Zero Zabor: Densis Itxaso eta PSEko hautagaiak ateza ateko bilketa zerbitzu eraginkorraz trufatzen

Hace pocos días hemos asistido a otra “entrega” del culebrón sobre los residuos en Gipuzkoa .¿Los protagonistas? pues los habituales actores de esta serie, en esta ocasión representados por un político fullero con la ayuda de su periodista trilero.

El título tampoco tiene desperdicio:”se desmonta el mito de que hay que obligar para que se recicle”.

El pretendido argumento del político fullero, Denis Itxaso, viene acompañado de un gráfico digno de un “goya” al mejor trilero.

En el gráfico se mezclan los datos de forma interesada, para que el resultado justifique al discurso:

–Se dan datos de Pasaia anuales, cuando no lleva más de medio año recogiendo en todo el municipio con el sistema Pap.

-Se introduce Urnieta entre los pueblos con PaP, cuando en realidad recoge mediante el 5º contenedor, con la paradoja de que el propio Ayuntamiento se mostró en su día preocupado por la bajada del reciclaje.

– Y el efecto trilero por excelencia es afirmar que en Donostia cada habitante recoge por año 79’37Kg de orgánico, cuando en realidad se está refiriendo a tan solo un 20% de la población. Es decir, multiplica por 5 los resultados.”Confunde” en el gráfico, habitantes apuntados (45.600) con habitantes reales (180.000).Donde debería decir 19’7 Kg/hab./año, mediante un hábil movimiento trilero dice 79’3Kg.

Y a partir de aquí “barra libre” para despotricar contra el PaP y “desmontar mitos”, que es lo que vienen haciendo estos dos actores, y alguno más, desde hace años.

En otro gráfico se vanagloria de que en la Mancomunidad de S.Markos en el 2014, se recogió selectivamente el 41’6%, y lo achaca a la instalación del 5º contenedor en Donostia.

Vale que algunos para sobrevivir en la política profesional no tengan rubor en ser fulleros, pero intentar engañar a la ciudadanía para ello dice muy poco de este sujeto.

Si en la Mancom. de S. Markos se llega a esa cifra, no es precisamente por lo que indica Itxaso, sino gracias a lo que él combate, en este caso el PaP. Son los municipios de Lezo; Oiartzun; Hernani; Astigarraga; Pasaia y Usurbil, los que mediante el PaP y con recogidas en torno al 80%, hacen posible esa media del 41%.

El político fullero y su amigo periodista trilero, esconden que esa cifra no es mayor, precisamente por municipios como Urnieta o Donostia, que no supera el 37% de recogida selectiva a través del 5º contenedor, y de Errenteria y Lasarte que apenas pasan del 32%, por carecer de ningún sistema de recogida orgánica, en Lasarte por manifiesta inoperancia de su camarada Ceballos.

En todo caso ser el furgón de cola de Gipuzkoa, junto a otras Mancomunidades como Debabarrena y Txingudi, por cierto dirigidas por conmilitones de Itxaso, en lugar de producirle vergüenza a Itxaso y su partido, le produce al parecer una enorme satisfacción, y le capacita para “desmontar mitos”, de otras  Mancomunidades que con otros sistemas de recogida, ya han superado el listón europeo del 60% de reciclaje.

El “polivalente” Itxaso, además de fullero y alarmista, quiere añadir ahora a  su curriculum la habilidad de ser desmontador de mitos.

El mito y la realidad es que mediante el voluntarismo que predica, en cuanto a índice de reciclaje, no se consigue nunca pasar del 50%.

Y ahí están los datos: “voluntariamente” Irun; Eibar; Elgoibar; Donostia; Lasarte; Errenteria; Soraluze…ningún municipio lo logra.

Concretando más, en Zumarraga 38%; Urretxu 46%; Beasain 46% mediante el voluntario 5º contenedor; por el contrario Legazpi 83%; Ordizia 76%; Tolosa 74%, Ormaiztegi 83%..todos superan con facilidad no el 50%, sino el 60%, y no solo con la recogida PaP, sino también con otros sistemas mixtos y comunitarios.

Esta es la realidad que no quiere admitir el político fullero y que esconde el periodista trilero.

Para finalizar la “entrega”, Itxaso dice que “no descarto la incineradora, pero hay que explorar otras opciones”.

Perdone Sr. Itxaso, usted no va a decidir nada. Usted hará lo que le diga el PNV, eso sí, intentará “sacar tajada” a la hora de apoyar lo que le dicte el PNV.

¿Qué se puede esperar en este sentido, de alguien tan voluble, que un día dijo NO! a la incineradora, y después de un cambio de cromos urbanísticos se convirtió en adalid de la incineración, para nuevamente hace pocos meses no ver viable la incineradora en Gipuzkoa y hace 7 días no descartarla?

Vamos, usted, criterio cero.

                                                Donostiako EGUZKI

                                                                          2015eko otsailean

Iturria: Zero Zabor.

Egun hauetan Markel Olano hautagai jeltzalea behin eta berriro ari da esaten Gipuzkoan agintera heltzen bada zaborren errauskailuaren proiektua berriro martxan ipiniko duela.

Baina halako proiektu bat martxan ipini aurretik, komeni da inguruan dauden esperientzietatik ikastea. Gipuzkoak hurbilen daukan errauskailua Bilbon dago. Beraz, egin dezagun galdera hau: zer ikasi du Bizkaiak bere errauskailuarekin, Zabalgarbirekin?

1 – Errauskailuak zabortegiak betetzen ditu. Zabalgarbik urtero 40.000 tona eskoria eta 7.500 tona errauts toxiko bidaltzen ditu Bizkaiko zabortegietan.

2 – Errauskailuak airea kutsatzen du. Urtero 210.000 tona CO2 botatzen ditu airera, eta Bilbon merkurio gehien botatzen duen eraikinetako bat da.

3 – Errauskailua dirulaguntza publikoetatik bizi da. 2012an 34 millioi euroko diru sarrerak eduki zituen energia saltzegatik, eta 38 millioi eurotik gorako gastuak gasa erosten. Hau da, 4 milloi euroko zuloa. Zulo hori dirulaguntza publikoekin estali zuen, estatuak 20 millioi euro eman zizkiolako laguntza lez. Denon poltsikotik ordaindutako 20 millioi euro, hain zuzen ere. Urtero errepikatzen da jokaldi hau. (Gainera, dirulaguntza hauek energia berriztagarriak bultzatzeko dira, eta Zabalgarbik erretzen duen gehiena ez da berriztagarria: %70 gasa baita, eta %15 hondakin ez berriztagarriak)

4 – Errauskailuak ziklo konbinatuko beste energia plantek baino efizientzia energetiko txikiagoa du. Hau da, erretzen den gasari beste ziklo konbinatuek baino errendimendu energetiko txikiagoa ateratzen dio, energia sortzeko prozesuan zaborrak sartzen eta erretzen dituelako. (Adibidez, Santurtziko plantak %55eko efizientzia du, eta Zabalgarbik %40).

Bizkaiak bere errauskailuarekin eduki duen esperientzia txar hau ezagututa, argi dago Gipuzkoak behar duena ez dela errauskailu garesti eta kutsatzaile bat.

Errausketarik ez! Hondakinak murriztu, berrerabili eta birziklatzea bai!

Iturriak:

– Gorka Bueno, Sobre los datos de 2013 sobre Residuos Urbanos del Territorio Histórico de Bizkaia, http://issuu.com/herrikolore/docs/residuos_urbanos_bizkaia_-_gorka_bu

– 2014ko apirilaren 14an Zorrotzan (Bilbo) Gorka Bueno eta Carlos Arribasek emandako hitzalditik jasotako informazioa

PSOEk eta EAJ-k 5. edukiontzia barrikada gisa erabili dute Udalak neurri eragingarriagorik ez hartzeko, baina legegintzaldia bukatzear da, eta, iragarri zutenaren kontra, 5. edukiontzia ere ez dute herrian ezarri

 Berrogei familia estreinatzen ari dira egunotan Udalak Basaundin eta Zapategi kalean ezarri dituen auzokonpostaguneak. Beste berrogei familia langintza berean dabiltza iaztik Sasoetan eta Urbarten. Ekimenaren helburua herritarrek sortzen dituzten hondakin organikoak haiek berek kudeatzea da. Beraz, ikuspuntu kualitatibotik, oso-oso ekimen baliotsua da. Ikuspuntu kuantitatibotik, berriz, garbi dago 80 familien ahalegina hutsaren hurrengo dela, Lasarte-Orian bataz beste 18.000 lagun bizi direla kontuan izanda. Alde horretatik, hauteskunde berriak egiteko lau hilabete baino geratzen ez diren honetan, lasai asko esan dezakegu Lasarte-Oriak legegintzaldi hau pasatzen utzi duela birziklatze bidean fundamentuzko pausorik eman gabe. Iragarri zutenaren kontra, 5. edukiontzia ere ez dute oraindik ezarri. Are gehiago, dagoeneko segurutzat jo dezakegu hemen eta maiatza bitartean ez dutela herri osoan ezarriko, eta sikiera auzoren batean ezarriko ote duten ere dudakoa da.

Aurreko paragrafoan “5. edukiontzia ere ez dutela ezarri” nabarmendu nahi izan dugu. Izan ere, PSOEk eta EAJ-k 5. edukiontzia barrikada gisa baliatu dute neurri eragingarriagoak oztopatzeko. Gogora dezagun…

2013ko urtarrilean, Udalak, PSOE, EAJ eta PPren botoei esker, 5. Edukiontzia ezartzeko Batzorde Berezia sortu zuen. Alegia, ez zuen sortu hondakinak ahalik eta modurik eragingarrienean nola kudeatu aztertzeko batzorde bat, espresuki 5. edukiontzia ezartzeko batzorde bat baizik. PSOEko bozeramaile Jesus Zaballos izendatu zuten presidente, eta honek zera adierazi zuen: “Gipuzkoako hainbat herritan 5. edukiontzia nola ezarri duten aztertuko du Batzordeak, eta, horren arabera, erabakiko dugu Lasarte-Orian nola egin. Hori da nire asmoa”.

Luze egon ginen Batzordearen berri izan gabe, harik eta iazko apirilean PSOEk, EAJ-k eta PP-k, gehi ondoren haiekin bat egin zuen Herritar Plataformak, 5. edukiontzia ezartzeko behin betiko akordio bat izenpetu zuten arte. Akordio horrek ez du finkatzen lortu beharreko gutxienezko birziklatze tasarik, adibidez, %60, herri gehienetan, paperaren gainean, behintzat, egiten ari den bezala. Akordioak edukiontziak txipdunak izatea ere ez du aurreikusten (tira, txipa ere ez da beste munduko ezer, baina sistema monitorizatzea eta, ondorioz, hobekuntzak egitea ahalbidetu dezake). Hala ere, Zaballosek esan zuenaren arabera, “akordioa hainbat teknikok eta politikok Batzordean emandako azalpenen ondorio da”. Bietako bat: edo tekniko eta polítiko horiek guztiek gauza bera eta bakarra pentsatzen zuten (egia esan, badakigu, jakin ere, berdin pentsatzen ez zuen baten bati, batik bat Zero Zaborri, ez ziotela azalpena ematera ere deitu, azalpena ematera deitzeko espresuki eskatu zuen arren) edo ez zieten jaramon handirik egin. Laburbilduz: 5. Edukiontzia Ezartzeko Batzorde Bereziak 5. edukiontzia ezartzea adostu zuen (honen kontura txiste ona egingo luke Groucho Marxek). Horretarako ez dirudi hainbesteko zalaparta behar zenik. Zaballosek, ordea, “garaipen handitzat” jo zuen. Dena dela, haren neurriz gaineko espatuak bost axola guri. Izan ere, garrantzitsuena da iragarri zuela 5. edukiontzia Lasarte-Orian 2014an ezarriko zela.

Bada, 2015eko otsailean gaude eta iragarritakoa ez da bete, eta ez dirudi hemen eta maiatza bitartean beteko denik. Beharbada auzoren batean, baina hori ere ez da segurua. Beraz, arestian esan bezala, Lasarte-Oriak bukatzear den legengintzaldia galdu du, beste bat, birziklatze bidean aurrera egiteko. Beharbada hori baino ez zen helburua. Izan ere, zenbat eta gutxiago birziklatu, gero eta biziago mantenduko da errauskailuaren garra.

Eguzki eta Lasarte-Oriako Zero Zabor, 2015eko otsaila

P.S. Argazkian, Zapategi-Iñigo de Loiolan dagoen auzokonpostagunea. Lasarte-Orian edukiontzi marroien argazkiak ateratzerik ez dago, jakina.

Iturria: Argia.

Berria egunkariak erakutsitako argazki eta bideoek (“Artigas zabortegi alboko mendialdea plastikoz beteta dago duela bi astetik“) hautsak harrotu eta egun gutxira, Deiak zabaldu du Bizkaiko Foru Aldundiak instalazio hori 2041. urtea arte zabalik edukiko duela. “El vertedero de Artigas prepara la apertura de su segunda fase” albistean dioenez, 1,41 milioi metro kubiko hondakin metatzeko lekua daukan orain arteko zabortegiaren ondoan bigarrena ari dira prestatzen, datozen 26 urteotan 1,19 milioi metro kubiko hartzeko moduan egon dadin. Aldundiak lehia publikora atera du gune hau inpermeabilizatu eta gaitzeko azterlana.

Zer eramango da Artigaseko bigarren hobira? Alberto G. Alonsok aipatu kronikan dio hitzez hitz: “… Vertedero de Artigas, un espacio reservado para albergar a lo largo de las próximas dos décadas y media las basuras que no puedan ser recicladas o incineradas en Bizkaia”. Europako legediaren arabera batere tratatu gabeko zabor nahasientzako zabortegiak itxi behar direnez, pentsatu behar da horra eramango direla inguruko TMBan tratatu eta geldotutako azken errefusak.

Aspalditik betetzen ari diren Artigaseko zabortegiaren ondoan antolatu da Bizkaiko hondakinentzako azpiegituren gune erraldoia. Zabalgarbi errauskailuaren enpresak zabaldutako argazkian ikus daitezke instalazioak: zabortegiak azpiko aldean dauzka Bizkaiko konpost planta eta beherago bien ur zikinak depuratzen dituena; horien ezkerrean, muino bat dutela tarteko, goian TMBa eta behean Zabalgarbi errauskailua. Inguruan, Kadaguako korridorea eta SuperSur autobidea.

Artigasekoa ez da Bizkaiko zabortegi bakarra. “Zabalgarbi errauskailuaren negozioa dirulaguntza publikoetan oinarritzen da” kronikan azaldu zenez, errauskailuak kixkalitako gaiak lurperatzeko instalazioak behar ditu. 2009tik 2012ra bitartean Zabalgarbik laga ditu 208.000 tona eskoria Zalla (CESPA konpainiak kudeatua) eta Igorreko (Garbikerrek kudeatua) zabortegietan. Gainera, epe berean 16.100 tona errauts arriskutsu sortu ditu, Alonsotegin bertan dagoen SADER enpresak tratatu eta hondakin gehiagoren artean bilduz 30.000 tona bihurturik Lemoako Bistibieta (kudeatzailea EKONOR) eta Larrabetzuko (CESPA) zabortegietara bidali direnak.