All posts by Andoain

PSOEko senatari batek errauskailuaren aurka hitz egin du

Miguel Fidalgo PSOE senataria 2015 urriaMiguel Fidalgo senador por el PSOE, intervino hace poco en el senado diciendo que “habrá que reducir el papel de la incineración al mínimo imprescindible e incluso habrá que penalizar su uso económicamente”.

 

Ya sabemos que para los miembros del PSOE, el término coherencia no existe en su vocabulario, lo vemos diariamente y desde hace tiempo .(OTAN; autodeterminación; Garoña; desahucios; matanzas de toros, y últimamente con la incineradora).

 

Se oponen a la incineración en todos lados ( Madrid, Valencia, Asturias, Tenerife, y ahora también el Senado), pero mientras tanto sus colegas en Gipuzkoa, por cierto los más casposos del Estado , empecinados en construir una incineradora innecesaria.

Para ver el video, haz un clic aqui

o aquí abajo:

 

Garoñako zentralean hondakinen biltegi bat zabaltzeko baimena eman dute

EH MAPA GAROÑAIturria: Berria.

Garoñako zentral nuklearrean (Burgos, Espainia) hondakin nuklearren biltegi bat irekitzeko baimena eman dute, Equo alderdiak atzo salatu zuenez. Espainiako Gobernuko Ingurumen Idazkaritzak aldeko ingurumen baimena eman ondotik iritsi da oniritzia. Espainiako Gobernua «zentrala berriro zabaltzeko pausoak» ematen ari dela eta 60 urte bete arte martxan izan nahi duela salatu zuen Juantxo Lopez Uralde Equoko eledunak. Gasteiztik 40 kilometrora dago zentrala.

Iturria: Eguzki Gasteiz.

El proyecto del almacén temporal individualizado de residuos nucleares en la central de Santa María de Garoña cuenta con una Declaración de Impacto Ambiental “favorable” emitida por la Secretaría de Estado de Medioambiente
Este movimiento del Gobierno Rajoy sigue dando pasos para alargar la vida de la nuclear La transformación de Garoña en un almacén temporal de residuos nucleares parece estar más cerca después de la Declaración de Impacto Ambiental favorable al proyecto emitida por la Secretaría de Estado de Medio Ambiente. .

Según lo recogido en el Boletín Oficial del Estado (BOE), la instalación prevista para la central ubicada en territorio burgalés colindante con Álava, podría acoger hasta 32 contenedores de residuos nucleares por un tiempo inferior a diez años. El silo temporal se construiría dentro del recinto de la planta burgalesa y contempla el almacenamiento a la intemperie y la disposición en seco del combustible gastado de la central nuclear así como su protección física “de modo seguro y estable” hasta su traslado a otro almacén cuya construcción se prevé en Villar de Cañas en Cuenca.

 

Zilbetiko pagadia salbu harrobi ustiakuntza galarazita

zilbetiko pagadia 2015 urriaIturria: Berria.

Nafarroako Justizia Auzitegi Nagusiak Magnaren proiektua gelditu du. Epaiari helegitea jartzeko aukera dute enpresak eta gobernuak.

ilbetiko Antzeri pagadian harrobia egin nahi zuen Magnesitas de Navarra (Magna) enpresak, eta lehen zundaketak egiteko hondeamakinak Alduide mendira eraman zituzten 2011n. Bere proiektua ere aurkeztu zuen Magnak, eta haren aurkako helegitea jarri zuen Alduide Koordinakundeak; auzitegian zen gaia.

Egitasmoak polemika piztu du aurkeztu zenetik; batez ere, Europako Batasunak izendatutako hegaztientzat bereziki babestutako eremu batean ezartzen delako harrobi berria, Alduide mendian. Balio ekologiko handiko eremua da. Gainera, legeriaren arabera, Berezitako Babes Eremuetan ezin da harrobirik egin.

2012ko azaroan, protesta ikusgarria egin zuten pagadian, harrobi proiektuaren aurka. Pablo Picasso margolariaren Gernika koadroa margotu zuten pagoetan. Abenduan hondatu zuten, baina 2013ko martxoan berriro margotu zuten.

Zabor tasen igoera onartezina da

5 edukiontziaA juicio de Eguzki esta subida esconde desmotivar a quienes reciclan.

El Gobierno municipal donostiarra (PNV-PSOE) ha aprobado una desorbitada subida del 5% en la tasa de basuras.

Desde Eguzki consideramos esta subida como inaceptables por varios motivos:

– Un 5% de subida es un golpe para muchos bolsillos que llevan años con los sueldos congelados, los que lo tienen, y que para quienes sufren la crisis y el paso es otra bofetada más.

Debemos de tener en cuenta , que ya antes de esta subida la tarifa de basuras en Donostia es la más cara de todos los municipios que nos rodean. Ejemplos : Lasarte 66’64 ; Lezo 84; Errenteria 96’45 euros..

Y esto no es fruto de la casualidad, en los últimos 10 años la tarifa se ha casi triplicado en Donostia, en el 2005 se pagaban 57 euros. Baste recordar la fuerte subida del 2009, que para “camuflarla” se pasó a girar el recibo trimestralmente de manera que los ciudadanos no la notasen.

No deja de ser curioso que los partidos que han aprobado esta subida, en el 2013 rechazasen una subida inferior 2’7%, exclamando “la única propuesta es que los donostiarras se rasquen el bolsillo” y “un incremento limitado al IPC”.., y ahora que llegan al Gobierno, se “olvidan” de aquellos argumentos.

 

– Pero es que esta subida es también inaceptable porque sigue castigando a las familias que reciclan. Se trata de mantener la “tarifa plana” pero más cara. Es decir, los que reciclamos volveremos a pagar lo mismo que los que no lo hacen.

¿Dónde queda el principio de que “quien contamina paga”, si los que reciclan el 90% de sus residuos pagan lo mismo que quién recicla cero ?

¿Es justo y democrático que a quien separa las 4 fracciones importantes (orgánico, papel, vidrio, envases) se le castigue con la misma tasa que a quién no lo hace?

A los nuevos gestores de los residuos solo les preocupa construir la incineradora, porque lo decía el PIGRUG, pero no les interesa, y olvidan deliberadamente , que ese mismo PIGRUG ya decía hace 9 años que “se elaborarán tasas variables y progresivas que penalicen la generación de residuos”. ¿Alguien ha oído decir a los nuevos gestores de residuos que se pondrá en marcha dicha tarifa variable a la vez que la subida ?

Una familia media de 3 personas, que separa todos los residuos reciclables , no genera más de 40 kilos de basura al año. ¿Por qué tiene que pagar esa cantidad desorbitada de 100 y pico euros largos?

Y es que mucho nos tememos que detrás de este castigo a los recicladores, se esconde la perversa intención de desanimarles en su esfuerzo y así lograr una mayor cantidad de basura con la que alimentar su verdadero objetivo: la incineradora.

Eguzki lleva años repitiendo que mientras el reciclaje sea voluntario y no se vea recompensado en la tarifa, y por contra contaminar y generar basura sea gratuito, no se logrará mejorar significativamente la tasa de recogida selectiva.

Y en eso, en % de reciclaje, Donostia deja mucho que desear con respecto a muchos municipios guipuzcoanos.

Resumiendo: a la cola en la recogida selectiva y en “puestos champions” a la hora de cobrar la tarifa de basuras.

Pd.:  es difícil cuantificar cual va a ser la tarifa concreta después de esta subida en Donostia. El motivo es el peculiar método que se utiliza para calcularlo. Un 65% de la tarifa es fijo y el otro 35% se cobra en relación al consumo de agua. Otro sin sentido que no tiene relación ninguna con la basura que se genera, a no ser, que recicles 0%.

Demandamos así mismo que se envíen los correspondientes recibos a los domicilios. Hoy en día la mayoría de los donostiarras desconoce cuánto paga exactamente por sus basuras.

Por transparencia y derecho a la información de los ciudadanos, deben de retornar los envíos de los recibos domicializados.

Para finalizar, mientras se aduce para justificar esta subida, el déficit que genera la recogida y tratamiento de los residuos, el Ayuntamiento no tiene rubor ni dificultades económicas para pedir un crédito de 16 millones para la Real Sociedad . ¡Escandaloso!

EGUZKI

                                     2015eko urrian

Pasaiako gaikako bilketaren emaitzak mantentzea edo hobetzea eskatzen dugu

pasaiako prentsa oharra zaborrak 2015 urria

Argazkiaren iturria: Oarsoaldeko hitza

Pasaiako Udalak duela egun gutxi atez ateko sistema kentzeko erabakiaren aurrean, hemen gauden talde politiko eta ekologistek ez dugula hondakinen gaikako bilketan atzerako pausorik onartzen adierazi nahi dugu. Aurreko legealdiaren bukaeran gure udalerrian hondakinen %77a gaika biltzera heldu ginen, atez ateko sistemaren ondorioz, nahiz eta hainbat herritarrek boikota egin, gaur egun udal-gobernuan dauden alderdien babesarekin. Herritar gehienek besterik gabe onartu zuten sistema aldaketa eta hondakinak gaika banatuta atera dituzte azken hilabete hauetan. Hauei guztiei orain jarriko duten edukiontzi sistemarekin ere ongi sailkatuta ateratzeko eskatu nahi diegu, eta “birziklapena bai, atez atekoa ez” aldarrikatu dutenei kontsekuente izan daitezela eta onenak bezain ondo sailka ditzaten euren hondakinak.

Gure desirak onak izanda ere, beldur gara sistema aldaketarekin Pasaiako emaitzak alboko herrietakoen antzekoak (Donostia, Errenteria) izatera ez ote diren pasako, hauetan ere borondatezko edukiontzi sistemarekin %40ra ezin heldurik baitabiltza. Gure ustez atez ateko sistemak emaitza onak eman ditu erabili den mundu osoko leku desberdinetan, baina ez diogu oztoporik jarriko beste sistema bati ere. Garrantzitsua emaitza da eta hau ondo zainduko dugu.

Atez atekoa kendu duten alderdien helburua Zubietan erraustegia eraikitzea da, eta honek erregaia behar du. Horregatik gure hondakinen parte handiena (papera, kartoia, ontziak, plastikoak, materia organikoa…) zaborretara nahasirik joatea behar dute. Erraustegiaren eraikuntza enpresa eraikitzaileei, nahasitako zabor bilketa egiten dute enpresa handiei eta agian komisioa kobratu zain dauden politikoei besterik ez zaio komeni. Bitartean Gipuzkoako herritar eta udalek ordaindu beharko dituzte lehengai baliogarriak kopuru izugarritan erretzeko erabiliko den planta egiteko 500 milioi.

PSOE eta PNVri Europako Legebiltzarrean haien ordezkariek defendatzen dutenarekin kontsekuente izateko eskatu nahi diegu; joan den uztailaren 9an onartu zuten erresoluzioan honelakoak esaten ziren: “birziklaezinak eta biodegradagarriak ez diren gaietara mugatzea hondakinen errausketa 2020rako” edo “hondakin organikoak gaika biltzeko obligazioa 2020an”. Hemen eta gaur Pasaiako Udalari honako galdera egin nahi diogu: Ze neurri jarriko dituzue erresoluzio hau bete ahal izateko? Eta Foru Aldundia zuzentzen dute alderdi berberei: Nondik atera behar duzue erraustegia elikatzeko behar den zaborra, jakinik errefusa, asko jota, hondakinen %10 dela? Jadanik 2014an Gipuzkoan 172 000 tona zabor eraman ziren zabortegira, azken urteetako joera etenik gabe beheranzkoa delarik, eta erraustegiaren proiektua 260 000 tona erretzekoa zen.

Testua sinatu duten taldeak: Zero Zabor, Ekologistak Martxan, Errausketaren Aurkako Koordinakundea, Eh-Bildu, Irabazi eta Eguzki

Zabalgarbi da gas gehien isurtzen duen EAEko bosgarren enpresa

zabalgarbi 2015 urriaIturria: Berria.

Ekologistak Martxan-en ustez, aitortu baino CO2 isuri gehiago egin ditu errauste plantak. Kontsekuente izateko eskatu dio Eusko Jaurlaritzari.

Zabalgarbiko errauste plantak 223.000 tona hondakin baino gehiago erre zituen 2014. urtean, eta errausketa prozesuan 235.000 tona CO2 isuri zituen. Datu horiek aztertuta, Ekologistak Martxan elkarte ekologistak ohartarazi du Zabalgarbi Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako enpresa kutsatzaileenen artean dagoela. Areago, zehaztu du berotegi efektuko gas gehien isurtzen duen bosgarren enpresa dela.

Ekologistak Martxan-ek bi iturrietatik eskuratu ditu aipatu datuak: PRT Isurien Espainiako Errolda eta Zabalgarbiko Ingurumen Zaintzarako Programa. Ordea, isuriak are handiagoak izan zirela salatu du. Hain zuzen ere, datu horietan ez dituzte zenbatzen gai organikoetatik eratorritako hondakinen isuriak: egurra, landareak… Erretako hondakin horien isuriak zenbatuz gero, 375.000 tona CO2 isuri direla zenbatetsi du elkarte ekologistak; horren %58 hondakinen errausketen ondoriozkoa izan zen, eta %42 gas naturala erabiltzearen ondorioz.

Edonola ere, datu ofizialak baliatuta, Ekologistak Martxan-ek jakinarazi du soilik lau enpresak isurtzen dutela CO2 gehiago Araba, Bizkai eta Gipuzkoan: Muskizko Petronorren findegiak, Abantoko ziklo konbinatuko zentralak, Galindoko Ur Araztegiak (Sestao) eta Añorgako Cementos Rezolak.

Eskaria Eusko Jaurlaritzari

Berotegi efektuko gasen isurketa murrizteko konpromisoa hartzea «atzeraezina» dela ohartarazi du elkarte ekologistak. Hartara, egoerak eskatzen dituen erronkekin «kontsekuente» izatea galdegin dio Eusko Jaurlaritzari, eta eskura duena egin dezala. Hau da, enpresa zein erakundeei eska diezaiela isuriak murrizteko neurriak abiarazteko, eta hori lortzeko plan errealak lantzeko.

Ekologistak Martxan-ek zenbait iradokizun egin ditu, Zabalgarbiko kasua aztertuta. Hondakin organikoen bilketa selektiboaren bitartez aipatu CO2 isuriak urritzeko aukera dagoela oroitarazi du, eta gaineratu du gai organiko horiekin konposta egin daitekeela. Konpostatze prozesuan CO2 isurtzen dela aitortu arren, isuri «mantsoagoa» dela azaldu dute, eta azkenean CO2aren zati bat lurrean geratzen dela. Erraustearen kasuan, aldiz, zuzenean atmosferara isurtzen da.

Zabalgarbik errausten duen hondakinaren ia herena organikoa da; %31,3, hain zuzen ere. Zabalgarbiko jatorri organiko erregai horretatik gehiena hiri hondakinetatik hartzen du.

 

2025ean itsasoan hiru kilo arraineko kilo bat plastiko izango dela ohartarazi dute Txilen

zabor uhartea 2015 urriaIturria: Berria.

Ocean Conservancy gobernuz kanpoko erakundeak ohartarazi du itsas ekosistemen kontaminazioa hartzen ari den tamainaz. Gaiari heltzeko proiektu orokor bat lantzen ari da Ocean Conservancy.
Ozeanoetara botatzen ari garen plastiko mordoa eten beharra dago”, adierazi du Andreas Merkl Ocean Conservavancy gobernuz kanpoko erakundeko kideak. Hori dela eta, Merklek azaldu du hondakinen kudeaketarako plan orokor bat garatzen ari direla Asiako hainbat lurraldeetan. “Industria, gobernu eta ezarle pribatuen lana koordinatuko ditu ekinbideak”. Proposamenaren helburua da finantza, erakunde eta legezko baldintzak sortzea, ezarle pribatuek Asia Barea eskualdean “ozeano inteligenteak” eta hondakinen kudeaketarako sistemak garatzeko. 

Industria eta zientziaren mundua batzen dituen Trash Free Seas elkarteak hartuko du bere gain enpresa handiak, GKEak eta instituzio publikoak koordinatzeko ardura. “Proiektua martxan jartzeko 2,4 milioi dolar beharko ditugu, eta espero dugu horrela itsasoan dagoen plastiko olatua murriztea”.

Ocean Conservancyk proiektua aurkeztu du Valparaisoko (Txile)Our Ocean (Gure ozeanoa) konferentzian. Astelehen eta asteartean ospatu da bilkura. Bertan gizarte, politika eta akademia munduko 400 lagunek baino gehiago parte hartu dute, besteak beste, John Kerry AEBetako Estatu idazkaria. Bilkuraren helburu nagusia da erabakiak hartzea legez kanpoko arrantzari, itsasoen plastiko kutsadurari, ozeanoen azidotzeari eta aldaketa klimatikoari aurre egiteko. “Ez ditugu diskurtsoak nahi, biodibertsitatea zaintzeko konspromisoak nahi ditugu”, adierazi du Herald Muñpz Txileko Atzerri ministroak.

Zabor uharteak

Ozeano Barean, gutxienez Iberiar penintsularen tamaina duen zabor uhartea dago. Askotariko zaborra pilatzen da, baina plastikoa da gehiena, plastikozko askotariko objektuak, polimeroak. Eta hori da larriena, askoren iritziz. Plastikoa ez da biodegradagarria. Ez da desagertzen. Txikitu bai, xehatu, birrindu. Baina, mikroskopioaren azpian jartzeko moduko laginak bihurtuagatik, ez dira desagertzen.

Eguzkiak eta urak urteak eta urteak behar izaten dituzte, esaterako, plastikozko botila bat birrintzeko. Baina objektuak, azkenean, planktonaren tankera hartuko du. Hori da zabor orban erraldoia, plastikozko partikulak, milioika eta milioika.

Duela urte batzuk ere jakinarazi dute Ozeano Atlantikan beste zabor uharte bat badagoela. Oraindik ez dakizkite neurri zehatzak, baina uste dute Texasko estatuaren bikoitza izan daitekela. Plastikozko partikulen pilaketa mardulenean kilometro koadroko 200.000 pieza atzeman dituzte, gehienak zentimetroko diametrokoak baino txikiagoak.

Plastikozko planktonak osatutako uhartetzar hauek oso arriskutsuak dira, benetako elikagaiekin nahasten dituztelako arrainek. Hala, zaborra arrainen eta haiek jaten dituzten ugaztun handien elikagai katean sartzen ari dela dela uste dute adituek.

Kontuan izan behar da gehiegizko arrantza, ozeanoen azidotzea, klima aldaketa eta ozeanoen plastiko kutsadura azken 50 urtetan sortu diren arazoak direla.

 

 

PNV-PSE bikoak ingurumena eta osasuna merkealditan jarri ditu Pasaian

pasaia2PNV eta PSE hondakinekin bueltaka berriz ere. Izan ere, Pasaiako Udalak, ingurumen alorrean aurrerapausoak emateari uko egitea proposatu du, egun inbidia emateko moduko emaitzak lortu dituen udal bilketa bereiziko sistema (%80) kendu eta, pasaitarrak bilketa bereiztu exkaxena duten udalerrien artean kokatuko dituen  beste batengatik ordezkatu nahi duelako.

Euskal Herriko eta Europa mailako ingurumenaren elitera iristea lortu zuen Pasaiak, Lapatxeko (Azpeitia) zabortegira soilik, sortutako hondakinen %20 bidaltzea lortu zuelako,  gainerakoa (%80a), baliabide naturalak  birziklatze, berrerabiltze eta konpostatzeko baliatzen dituen ekonomia zirkular batean sartzen zelarik.

2013ko irailaren 2an etxetako hondakinen banan-banako bilketa, atez ate, hasi zenetik, Pasaia ingurumenaren alorrean praktika honen adibide da, beste hainbat herrialdetako hirien bidetik, Italian, Kanadan, Belgika o Catalunyan gertatzen den bezala. Datozen 20 urtetarako batasunak ezarritako ingurumen helburuak gaindituak ditu Pasaiak jada.

PNV-PSOE-k airearen kutsadura iturri, gaixotasun eta klima aldaketaren arduradun litzatekeen errauskailua inposatu nahi dute Gipuzkoan. Hondakinen errauskailuak  etengabe behar du itzelezko zabor kopurua eta hori da bilketa sistemaren aldaketarekin ziurtatu nahi dutena. Horregatik, bilketa bereiztua eta birziklaia beraien helburuak lortzeko traba garrantzitsua dira eta bi alderdiak badakite eta aurre egiten diote.

Pasaian atez ateko bilketa kentzearen maniobra neoliberala salatu nahi du Eguzki talde ekologistak, zeinak ez duen egungo bilketa bereiztuaren portzentairik bermatzen, ingurumenari eta pasaitarren osasunari zuzeneko erasoan bihurtzen delarik proposamen hori.

Langile gutxiago. Birziklapen gutxiago. Diru sarrera gutxiago.

PNV eta PSEren proposamen honek, zabor bilketako 13 langileren kaleratzea dakar. Atez Ateko bilketak orain zabortegira ez doazen berreskuratutako gaiak (papera, kartoia, bildukiak, e.a.…) saltzean udalak lortutako diru sarrerak handitzea dakar eta horrek Atez Atekoak beharrezkoa duen udal lanpostu berdeak sortzea ekarri du. Aldiz, Udalaren proposamen berriarekin, eskulan gutxiago behar da, behargin horiek kalera doaz eta diru sarrera garrantzitsuak biltzez utziko dira.

Borondatezko edukiontziak jartzearen beste ondorio guztiz kaltegarri bat Pasaiako birziklapen eta bilketa bereiziaren maila bat batean erdira  jaistearena, %80tik %40-50era, izango da. Hau da gakoetako bat: oso emaitza onak ematen dituen bilketa sistema bat ezin da askoz emaitza txarragoak ematen dituen beste batengatik ordezkatu (Urnietan, Elgoibarren, Eibarren, Irunen, Oreretan… baieztatu daitekeen bezala). Bide batez esan behar dugu, hondakinen kudeaketan  nahiz birziklaian maila gorenean, elitean egotetik udalerri txarrenen artean egotera igaroko dela Pasaia. Mugimendu ekologistak ingurumen mailan arduragabetzat baino hartu ezin duen atzerapausoa izango delarik.

Pasaiak eta Oiartzun ibaiaren itsasadarrak historikoki asko sufritu dute ingurumenarekiko nahiz osasun publikoarekiko izandako mespretxuarengatik, egitasmo  kutsatzaile horren adierazgarri izanik Iberdrolaren zentral termikoa, portuan aleak librean kontrolik gabe deskargatzea,  Oreretako paper fabrikaren isurketak, Lezon kokatutako Orbegozoren galdategia, errepideko trafiko ugaria, e.a. Ingurumen mailan ematen diren pauso txiki hauei ezin diegu uko egin.

PNV eta PSE-eri beraien proposamen atzerakoiaren inguruan hausnartzera dei egiten diegu baita hondakin bilketa mailan beharrezkoak diren hobekuntzak egitera ere. Era berean, ingurumenari buruzko gaietan lortutako onurei eta enplegu berdeari ere uko egiteko prest ez gaudela ere adierazi nahi diegu.

 

EGUZKI Talde ekologista eta antinuklearra  Oarsoaldean 2015-09-28an.

Aste honetan marea biziak izango direla eta, legez kanpoko arrantza eta itsaski-bilketa zorrotz kontrolatzeko eskatzen du Eguzkik

 Aste honetan, marea biziak aprobetxatuz, hamaika arrantzale eta itsaski-biltzaile legez kanpo arituko dira berriz ere itsasertzean. Hori dela eta, Eguzkik Eusko Jaurlaritzari eskatu dio furtibismoari eraginkortasunez aurre egiteko eta, ondorioz, arazoa konpontzeko baliabide gehiago bideratzeko.

Egunotan itsasbehera ikusgarriak izango dira. Horren ondorioz, espezie askotako arrain eta itsaski ugari arroka tartean geratuko dira, babesgabe. Kontzientzia edota eskrupulu gutxi duten furtibo askok harrapakin bihurtuko dituzte, debekualdi, ordutegi, gehienezko kopuru, gutxienezko neurri edo legezko beste edozein mugari erreparatu gabe. Olagarrorik txiki-txikiena ez da libratuko, ezta itsas trikua eta beste espezie babestuak ere. Eta hau ez da paraje jakin batean edo bestean gertatuko, kosta osoan nahiko modu orokorrean baizik, baita legez babestuta dauden inguruetan, esaterako, Gaztelugatxen edo Zumaiako biotopoan, Bidasoan eta Ondarretan… Inpunitatea izugarri handia da. Horren lekuko da azken marea bizietan baten bat Ondarretako hondartzan arrantzan ibili izana, gauean eta fokuen argitan. Esan gabe doa hura guztiz debekatuta dagoela.

Bestalde, ez da begi-bistatik galdu behar legez kanpo harrapatutakoa, sarri, komertzializatu egiten dela, legez kanpo komertzializatu ere, noski.

Eguzkiren iritziz, herri-erakundeek eta batez ere konpetentzia nagusia duen Eusko Jaurlaritzak ez dute behar beste egiten furtibismoaren kontra. Arrantza-ikuskatzaileen kopurua minimoa da, eta ez dirudi Ertzaintzak alor honetan agindu berezirik duenik. Jaurlaritzaren jarrera pasiboa dela ere esan daiteke, batez ere ikusirik Kantauriko beste komunitateetan jarduera honi aurre egiten diotela. Izan ere, Galizian, Asturiasen eta Kantabrian, SEPRONAk legez kanpoko arrantzaren eta itsaski-bilketaren kontrako salaketa ugari jartzen ditu, behintzat.

Gauzak horrela, Eguzkiren iritziz Jaurlaritzak gaiari (harrapatutakoa legez kanpoko merkaturatzeari barne) serio heldu behar dio, eta konponbideak jarri, furtibismoak kostaldeko bioaniztasunean duen eragina ez baita hutsaren hurrengo.

 

EGUZKI

                                              2015eko irailean

Beste behin Irun-Brinkola ibilbideko aldirietako trenaz ez da hitz egin

Renfe DonostiLa consejera de Medio Ambiente y Política Territorial, Ana Oregi, y los alcaldes de Bilbo, Donostia y Gasteiz se han reunido esta semana en Madrid con la ministra de Fomento, Ana Pastor, con el fin de consensuar los accesos del TAV a las capitales de la CAV.

Ni en la nota de prensa oficial, ni en las declaraciones de los protagonistas ante radios y televisiones, ni en otras informaciones periodísticas, hemos encontrado referencia alguna a que el mediático encuentro fuera aprovechado por los representantes vascos para plantear en el Ministerio, siquiera testimonialmente, qué pasa con el servicio de cercanías de RENFE, a pesar de que se trata de uno de esos asuntos pendientes “desde siempre” y, por supuesto, figura en el informe sobre las transferencias no satisfechas que el Gobierno Vasco ha presentado hace apenas unos días al Parlamento.

Por lo visto, esta vez tampoco tocaba. Y ya sabemos que el TAV lo eclipsa todo, pero empezamos a tener la sensación de que las instituciones vascas no solo no consideran prioritario el servicio de cercanías de RENFE, que eso es obvio, sino que, simplemente, no lo consideran.

Y, sin embargo, ese servicio representa al tren que realmente utiliza a diario un número significativo de ciudadanos. De hecho, en el caso de Gipuzkoa, la línea Irun-Brinkola vertebra el territorio tanto como la de Eusko Tren y transporta incluso un número superior de viajeros.

Se trata de una línea que, como es público y notorio, presenta deficiencias evidentes, por ejemplo, en las frecuencias, que no han mejorado al menos en los últimos 30 años, en los servicios, en la accesibilidad y en la seguridad de las estaciones. En este sentido, cabe recordar que muchas presentan dificultades insuperables para personas mayores, discapacitadas, con coches de niños, bicicletas… o carecen de pasos soterrados.

Está claro que poner esta línea a la altura de lo que se espera de un servicio ferroviario del siglo XXI va a requerir de cuantiosas inversiones. E intuimos que esta puede ser una de las razones por las que, tanto unos como otros, han decidido que este asunto no acabe de “tocar” nunca. Como si con el TAV ya tuvieran bastante. Las cercanías, otra víctima de la alta velocidad, podríamos decir.

Pero intuimos que no es solo el TAV. Por ejemplo, parece de sentido común pensar que cualquier debate o planificación sobre cómo mejorar el papel del tren en el sistema de transporte público de Gipuzkoa deba contemplar tanto a Eusko Tren como a RENFE. Pero, claro, los recursos financieros son limitados. Actuar con visión de conjunto obligaría también a establecer nuevas prioridades de inversión, y, en ese contexto, cómo explicar, por ejemplo, que no haya problemas para dedicar ingentes recursos a que el Topo recorra durante cuatro kilómetros el subsuelo del centro de Donostia, o sea, a la pasante del Metro, cuando sigue sin haber manera de soterrar en la línea de RENFE pasos peligrosos que periódicamente se cobran su tributo de sangre.

En nuestra opinión, si hubiese que actuar sobre el conjunto de los servicios de cercanías en Gipuzkoa, resultaría demasiado evidente que proyectos como la pasante del Metro en Donostia no podría ser una prioridad. Tenemos la sensación de que, seguro que no solo por eso, pero también por eso, hay quien prefiere que la línea Irun-Brinkola permanezca fuera de foco.

Zaborrak erraustu ez Olaztin ez inon

errauske ez

Euskal Herrian ingurumenaren defentsaren alde lan egiten dugunok, Nafarroako Gobernuak  “Cementos Portland” enpresari bere Olaztiko instalazioan zaborra errausteko baimena kendu diolaren albistea poz handiz jaso dugu. Informazio hau, irailaren 8an argitaratu zen Nafarroako Aldizkari  Ofizialen (185.zkia) irakurri ahal izan dugu.

Aurreko gobernu-taldeak aipatutako enpresari baimena eman zion bi urteren buruan proiektua martxan jar zezan. Denbora hori igarota eta proiektua geldi dagoela, egungo gobernu-taldeak baimena kentzea erabaki du.

Ohiko prozedura administratiboa jarraituz, ebazpen proposamenak 10 eguneko entzunaldi-izapidea izan du, denbora tarte horretan instalazioko titularrek ez dute inolako alegaziorik aurkeztu.

Zementu-fabrikako jabeek proiektu hau gelditzearen arrazoia baliabide ekonomiko falta izan dela esan duten arren, azken urte hauetan zonalde honetako biztanleek proiektu honen aurrean azaldu duten aurkako jarrera ere erabakigarria izan dela uste dugu. Honekin batera, errauskailu batek daukan etorkizun eskasa dago, izan ere Europak 2020an hondakin birziklagarriak desagerrarazteko metodo moduan errausketa ez erabiltzea erabaki du. Eta instalazio honetan erreko lirateken hondakinen (biomasa, gurpilak, araztegiko  lohiak, ibilgailuen zatiak, animali-irinak, plastikoak, margoak, bernizak, zaborrak, etab.)  zati bat behintzat mota honetakoak lirateke.

Hondakinen errausketa jarduera arriskutsua dela ez dugu soilik guk (ekologistak) esaten. 33.000 mediku eta zientzialarik (kontuan hartzeko kopurua bada) gobernatzaileak errausketari lotutako arriskuez ohartarazteko helburuarekin lan bat aurkeztu berri dute Europako Legebiltzarraren aurrean.  Izan ere, errauste prozesuan kutsatzaile toxiko ugari isurtzen dira ingurumenera, besteak beste, dioxina eta furanoak, airea, ura, lurra eta izaki bizidunetan inpaktu zuzenak dituztenak. Honetaz gain, nahikoa datu dauzkagu hainbat gaixotasunen intzidentzia tasaren igoeraren inguruan kezkatuta egoteko, esate baterako: minbizi mota batzuk, alterazio endokrino (diabetesa) eta hormonalak, fetuen garunaren garapenean funtzio kognitiboen ezarpen ez-egokia.

Olaztin lortutakoak, Gipuzkoako gobernari berriek (EAJ eta PSOE) bertan behera gelditu zen Zubietako errauskailuaren proiektua berpiztu nahi izanaren aurrean daukagun kezkarekin talka egiten du. Baina Olaztin gertatutakoak esperantzarako arrazoiak ematen dizkigu, guztion artean mota honetako proiektuak gelditu ahal ditugu eta. Proiektu hauek gizarte aurreratu baten azkenengo helburuaren aurka doaz; zaborren kudeaketa jasangarria lortzea ikuspegi ekonomiko, ekologiko eta sozialetik, oinarrizko lema “zero zabor” delarik.