruko nutrienteak modu osasuntsuan mantentzeko beharrari ere, hondakin industrialak eta metal astunak nahasten dituen digestatoa isurtzen baitute.

Hasieran esaten genuen bezala, egoera ez da batere itxaropentsua. Biometanizazio-planta berrien iragarpena makrogranjak instalatzeko edo daudenak handitzeko eskaera berriekin batera egin da. 2021eko azarotik 2023ko abuztura arte, gutxienez abeltzaintza intentsiboko 16 instalazio berri edo handitze eskatu dira, osotara, 60.899 txerri eta 5.537 behi gehiago suposatzen dutenak.

Honen aurrean, Nafarroako Gobernu berriak aukera du gaurdaino aurrera eraman dituen eta hain emaitza txarrak eman dituzten politikak zuzentzeko. Biometanizazio planten instalazioa erraztea edo behar bezala ez kontrolatzea makrogranjen hedapena elikatzea da. Bide horretatik, lehen sektorea bezalako esparru estrategikoa hipotekatzen da, lurraldea desorekatzen da eta espekulazio burbuila berriak elikatzen dira. Aldi berean, abeltzaintza estentsiboari laguntza irmoa eman beharko lioke, hori baita abeltzaintza ekoizpen industrializatuaren alternatiba jasangarri bakarra, beste erronka batzuetan laguntzeko gai dena, hala nola landa eremuko despopulazioaren eta krisi klimatikoaren aurkako borrokan. Baina horretarako, borondatea behar da. Orain arte frogatu ez duena.

Mikel Saralegi eta Jesus Arbizu (Txurio), Sustrai Erakuntza fundazioaren kideak.

 

Arborizidioak ezkutatzen duena

baso-biziak-plataforma

Duela bi urte sortu zen Baso Biziak plataforma, baso bizien alde eta monolaborantzaren kontrako aldarriarekin, ikusita pinudietako xingola marroia hankaz gora jartzen ari zela sektore hori; eta, baso politika beste norabide jasangarriago baterantz jarri beharrean, zaharrak berri, eukaliptoaren gorakada ezarri dute sektoreko agintariek.

Basora, mendira begiratzen dugu, baina baita gune urbanoetan dauzkagun edo izan nahi ditugun denon berdeguneei ere; izan ere, herritarrok, oro har, mendian baino gehiago kalean ematen ditugu gure bizitzaren ordurik gehienak. Beraz, ezin dugu, ez dugu egin nahi binomio bereizgarririk kalearen eta mendiaren artean, gure osasuna bietan, eta bereziki gune urbanoetan, jokoan daukagulako gero eta gehiago.

Azken urteotako bero-boladek, lehorteak, suteek eta klima larrialdiak dakartzaten arazo horiei guztiei gehitu zaizkio hainbat udaletako arborizidioak asfalto basatiaren alde, betiere interes pribatuen mesederako. Ikus Iruñean, Donostian, Deustun, Zarautzen, Astigarragan, Irunen eta penintsulako beste hainbat herritan egiten ari diren edo egin nahi dituzten txikizioak.

Guk, beste askok bezala, argi daukagu gero eta beharrezkoak direla berdeguneak, izan zuhaitz, parke, lorategi edota eraztun berde, horiek bermatuko dizkigutelako kanpoko aterpe klimatikoak muturreko egoeren aurrean.

Berdegune hauek guztiek, herritarron osasunerako mesedegarria den zerrenda luzea dakarte berarekin, hala nola tenperaturaren kontrola, kutsadura akustikoa murriztea, arnasten dugun airea garbitzea, uraren erregulazioa, osasun psikologikoa eta fisikoa hobetzea, ekonomia hobetzea, bioaniztasuna ugaritzea…

Osasunaren Mundu Erakundearen (OME) arabera, bero-boladak muturreko fenomeno meteorologiko arriskutsuenetako bat dira, eta horrek morbilitatea eta hilkortasuna areagotzea eragiten du.

Ikerketa ugari daude guzti honen inguruan, baina guk Hiritik Harira taldeak egindako azterketa bati erreparatu diogu; bertan, gure hiriburuek dauzkaten gune artifizializatuak eta berdeguneak kontrajartzen dira tenperaturaren arabera, eta guri dagozkigun ondorioen artean hauexek aukeratu ditugu: zuhaitzak eta landaredia gehiagotu egin behar dira, eremu berdeak zaindu eta hauek sortzen dituzten onura klimatiko zein naturalak mantendu, azpiegitura berdeak sendotuz.

Bestalde, The Lancet argitalpen zientifikoak publikatu du Europako 93 gune urbanotan egindako ikerketa bat, zera gomendatuz: %30 handituko bagenitu berdeguneak, 0,4 gradu jaitsiko litzateke hirietako batez besteko tenperatura, bero-boladek eragindako heriotzen %40 ekidinez. Hainbat gune urbanotan bide hori hartzen ari dira, hala nola Parisen, non 2026ra arte, 170.000 zuhaitz landatuko dituzten; horrekin batera, aparkalekuak kenduko dira berdegune bilakatzeko 2030erako, eta asfaltoaren %40 eraitsiko da.

Hau guztia ikusita, ezer gutxi gehitu dezakegu Administrazioan daudenen erabakiak zentzudunak izan daitezen, politika pribatuek eta interes partikularrak ez daitezen denon osasunaren eta biziraupenaren gainetik jarri; kontrakoa egitea, hots, arborizidioak burutzea eta berdeguneak ez handitzea, herritarron osasunaren eta beraien ahalmen ekonomikoaren kontrako politikak bultzatzea litzateke.

Zentzudunak izan gaitezen, mesedez.

Baso Biziak Plataforma