All posts by Andoain

Bizkaiak biluzten du EAJren eta PSEren hondakin-politika Gipuzkoan

Artigaseko zabortegia

Artigaseko zabortegia

Lemoizko zabortegia orain dela bi urte itxi zuten, baina astelehenetik aurrera (2016/02/08) berriro irekiko dute, Bizkaiko zaborrak bertan bota ahal izateko. Eta hala izango da Artigasko zabortegia handitzeko lanak egiten diren bitartean. Lan hauei esker, Artigasek Bizkaiko zaborrak jaso ahal izango ditu…  2043. urtera arte!

Aizu, baina Bizkaian orain dela hamar urte ez al zuten erraustegi bat eraiki? Eta geroztik Bizkaiko hondakin-politikak ez al du erraustegi horixe oinarri? Orduan, zergatik zabortegiak? Izan ere, EAJk eta PSEk diotenez, Gipuzkoan erraustegia eraiki behar da zabortegi gehiago egin behar ez izateko. Bizkaian, berriz, erraustegia ez ezik zabortegiak ere badituzte; are gehiago, zabortegiak zabaltzen jarraitzen dute. Nolatan?

Bada, EAJk eta PSEk sinestarazi nahi dutenaren kontra, errauskailuak ez duelako inolaz ere zabortegien beharra baztertzen. Are gehiago, errauskailuak sortzen dituen errauts eta zepak arriskutsuak direnez, zabortegi bereziak ere behar dira.

Gipuzkoan, PSEk eta EAJk lau urte pasatu dituzte zabortegiak itxi egin behar direla esaten eta alternatiba guztiak blokeatzen. Orain, berriz, arazo logistikoak dituzte. Zaborra Kantabriara eramaten konponduko dituzte (zaborrak Gipuzkoatik kanpo bidaltzea ez omen da jada eskandalagarria), eta duten botere mediatikoa baliatuko dute behin eta berriz errepikatzeko erraustegiak zabortegien arazoa konponduko duela.

Baina zuk eta biok erreparatu diogu Bizkaian gertatzen denari, eta badakigu erraustegi eta zabortegien arteko dikotomia hori faltsua dela. Izan ere zabortegien beharra gutxitzeko bide bakarrak prebenitzea eta birziklatzea dira. Eta bi alor horietan badakigu PSEren eta EAJren politika atzera egitea dela, modu nabarmenean gainera, erraustegiari jatekoa emateko gutxienezko zabor kopurua behar baitute.

 

Errobin urrea baino gehiago, inguruko ibarrak maite dituzte

urre mehatzeak 2016 otsailaIturria: Gara. 2016ko otsailaren 6an argitaratua.

Los habitantes de la cuenca del Errobi prefieren el verde de sus valles al brillo del oro o, mejor dicho, a los estragos que acarrearía una eventual explotación de las antiguas minas si el Gobierno francés concede finalmente el permiso de excavación solicitado por Sudmine.

Un colectivo de vecinos ha comenzado ya a movilizarse para, en primer término, informar a la población de las consecuencias de este tipo de minería, organizar la oposición al proyecto y preparar iniciativas en tal sentido si lo consideran necesario. Ayer mismo tuvieron la primera reunión pública en Itsasu.

La cuestión empezó a plantearse en otoño, cuando el prefecto consultó a las municipalidades de Ainhoa, Kanbo, Ezpeleta, Haltsu, Itsasu, Jatsu, Larresoro, Sara, Senpere, Zuraide y Uztaritze sobre su posición respecto al proyecto minero que pretende, gracias a que las nuevas técnicas y maquinarias lo permiten, realizar prospecciones para extraer el oro que queda en los vestigios de las minas a cielo abierto que fueron explotadas en la antigüedad. Todas ellas se manifestaron en contra del proyecto.

Los ayuntamientos no son los únicos que se han mostrado preocupados por el tema. Sylviane Alaux, diputada socialista de la circunscripción, ha hecho partícipe de los recelos locales a la propia ministra de Ecología, Ségolène Royal, a la que ha transmitido un informe completo para que los técnicos de su gabinete lo analicen. La senadora del mismo partido, Frédérique Espagnac, también ha interpelado al ministro de Economía sobre las intenciones que tiene el Gobierno en relación con el permiso de explotación.

Suelo agrícola en peligro

Otras entidades como el Instituto Nacional del Origen y la Calidad (INAO) o el Ministerio de Agricultura también han emitido una opinión desfavorable al proyecto, toda vez que consideran que supondría «un consumo importante de espacios agrícolas y dañaría la producción y la imagen de las denominaciones de origen en un sector en el que los productores son muy numerosos y explotan áreas pequeñas y difíciles debido, en particular, a la urbanización».

Sin embargo, estos posicionamientos podrían no ser suficientes para que el Gobierno rechace las pretensiones de la compañía privada Sudmine. Otras minas de este tipo están ya explotándose en Bretaña o en el Limousin.

En las minas que fueron explotadas por los romanos dos siglos antes de Cristo en los aledaños del Errobi habría todavía oro «aunque en pequeña cantidad», según ha manifestado a Mediabask la arqueóloga del CNRS Béatrice Cauuet, muy molesta con Sudmine porque ha utilizado sus investigaciones sobre esos vestigios para presentar su proyecto «como si yo trabajara para ellos».

Cauuet precisa que explotaciones de este tipo (a cielo abierto) son «desastrosas» porque requieren movimientos de tierra ingentes (una tonelada de tierra para recuperar, como máximo, 9 gramos de oro), cantidades enormes de agua, crear canteras que implican esparcir piedras y barro por todo el terreno, etc. Además, por lo que ha constatado en minas que ha estudiado en Rumanía y Bretaña, las compañías nunca recubren el terreno perforado porque les resulta demasiado costoso para obtener rentabilidad.

La especialista comprende los temores de los contrarios al proyecto, que saben que, una vez que los sondeos son autorizados, la concesión de la explotación es prácticamente automática debido a que el artículo 54 del código minero les reconoce el derecho de continuación.

 

Valdemingomezeko errauskailuaren aurkako salaketa aintzat hartu dute

valdemingomez errauskailua 2016 otsailaLa fuente: El Diagonal.

 Trigueros, exdirector general de Evaluación Ambiental, está acusado de prevaricación por dar la autorización sin un informe de impacto ambiental previo. 36 personas que sufren cáncer se personarán como acusación particular.

El Juzgado número 49 de Madrid ha admitido a trámite la denuncia presentada por 36 personas afectadas de cáncer contra la incineradora de Valdemingómez y ha citado a declarar a José Trigueros Rodrígo, exdirector general de Evaluación Ambiental de la Consejería de Medio Ambiente y Ordenación del Territorio de la Comunidad de Madrid, según informa a Diagonal, Javier Navascúes, portavoz de Rivas Aire Limpio.

José Trigueros, acusado de prevaricación, fue el responsable de conceder la autorización ambiental integrada, en 2008, a la incineradora de Las Lomas, en el complejo de Valdemingómez, sin solicitar un estudio de impacto ambiental previo, señalan desde Rivas Aire Limpio. La denuncia cita informes en los que se muestra la alta proporción de casos de cáncer (entre el 6% y el 9% de la población) en un radio de 5 kilómetros de las instalaciones de recuperación o eliminación de residuos peligrosos. También que en las memorias de la Dirección General de Valdemingómez de los años 2009, 2010 y 2011 aparece que en estas instalaciones se incinera plásticos, residuos clínicos y colchones. La incineración de estos y otros materiales produce, según señala la denuncia, sustancias peligrosas como bisfenol, tolueno, cianida de hidrógeno o isocianatos, que además no están contempladas en la autorización ambiental integrada de las instalaciones.

Las 36 personas afectadas por la incineradora que han presentado el escrito ante los juzgados de Plaza de Castilla, anuncian que se personarán como acusación particular. De ellas, nueve sufren cáncer de pulmón, otras cinco cáncer de próstata y cuatro de mama. El resto sufre de enfermedades graves como cáncer de colon, linfoma o cáncer de páncreas. 32 de los afectados vivían a una distancia de entre 4,80 y 5,56 kilómetros de la incineradora y las cuatro restantes vivían a una distancia de entre 6,42 y 7,5 kilómetros.

Leer más: Denuncias por la incineración de residuos por Portland Valderrivas

La incineradora de Las Lomas, en Valdemingómez, está gestionada por Tirmadrid, filial de ACS. En enero de 2015, Tirmadrid pasó a ser absorvida por Urbaser –también del grupo ACS, de Florentino Pérez–.

El Registro Estatal de Emisiones y Fuentes Contaminantes (PRTR), elaborado por el Ministerio de Agricultura, Alimentación y Medio Ambiente, incluía en 2013 –último año del que hay datos– a Tirmadrid entre los 21 complejos industriales que al menos tuvieron 35 emisiones en las que superaron los umbrales de contaminación fijados por el Real Decreto 508/2007. También sitúa a Tirmadrid entre las diez empresas de la Comunidad de Madrid que más veces superaron los límites legales de contaminación.

Cerca de 3.500 personas han firmado una petición dirigida a la alcaldesa de Madrid, Manuela Carmena, y a la presidenta de la Comunidad, Cristina Cifuentes, para que ordenen el cierre de la incineradora y su sustitución por un método de tratamiento basado en los principios de Residuo Cero.

Osasunerako kaltegarri diren elikagai gehigarrien gida praktikoa

frutaElikaduran eta honi loturiko industrian erabiltzen diren gehigarri kaltegarri gehientsuenen zerrenda elkarreragile edo interaktiboa, E hizkia eta ondorengo zenbakiari dagokionez sailkatuta eta ze neurritaraino izan daiteken kaltegarria osasunean esaten diguten adierazleekin.

Batez ere minbizia eragiten dutenak, biokaltegarriak direnak eta osasunean kalte larriak eragin ditzaketenak aipatzen dira.

Milaka eta milaka gehigarri dira baimendu gabeak, izan ere baimenduak oso gutxi  dira.

Batzuk noizbehinka eta ilegalki erabiltzen dira batez ere  Batasun  Europearrean bezalako kontrolik ez dagoen herrietan

Gida ikusteko sakatu hemen

ETBko txoria, a ze pajarua!

etb235Teleberrik hitza eman dio bart bigarren egunez Jose Ignacio Asensio Ingurune diputatuari esateko hemendik aurrera Gipuzkoako zaborren zati bat Kantabriara eraman beharko dela. Oraingoan, behintzat, Asensio ez da tematu, bezperan bezala, Lapatx ixteko erabakia “politikoa” dela esaten. Izan ere, kopeta behar da, kontuan izanda haren alderdiak, PSEk, eta EAJk joan den legegintzaldi osoa pasatu zutela protestan zabortegiak ixten ez zirelako (nahiz eta, izan gaitezen justuak, itxi zirenean ere, Zarauzoa kasu, protesta egin zuten).

Baina Teleberrik Asensioren adierazpenak bi egunetan jarraian atera baditu ere, ez du tarterik aurkitu mediku talde batek erraustegiaren kontra egin duen agerraldiaren berri emateko. Egia esan, joan den azaroan ere ez zuen tarterik aurkitu Lasarten erraustegiaren kontra 2.000 lagunek egin zuten manifestazioaren berri emateko. ETBz ari gara, joan den legegintzaldian Gipuzkoako azken zokoraino ekipo bat bidaltzen zuen medio berberaz, baldin eta han atez atekoaren kontra dozena bat lagun biltzen baziren, jakina. Eta ez soilik Gipuzkoako azken zokoraino, baita Funesera ere, harik eta bertako alkateak (PPkoak) haraino Gipuzkoako zaborrak ez ezik Bizkaikoak ere iristen zirela agerian utzi zuen arte.

Bai, zabor-kontutan, ETBo txoria, pajaru ederra eginda dago.

 

 

Gipuzkoako zaborra Kantabriara eramaten hasiko dira, eta beste zabortegi batzuen bila ari dira

zaborra 2016 otsailaIturria: Berria.

Lapatx hiru hilabetez irekita edukitzea “gaitzerditzat” jo du Asensio diputatuak. Hala ere, Kantabriara zaborra bildatzen hasiko dira. Zabortegi industrialak egokitzea ere aztergai dute.

Erabat bete arte Lapatxeko zabortegia (Azpeitia, Gipuzkoa) martxan edukitzea erabaki zuen atzo Urola Erdiko Mankomunitateak. Erabakiari buruzko iritzia eman du Gipuzkoako Foru Aldundiak: “gaitzerditzat” jo du hiru bat hilabetez hondakindegi hori zabalik egotea. “Lasaiago” egin ahalko dute kudeaketa orain, Jose Ignacio Asensio Ingurumen diputatuak azaldu duenez. 

Aldundiaren nahia zen Lapatx handitzeko obrak egitea, hondakin gehiago eraman ahal izateko. Ez du hori onartu mankomunitateak: soilik oraingo lekua bete arte edukiko dute zabalik.

Horren aurrean, bi lan ildo hartu dituztela jakinarazi du Asensio diputatuak. Batetik, zaborra Kantabriara eramatea. Akordio oinarri bat sinatu dute hango gobernuarekin, Merueloko zabortegira eramateko errefusa. Lapatx hiru hilabetean zabalik egoteak ekarriko du Kantabriara hondakin gutxiago bidali beharra, Asensioren arabera. Nolanahi ere, jakinarazi du Meruelora errefusa bidaltzen hasiko direla —seguruenik, datorren astean—, nahiz eta Lapatx zabalik egon.

Kantabriako Gobernuarekin egin duten akordio oinarria epe luzerakoa da: lau urtekoa. Ordurako egingo dute Zubietako errauste planta. Horregatik hautatu dute aukera hori, Asensioren esanetan: lau urterako gaitasuna duelako Merueloko hondakindegiak, eta Gipuzkoako errefus guztia hartzeko gai delako —165.000 tona urtean—. Trukean, Gipuzkoak konpromisoa hartu du urtean gutxienez 50.000 tona bidaltzeko Kantabriara. Prezioak adosten ari dira.

Bigarren lan ildoa beste zabortegi batzuk bilatzea da. Asensiok ez du izen zehatzik eman nahi izan, baina adierazi du zabortegi industrialetara errefusa bidaltzeko aukera aztertzen ari direla. Epeleko hondakindegia litzateke aukera bat. “Baina badaude gehiago ere”, erantsi du Asensiok.

Errefusa bidaltzeko beste aukera batzuk aztertu dituztela azaldu du diputazioak —Arabako eta Bizkaiko foru aldundiekin hitz egin dute—, baina Kantabriakoa zela aukerarik onena, lau urterako gaitasuna daukalako.

 

Euskal Herrian honezkero ez da geldituko Otsorik Karrantzako sarraskiaren ondoren

otsoaEn una serie de batidas realizadas en Carranza, con la dirección de la guardería foral, se han abatido al menos 4 ejemplares de lobo. Se tiene constancia de 3 ejemplares muertos el pasado viernes 22 de Enero, y un cuarto ejemplar ha sido abatido rel domingo 24. Esto probablemente supone que han sido exterminados todos o casi todos los ejemplares del único grupo familiar que habitaba en Euskadi, territorio compartido con Burgos (Comunidad Autónoma de Castilla y León). A esto habría que añadir una cifra más elevada lobos, abatidos de forma ilegal en el transcurso de esas batidas -algo que no podemos verificar- y quizás algunos otros ejemplares, más durante la primavera y verano del pasado año 2015, cuya veracidad nos es imposible demostrar. Debemos recordar que la causa más importante de mortalidad de lobos conocida en Euskadi es humana (> 90%) y que el 40% de los lobos cuya muerte es conocida mueren de forma ilegal.

Según la Diputación vizcaína, para su desarrollo se han seguido las indicaciones establecidas en la normativa vigente y se ha respetado el criterio marcado por la Diputación de Bizkaia de mantener el equilibrio entre la protección de la cabaña ganadera y la gestión de una especie no cinegética.

Queremos denunciar la hipocresía de los responsables forales al hablar de equilibrio y gestión cuando lo que se pretendía era eliminar a todos los lobos que había en Carranza, ya que no se había establecido ningún cupo de captura en la batida, lo que desmiente claramente que se buscara ese equilibrio del que hablan.

Si vergonzoso es lo permitido por la Diputación Foral de Bizkaia no lo es menos lo que está sucediendo en el Gobierno Vasco. Hace ahora un año 26 colectivos ecologistas solicitaron por escrito y siguiendo escrupulosamente lo marcado por la legislación vigente, la inclusión del lobo en el Catálogo Vasco de Especies Amenazadas. Se nos dijo que para verano del 2015 se procedería a contestar, pero a fecha de hoy no sabemos nada. De este despropósito, tampoco se libra la Diputación Foral de Álava que tiene aprobado un Plan de Gestión del lobo desde junio del 2010 y que según dicho plan se debería de haber creado un Comité de seguimiento donde estarían representados todos los colectivos implicados. Pues hasta la fecha no se ha creado ningún comité ni conocemos que medidas expuestas en el Plan se han puesto en marcha.

El Grupo Lobo de Euskadi sigue recogiendo firmas (> 47.600 en la actualidad), para apoyar la solicitud de inclusión del lobo en el Catálogo Vasco de Especies Amenazadas. La campaña finalizará a finales de este mes, después se solicitará una reunión con el Lehendakari para entregárselas y mostrarle nuestro malestar por la actitud del Departamento de Medio Ambiente de su Gobierno al no contestar a la solicitud realizada por 26 colectivos hace ahora un año.

 Euskadiko otso taldea

Satorralaiak elkarteak testu bat kaleratu du Donostiako metroa dela eta

fbd7d6f8-e8e4-4f35-b9fc-2731fa36d5fbMetroaren eraikuntza proiektuko azterketa-lan geoteknikoak eta antzekoak egiten hasi direla salatzen dugu.

Donostiako Metroaren igarobidearen proiektua gelditzeko “satorralaia” bizilagunen mugimenduak salatu duenez, Metroaren igarobidearen eraikuntza-proiektuak idazteko azterketa-lan geoteknikoak egiten hasi dira (gaur Hiri-erdialdeko Zaragoza plazan eginiko salaketa ekintzaren  argazkiak bidaltzen ditugu).  Horrenbestez, Metroaren egitasmoko ibilbidearen inguruan (Lugaritz-Mirakontxa zein Mirakontxa-Easo zatietan) lursail publiko nahiz pribatuetara sartuko dira eta  prospekzio geologikoak egiteko okupatuko dituzte. Lan horiei buruz Udalak tramitatu duen lizentzian eta bete beharko dituzten baldintzak zein diren galdeginez, informazioa eskatu genuen udaletxean abenduaren amaieran. Baina informazio eskaera horrek ez du erantzunik jaso. Hirian “Metroa” erakitzeko egitasmo hori gelditzea eskatzeko eginiko 400 alegazioek erabtzunik jaso ez zuten bezalaxe. Hortaz, egite kontsumatuen inposaketa hori modu paketsuan ekidite aldera mugitzera goaz.

Lan horiek hasi direla ikusirik, ihardunbide hau proposatzen dugu:

1.    Jende guztiari dei egiten diogu, Metroaren proiektuaren ibilbidean nahiz bere inguru hurbilean gisa honetako azterketa-lanik egiten ari dela ikusiz gero, horren  berri bizilagunen mugimendu honi emateko berehala. Bi  argazki bidaltzen dizkizuegu, hain zuzen ere  zundaketa geotekniko horiek egiteko erabili ohi dituzten makinak nolakokoak diren jakiteko,  baita lurrazpitik ateratako laginak biltzeko erabili ohi dituzten kutxak nolakoak diren ikusteko ere (60 zentimetro luzeko 5 lagineko kutxak).

2.    Prospekzio geologiko horiek eta bestelako azterketa-lanak egiteko,  Metroaren egitasmoko  ibilbidearen gainean dauden lursailetara sartu eta aldi baterako okupatu beharko dituzte, beren tresneria eta makinariarekin. Lursail pribatuen kasuan,  jabeek enpresari lursailera sartzeko baimena ez emateko eskubide osoa dutela jakinarazten dugu,  hain zuzen ere   Metroa sustatzen duen Administrazioak lursail horiek aldi baterako okupatzeko legezko espedientea burutzen ez duen bitartean  (kasu honetan, Eusko Jaurlaritzako Ingurumen eta Lurralde Antolaketa Saila  da Administrazio eskuduna). Hortaz, legeak eskatzen duen baldintza administratibo hori bete ezean, enpresari lursailera sartzeko baimenik ez ematea proposatzen diegu jabeei, baita enplegatuek “hitzezko” akordio batera ailegatzea proposatzen badiete ere.

Hortaz, adi egoteko eta  lan horien inguruko edozein berri bizilagunen mugimendu honi berehala emateko dei egiten diogu jende guztiari, Metroaren proiektuko azterketa-lan horien geldiarazpena eskatzeko.

Agur eta eskerrik asko.

 

Metroa gelditzeko Donostiako “satorralaia” bizilagunen mugimendua

 

Aurkeztu da LIFE + IREKIBAI proiektu europarra, Leitzaran eta Bidasoa ibaien arroak hobetzeko helburua duena

intturia

Inturiako presa: 12 metrotako altuera. Eraispen lanak 4 fasetan egiten ari dira. Leitzaran errekan aurkitzen da. Azken fasea geratzen da presa erabat eraisteko.

Iturria: Gipuzkoako Foru Aldundia. 2016 urtarrilaren 14an argitaratua.

Gaur goizean, Leitzaran eta Bidasoa ibaien arroak eta haien ibai adarrak hobetzen laguntzeko euskal erakundeek eta nafar erakundeek elkarlanean garatutako proiektu berri bat aurkeztu da Andoainen. Aurkezpenean parte hartu dute Gipuzkoako Foru Aldundiko Ekonomia Sustapen, Landa Ingurune eta Lurralde Orekako diputatu Ainhoa Aizpuruk; Nafarroako Gobernuko Landa garapen, Ingurumen eta Toki Administrazioko kontseilari Isabel Elizaldek,  Gipuzkoako Foru Aldundiko Ingurumen eta Obra Hidraulikoko Departamentuaren menpeko Obra Hidraulikoko zuzendari Paco Alonsok, URAko zuzendari nagusi Iñigo Ansolak eta HAZIko ordezkari Mikel de Franciscok.

Proiektuaren izena IREKIBAI da, IREKI eta IBAI hitzez baliatuz, gure ibaietako oztopoak eta arazoak deuseztatzea izango baita bere zeregin nagusia.

Proiektuak kideak ditu bai EAEn (Gipuzkoako Foru Aldundia, URA eta HAZI Fundazioa), bai Nafarroan (GANASA, Nafarroako Gobernuaren enpresa publikoa), eta horiek denak euren gaitasunak eta eskumenak batuko dituzte ibai esparru bietan dauden Natura 2000 guneetan Erkidegoaren interesekoak diren habitat eta espezieen kontserbazio egoera bermatzeko.

LIFE + da ingurumenaren alorrerako Europak eskaintzen duen tresna finantzarioa, eta tresna horren bidez proiektuaren %60 finantzatuko da, proiektuak 2020. urtera arte guztira duen aurrekontua 2.999.372 €-koa izanik.

Oztopoak gainditzea

Hainbat faktore historiko eta geografiko direla-eta, oztopo ugari dago metatuta Leitzaran eta Bidasoa ibaietan, ibaien jarraitutasuna etenaz. Horren ondorioz, ekosistemak aldatu egiten dira eta espezie sentikorrenak (ugaztun erdiakuatiko batzuk, tartean bisoia edo desmana, eta arrain batzuk, esaterako izokina) leku txikiagoan agertzen dira banatuta edo modu zatikatuan. Arazo horrek, espezieen bakartze genetikoarekin eta bakartze horri lotutako ondorioekin batera, arriskuan jartzen du bai haien jarraitutasuna, bai bere onera etortzeko edo beste presio batzuei aurre egiteko gaitasuna.

Ibaietako oztopoak, beraz, oso garrantzitsuak dira Kantauri aldeko Natura 2000ko guneen kudeaketan, eta Ibai erako Kontserbazio Bereziko Eremuen Kudeaketa Planen jardute ildo nagusia dira.

Lan ildo nagusia izan dira, halaber, Euskal Autonomia Erkidegoan zein Nafarroan Ibaien kudeaketan erantzukizuna duten Administrazio Publikoetan. Azpimarratzekoa da bere eremu partekatua, izan ere, lurralde bakoitzean egiten den lan sistematikoari azken urteetan lurraldeen artean egin diren lankidetza proiektuak gehitu behar zaizkio.

Testuinguru horretatik eta aurretik egindako lanetatik sortu da proiektuaren helburu orokorra: Bidasoa eta Leitzaran ibai arroetan dauden Natura 2000 guneetan Europar Batasunaren Interesekoak diren ibaietako habitat eta espezieen zaintza egoera hobetzea.

Ideia nagusi hori honako helburu espezifikoetan gauzatzen da:

  • Oztopoak iragazkor bihurtu, espezie aloktono inbaditzaileen kontrolatu, habitatak lehengoratu eta kalteak zuzentzeko jarduketak egin, eta horien bitartez ibai ibilbide hauek lehengoratzea, kostu/onura erlazioaren ikuspegitik onenak direla jo baitira: Leitzaran ibaia (Oria ibai arroa) eta Bidasoa ibaia.
  • Ingurune horiek kudeatu eta lehengoratzeko moduak gehiago ezagutzea.
  • Proiektuaren emaitzak zabaltzea, eta jendea oro har sentsibilizatzea gure ibaiek ingurumenaren aldetik ematen dituzten balio eta zerbitzuen gainean.

Aurreikusitako jarduketa nagusiak

Leitzaran ibaian, jada erabiltzen ez diren oztopo sorta ugari eraitsiko dira; izan ere, oztopo horiek dira azkenean ibaian presioa nagusiki egiten duten elementuak, ibaia, bestela ere, beste mehatxu mota batzuetatik salbu mantentzen den arren.

Guztira 4 oztopo txiki kenduko dira Ubaran ibai adarrean, eta ibaiaren ardatz nagusian, berriz, Inturiako presa eta Oiokikoa kenduko dira erabat. Erreka amuarrainen haztegiaren deuseztapena izan da IREKIBAI proiektua martxan jarri eta lehen hilabeteetan arrakastaz bukatu diren ekintzetako bat. Elementu multzo zabala zen, tartean presa bat, hormigoizko urmaelak, ubideak eta beste eraikin batzuk direla; denak abandonatuta zeuden, eta ibaiaren ondoan hektarea bat hartzen zuten. Ibaiaren ubidean hasierako egoerara bueltatu da eta, orain, gune horretan landareak hazten dira berriro.

Bidasoa ibaiaren arroan ere ibaia iragazkortzea eta arrain-hazkuntzaren espezien mugimendua hobetzea aurreikusten da hainbat ekintzekin, zehazki, Berako presa txikia, Endarlatsakoa eta Iturengoa (Ezkurra ibaian), eta bi oztopo txiki Txaruta ibaian. Lan hauek partehartze prozesu batean tokiko eragileekin zehaztuko dira, irtenbide onenaren bila, Guratrans proiektuaren aurreko esperientziari jarraituz.

Jarduketa nagusiez gain, proiektuak ibaien egoera ekologikoa hobetzea ere aurreikusten du, ubideak eta ibai bazterrak lehengoratzeko lanak eginez. Nafarroan aurreikusita dago bisoi amerikarraren arazoari heltzea; izan ere, bisoi amerikarra espezie inbaditzailea da eta bisoi europarraren egoera latza larriagotzen du (galzorian dago).

Bukatzeko, IREKIBAI proiektuak jarduketa horien onuradunen jarraipena egingo du, baloratzeko ea emaitzak egokiak diren edo lan egiteko modua aldatu behar den.  Aztertuko dira, batetik, desman iberiarraren, kolakaren, lanproiaren eta izokinaren populazioak eta, bestetik, arrainen igarobideen funtzionamendua oraindik martxan dauden oztopoetan. Ikusiko da, baita ere, zer aldaketa eragiten duten programatutako jarduketek ibaietan eta zer ondorio duen proiektuak gizartean eta ibaiek ematen dituzten zerbitzuetan.

Aldundiaren baimenarekin hiru otso hil dituzte Karrantzan

otsoakIturria: Naiz.

La Diputación de Bizkaia ha autorizado la realización de una batida en Karrantza en la que se han abatido tres lobos, después de los ataques registrados en las últimas semanas en la localidad encartada, según ha informado la institución foral.

Estos ataques de lobos, algunos de los cuales se han registrado en zonas cercanas a las viviendas de los ganaderos afectados, habían producido la muerte de tres cabezas de ganado mayor y 20 ovejas y habían dejado heridos a otros 20 ejemplares de ganado ovino, «con el consiguiente perjuicio para los propietarios de estos animales», según ha explicado la Diputación de Bizkaia.

La batida, que es la primera que se realiza después de la aprobación del nuevo protocolo de actuación en estos casos, ha estado dirigida por la Guardería foral y se ha desarrollado después de ratificar la autoría de los ataques en las últimas semanas y de las perceptivas valoraciones técnicas y verificaciones establecidas.

Asimismo, para su desarrollo se han seguido todas las indicaciones establecidas en la normativa vigente y se ha respetado «escrupulosamente el criterio marcado por la Diputación de Bizkaia de mantener el equilibrio entre la protección de la cabaña ganadera y la gestión de una especie no cinegética».

Los ejemplares abatidos están bajo custodia del Departamento de Sostenibilidad y Medio Natural del ente foral.

Garoñari buruzko erabakia atzeratu egin du CSNk

garoña 2016 urtarrilaIturria: Berria.

Mahai gainean dituen txostenak ontzat joz gero, zentral nuklearrari berriz zabaltzeko baimena emango dio. Prozesua “bizkortu” nahi izana egotzi diote PPri.

SNk atzeratu egin du Garoñako zentral nuklearra berriz irekitzeko baimenaren inguruko erabakia. Osoko bilkura egin du gaur, eta bertan, Nuclenorri eskatutako hobekuntzak egin dituen aztertu dute kontseilariek. Azaroan, CSNk ontzat jo zituen Nuclenorrek aurkeztutako hainbat hobekuntza. Erabakia, ordea, beste bilera baterako utzi dute.

1970etik martxan da Santa Maria de Garoñako zentral nuklearra (Burgos, Espainia). 2012az geroztik etenda du bere jarduna. 2013ko ekainaren 6an ixteko agindua eman zuen PSOEren gobernuak, baina 2014ko maiatzean, Nuclenorrek baimena eskatu zuen zentralaren jarduna 2031ko martxora arte luzatzeko.

Iberdrola eta Endesa konpainiek osatzen dute Nuclenor, zentrala kudeatzen duen sozietatea.