Belartzan harritxintxar bat bera ere ez da mugitu

Ikus daitekeenez, betelana ez da txantxa. Argazkia: Haritzalde

Ikus daitekeenez, betelana ez da txantxa. Argazkia: Haritzalde

Gaur ortirala da, abenduak 30, bihar 2022ko azken eguna izango da eta Belartzatik atera behar dituzten 100.000 metro kubiko baino gehiagoko betelaneko harritxintxar bat bera ere ez da atera, Hirigintza zinegotzi Nekane Arzallusek ateratze-lanak urtea bukatu baino lehen hasiko zirela esan bazuen ere. Hona hemen gaur goizean bertan ateratako bideo bat: https://youtu.be/MR5CIbCL2Zg

2016ko udaberrian, Merkadona eta McDonald’s eraikitzeko egin behar izan zituen induskatze-lanetatik ateratako material sobranteak Belartza Goikora eraman zituen Valeriano Urutikoetxea enpresak, eta hantxe utzi. Betelan hura, legez kanpokoa zelakoan, salatu egin zuten Haritzaldek eta Belartza2 Gelditu! plataformak. 2018an, berriz, Euskal Erkideko Autonomoko Epaitegi Gorenak betelana legez kanpokoa zela berretsi eta enpreari materialak handik ateratzeko eta ingurua lehengoratzeko agindu zion.

Udala ez da inoiz fin ibili auzi honetan (gu bai finak Udala fin ibili ez dela esaten dugunean) eta Gorenak sententzia ezagutarazi zuenetik denbora pasatzen uzten joan da, harik eta, halako batean, betelana bere kabuz kendu eta faktura (1,2 milioi euro inguru) enpresari pasatuko ziola erabaki zuen arte. Orduan bai, orduan enpresak esan du bere kabuz egingo duela.

Hirigintza zinegotziak lanak 2022 bukatu baino lehen hasiko zirela esan zuenean, Haritzalde eta Belartza2 Gelditu! mesfidati agertu ziren. Denborak arrazoi eman die.

Ea 2023an…

Mugikortasuna Gasteizko hegoaldean

ciclista-chicaGasteiz hegoaldeko auzo-elkarte eta kontzejuok gure kezka adierazi nahi dugu inguru honetan trafikoa areagotu delako eta gero eta eragin handiagoa duelako hemen bizi garen pertsonongan, eta, era berean, gure egonezina agertu nahi dugu udala hiriko eremu honetako mugikortasun-arazoaren aurrean aztertzen ari den aukerak direla eta.

Egin diren esku-hartzeen ondorioz, Iturritxu-Zumabide-Maite-Zuñiga ardatza ingurabide moduko bat bihurtu da, eta udalak erreiak gehituko dituenez, betiko horrela geratzeko arriskua dago.

Kezkatuta gaude egindako jarduketen helburua ez delako izan trafiko-bolumena eta autoek hartzen duten espazio publikoa murriztea; aitzitik, zirkulazioaren arintasuna areagotzera eta ibilgailuz joan-etorriak egiteko beharrezko denbora murriztera bideratu dira. Eta alde batera utzi da horrek kale horietan bizi eta ibiltzen diren pertsonen osasunean (kutsadura akustikoa eta ingurumenekoa) eta segurtasunean duen eragina.

Udalak eremu horretan egin ditzakeen beste esku-hartze batzuk zehaztu gabe daude, eta, beraz, ez dakigu hegoaldeko trafikoa arinduko duten edo gehiago oztopatuko duten. Horrek gure ziurgabetasuna areagotzen du, zehazki, honako hauei dagokienez:

• Etorkizunean Zabalganaraino egingo den tranbia-linearako garajeen proiektua Aretxabaleta herriaren ingurura edo URSSAren lurretara lekualdatzea, eta tranbiak horietara iritsi ahal izateko bideak eraikitzea, paisaian eta ingurumenean izango lukeen inpaktu handiagatik eta inguruan are ibilgailu pilaketa handiagoak eragingo lituzkeelako.

• Zirkulazioaren lehentasuna aldatzea ardatzaren biribilgune batzuetan, horrek dakarren istripu-arriskuagatik eta ez dakigulako neurri eraginkorra den ala ez.

Iturritxu-Zumabide-Maite Zuñiga ardatzean erreiak gehitzea, trafikoa areagotuko duelako eta horrek, era berean, ondorioak izango dituelako; horrez gain, erreiak gehitu ezin diren lekuetan izango diren botila-lepo ugarietan arazoak sor daitezkeelako, eta Hezkuntza eta Kirol Unibertsitatea dagoen biribilgune arriskutsuan istripuak areagotuko direlako, ziur.

• Hegoaldeko ingurabide batek gasteiztar askok gozatzen duten hiriaren ondasun ekologiko bati egingo liokeen kaltea konponezina litzatekeelako.

Bide-sarea mugikortasun-sistemaren parte da, eta edozein esku-hartzek sistema osoari eragiten dio. Gure ustez, ez da inguruan bizi garenon egoera okertu dezakeen presazko esku-hartzerik egin behar. Horregatik, uste dugu hegoaldeko mugikortasunari buruzko edozein erabakik kontuan hartu behar dituela hiriko beste zirkulazio-ardatz batzuetan egiten diren esku-hartzeak, eta onartutako mugikortasun-planak gauzatu eta horien emaitzak ebaluatu arte itxaron behar dela.

Beldur gara abian jarriko diren eta aztertzen ari diren neurriek mugikortasun jasangarrian, ingurumenean, hiri-paisaian eta inguruan bizi garen pertsonon bizitzan eragin larria izango dutela, eta, horregatik, idazki hau izenpetzen dugun auzo-elkarte eta kontzejuek uste dugu proposatzen den irtenbide orok bat etorri behar duela Garapen Iraunkorrerako 2030erako Helburuekin eta Gasteizko 2030 Hiri Agendarekin, zeinak helburu eta jarduketen artean jasotzen baititu “Mugikortasun jasangarria” eta “Hiri eta komunitate jasangarriak” egitea.

Gure ustez, Green Capital bateko udalak inguru honetarako bilatu behar dituen mugikortasun-irtenbideek jasangarriak izan behar dute, eta hiri-ingurunea eta hemen bizi garen pertsonon bizi-kalitatea eta hiriko pertsona askok gozatzen duten ingurune naturala errespetatu eta hobetu behar dute. Esku-hartze potentzial oro aztertzean, ebaluatzean eta erabakitzean, udal honek gardentasunez eta gobernantza onaren printzipioei jarraituz joka dezala eskatzen dugu, eta neurri horien eragina jasan dezaketen herritarren parte-hartzea txertatzea. Izan ere, hori jasotzen du udaleko gobernu batzarrak aurtengo irailean onartutako Vitoria-Gasteiz 2030 Hiri Agendak, “Tresnak, Gobernantza eta Kalitate Demokratikoa” helburuan.

Horregatik guztiagatik, honako hau eskatzen dugu:

1. AUTO PARTIKULARRA GEHIAGO ERABILTZEA EZ ERRAZTEA

Inguruan erreiak gehitzeak eta hegoaldeko ingurabidea eraikitzeak ibilgailu pribatuaren erabilera sustatzea ekarriko du, leku gehiago izango baitu. Hori kontraesanean dago udalaren Mugikortasun Jasangarriaren Planarekin eta Hiri Agendarekin eta Eusko Jaurlaritzaren 2030 GJHekin.

Hegoaldeko trafiko-zailtasunak puntako orduetan gertatzen dira, jendea ikastetxeetara edo industrialdeetara sartzen edo haietatik irteten denean. Udalak baditu arazo horri aurre egiteko planak, eta, gainera, ekialde-mendebalde ardatzerako garraiobidea Salbururako tranbia izatearen aldeko apustua egin du; bi apustu horiek ibilgailu pribatuaren erabilera murriztu beharko lukete.

Galtzadetan behin-behinean erreiak gehitu edo atzera bueltarik ez lukeen hegoaldeko ingurabidea eraiki eta autoa erabiltzea erakargarriagoa egin ordez, eta guztion baliabideak bideak eraikitzen inbertitu beharrean, baliabide horiek mugikortasun-zerbitzu publikoak hobetzen gastatzea proposatzen dugu:

1. Garraio publikoa sustatzea eta hobetzea, bai hirian, bai inguruko herrietan:

lineak eta maiztasunak handitzea, linea- edo garraiobide-aldaketak hobetzea, prezioa iraunkorki merkatzea, autobus-geltokiak dituzten disuasio-aparkalekuak sortzea udalerritik kanpoko lekuetatik datozenentzat, etab.

2. Industrialdeetarako garraio publikoa hobetzea: linea berriak sortzea edo daudenak zabaltzea, langileak industrialdeetara eramaten dituzten autobusen erabilera diruz laguntzea, horien ordutegiak zabaltzea, etab.

3. Inguruko ikastetxeetara iristeko bizikleten eta MPIen erabilera are gehiago erraztea eta bultzatzea: falta diren bidegorriak sortzea, daudenak egoera onean mantentzea, etab.

4. Bizikleta eta MPIentzako azpiegitura egoki bat sortzea, bai hiri barruan, bai herrietara eta industrialdeetara iristeko, eta bizikletak eta patinete elektrikoak mailegatzeko zerbitzua sortzea.

Proposamen horiek bat datoz “R1.2. Mugikortasun Aktibo Jasangarri eta Deskarbonizatuko Eredua” ekintza planarekin, zeinak horrelako jarduerak jasotzen baititu epe labur eta ertainerako, eta, aldiz, ez ditu jasotzen gaur egun aztertzen ari diren irtenbideak.

2. INFORMAZIOA HOBETZEA ETA SOLUZIOAK BILATU ETA DISEINATZEAN

HERRITARREN PARTE-HARTZEA TXERTATZEA

Hartzen diren neurriei eta aztertzen diren eta abian jar daitezkeen beste jarduketa batzuei buruz dugun informazioa ia soilik prentsaren bidez jasotzen dugu, eta, beste batzuetan, inplikatutako alderdi batzuei bakarrik ematen zaie informazioa.

Eskatzen dugu gauzatu dadila 2030 GJHek ezartzen duten gobernantza ona, eta kontuan hartuta Vitoria-Gasteiz 2030 Hiri Agendak “Herritarren Dimentsioa” zeharkako palanka gisa jasotzen duela, eta horren barruan “Herritarren Partaidetza”, idazki hau sinatzen dugun auzoelkarte eta kontzejuek egungo udalbatzari eta etorkizunean hiriko udala goberna dezaketenei eskatzen diegu hiriaren hegoalderako mugikortasun-irtenbideak bilatzean, aztertzean eta erabakitzean, honako hauek bete ditzatela:

1.. Komunikazio arina inguruko elkarteekin eta kontzejuekin: Udalak kezkak entzun eta jaso ditzala eta erantzun egokia eman diezaiela. Eskatzen dugu ondorioak jasan ditzaketen elkarte eta kontzeju guztiei entzuteko, galderei erantzuteko eta horiei buruzko informazioa emateko, eta erantzunak idatziz emateko.

2.. Gardentasuna, unean uneko informazioa eta informazio guztia eskuragarri jartzea: Udalarekin zuzeneko komunikazio-kanal bat izan nahi dugu, espekulazioa saihesteko eta parte hartzeko beharrezko informazioa izateko, eta, hala, ezagutza objektiboa eta datu errealak edukitzeko inguruko mugikortasun-gaiei buruzko jarrerak hartzean. Udalak jasotzen dituen unean, geuk ere azterlan eta txosten teknikoak erraz eskuratu ahal izatea eskatzen dugu.

3.. Ingururako mugikortasun-aukerak bilatu, balioetsi eta erabakitzerakoan herritarrek parte hartzeko aukera izatea: Balioesten den mugikortasun-aukera oro herritarren parte-hartzera zabaltzea eskatzen dugu, eta ingurumen-irizpide eta irizpide tekniko eta ekonomikoekin batera, neurri horiek inguruan bizi diren pertsonengan, haien osasunean eta segurtasunean, eta ezarri nahi diren inguruneko hiri-paisaian eta paisaia naturalean izan dezaketen eragina kontuan hartzea. Horregatik, aukera eman behar zaie herritarrei parte hartzeko, kontsulta eginez eragina jasango duten pertsonei eta taldeei. Horretarako, idazki hau sinatzen dugun elkarteak eta kontzejuak prest gaude lankidetzan aritzeko eta aho betean parte hartzeko.

Hegoa bizirik:

Adurtzakoak auzo elkartea

Gure Batan auzo elkartea

Hegoaldekoak auzo elkartea

Ikasberri-Adurtzako guraso elkartea

Iturritxun3ez herritarren plataforma

Berrostegietako Administrazio Batzarra

Gardelegiko Administrazio Batzarra

Lasarteko Administrazio Batzarra

Mendiolako Administrazio Batzarra

GasteizkoEguzki, Hegoa Bizirik/Por un sur vivible (Hegoalde bizigarriaren alde) dokumentua ikusita, non hiriaren hegoaldean mugikortasun eta hiri-garapen jasangarriaren alde egiteko arrazoiak azaltzen diren, eta uste dugu hiriko gainerako lekuetara zabal daitekeela, eta atxikimendu-dokumentua ikusita, BABESA ematen dio hiriaren hegoaldeko auzo-elkarteen eta kontzejuen GASTEIZ HEGOALDEKO MUGIKORTASUNARI BURUZKO ADIERAZPENARI.

Mugikortasun-planak babesteko, berrikusteko (duela urte batzuk parte hartu eta aztertu genituenak, eta abar) edozein eskaera zuen esku geratzen da.

Errekalde-Galarreta bidegorria 2022an ere ez

Hernaniko bidea Errekaldetik ikusita. Bidearen ezkerraldean dagoena Lore Toki da.

Hernaniko bidea Errekaldetik ikusita. Bidearen ezkerraldean dagoena Lore Toki da.

Abenduan gaude, urtea bukatzear da eta Errekalde-Hernani (Galarreta) bidegorriaren arrastorik ez dago, ezta Errekalde-Chillida Leku zatian ere, Foru Aldundiak 2022an eginda egongo zela iragarri zuen arren.

Gipuzkoako Bizikleta Bideen Planaren arabera, badira dagoeneko eginda beharko luketen baina oraindik egin gabe jarraitzen duten hainbat bidegorri. Horietako bat da Errekalde eta Galarreta bitartekoa, 2021. urtetik zerbitzuan egon behar lukeena. Are gehiago, bidegorri-proiektu batzuei buruz, tarteka, albisteak argitaratu izan dira urteotan zehar, baina honi buruz ez. Izan ere, bazirudien Errekalde-Galarreta bidegorria Mugikortasun Depertamentuak berak zeharo ahazturik zuela, harik eta, guretzat behintzat ustekabean, lehen lerrora pasatu zen arte, antza denez, Markel Olano diputatu nagusiaren eta Chillida Lekuko zuzendari Mireia Massanguéren arteko elkarrizketa baten ondorioz. 2021eko urtarrilaren 24an Messanguék berak zera esan zuen DVn argitaratutako elkarrizketa batean: “La ausencia de una comunicación más fácil es la principal barrera que aleja al museo del público. Venir aquí en bicicleta es un suicidio, no pueden pasar más camiones por esta carretera. El principal escollo para conectar con el público es la accesibilidad de Chillida-Leku”.

Handik egun batzuetara, zehatz-mehatz urtarrilaren 30ean, DVn bertan honako hau irakurri genuen (*): “El bidegorri llegará hasta Chillida Leku el año que viene” (2022an, alegia). Eta honako hauek ere bai: “El proyecto comunicará los 1,2 kilómetros que separan Rekalde de Galarreta y tendrá un presupuesto de en torno a los 1,7 millones de euros” eta “La construcción del bidegorri en este trayecto se ejecutará en el plazo de dos años, pero los técnicos del departamento estiman que para 2022 ya estará listo el tramo que llega hasta el museo”.

Egia da, ez dago Chillida Lekura bizikletaz edo oinez joateko modu segururik. Baina bidegorri horren balio estrategikoa bestelakoa da, Urumea bailarako sarea Oria bailarakoarekin eta kostakoarekin lotzen ahalbidetzea, alegia.

Egia da, ez dago Chillida Lekura bizikletaz edo oinez joateko modu segururik. Baina bidegorri horren balio estrategikoa bestelakoa da, Urumea bailarako sarea Oria bailarakoarekin eta kostakoarekin lotzen ahalbidetzea, alegia.

Bada, 2023. urtea dagoeneko ate joka dugu eta, arestian esan bezala, Errekalde-Galarreta bidegorriaren arrastorik ez dago. Eta bidegorri hau garrantzitsua da (garrantzitsua izan beharko luke, behintzat) ez soilik Chillida Lekuri zerbitzua emango diolako, jakina, baizik eta Urumea bailarako eta Oria bailarako zein kostaldeko bidegorri-sareak lotzen ahalbidetuko duelako.

Nolanahi ere, Gizpuzkoako Oinarrizko Bidegorri Sarea atzerapen asko metatzen ari da eta honako hau horietako bat baino ez da. Kontuan izan sare horrek amaituta edo ia amaituta egon beharko lukeela, baina behin eta berriro salatu dugunez, barraskilo-abiaduran doa eta aspalditik dago zentzuzko edozein epetatik kanpo.

Gogoratu behar da 2013an Batzar Nagusiek Gipuzkoako Bizikleta Bideen Plana onartu zutela. Plan hark zortzi urte aurreikusten zituen Oinarrizko Foru Sarean egiteke zeuden bidegorri-zatiak egiteko, hau da, sarea behingoz osatzeko. Baina, zortzi urte horiek pasatuta, Planean aurreikusitako bidegorrien zerrenda begiratu besterik ez da egin behar egiaztatzeko asko direla, gehiegi, bukatu gabe, edo, are gehiago, hasi ere egin gabe daudenak… Errenteria-Irun, Lezo-Pasai Donibane, Usurbil-Santuene, Usurbil-Orio, Narrondo-Zestoa, Mutriku-Saturraran, Errekalde-Galarreta, Urnieta-Andoain, Andoain-Villabona, Ordizia-Zaldibia, Mendaro-Elgoibar, Bergara-Antzuola…

Bidegorri hauek guztiek (eta askoz gehiago ere) 2021ean erabiltzeko moduan behar zuten, betiere Planaren arabera. Baina, horrela jarraituz gero, garbi dago zortzi urtetan osatu behar zen OINARRIZKO Sarea osatzeko beste hamabost edo hogei urte beharko direla. Eta beharbada motz geratzen ari gara.

EGUZKI, 2022ko abendua

(*) El bidegorri llegará hasta Chillida-Leku el año que viene | El Diario Vasco

Argazki hau, berriz, kontrako bidean hartuta dago, hau da, Galarretarik Errekalderantz. Nolanahi ere, garbi dago norabide batean zein bestean ez dagoela bizikletaz edo oinez ibiltzeko giro.

Argazki hau, berriz, kontrako bidean hartuta dago, hau da, Galarretarik Errekalderantz. Nolanahi ere, garbi dago norabide batean zein bestean ez dagoela bizikletaz edo oinez ibiltzeko giro.

Planifikatzen ez duen eta enpresa handiei mesede egiten dien Nafarroako energia plana

energiaeolica2Nafarroako Gobernuak hilaren 30ean bukatuko den parte-hartze prozesu bat aurkeztu du, Nafarroako Plan Energetiko berriaren zirriborroa eztabaidatzeko. Prozesu honek hilabete t’erdi bat baino zertxobait gehiago iraun du, 600 orrialdeko dokumentu bat aztertzeko eta beroni ekarpenak eta alegazioak aurkezteko. Dokumentu luze honen eskemak egun indarrean dagoen plan energetikoarenarekin antz handia du eta honako gaiak aurki daitezke: produkzio elektrikoa, energia eolikoa, biomasaz sortutakoa, elektrizitate eta gas hornikuntzarako sareak, mugikortasuna eta honen energiarekiko erlazioa eta, azkenik, komunitate energetikoaren eta auto-konsumoaren gaiak jorratzen dituzten kapituluak.

Planaren hasieran, honako egiaztapen hau aurki dezakegu: azken urteotan, negutegi efektua sortzen duten isurketak murrizteko aurrera eramandako politikek porrot egin dute, nahiz eta potentzia berriztagarriak eta efizientzia energetikoak Nafarroan gora egin duen. Datu hau ezagututa ere, Planaren zirriborroak joera kontinuista baten alde egiten du, isurketa hauek zergatik mantentzen diren, zein sektore edo ekintzatan sortzen diren, edota zer nolako errotiko neurriak hartu beharko liratekeen aztertu gabe, hauek murrizte aldera.

Era berean, Plan honek ez du ezer planifikatzen. Oligopolioarekin eta nahieran zabaltzen eta mozkin handiak pilatzen jarraitzen duten enpresa handiekin amore-emailea da, pobrezia energetikoa orokortzen doan heinean. Honek guztiak energia eredu demokratiko, publiko, unibertsal, deszentralizatua eta deskontzentratua martxan jartzea galarazten du.

Zirriborroaren irakurketa zehatz batek aditzera ematen du Plan honen muina azpiegitura berriak sustatzean datzala, mota guztietako produkzio energetikoaren alde eginez eta sortzen dituen inpaktuak aintzat hartu gabe. Horrenbestez, energia eolikoa jorratzen duen kapituluan, honakoa irakur daiteke:

“… helburu bezala ez da planteatzen gehieneko potentzia bat ezartzea, baizik eta ezarritako beharrezkotasunak betetzen dituzten proiektuen tramitazioa eta ezarpena. Sortze berriztagarriko 2.700 MWeko potentzia finala egingarria kontsideratzen da, egun dugun potentziaren 50%eko igoera suposatzen duena…”

Egiaztatzen da, beraz, enpresek egun arte aurkeztu izan dituzten makro-planta eolikoen proposamenek Gobernuak berak 2030ra arte (planaren azken data) garatzeko planifikazioan proposatukoa sobera gainditzen dutela. Honengatik, Nafarroako Gobernuak eolikoaren gaineko ezer planifikatzera uko egiten dio eta orain arte industriari “egiten uztearen” politika ofizialtzen du. Nafarroan benetan “planifikatzen” ari direnak enpresak dira, argi eta garbi bere interes propioei jarraiki. Gure mendiak eta lurrak azpiegitura energetikoz betetzen ari dira, hauek dakartzaten biodibertsitatearekiko (poligono eolikoek eragiten dituzten milaka hegaztiren heriotzak adibide bat besterik ez da) eta elikadura burujabetzarekiko (laborantza eremuetan poligono fotovoltaiko handiekin gertatzen den bezala) inpaktu negatibo larriekin.

Honelako zerbait gertatzen da azpiegitura energetikoak jorratzen diren kapituluaren zirriborroarekin. Bertan dakusagu Planak garraio eta hornikuntzarako linea elektrikoak aztertzen dituela, baina hala ere, ez dio inolako paragraforik eskaintzen energia berriztagarrien makro-poligonoek sortutako energia ebakuatzeko erabiltzen diren lineei. Tamalez, ebakuazio linea hauek distantzia handietan elektrizitatea garraiatzeko ohiko lineak baino handiagoak eta inpaktu handiagokoak izan litezkeela jakin badakigu. Honen adibide dira, esaterako, Forestalia enpresak Aragoitik Nafarroara eta Euskadira energia “berriztagarria” eramateko darabilen lineak, gure komunitate osoa zeharkatzen dituzten potentzia handiko linea luzeak izanik.

Gauza bera gertatzen da Castejongo Zentral Termikoekin: hauetarako ere ez da ezer planifikatzen. Ezaguna den bezala, zenbait auzitegik ilegal deklaratu dituzten instalazioak dira (aurreko Planari aurkeztutako alegazioetan jaso genituen sententzia hauek), eta hala ere, funtzionamenduan jarraitzen dute. Hauek eraiki zituztenetik gertatu izan den moduan, garai horretan indarrean zegoen Nafarroako Energia Planean ere ez ziren agertzen, ordutik hona Nafarroako Gobernuak ez du ezer erabaki eta enpresei “egiten utzi” izan die bakarrik, berauek mozkin erraldoiak atera dituztelarik azpiegitura ilegalak erabiltzen.

Mugikortasun jasangarria” jorratzen duen kapituluak berez “kotxe elektrikoa” izena beharko luke izan, izan ere, honen interesik handiena garraiobide pribatu hau sustatzean baitatza. Ez du inolako neurririk bere gain hartzen egungo gizartean existitzen den gehiegizko mugikortasuna saiheste aldera. Garraiobide publiko eta kolektiboaren erabilpena sustatzeko neurririk ere ez dakar, prezio sozialekin, landa-erdiguneak eskualdeen hiriburuekin lotzea ahalbidetzen duena. Bere aldetik, Planak bi aipamen besterik ez dizkio egiten trenari, gaur egun energia berriztagarriekin funtziona dezakeen garraiobide bakarra, gure komunitatean elektrifikaturik baitago. Eta, nola ez, ez du trenbide eredua zalantzan jartzen, Abiadura Handiko Trenaren proiektua ontzat hartzen baitu. Honen aurrean, uste dugu nahitaezkoa dela Nafarroan gertuko trenbide zerbitzu egoki bat ezartzea (Ziordia-Castejon-Cortes eta Fitero-Castejon). Horretarako geltoki eta geraleku guztiak berrireki beharko lirateke eta zerbitzuen handitzea beharrezkoa litzateke, “Nafarrorako Tren Publiko eta Sozial baterako Proposamena 2019 – 2029” txostenean aztertu genuen bezalaxe.

Orain artekoarekin esan dezakegu Energia Plan honen zirriborroak egiazki gutxi planeatzen duela. Hala ere, badago planifikazio handirik, antza denez, oraindik probatuak izan ez diren energia motendako, hala nola, hidrogenoa energia bektore bezala. Planak ohikoak diren akatsak egiten ditu, izan ere, erregai fosilen parekotzat hartzen du hidrogenoa, „erregai“ bezala definituz. Beharrezkoa da, puntu honetan, gogora ekartzea “berde” izenondoa gaineratzen zaion hidrogeno kantitate txikiak produzitu ahal izateko, elektrizitate berriztagarrizko kantitate handiak kontsumitu behar direla. Hidrogenoak, beraz, energia berriztagarria metatzeko balio du, baina prozesu honek inbertitutako energiaren %50 – %70eko galerak suposatzen ditu. Era honetan, beharrezkoa litzateke energia berriztagarrien bilketarako plantak bi baino gehiagoz biderkatzea, baldin eta hidrogenoaren produkziorako erabiliko badira. Azterketa honek ez du inolako tarterik Planaren zirriborroan, hidrogeno berdearen inguruko enpresa askoren eraikuntza defendatzen duen bitartean, zeinak oraindik areagotuko lituzkeen poligono eoliko eta fotovoltaikoen instalazioak.

Planaren zirriborroak intzidentzia jartzen du abeltzantza industrialeko purinetatik zein hiriko hondakinetatik biogasa ateratzeko azpiegitura berrien balizko ezarpenean. Honela, testuak gogora ekartzen digu Iruñerriko Mankomunitatearen proiektua, hondakin organikoetatik metano gasa erauztekoa, Imarkoainen ezarriko litzatekeen hondakinen makro-planta batean. Bestetik, Valle de Odieta enpresak kudeatzen duen Kaparrotsuko makro-etxaldeak biogasaren produkzioa handitzeko eta zuzenean gasbideen sarean injektatzeko duen proiektua ere aditzera ematen du. Azken proiektu hau abeltzantza industrialeko instalazio handi honi ahalbidetu izan zaion handitzeari esker posible izanen litzateke, bitartean ustiapen txikiak itotzen direlarik. Argitara eman genuen “Etxeko hondakinen kudeaketa Nafarroan. Proposamenak baliabideen mugan“ txostenean Plan honetan kontutan hartu beharko liratekeen zenbait proposamen biltzen dira, honelako azpiegitura erraldoien ezarpena ahalbidetu baino lehen.

Honela, eta sarreran genion moduan, Nafarroako Energia Planaren zirriborroak energia produkzioa bultzatzen duten proposamen eta neurriak besterik ez ditu jasotzen. Bertan aurki daitezke, hori bai, zenbait helburu, zeinak, paperaren gainean, energia kontsumoa murriztea lortuko luketenak. Hala ere, helburu hauek ez daude beharrezkoak diren neurriz edota ekintzez babestuta, berauek lortze aldera. Horrenbestez, “paper errea” besterik ez dira.

Adibide bat emate aldera, Planak “2030erako negutegi efektuko gasen isurketa netoen gutxienez %55a murriztea 1990ko mailarekiko” du helburu nagusi. Hala ere, egiaztatu dugu hau bakarrik jarduera ekonomikoa murriztu izan denean lortu izan dela, zehazki, 2020ko konfinamendua dekretatu zutenean. Ondoren, isurketak handitu egin dira eta ez du ematen txikituko direnik, ez bada krisi ekonomiko berri baten edota pandemiako 2020an eragindako erabaki politikoen ondorioz. Eta zirriborro honek zentzu honetan hartu beharko liratekeen beharrezko erabakiak ezartzen ez dituenez, ez dugu uste helburu hau bete ahal izango denik.

Planak ez du energiaren egungo benetako egoera ikertzen ere. Hau egiazta dezakegu ikusita Nafarroako kontsumo elektrikoak beherazko joera bat mantentzen duela, eta hala ere dokumentuak ez ditu gertakari honetako ondorioak eratortzen. Energiaren kontsumo eta aurrezpena jorratzen den kapituluak honakoa dio: “osoko amaierako energiaren kontsumoaren garapenak erakusten digu azken 20 urteetan amaierako energiaren kontsumoa urteko %0,9a handitu“ dela, aldiz, elektrizitatearen kontsumoak „azken hamarkadan urteko %0,2ko jaitsiera jasan“ duelarik.

Honela, berriz ere elektrizitatearen kontsumoak behera egin duela frogatzen dugu, energia totalaren kontsumoak gora egiten duen bitartean. Honek talka egiten du energia berriztagarriekiko bultzadan enfokaturik dagoen planifikazioarekin, izan ere, energia berriztagarriak gehienetan energia elektrikoa ekoizten baitute. Honek guztiak aditzera ematen dizkigu gure gizarteak energia berriztagarrietara adaptatzeko dituen zailtasunak, beste behin planifikatu gabe geratzen den arazoa. Ez dituzte neurri egokiak hartzen ekonomia berriztagarri intermitenteen beharretara egokitzeko, eta ez dituzte energia kontsumoa murrizteko neurriak planteatzen, biodibertsitatearen eta lurraldearen kontra ez doazen energia berriztagarriak ezarri nahi baditugu.

Nahitaezkoa da, horrenbestez, gure gizartearen behar energetikoen benetako planifikazio demokratiko bat aurrera eramatea. Aldi berean, nahitaezkoa da energiaren produkzioa, garraioa eta hornikuntza sektore publikoaren eskuetan egoteko neurriak hartzea. Uste dugu eztabaida honetan gure “Nafarroako energia berriztagarrien boom berria. Egoera, inpaktuak eta proposamen alternatiboak” txostenean jasotzen diren proposamenak hartu beharko liratekeela, energia eredu demokratiko, publiko, unibertsal, deszentralizatu eta deskontzentratu bat lortze aldera.

Nafarroan, 2022ko abenduaren 21a.

Sustrai Erakuntza Fundazioa

 

Eguzkik Pasai Donibaneko saneamendua etxe guztietara zabaltzea exijitzen du

Saneamiento P.DonibaneEguzki talde ekologistak alegazioa aurkeztu dio jendaurrean dagoen Pasai Donibaneko saneamenduaren lehen faseko proiektuari.

Hona hemen aurkeztutako alegazioaren edukia:

ALEGAZIOA

 1. Donibaneko saneamendu-arazoa osorik konponduta egon beharko litzateke hamarkada batzuk lehenagotik, Europako, Estatuko eta autonomia-erkidegoko indarreko araudia betez.

2. Etxebizitzen eta eraikinen saneamendua egokitzea, badiara hondakin-urak zuzenean isurtzea saihesteko, aipatutako araudietako zehaztapenei lotuta egoteaz gain, eraginpeko herritarrek eta, bereziki, gure taldeak etengabe eskatu dutela duela urte askotatik hona.

3. Administrazio eskudunen jarduera negargarritzat baino ezin dela jo, arazo hori konpontzeko hartutako erabakiak eta konpromisoak sistematikoki ez betetzeagatik. Gogoratu behar da, beste behin ere, honako hauek: Gipuzkoako Lurralde Historikoan saneamendu-azpiegiturak eraikitzeko Esparru Akordioa 2007-2011 aldirako, badiaren saneamenduaren egoerari buruzko 2012ko txostena, hura gauzatzea ezinbestekotzat jotzen duena, edo 2016-2021 aldirako Plan Hidrologikoa.

4. Foru Aldundiak, 2021eko urrian egindako ekitaldi publiko batean, saneamenduari eta beste zerbitzu-sare batzuei buruzko aurreproiektua aurkeztu zuen. Bertaratutakoen iritziz, aurreproiektu horrek gabezia handiak zituen, besteak beste, ingurumenaren ikuspegitik kezkatzen gaituena, hau da, badiaren aurrealdean dauden etxebizitzak saneamendu-sare berrira ez lotzea. Ildo horretan, eta proiektuaren edukiekin ados ez egotearen ondorioz, 600 alegazio baino gehiago aurkeztu ziren, eta urtebete geroago egiaztatu ahal izan denez, ez dira zoritxarrez kontuan hartu.

5. Jendaurreko informazioaren izapidean dagoen proiektu honek lehen aipatutako dokumentuak zituen gabezia berberak ditu, baina, agerikoa denez, egungo proiektuaren irismena partziala da, proiektuaren faseetako bati bakarrik baitagokio.

6. Foru Aldundi honen ideia onartezintzat jotzeaz gain, hau da, proiektuak eragiten dien etxebizitza guztien % 10 sare orokorrera konektatu gabe uzteaz gain, ziur gaude hondakin-uren arloko araudia urratzen duela, eta horrek EBtik zigor handiak ezartzea eragiten du, baita Espainiako Estatuari ere.

7. Aplikatzekoak diren araudiak bete gabe, hondakin uren isurketa zuzenari eusteko erabakiak ekar ditzakeen segurtasun juridikorik ezaz eta legezko ondorioez gain, ezin da biztanleriaren zati bat bazterrean utzi beharrezko hondakin uren bilketa egin gabe, horrela lehen eta bigarren mailako herritarrak ezarriz eta berdintasun printzipioa urratuz, osasun arazo bat eta uraren kalitatearen galera garrantzitsu bat eraginez.

8. Hondakin-urak biltzeko sare osoaren irismeneko obra batek (Loiolako araztegian amaitzen da), 300 milioi eurotik gorako kostuarekin, ezinbestekoa dena gizarte hau ingurune naturalekin osasuntsu eta harmonian bizi dadin, HONDAKIN-UREN BILKETA OSOA ebatzi behar du, Badiako kutsadura iraunaraztea saihestuz, eta Pasai Donibaneko barrutiko eremu horretan bakarrik 50 etxebizitza baino gehiago Badiara isurtzea ahalbidetuz. Eremu horretan, isurketa beltzak biltzen dituzten ur horietan jendea bainatu egiten da eta arrantzan aritzen da, gaixotasun-fokua izan daitekeelarik, eta horren ertzean usain-jarioa arnasten da. Gure ustez, AUKERA PAREGABEA da, eta ez lirateke baliabide ekonomikoak urri eman behar ur beltzak erabat biltzeko eta arau-esparrura egokitzeko. Kontuan izan behar dira, halaber, uraren kalitatean eta osasunean izandako eraginak, baita paisaiaren narriadurari dagozkionak ere; izan ere, etorkizunean kalte egin diezaieke Gipuzkoako zein kanpoko turismoari eta bertako zerbitzuei (jatetxeak, tabernak, ostatuak, etab.), badiako urak kutsatuta jarraitzen badu.

 Azaldutako guztia kontuan hartuta, honako hau

ESKATZEN DUGU

1. Aurkeztutako alegazioa kontuan hartu eta proiektuan sartzea, hura hobetzeko eta saneamenduaren auziari irtenbide integrala emateko.

2. Proiektua faseka gauzatzearekin batera, aldatutakoan, proiektua informazio publikoan uzten duten etxebizitzen azterketa xehatua egitea, sare nagusira konektatzeko behar diren irtenbide teknikoak ezartzeko.

3. Eusko Jaurlaritzan, Foru Aldundian eta Pasaiako Udalean laguntza edo dirulaguntza lerro bat ezartzea, aurreko puntuan aipatutako etxebizitzak saneamendu-sare nagusiarekin lotzeko egokitzapen-gastuari aurre egin ahal izateko. Gastu hori lehen aipatutako azterlan xehatuak kalkulatu beharko du.

4. Beranduenez, proiektuaren eremuaren barruan dauden etxebizitza GUZTIAK saneamendu-sare orokorrera konektatzea eta erakunde eskudunak obra jasotzea bermatuta egotea.

Azkoitiko Udala, ibai garbiketa, ingurumena eta bere gezurrak

Eguzki_tokikom_700x700

Ia urtebete igaro da Udal Gobernuak eta oposizioak 2022ko aurrekontuetarako partida bana hitzartu zutenetik, 25.000 eurokoa Urola ibaia garbitzeko eta 22.000 eurokoa barandaren azpian prebentzio-neurriak jartzeko (saretak).

Otsailaren 22an, Azkoitiko Udalei jakinarazi genien, besteak beste, otsailaren 14an, Gipuzkoako Foru Aldundiak dirulaguntzen lerro bat argitaratu zuela Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean, udalei eta mankomunitateei zuzendua, ibaietan, kostaldean eta lehorrean sakabanatutako zaborren metaketa prebenitzen eta zuzentzen laguntzen duten jarduketak gauzatzeko (aurtengoa bigarren urtea da), hain zuzen ere, horretarako bideratu ziren udal-partidak hauek. Eskariari sarrera eman baino lehen, erreka arakatu genuen, eta zabor tonak ikusi genituen, hau da, “gure herritik igarotzen dena ez da ibai bat, baizik eta benetako zabor hustubide bat”.

Urriaren 14an, foru-dirulaguntzak argitaratu zirenetik 6 hilabete igaro ondoren, beste idazki bat sartu genun Udalean (hori ere komunikabideetara bidali zen). Bertan, besteak beste, esaten genuen ibaiari beste miaketa bat egin geniola eta argi zegoela ez zela garbiketa sakonik egin, ezta modu profesionalean ere. Era berean, “nolabaiteko harridura sortzen zigula” apirilaren 25ean argitaratutako Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean Udala dirulaguntzen eskatzaile gisa agertzen ez zela egiaztatzeak, “inori laguntza batzuk gaizki datorkionean” eta “ez genuela uste udalari dirua soberan edudiko zutenik”.

Hemen idatzi osoa: https://eguzki.org/2022/10/15/azkoitiko-udala-eta-ibaiaren-garbiketa/

Gure ustez, merezi du dirulaguntzen ildo horietan gehiago sakontzea. Oraingoan Legazpin eta bertako udalean jarriko dugu arreta, frogatuta geratu baita laguntzak ez direla batere hutsalak. Udal horrek, 2021erako eta 2022rako, 30.850 euro bideratu ditu ibaiaren garbiketa profesionalerako (urtean bitan kontratatzen du ibaiaren garbiketa profesionala) eta saretak instalatzeko (gaur egun ia 1.000 metro ditu jarrita), eta 22.650 euro jaso ditu foru-laguntzetatik, aurrekontuaren % 73. Azkenean, ibaia garbitzearen eta ia kilometro bateko sareta jartzearen truke 8.200 euro (BEZik gabe) ordaindu dituzte legazpiarrek, 30.850 ordaindu beharrean.

Azaroko lehen astean sartuta, Udalari azken idazkia bidali eta 3 astera, eta bere aldetik erantzunik jaso gabe, urteko sasoi honetan euria edozein unetan irits daitekeela jakinda, hirugarrenez ibaira jaitsi ginen. Azaroaren 14rako, ibaia kutsatzen zuten zabor hauek bilduta zeuden. Azaroaren 21ean, euri ugari utzi zuten fronte hotzak igaro ondoren, ibaia oso hazita zegoen eta urak indarrez jaisten ziren. Zer gertatuko zatekeen zabor horien zati batekin, erretiratu izan ez balira? Hain zuzen ere, horretarako dira laguntza horiek: ahal den neurrian, errekara eta gure kostaldera hondakinak isurtzea saihesteko, bada, azken horretan, plastikoen arazoa errealitate bat baita aspaldian.

Era berean, azaroaren 17an, Altzibar auzoan (zurezko zubiaren inguruan) eta Bizkargi eta Ugarte kaleetan eta Juin kaleko zubiaren aurrean, ibaiertzatik, baranden azpitik igarotako hondakinak jaso genituen, 123 hondakin guztira (maskarak, egunkariko eta propagandako orriak, snack eta tabako-paketeen bilgarriak, plastikozko poltsak eta freskagarri-poteak). Udalak jasotzen ez dituen hondakin berak, eta saretak jarri ez dituzten lekuetan, horretarako dirua izanda ere.

Azkoititik igarotzen den Urola ibaitik jasotako zaborrak. Presatik, Olotzaga parean, Sidenor plantaraino eta hiltegi zaharretik, Txerloiaraino, Azpeitiarekin muga egiten duen tokiraino. Argazki hori da gaur egun ere, hamarkaden ondoren, ibaiek jasaten dituzten tratu txarren eta abusuen ageriko aurpegia.

Hemen jasotako zaborren bideo bat: https://youtu.be/2rJKSuxOCOw

Horiek dira otsailean aipatu genituen hondakinak, eta Udalari jakinarazi genizkion. Zergatik ez dituzte zabor hauek ibaitik atera? Zentzurik duen azalpen bakarra da Udal Gobernuak, oposizioarekin mahai batean eseri eta partida horien aurrekontuak adosten (sinatzen) zituenerako, erabakia hartua zuela ez zituztela zabor horiek kenduko, ez zituztela gastatuko garbiketarako 25.000 euroak, ezta babes-neurriak jartzeko 22.000 euroak ere; ez zituztela akordio horiek beteko. Eta hori horrela izanik, normala da otsailean laguntzak ez eskatzea.

Beraz, hasieratik zekiten ez zigutela egia esaten, hobeto esanda, gezurretan ari zitzaizkigula. Eta, bitartean, komunikabideetan horrelako mezuak bidaltzen zizkiguten: “Alderdi politikoen artean adostasunerako jarrera egotea beti da lagungarria, akordio bakoitza lorpen bat da”,”Politikarekiko gogogabetasun-testuinguru honetan garrantzitsua da herritarren konfiantza irabaztea”, “Ingurumen Mahaia sortzea”. Urtarrileko udal aldizkarian: “aurten diru gehiago bideratu dugu ibaia garbitzeko”, besteak beste.

Egiaztatuta geratu da udal honen ingurumen-desafekzioa; izan ere, zaila da ulertzea hori ibaian izanda eta kostu ez oso handiarekin, ez erretiratzea. Azpimarratu behar da, halaber, Kode Etikoak eta Gobernu Onak eginkizun garrantzitsua betetzen dutela gizarte demokratiko batean, eta Udalak horretan oinarritu behar duela: eredugarritasuna, erantzukizuna eta fede ona; izan ere, hautetsien eta herritarren arteko konfiantza handitzeko tresna izan behar du, eta horiek ere ez dute bete.

Hori gutxi balitz bezala, Udalak (hala entzun diogu behin baino gehiagotan) “hitzarmen” bat du sinatuta Uraren Euskal Agentziarekin (URA). Horregatik, ekintza-salaketa hau ere URAri bidaliko diegu, hitzarmen hau zertan oinarritzen den esan diezaguten.

Eta amaitzeko, ez dezagun geure burua engaina pentsatuz hau guztia halabeharrez edo beste herri batzuetatik iritsi dela. Egunero leiho batzuetatik botatzen diren zaborrak, eta horrekin ere hamarkadak daramatzagu, ez dira istripuak, ez dira Zumarragatik iritsi.

Eguzki, 2022ko abendua

Zabortegi berriak agertu dira Retuertoko Loizagan

Goma isurketa 1

Joan den astean, enegarrenez, Retuertoko Loizagan, Castaños ibaiaren ertzean, hiru isurketa berri (hondakindegiak) gertatu zirela jakinarazi ziguten. Horretaz gain, Orkonerako bidean neumatikoz betetako bi pila agertu direla ere jakinarazi digute.

Horregatik guztiagatik, nahitaez eskatu behar diogu gobernu-taldeari disuasio-neurriak jar ditzala tarte horretan, zaintza areagotu dezala, obra-hondakinekin lan egiten duten gremioak behin eta berriz kontzientziatzeko kanpaina egin dezala, haiekin hitz egin dezala eta ez ditzala barkatu edo isunak murriztu ditzala.

Prentsa-ohar honen bidez, publikoki salatu nahi dugu Barakaldoko Udaleko gobernu-taldeak zaborren eta hondakindegien kudeaketan duen utzikeria eta permisibitatea. Era berean, ingurumen eta hirigintza arloei eskatu nahi diegu gaia sakon azter dezatela eta urrats eraginkorrak eman ditzatela Barakaldok duen ingurumen-arazo larri hau konpontzeko, zabortegi horiek kalteak eragiten baitituzte ingurumenean, barakaldarren osasunean, eta horiek garbitu eta kentzeak gastu handia eragiten baitie diru-kutxa publikoei.

Goma isurketa 3

Gainera, Bizkaiko Foru Aldundiarekin dugun ezinegona jakinarazi nahi dugu, arrain arantzadunaren babesgabetasuna dela eta. Berriz ere, arrain horren habitata babesteko eta espezie horren kudeaketa-plana gauzatzeko eskatuko diogu. Azpimarratu behar dugu ibaiko tarte honetan oraindik ere aberastasun naturala dagoela, bai apoarmatu korrontezalea (Mauremys leprosa), Euskadiko Espezie Mehatxatuen Euskal Katalogoan kaltebera gisa katalogatuta dagoena, bai aingira (Anguilla anguilla), mundu mailan kritikotzat katalogatuta dagoena. Lehengoratzeko bidean dago, halaber, ibaiertzeko haltzadi eurosiberiarrak (Alnus glutinosa), 92/43/EEE Europako Zuzentarauak Batasunaren intereseko lehentasunezko habitat gisa katalogatuta.

Escombrera 2

Albiste hau blogean jartzen genuenez, jasotzeko agindua emana zuten, baina berriro esan genuen hobe zela prebenitzea sendatzea baino.

 

 

 


Herri kontsulta Mutrikun, dikea ez luzatu !

DLqSRdETjfQystF-1600x900-noPad

BAI, orain da erabakitzeko unea, herritarren ahotsa entzutekoa eta gure etorkizuna erabakitzekoa. Eusko Jaurlaritzak orain entzun nahi ez bagaitu, nork dio behin dikea bukatu eta 15 miloi euro xahutu ostean entzungo gaituela? Itsasoari mugak ezarri dizkiogu barneko itsasontziak lasai atseden har dezaten, baina babes-dikea gehiago luzatzeak berak utz gaitzake babes-gabe. Herri eredua daukagu jomugan. Izan ere, nork irabaziko du dikearen luzapenarekin? Herritarrok EZ. Azpiegitura erraldoiegia da itsasontzi gutxi batzuen balantzak baretzeko.

EZetzaren alde gaude gu, baina nor dago BAIetzaren alde? Nori sortzen dio ilusioa eta grina obra honen jarraipenak? EZ, ez da seinale ona zerbait egitea solik egin behar delako, edo hala esaten dutelako, edo behin hasita bukatu egin behar delako. Hainbeste milioiko kostua duen, eta etorkizuneko Mutriku hainbeste baldintzatuko duen, egitasmo baten alde agertzeko “hasitakoa bukatu dezatela eta listo” baino argudio gehiago behar ditugu.

Denok bukatu nahi dugu dikea: batzuk dagoen lekuan, beste batzuk 100 metro harantzago. Baina ez gaitezen engaina, 100 metro baino harantzago eta harantzago doa dikearen luzatzea. Izan ere, proiektua ez da inondik inora 100 metrora amaituko, dikea luzatzeari BAI esatea EZ da dikea bukatzea, beste zerbait hastea baino. Kirol-portu bat eduki dezakegu ate joka, beharrezkoa da behatxulotik begiratzea ezeri atea ireki aurretik. Izan ere, EZ, Mutriku ez da isla isolatu bat euskal kostaldean, eta gainerako herrietan ikusten ari garen kirol-portuen gorakada eta kaien pribatizazioa benetako kezka eta beldurra dira herritarrontzat.

Sentsazioa daukagu inork EZ duela benetan proiektu honetan sinesten. Iraganeko erabakiengatik eta hasitakoa bukatzearen aldeko mantra hutsengatik eman behar al diogu BAIezkoa etorkizuneko Mutriku eraldatu eta baldintzatuko duen obra bati?

Guk BAI esan nahi diogu etorkizunari, Mutriku hobetzeari, herritarrak subjektu aktibo bihurtu eta erabakimena edukitzeari, kaia eta itsasertza herritarrontzat gozagarri izateari. Baina EZ dugu inork gure izenean erabakitzerik nahi, EZ ditugu iraganeko mamuak berpiztu nahi, EZ dugu koste hain handiko obra bat gutxi batzuen intereserako erabiltzerik nahi, EZ dugu behin erabaki guztiak hartuta eta dikea bukatuta dagoenean erabakitzen hasi nahi. Orain da unea, EZ gelditu etxean. Zu ere behar zaitugu. EZ gaitezen galdutakoan damutu, eta egin dezagun atzera aurrera egiten jarraitu ahal izateko.

Herri kontsulta Mutrikun, dikea ez luzatu !

Dikea luzatzearen aurka gaude:

Paisaian izango duen inpaktuagatik.

100 metro luzatzeak itsasoa eta zerumuga ikustea galaraziko du. Arnasgune bisuala galduko da.

Porturako itsas-sarrera arriskutsuago bilakatuko duelako. Alkoleako sarrera estutuz, olatuen indarra eta korronteak handituko direlako.

Itsasoko uraren kalitatea txartu egingo delako.

Dike barruko korronteak geldiaraziz, uraren osasun kalitatea nabarmen txartuko da, araztegiko uren bakterioengatik.

UNESCOk babestutako Geoparkeko ondare naturalean eragingo duen kalteagatik.

Itsas fauna, mendiak (harrobiak), flysch beltza… kaltetu egingo direlako.

Guztion gozamenerako itsasoa nahi dugulako.

Igeri egiteko, olatuekin jolasteko, itsasoaz gozatzeko eta naturarekin bizitzeko eskubidea dugulako.

Diru publikoa batzuen mesedetan xahutuko delako.

Ez da soziala, ez da jasangarria eta ezta etikoa ere

Daukaguna mantentzeko berme bakarra delako.

Dikea luzatzen ez bada, itsasoa ezingo delako merkantilizatu.

EZ DEZAGUN INGURU HAU GALDU !

Denborzaleak

Mutrikuko portua handitzeko obrak hasi dituzte, herri-galdeketa egiteko  eskaria mahai-gainean dagoenean

 

Aralarko gasbidea, proiektu eta ingurumen inpaktuaren laburpena

Orain dela gutxi Auzitegi Gorenak “onura publikoko aitorpena” berretsi zion Nedgia Navarra SA enpresak Nafarroako Gobernuaren laguntzaz aurkeztutako proiektuari, zeinetan Aralarko Mendizerra Etxeberritik Lekunberriraino zeharkatuko duen gasbide baten eraikuntza aurkezten den, Lekunberriko Albiasualde industria poligonoraino gas naturala eramateko helburuarekin. Auzitegiaren epaiaren ondoren, eraikuntza lanak edozein momentutan has litezke. Sustrai Erakuntzaren iritziz, proiektu megalomanoa eta garaiz kanpokoa izateaz gain, aurrera eginez gero Aralarko Kontserbazio Bereziko Eremuko zein inguruetako ekosisteman kalte handiak egingo ditu. Horri buruzko txosten bat prestatu du. Hona hemen:

Aralarko gasbidea, proiektu eta ingurumen inpaktuaren laburpena | Sustrai Erakuntza Fundazioa

aralar

Mijoako saneamendua 2022an ere ez

Abenduan gaude, 2022. urtea bukatzear da eta Mijoa errekako saneamendu-lanen arrastorik ez dago. Mutrikuko erreka honek kutsadura Saturrarango hondartzara isurtzen du.

2021eko otsailean, Ura Agentziak saneamendu-proiektu honen idazketa lizitatu zuenean, aurrerapausotzat jo genuen, proiekturik gabe ez dagoelako lanak gauzatzerik, baina garbi utzi genuen ez genuela txalo egingo, lan hauek hamarkada luzeko atzerapena dutelako. Izan ere, Mijoako saneamendua, beranduenez, 2011rako bukatuta eta zerbitzuan egon behar zen, herri-erakundeek Gipuzkoan 2007. eta 2011. urte bitartean hainbat lan hidrauliko egiteko izenpetu zuten Esparru Akordioaren arabera.

“Proiektua gauzatuta ikusi arte beste hamar urtez itxoin behar ez izatea baino ez dugu desio”, ohartarazi genuen orduan. Ez, ez, oraingoan bai, esan ziguten, eta prentsan hau bezalako titularak irakurri ahal izan genituen: “El presente año será para configurar los proyectos y 2022 para actuar sobre ellos en Mijoa” (2021ean proiektuak idatzi eta 2022an gauzatuko ditugu Mijoan).

mijoa1Bada, 2023. urtea ate joka dugu, baina Mijoak jarraitzen du estolda hutsa izaten.

EGUZKI, 2022ko abendua

(TAV-AHT) Abenduak 10: Elefante Txuriaren erromatar desfile handia Pompaelumen (Iruña)

image (2)Elefante txuria azpiegitura alferrikako, suntsitzaile eta inposatuen nazioarteko ikurra da. Azpiegitura horiek, antzinako Thailandiako elefante txuriek bezala, sortu beharko lituzketen onura hipotetikoek baino gastu eta kalte gehiago eragiten dituzte, eta, ondorioz, ustezko onuradunen hondamendia eragiten dute. AHTa Euskal Herriko elefante txuririk handiena da, 12.000 milioi euro baino gehiagoko kostua baitu diru publikoarekin finantzatuta, enpresa-eliteei bakarrik mesede egiten diena eta are gehiago zorpetuko gaituena.

Aurrekaririk ez duen krisi ekologiko global baten erdian, biztanleriaren pobretzea esponentzialki handitzea eragiten duen inflazio izugarriarekin, eta aurrekontu sozialetan murrizketak egiten jarraitzen duten bitartean, AHTaren eraikuntza sasoiko dago oso: Nafarroan, 2023rako Estatuaren aurrekontu orokorrek 71 milioi esleituko dizkiote (Estatuak lurralde horretan egindako inbertsioaren % 60) eta EAEn beste 385 ( % 51).

Hori salatzeko, datorren abenduaren 10ean elefante txuria erromatar desfile handi baten buru izango da Pompaelumeko kaleetan. Dakizuenez, Tafallatik gertu AHTaren lanek erromatar castellum baten hondakinak topatu dituzte eta bertako legioek egun horretan bisitatuko gaituzte. Erromatar inperioak lurralde zabalen kolonizazioa ekarri zuen azpiegitura handien hedapen ikaragarriari esker- horien artean garraio azpiegiturak- okupatutako lekuetan bildutako eskulan esklaboaren bidez eraikiak. Konkista manu militari egiten zen, aipatu bezalako gotorlekuetan bizi ziren mertzenarioen legioen bidez. Gaur egungo sistema kapitalistaren inposaketarekiko antzekotasuna, esplotatutako eskulan etorkinez eraikitako AHT bezalako azpiegitura handien garapena behar duena, oso agerikoa da.

Beste behin ere, obra hau berehala eta behin betiko gelditzea eskatzen dugu, eta funts horiek biztanle guztientzako bizi-baldintza duinak bermatzera bideratzea, enplegua, osasuna, irakaskuntza, pentsioak, etxebizitza, gizarte-zerbitzuak eta kalitatezko zaintzak ziurtatuz. Azken batean, bizitza politikaren erdigunean jar dadila.

Ez ahaztu, datorren abenduaren 10ean eguerdiko 12etan Pompaelumeko Diputazioan hitzordu garrantzitsua duzu gurekin. Elefante txuriaren erromatar desfile handian parte hartu! Gorde data zure agendan eta lagundu deialdia zabaltzen.

AHT-AREN DIRUA GASTU SOZIALENTZAT

 

 

 

 

 

 

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=6Jb5qO-gvcI&authuser=2