Eguzkik Oiartzungo arroan dauden lau herriei eskatu die isuria konpontzeko gaia Añarbeko Mankomunitateari helaraz diezaiotela

IMG_20201210_171432_resized_20201213_093430991 (1)Eguzki talde ekologistak duela urte eta erdi Jaizkibel etorbidean dauden eraikinek ur zikinak zuzenean ibaira botatzen dituztela salatu zuen. Zoritxarrez, urte eta erdi beranduago, oso erraza den konponketa oraindik ez da gauzatu, eta isuriak zuzenean botatzen dira oraindik ere, araudiaren aurka eginez eta ur kalitatea okertuz.

 

Ez dakigu Añarbeko Urak Mankomunitatetik nork hartu duen isuriak saneamendu sarera ez konektatzeko erabakia, baina uste sendoa daukagu ez dela zuzena, eta guretzat ezinbestekoa da legez kanpoko isuriarekin bukatzea. Onartezina iruditzen zaigu araudiaren aurkako egoera hau, saneamendua eta uraren hornidura bermatu behar duen erakundeak horrelako jarrera edukitzea, bere funtzio eta helburuen aurka jardutea, alegia. Horregatik, gaia Mankomunitatean dauden hamar herrietako ordezkariek osatzen duten erabaki-gunean aztertu eta erabaki behar da. Gure ustetan, arazoa ez dio Lezoko herriari eragiten bakarrik, Oiartzungo arroan dauden beste herriei ere bai; eta ondorioz, hauek ere jarrera aktiboa eduki behar dute konponketan.

 

Horregatik, Eguzki taldetik Mankomunitateko lau udalerrietako ordezkariei eskatu diegu Mankomunitateak egingo duen hurrengo bileran elkarrekin eska dezatela gai horri heltzeko eta saneamendu-sarera konektatzearen alde agertzeko. Ingurumenaren aldeko borrokan hitzak soberan daude, ekimenak dira beharrezkoak, txikiak badira ere, hau bezalakoa.

Ekainaren 5ean, Gladysi omenaldi berri bat Donostian, hil zuten 43. urteurrenean

Datorren asteko ostiralean, ekainak 3, 43 urte beteko dira Jose Martinez Salas guardia zibilak Gladys del Estal ekologista donostiarra buruan tiro bat jota hil zuenetik. Tuteran gertatu zen hilketa, zentral nuklearren eta Bardeako Tiro Poligonoaren kontrako mobilizazio baten jazarpen polizialaren baitan.

Urteurrena dela eta, Eguzkik eta Gladys Gogoan kolektiboak aurten ere ohiko omenaldia antolatu dute Gladys Enean. Datorren igandean izango da, ekainaren 5ean. Hona hemen kartela:

IMG-20220515-WA0011Hitzordua 12etan PARKEKO ATE NAGUSIAN izango bada ere, ordu erdi bat lehenago, 11:30ean, Gladysen lagun talde batek beste hitzordu bat jarri du Bulebarrean omenaldira bizikletaz joan nahi dutenentzako. Ez da berez bizikleta-martxa bat izango, baina animatzen dena ongi etorria izango da.

Badira Gladysen urteurrenaren bueltan aipatu nahi ditugun beste bi ekitaldi.

Bata da urtero Tuterako lagunek antolatzen duten omenaldia:

IMG-20220521-WA0015Bestea, berriz, Donostiako Informatika Fakultatean antolatu duten liburuaren aurkezpena:

IMG-20220506-WA0000

Zergatik mobilizatu behar da eoliko eta fotoboltaikoen makropoligonoen aurka?

Cartel-Manifestacion

NEE/TEN (Nafarroako Energia Eraldatzen/Transformando la Energía Navarra) plataformak, fotovoltaikoen eta eolikoen makropoligonoek kaltetutako Nafarroako herri eta ibarretako plataformek eratua, manifestazioa antolatu du datorren larunbatean, 2022ko maiatzaren 28an, 18:00etan Iruñeko Gaztelu plazatik abiatuta, “Sistema alda dezagun, ez klima” lelopean.

Sustrai Erakuntza Fundazioak bere babesa adierazi nahi dio ekimen honi. Beharrezkoa da eredua aldatzeko urratsak eskatzea, klimaren aldaketa eragozteko edo murrizteko. Munduko gure alde aberatsean, errotik justu izan behar den desazkundearen bidetik, nahitaez murriztu behar da beharrezko ez den produktu eta zerbitzuen kontsumoa, ekoizpen-eredua eta jabetza aldatzeaz gain. Ildo horretatik, dokumentu hau prestatu dugu gure jarrera justifikatzeko:

Kontraintuitiboa dirudi: klima aldaketari aurre egiteko energia fotovoltaiko eta eoliko kantitate handiak instalatzeko premiatzen zaigu. Hala ere, arazoa sakon aztertuz gero, ikusiko dugu hedapen berriztagarri horrek ez duela laguntzen Lur planeta suntsitzen ari den ekoizpen, kontsumo eta jabetza egungo eredua elikatzen duten erregai fosilen arazoak arintzen. Horregatik, planetako giza bizitza arriskuan jarriko ez duen eredu sozioekonomiko eta sozioingurumenekoaren alde borrokatzeko arrazoiak planteatu nahi ditugu dokumentu honetan, galdera eta erantzun gisa.

Lur planetak eutsi al diezaioke egungo kontsumo-mailari? Joan den maiatzaren 12an, Espainiako Estatuak urte osoan erabiltzeko zituen baliabide natural guztiak kontsumitu zituela iragarri zen. Data horretatik aurrera, kontsumitzekoak dituen baliabideak beste lurralde batzuetatik atera beharko ditu, eta, beraz, maileguan bizi gara urtea amaitu arte. Espainiako Estatuan kontsumitzen diren era guztietako baliabide naturalen premiek eskura dagoena baino 2,8 aldiz azalera handiagoa behar dute.

Nola izan daiteke posible hori? Munduko kontsumoa herrialde eta klase sozialen artean desberdin banatuta dagoela jakinda, giza espezieak baliabide naturalak eta zerbitzu ekologikoak erabiltzen ditu, gure planetak modu jasangarrian eman diezazkigukeenak baino gehiago. Hori Lurraren gaingaitasunaren egunean kalkulatzen da, hau da, gizateriak urte osoan behar dituen baliabide eta zerbitzu ekologikoen eskaerak urte berean Lurrak birsor dezakeena gainditzen duen egunean. Eta Lur planetaren maila globalean, gizateriak 1,7 planeta behar dituela kalkulatzen da, kopuru hori etengabe hazten doa indizea kalkulatzen hasi zenetik.

Non dago muga? Lehengaien eta energiaren kontsumoak erritmo esponentzialean hazten jarraitzen du. Eta esplotazioaren eta onura pribatuaren ekonomia kapitalistak bultzatuta egiten du, muga fisiko jakin batzuk dituen planeta batean dagoela kontuan hartu gabe. Horrela, nazioarteko zientzialariek gainditzeko zorian dauden elementu horietako batzuk identifikatu dituzte, dagoeneko gainditu ez direnean. Sustrai Erakuntza Fundazioak ere ohartarazi du desoreka horietako batzuk Nafarroan. Honako hauek dira: erregai fosilen kontsumo handia eta CO2 isurketa, klima-aldaketari eragiten diona; ongarrien zikloetako asaldurak, hala nola, nitrogenoa eta fosforoa makrogranjetan; uraren erabilera irrazionala eta harekin batera doazen azpiegitura jasanezinak; lurzoruaren erabileran izandako aldaketak; eta makroproiektu berriztagarrien instalaziotik eratorritako biodibertsitatearen galera geldiezina.

Berotegi-efektuko gasak isurtzen jarrai dezakegu? Datu zientifikoen arabera, gaur egun atmosferan milioi bat CO2-ko 420 zati daude, urtean 2,8 ppm-ko igoera ia etengabearekin. Horrela, urte gutxiren buruan 450 ppm-ko mugara iristeko bidean gaude, klimak batez besteko globalaren 2 ºC-tik gorako beroketa lortuko zukeela adieraziko lukeena. Atalase hori arriskutsutzat jotzen da, eta daramagun erritmoan aurki gainditu daitekeela dirudi.

Nola iritsi gara egoera honetara? Berotegi-efektuko gasen isurketaren iturri nagusia erregai fosilen kontsumoa da, hala nola ikatza, petrolioa eta gas naturala. Gure zibilizazioak mota guztietako prozesu industrial eta sozialetarako erabiltzen ditu erregai horiek: ekoizpen elektrikoa, meatzaritza, garraioa, erabiltzen ditugun produktuen fabrikazioa, eraikuntza, turismoa,… Gas horien beste iturri nagusia lurzoruaren erabileraren aldaketak dira: basogabetzea, nekazaritza-praktika intentsiboak eta ureztatzea, edo eraikuntzen eta azpiegituren ondorioz lurzorua galtzea.

Gizateriaren elikadura arriskuan al dago? Nekazaritza, abeltzaintza, arrantza eta basogintza dira planetaren muga naturaletara iristearen ondorioz aurre egin beharreko arazoen muina. Jarduera horietarako ekosistemak intentsiboki erabiltzen ditugu, eta horrek Gizateria kinka larrian jartzen du.

Ongarri nitrogenatuen neurrigabeko erabilerak eta nekazaritza-praktika industrialek lur-eremu handiak erabiltzen dituzte, lurzoruaren erabilerak aldatzen ari direnak. Baina, gainera, jarduera horiek guztiek erregai fosil asko kontsumitzea eskatzen dute. Hala, ongarri nitrogenatuen ekoizpenak gas naturalaren kontsumo nabarmena eskatzen du, eta, beraz, gas hori erabili gabe, oso zaila da elikagaien egungo ekoizpena mantendu ahal izatea. Era berean, nekazaritza- eta abeltzaintza-jarduera industrializatuak fosil jatorriko erregaien kontsumitzaile handiak dira, bai horiek mantentzeko, bai inputak inportatzeko (soja, ongarriak…), bai outputak esportatzeko ere (distantzia handietan merkaturatzea).

Gaur egun erregai fosilak jaten ditugula esan daiteke. Iraganean, nekazaritza eta abeltzaintza energia-iturriak ziren gizateriarentzat: eguzkiaren argitik harrapatutako energia-soberakina ateratzen zen haiekin. Hala ere, lehen sektorean erregai fosilak gehiegi erabiltzeak esan nahi du jada ez dugula energia garbirik lortzen sektore horretatik; aitzitik, energia galtzen dugun hustubide bat bihurtu da, laboreen errendimendu handiagoa lortzeko gure ahalegin arduragabea.

Zenbat erregai fosil kontsumitzen dugu Nafarroan? Erregai fosilekiko mendekotasuna duen zibilizazioa gara, energia mota honek erabat harrapatuta. Eta mendekotasun hori murriztea lan zaila eta konplexua da, eta ezin da gauzatu oinarrizko eskema guztiak errotik aldatu gabe.

Sustrai Erakuntza Fundaziotik behin baino gehiagotan adierazi dugunez, Nafarroako gizarteak energia fosil kopuru izugarria kontsumitzen du, hau da, gure erkidegoko 2020ko energia-kontsumo osoaren % 78,18. % 80 inguruko kopuru hori egonkor mantendu da azken hamarkadetan, nahiz eta hori murrizteko ustezko ahaleginak egin diren. Baina, gainera, kopuru horri gehitu beharko litzaioke inportatzen ditugun gaien kanpo-ekoizpenean ezkutuko kontsumo fosila % 33 handiagoa izatea.

Erregai fosilen kontsumo hori energia berriztagarriekin ordezka daiteke? Diskurtso ofizialak sinetsarazi nahi digu egungo ekoizpen- eta kontsumo-eredua eta klima-aldaketaren aurkako borroka mantendu daitezkeela erregai fosilak energia berriztagarriarekin ordezkatuz. Asmo horiek, ordea, errealitatearen aurka egiten dute. Kontuan izan behar da, alde batetik, energia berriztagarri gehienak elektrizitate moduan ekoizten direla, eta elektrizitate hori gure lurraldeko energia-kontsumoaren % 21,50 baino ez dela. Baina, gainera, elektrizitatearen kontsumoa urtetik urtera murrizten ari da. Nafarroako Gobernuaren azken Balantze Energetikoak, 2020koak, honela dio hitzez hitz: «Elektrizitateak % 4,40ko murrizketa izan du azken hamarkadan, eta azken urtean, % 7,47 murriztu da». Azkenik, erregai fosilen kontsumoa Nafarroako guztizko energia-gastuaren % 80 inguruan mantendu da azken hamarkadetan. Baldintza horietan, oso zaila da joera-aldaketa bat gertatzea, aldi berean beste aldaketa askorik gertatu gabe.

Energia berriztagarriak industria-mailan hedatzea nahikoa al litzateke gizadiaren egungo energia-kontsumoari eusteko? Ikusten dugu oso zaila dela energia berriztagarriekin Lur planetan gaur egun kontsumitzen den energia kantitatea ekoiztea. Gai horiek aztertzen dituen mundu zientifikotik ohartarazten digute energia berriztagarriekin egungo behar energetikoen % 30-40 soilik bete litezkeela, gure txostenean adierazi genuenez: «Nafarroako energia berriztagarrien boom berria. Egoera, inpaktuak eta proposamen alternatiboak».

Kontuan izan behar da berriztagarriak elektrizitate moduan ekoizten direla gehienbat, eta energia hori ezin dela erraz biltegiratu. Eta berriztagarrien kasuan, oso zaila da, ezinezkoa ez esatearren, ekoizpena arautzea, baldintza meteorologikoen mende baitago: haizea eta eguzki-argia egotea, batez ere.

Garrantzitsua da, beraz, berriztagarriek sortzen duten elektrizitatearen zati bat biltegiratzen saiatzea. Eta, horretarako, aukera guztiak aztertu dira, bateriak eta hidrogeno-ekoizpena hobekien kokatuta daudenak izanik. Baina bi metodoek arazo larriak dituzte, eta badirudi haien eragina mugatua izanen dela: bi kasuetan, biltegiratze-prozesuan energia asko galtzen da, eta hidrogenoaren kasuan sortutako energiaren % 70 galtzen da. Horri gehitu behar zaio elementu kimikoen erauzketa masiboa eta horri lotutako beste arazo batzuk. Horrek guztiak energia berriztagarrien instalazioen kopurua handitzea ekarriko luke, galera horiek gainditzeko, eta, beraz, ondoren ikusiko ditugun ingurumen-inpaktuak areagotuko dira.

Energia berriztagarriak jasangarriak al dira? Eta orain arte berriztagarrien hedapena baldintzatu duten aipatu berri ditugun arazo larri horiei, gero eta garrantzitsuagoak izango diren beste batzuk gehitu beharko zaizkie. Makropoligonoen ezarpenak ingurumenean dituen inpaktu ukaezinei buruz ari gara, bai eta horiek eraikitzeko behar diren baliabide mineralen beharrei buruz ere.

Poligono eolikoak eta fotovoltaikoak jartzeak eragin larriak izan ditu jada Nafarroan, eta horri azken urtean jendaurrean jarri diren 100 proiektu berri baino gehiagok eragingo lituzketenak gehituko litzaizkioke. Horiek ezartzeak Nafarroako mendietan eta zelaietan biodibertsitatearen galera larria dakar, eta horrek larriagotu egiten ditu ezartzen dizkiguten gainerako azpiegitura handiek sortzen dituzten inpaktu garrantzitsuak.

Horrelako azpiegiturak instalatzen diren lekuetan gertatzen den biodibertsitate-galeraz gain, energia mota horiek eraikitzeko behar diren mineralen erauzketa gehitu behar zaio. Izan ere, kontuan izan behar da energia alternatibo horiek hedatzeko beharrezkoa dela mineralak erauztea, iturri fosilekin energia sortzeko behar dena baino 8-25 aldiz handiagoa, aipatutako txostenean azaldu genuenez. Horrela, arazo globalei aurre egiteko ustezko irtenbide berriztagarria arazo horietan gehiago sakontzea litzateke, eta biodibertsitatearen galera planetaren mugara iristea.

Ildo horretan, duela gutxi Nafarroako Parlamentuak onartutako herritarren parte-hartzea eta berriztagarrien makroproiektuen ingurumen-inpaktuaren tramitazio- eta azterketa-epeak murrizteko neurriak erabat arbuiagarria da.

Zer egin dezakegu? Argi dago, beraz, kontua ez dela energia-iturriak ordezkatzea bakarrik. Datozen urteetan, erregai fosilak berriztagarriekin ordezkatu beharko dira. Baina kontuan hartuta berriztagarriek ezin izango dutela gaur egun kontsumitzen ari garen adina energia ekoitzi, eta material asko agortzen ari direla, lehentasunak benetako beharrak asetzea izango litzateke, alferrikako bizimoduak eta kontsumoak alde batera utziz. Beraz, trantsizio energetikoak eraldaketa sozial sakona eskatzen du.

Azken urteotan, Sustrai Erakuntza Fundazioak alternatiba batzuk aipatu ditugu, bizi dugun egoera konplexuari erantzuteko eta petrolioa berriztagarrien truke aldatzeko eskema sinplista gainditzeko. Eredu energetiko berri bat behar dugu, ez espekulatiboa eta plangintza demokratikoan oinarritua:

Alferrikako energia-eskaria murrizteko eta topatzeko neurriak: energia-beharrak zehaztea; garraio pribatua ordezkatzea; nekazaritza eta abeltzaintza ekologikoa; industria-ekoizpena; gaikako bilketan oinarritutako hondakinen kudeaketa, konpostajea eta herritarren parte-hartzea; makroproiektu energiboroak eta ekosuntsitzaileak geldiaraztea (AHT, Nafarroako Kanala, megamineria, zentral termikoak, eguzki-poligonoak eta eolikoak,…).

Energiaren ekoizpena eta kontsumoa deskontzentratzea eta deszentralizatzea.

Energia-ekoizpenaren jabetza eta kontrol soziala, energia bezalako oinarrizko ondasuna eta aprobetxamendua unibertsalki bermatzeko.

Hiriguneak eta industrialdeak energia ekoizten eta aurrezten inplikatzea.

Energia-ekoizpena lur emankorraren, biodibertsitatearen eta kultura-ondarearen kontserbazioarekin bateragarri egitea.

Nafarroan, 2022ko maiatzaren 24a.

Sustrai Erakuntza Fundazioa

 

Erdi Aroko galtzada eta bere ingurua arriskuan eukaliptoengatik

Eguzkik Barakaldoko Udalari eskatu dio 7. poligonoko 26. eta 27. partzela publikoetan dauden eukaliptalak mozteko izapideak egin ditzala, berehala mozteko neurri sobera onargarria baitute.

Las Delicias auzotik (Urgozo) Santa Ageda ermitara doan hegoaldeko igoeran, sail horrek Santiagoko bidearen zati den Erdi Aroko galtzada higatzen ari da, eta, beraz, gure ingurune naturala txikitzeaz gain, gure ondare kultural eta arkeologikoari ere eragiten dio.

Erdi aroko bideaGainera, galtzada horren zati batean, hazten ari den baso autoktonoa dago, eta sail inbaditzaileak arriskuan jartzen du. Horregatik, bi eukalipto-sail horiek berehala desagertzeko eskatu dugu.

Gainera, sendoagoak diren beste argudio batzuk azalduko ditugu:

Baso autoktonoko uharte txikiak, babestutako bi guneren artean: Galdamesko biotopoaren eta Ganekogortaren erdian, azken hori, honako aintzatespen hauekin:

Valores ambientales y paisajísticos reconocidos por el propio Gobierno Vasco en numerosos estudios:

 1.1 Catálogo abierto de paisajes singulares y sobresalientes de la CAPV1.

1.2 Espacio natural “monte Ganekogorta” de Catálogo Abierto de Espacios Naturales Relevantes de la CAPV2.

1.3 Espacio núcleo “monte Ganekogorta” de la Red de Corredores Ecológicos de la CAPV elaborada por el Gobierno Vasco. El macizo resulta fundamental en la conexión Ecológica entre los parques naturales Gorbeia y Armañon3.

1.4 El Plan Territorial Parcial del Bilbao Metropolitano (Decreto 179/2006) dice textualmente para el Pagasarri-Ganekogorta:

 2.27.2.- Objetivos y criterios estructurantes para la actuación

 Plan horretan jasotako jarduerek bere balio naturalak galdu gabe jasan ditzakeen baliabideak antolatzera bideratuta egon behar dute, horren gaineko esku-hartzeak ikuspuntu guztietatik balioa ematea ekar dezan.

 Era berean, ahaleginak egingo dira gizakiaren esku-hartzearen, eta ondorioz, ezaugarri naturalak galtzearen aurrean sentikor izan daitezkeen alderdi negatibo guztiak bideratzeko, eta ingurunearen ustiapen jasangarriari lotutako jarduerak mantentzeko.

Gainera:

Beroketa globaleko egoera kezkagarria arintzeko beste neurri bat bezala, eta egun bizi dugun klima-larrialdiko egoeran, Eguzki Barakaldok proposatu eta bere burua eskaintzen dio Udalari, beharrezkoa ikusten badu, lursail horien zaintza-lanak egiteko, Udalarekin lankidetza-hitzarmenean eta udalerriko beste erakunde batzuekin auzolanean, herritarrei basoberritzean eta zaintzan parte har dezaten aukera emanez.

 Beraz, Eguzkik honako hau eskatu dio Barakaldoko Udalari:

1.      Hain kaltegarriak diren eukaliptoak lursail horietatik mozteko kudeaketak egin eta horiek baso autoktonoarekin lehenera ditzala.

  1. Espezie horiek landatzeko erabiltzen diren lur publikoen diagnostikoa egin eta leheneratzeko plan orokor bat sor dezala.

 

Barakaldo

2022-5-23

Zergatik ez da birziklatzen Barakaldoko eraikin publikoetan?

Ayer, 17 de mayo, se celebro el Día Mundial del Reciclaje. En Barakaldo, el Gobierno municipal, no contesta a una propuesta de recogida de envases realizada el pasado día 29 de abril.

El Ayuntamiento de Barakaldo ha afirmado en reiteradas ocasiones su interés en mejorar la recogida residuos y muestras de ello puede ser esta declaración: “Queremos lograr que los residuos no acaben en los vertederos, sino en plantas de reciclaje para obtener nuevas materias primas”. Declaración que corresponde a la presentación de al app Barakaldogarbi.

b5ae8252-0aaa-4b4f-9e00-414131819f7b

Sin embargo, la realidad en el día a día es bien distinta con lo que ocurre en los pasillos del propio Ayuntamiento y la Comisaría de Policía Municipal donde hay máquinas de vending. Dejando de lado (de momento) la idoneidad de algunos de los productos que se ponen a la venta, la cuestión en la que queremos incidir es que una vez consumido el producto, sólo se puede verter el sobrante al recipiente de rechazo. Esto es, esos residuos acaban en el vertedero o la incineradora, echo que según reza la declaración se quiere evitar.

Por ello, Eguzki solicita al área Desarrollo Sostenible y Medio Natural que:

  1. Solucione el problema de recogida de residuos que se generan (maquinas de vending, vestuarios, etc.) tanto en el Ayuntamiento como en la comisaría de la Policía Municipal de Barakaldo.

  2. Que realice una inspección de los edificios municipales donde este sucediendo lo mismo y elabore un plan de gestión de residuos para estos edificios.

La petición es muy clara, baratísima y con una considerable repercusión. El poner al menos cuatro recipientes para poder depositar de forma separada los envoltorios, envases y demás restos al lado de las máquinas de vending y vestuarios.

3a36e561-76bf-48af-9ba5-cf91b5944eb3Con la colocación y correcta recogida de esos recipientes evitaríamos el vertido de más de una centena diaria de envases a vertedero o su incineración, mejorando la calidad del aire de las Barakaldesas y habitats naturales (nuevos vertederos) en general, ya tenemos dos en el monte Argalario. Recordamos que a menos de 5 kilómetros la incineradora de Zabalgarbi. Pero tan importante con eso es el mal ejemplo que el Ayuntamiento está dando a la ciudadanía con esa dejadez o “mala práctica”.

Para nada sirve hacer o aprobar declaraciones más o menos rimbombantes si luego no se hace nada para que se cumpla su contenido.

 Resumiendo, es una solución muy sencilla, con un coste irrisorio pero con un resultado muy importante tanto para la salud de las personas como para el medio ambiente

.

Eguzki

18-5-2022

 

Eguzkik Oreretako zuhaitz-mozketak salatu ditu

Zuhaitza Lehen eta Orain Eguzki talde ekologistak ozenki salatu nahi ditu azkenaldian Oreretan egiten ari diren zuhaitz mozketak.

Azkenak, Gabierrotan, Renferen trenbideari paralelo doan lur eremuan zeuden zuhaitzak eta Beraungo anbulatorioren eta Basanoaga eskolaren ondoan zegoen zuhaitz handia izan dira.

Galdetu izan dugunean arrazoi hauek eman dizkigute: gaixo zeuden, arriskutsuak ziren, etxeak, errepideak, parkeak eta antzeko urbanizazio-lanak egiteko oztopo ziren…

Horren aurrean, gure buruari egiten diogun galdera hau da: nork erabakitzen du zuhaitzak gaixo dauden, arriskutsuak diren eta urbanizazio-lan horiek egiteko oztopo diren?

Batzuetan, moztutako zuhaitzen ordez ale berriak landatuko dituztela esaten digute, baina zenbat denbora pasa behar du moztutakoen tamaina bera izan arte? Zenbat denbora pasa behar du moztutakoek ematen zizkiguten onurak eman arte. Hain zuzen ere, denbora da ez daukaguna!

Gure ustez, zuhaitz bat gehiago moztu baino lehen, alternatibak (beste kokaleku bat, beste trazaketa bat, etab.) bilatu beharko lirateke, baldin eta lan horiek beharrezkoak badira.

Herrian zuhaitzak nahi eta behar ditugu, martxan dagoen aldaketa/hondamendi klimatikoaren aurka ezinbesteko papera jokatzen dutelako, biodibertsitatea kontserbatzen laguntzen dutelako, estresa kendu eta itzala ematen digutelako, hegaztien eta beste espezie batzuen babesleku direlako.

Naturatik banandutako gizarte bat, basamortu bat sortu nahi ez badugu, zaindu eta babestu dezagun azken zuhaitza ere!

Gipuzkoako Basafauna Berreskuratzeko Zentroaren egoerari buruzko informazioa eskatu du Eguzkik, bertan hegazti gripea agertu ondoren

Arizmendiko Zentroko instalazioak itxita daude. Argazkia: ARIZMENDI eta DV.

Arizmendiko Zentroko instalazioak itxita daude. Argazkia: ARIZMENDI eta DV.

Atzo baieztatu zen Gipuzkoako Basafauna Berreskuratzeko Zentro berrian hegazti gripea agertu dela, eta, hain justu, atzo bertan egin zuen Eguzkik Foru Aldundiko Ekonomia Sustapen, Turismo eta Landa Inguruneko Departamentuan informazio-eskaera bat. Ez bakarrik hegazti gripearen agerraldiari buruzko eta horren ondorioei buruzko informazio-eskaera, baizik eta zentroari berari buruzko informazio-eskaera: orain arte nola funtzionatu duen edo hemendik aurrera nola funtzionatuko duen, animalien sarrera-protokolorik ba ote dagoen, legez babestutako espeziak ez ezik babestu gabekoak ere artatuko ote dituen,  itsas espezieak kontuan hartuko ote diren eta abar.

Joan den abenduan, Aldundiak Arizmendi Aldi Baterako Enpresa Elkarteari esleitu zion Urnietako Arizmendi finkan dagoen Gipuzkoako Basafauna Berreskuratzeko Zentroaren kudeaketa integraleko zerbitzua, Igeldoko Arrano Etxea ordezkatu duena. Abenduaz geroztik, baina, ez da ia haren berririk izan. Lehengo egunean, berriz, jakin genuen Aldundiak bazuela inaugurazio ofizialen bat egiteko asmoa, antza denez, datorren astelehenean, hilak 16, baina bertan behera utzi behar izan dutela hegazti gripearen ondorioz. Horrek eraman gaitu informazio-eskaera formalizatzera.

Basafauna berreskuratzeari dagokionez, Eguzki behin baino gehiagotan kexatu da Aldundiaren gardentasun faltaz, adibidez, eskopeta-tiroen ondorioz botatako espezie babestuen edo legez ehizagarriak ez direnen kasuetan. Ondo legoke zentro berriaren aitzakian, informazio-politika “irekiagoa” egiteko ere aprobetxatuko balu.

EGUZKI, 2022ko maiatza

Anoetako estadioaren inguruan lehen botatako zuhaitzak orain ordezkatzeko eskatu du Eguzkik

Los puntos rojos sobre el plano representan a los árboles que fueron eliminados con ocasión de la ampliación del estadio.

Puntu gorriek adierazten dute non zeuden estadioa handitzeko botatako zuhaitzak.

Donostiako Udal Gobernuak joan den astean erabaki zuen Anoetako estadioaren ingurua berrurbanizatzea, eta horretarako 7 milioi euro bideratu ditu. Gauzak horrela, Eguzkik zera eskatu nahi dio Udal Gobernuari: estadioa handitzeko bota ziren 150 zuhaitzak ordezkatzeko aprobetxatu dezala, horretarako behar beste diru bermatuz.

Garbi dago estadioa handitu ondoren, inguruko urbanizazioa biribiltzeko lanak egin behar direla, baina ez da ahaztu behar estadioa handitzeko 150 zuhaitz bota zirela.

Beraz, estadio inguruko eraztun berde hori, behintzat, berreskuratu egin behar da, neurri ertaineko 150 zuhaitz sartuz.

Amara dentsitate handiko auzoa da, berdegune asko ere ez dituena. Eraztun berde hori, behintzat, berreskuratu egin behar da. Gainera, gaur egun estadioaren inguruak duen porlanezko basamortu itxura leuntzen lagunduko du.

Porlanezko basamortu itxuraz ari garenean, zertaz ari garen? Honetaz, adibidez.

Porlanezko basamortu itxuraz ari garenean, zertaz ari garen? Honetaz, adibidez.

Ez dugu uste 7 milioi euroko aurrekontu batetik %1 zuhaitzak landatzera bideratzea asko eskatzea denik.

Donostiako EGUZKI, 2022ko maiatzean

Klima-aldaketaren aurkako ibilbide-orri okerra

foto

Barkatu, erderaz dago bakarrik.

La respuesta legislativa que se está diseñando en Navarra para hacer frente a la grave crisis climática, energética y de materias primas, así como de pérdida de biodiversidad, se está construyendo con mimbres equivocados. Vamos tarde y en la dirección fallida. Las contundentes conclusiones reflejadas en los informes del Panel Intergubernamental del Cambio Climático que señalan el grave riesgo que supone la inacción climática para la humanidad y las poblaciones más vulnerables, no han provocado la debida reacción en la clase política navarra.

Y como prueba de la inoperancia de las medidas que se están adoptando, contamos en Navarra con dos ejemplos recientes: la Ley de Cambio Climático y el Decreto de Ley Foral de medidas urgentes en la Comunidad Foral de Navarra en respuesta a las consecuencias económicas y sociales de la guerra en Ucrania.

La Ley de Cambio Climático apuntala el mismo modelo productivo y de consumo que nos ha traído a este escenario de emergencia climática. La Ley ignora uno de los objetivos fundamentales en este tiempo histórico: la necesidad de disminuir de forma racional, ordenada y justa, las ingentes cantidades de consumo energético superfluo que sostienen nuestra sociedad. Al contrario. La Ley no cuestiona ninguno de los proyectos que en Navarra representan la depredación más voraz de energía y territorio, así como las emisiones más contaminantes: el TAVCanal de Navarraexplotaciones mineras insosteniblesmacrogranjascentrales térmicas ilegalesgestión de residuos, la movilidad basada en el vehículo privado y el transporte por carretera. Apenas se desprenden en la Ley planteamientos que afronten la urgencia del momento desde su raíz. Ni siquiera se atisba un plan de reconversión ecológica y sostenible de las actividades económicas, acompañada de medidas del reparto del trabajo productivo y reproductivo. ¡Sigamos como si no pasara nada y sálvese quien pueda!

La Ley trata de hacer creer que podemos mantener los mismos parámetros actuales de crecimiento y modos de vida, sustituyendo el uso de combustibles fósiles con energías renovables. ¡Qué más da lo que plantee la comunidad científica! Siguen creyendo en el crecimiento infinito en un planeta finito. Más allá de los guiños al autoconsumo y la utilización de cubiertas para instalaciones fotovoltaicas, la Ley extiende su alfombra roja a la expansión de macropolígonos solares y eólicos. ¿Lo hace desde la planificación democrática? No. ¿Lo hace desde la apuesta prioritaria por un modelo local, descentralizado y desconcentrado? Tampoco. ¿Lo hace desde la consideración de la energía como un bien común producido y gestionado pública y socialmente? Menos aún. Aquí prima la ley (o dictadura) del mercado. Así responde el Gobierno de Navarra a cualquier planteamiento alternativo. Se trata de atraer capitales, de crear industria” verde”, de generar beneficios privados. Eso sí, los costes medioambientales, de despoblación, de contaminación, de empobrecimiento, de encarecimiento de los productos básicos, de pérdida de actividades agrícolas y ganaderas locales, de colapso energético,… los pagaremos entre todas.

Y esta apuesta por un modelo energético socialmente injusto y medioambientalmente insostenible, vuelve a reflejarse en el Decreto Ley Foral de medidas urgentes en la Comunidad Foral de Navarra en respuesta a las consecuencias económicas y sociales de la guerra en Ucrania, al igual que en el Real Decreto Ley 6/2022, convalidado este jueves en el Parlamento de Madrid. Más allá de medidas puntuales de carácter social, con importante aderezo propagandístico, y que caducan en su efectividad a las pocas semanas, estos Decretos ocultan objetivos más oscuros para beneficiar a los oligopolios eléctricos de siempre.

Para comprender en todo su alcance las medidas de simplificación y agilización de procedimientos para la autorización de instalaciones de energía renovables, hemos de recordar lo siguiente. Desde la legislatura anterior, y en diversos foros y congresos donde participan empresas como Iberdrola, Acciona, Siemens Gamesa, Ehnol,… se ha solicitado una y otra vez que la administración facilite y agilice la tramitación de macroproyectos frente a la contestación popular y la exigencia de otro modelo energético.

Dicho y hecho. Se aprovecha el shock generado con la desgraciada guerra de Ucrania para colar de tapadillo la demanda de las grandes empresas. Son medidas que van a permitir al oligopolio eléctrico saltarse una gran parte de los trámites a la hora de imponer sus macroproyectos eólicos y solares. De esta forma, se reducen a la mitad el tiempo para analizar el impacto ambiental de los proyectos que se presenten. Ello va a impedir la adecuada información y va a limitar el derecho a la participación pública en el análisis y control de dichos proyectos. Más poder para las empresas, mientras se intenta silenciar a las poblaciones afectadas para señalar y alegar los impactos. Igualmente, los plazos se acortan para que los órganos administrativos emitan sus informes preceptivos, lo que va a provocar que éstos sean más superficiales, menos incisivos y de peor calidad.

Como decíamos al inicio, con estos mimbres difícilmente se va a poder hacer frente a la emergencia climática y energética. Aún menos dando más facilidades a los poderosos y a quienes buscan el beneficio privado con sus macroproyectos. Se hace imprescindible iniciar un camino ordenado y justo hacia la disminución del consumo energético que realizamos en Navarra. Las razones medioambientales y sociales son claras: los límites físicos del planeta, la superación del pico de extracción de combustibles fósiles y otros materiales, la contaminación de los ecosistemas y de la atmósfera con sus emisiones de CO2, la alteración del clima, las guerras económicas y energéticas, las desigualdades… Todo ello nos lleva a la necesidad de la urgente transformación de los modelos de producción, consumo y propiedad. Y en ese escenario, las energías renovables deberán cumplir su papel, pero no a costa de profundizar en la destrucción de los ecosistemas y de los territorios locales. Porque esta destrucción realimenta la crisis climática, energética y social. Y si no, al tiempo.

 

Mikel Saralegi Otsakar, miembro de la fundación Sustrai Erakuntza.

 

 

 

Añarben Erreserba Eremua izendatzeko eskaera

AñarbeApirilaren hasieran, Errenteriako Udalak jakinarazi zuen aurreko hilean Añarbeko etorkizuneko Erreserba Eremuko flora babestuari buruzko ikerketa-lanak hasi zirela. Albistea aprobetxatzen zuen gogorarazteko 2000. urtearen hasieran flora fungikoa (perretxikoak eta onddoak) jasotzeko oinarrizko bilduma-lan bat egin zela udal eremu jakin batzuetan.
Landarediaren egoera ekologikoaren gaineko kezka eta ezjakintasuna dela eta, Errenteriako Udalak Aranzadi kontratatu du natura-ondarea eta dauden mehatxuak ezagutzeko beharrezkoak diren ikerketa zientifikoak egin ditzan. Berrian, hainbat kalte daudela eta horiek murriztu egin behar direla esaten da, kontuan hartuta baso-habitaten eta ibai-habitaten kontserbazio ekologikoaren egoera ez dela egokia. Helburu hori lortze aldera, bertan garatzen ari diren jardueren arauketak aipatzen ditu, eta horietako azkena 2022tik aurrera abelburu eta abeltzain kopuruaren luzamendua (moratoria) izango da.
Eguzki talde ekologista eta antinuklearretik gure poza adierazi besterik ezin dugu egin Udalak biodibertsitatearen defentsan gure kolektiboak defendatzen dituen helburuekin bat datorren erabaki honekin. Hori esanda, ezin dugu ulertu eskaera egin eta ia 13 urtera oraindik eremu hori Erreserba Eremu izendatu ez izana. Hain zuzen ere, Tokiko Gobernu Batzarrak 2009ko azaroan onartu zuen “Udalaren proposamena eta Añarbeko Erreserba Eremuaren mugaketa”. Erabaki hori Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Sailari eta Gipuzkoako Foru Aldundiari helarazi zitzaien.
Adierazpenaren zuzeneko erantzukizuna aipatutako bi erakundeetako bati dagokiola jakinda, gure kolektibotik Udalak aipatutako lanei buruz emandako albistea -zeina berriro ere, zoriondu nahi dugun- baliatu nahi dugu, Udalari administrazio horien aurrean jarrera konbentzigarriagoa izan dezan eskatzeko, azkenean ahalik eta azkarren Erreserba Eremu izenda dezaten.
Inork ez du zalantzarik izendapen horrek bertako fauna eta floran dituen ondorio positiboei buruz, eta ziur gaude 13 urteko itxaronaldia nahikoa dela.

Martxa Lasartetik erraustegira, maiatzaren 14an

IMG-20220419-WA0006 (1)Errausketaren Aurkako Mugimenduaren hainbat kidek prentsaurrekoa eskaini dute gaur, maiatzaren 14an Lasarte-Oriatik Zubietako erraustegira egingo duten martxa iragartzeko. Hona hemen xehetasunak…

Errausketaren Aurkako Mugimendutik –Donostia Bizirik, Eguzki, Greenpeace eta Ekologistak Martxan elkarteek babestuta– dei egiten diegu herritarrei maiatzaren 14an, goizeko 11:00etan Lasarteko Okendotik abiatu eta Zubietan eraikitako Erraustegiraino oinezko martxa batean mobilizatzera, agintariei esijitzeko geldi dezatela erraustegia, ez dezatela gehiago hondakinik erre, ez Zubietan, ez Añorgan, ez Bergaran eta ez inon.

Aurtengo martxaren deialdian honako galdera jarri dugu: “Donostiako Erraustegiaz… zer ez digute esaten?”. Hemen gatoz hori azaltzera.

Donostiako Erraustegiaz… zer ez digute esaten?

Zubietako erraustegiaz, artean egitasmoa zenean adituek eta herri mugimenduak iragarri genuena, orain jada egunero gertatzen ari da. Tamalez, erraustegiak ez du konpondu hondakinen arazoa eta, aldiz, Zubietan eta inguruetan eguneroko ogia da hondakinen errekuntzak eragiten duen kutsadura. Eta agintariek esaten ez diguten arren, errausketaren kalteak munduan barna zabaltzen dihardute. Bai: ingurumena kutsatu, bizidunon osasuna kaltetu eta klima aldaketa larriagotzen duten isuriak airera botatzeaz gain, Nafarroara, Bizkaira eta Espainiako Gaztelara benetako hondakinen turismoa antolatu dute Zubietatik, eta hor barna barreiatzen ari dira hondakinen errekuntzak eragindako eskoriak eta beste errauts toxikoak.

Erraustegiaren kudeatzaileek eta Gipuzkoako eta EAEko agintariek hainbat gauza ilun ezkutatzen digute herritarroi:

  • Ez digute esaten… Zubietako labeetan erretzen duten hondakin tona bakoitzeko zenbat CO2 kopuru isurtzen duten airera. Eta CO2 asko da, jadanik zoratuta dabilen gure klima are gehiago kaltetzen duena.
  • Ez digute esaten… Zubietan erraustutako hondakin guztien %23a -labeetan sartutako guztiaren ia laurdena- zepa edo eskoria bezala ateratzen dutela… eta gero eskoria horiek, Arrigorriaga, Lemoa eta Añorgako porlan fabriketara eramaten dituztela, hor porlanari nahasi eta munduan barna zabaltzen jarraitzeko.
  • Ez digute esaten… tximinietako filtroetan biltzen diren errauts toxiko arriskutsuek, suposatzen dutela erretako guztiaren %3, eta gero, Gaztelara eramaten dituztela.
  • Agintariek esan digute, bai, TMBra 2021ean iritsitako 138.000 tona errefusetik berreskuratu omen dutela 6.380 tona… baina ez digute esaten beste 90.000 tona hondakin birziklagarri labeetara erretzera joan direla. Hauetatik, 60.000 tona organiko, zabor nahasietan Zubietaraino eramandakoak.
  • Ez digute esaten, ezkutatu egiten digute… Zubietako erraustegiko labeak, batez ere, hondakin birziklagarriak erretzeko daudela, hor erretzen den gehiena, %65a, birziklagarria bait da.
  • Hondakin organikoa… Gipuzkoako herri askotan oso ondo bereiztuta eta ia inpropiorik gabe biltzen dute. Eta agintariek ez digute esaten… ondo ari diren herri horietako primerako organiko garbia Zubietan biometanizatzeko nahastu egiten dutela borondatezko gaikako bilketa daukaten beste herrietakoekin, alegia, inpropio askorekin bildutakoarekin nahasten dutela. Ezkutatzen digute primerako konposta egiteko balio duen organiko asko, herritarrok ondo bereiztu eta udal askok txukun-txukun bildua, alferrik galdu egiten dutela.
  • Zubietako plantan biometanizatutakoan gelditzen den organiko hondarra, digestatoa deitua, ez dute konpostatzen: Nafarroako Artaxoako planta batera bidaltzen dute… baina honetaz ere ez digute ezer esaten agintariek.
  • Ez digute esaten… Gipuzkoan sortzen diren hiri hondakinen %87a birziklagarria izan arren, %55a bakarrik birziklatu zela. Honek erakusten bait du, inbertsioak, benetako gaikako bilketa sistema eraginkorrak ezartzeko baliatu behar direla, eta ez, birziklagarriak diren baliodun hondakinak erretzeko labetzarren planta eraikitzen.
  • Ez dute esan nahi… Gipuzkoako hiriburua, Donostia, %42ko gaikako bilketa eskasean ainguratuta dagoela 2019tik mugitu gabe, Europak 2020rako jarritako %50eko birziklatze tasa lortzetik oso urrun.
  • Esaten ez diguten bezala… Donostiak daukan gaikako bilketa sistema negargarri batengatik, urtean 20.000 tona hondakin organiko baino gehiago errefusaren edukiontzira nahasita botatzen jarraitzen duela.
  • Hau ere ezkutuan pasatzea nahiko lukete gure agintariek: Europako Hondakinen 2018ko Zuzentarauak jasota daukan arren, 2010eko emaitza erreferentzia bezala hartuta, 2020rako %10 murriztu behar zela hondakinen sorkuntza… Gipuzkoa oso urrun dagoela helburu hori lortzetik.
  • Eta Zubietako erraustegia eta beste azpiegiturak martxan dauden arren, 2021ean, Gipuzkoan, errefusa kopurua igo egin da, Sasieta mankomunitatean salbu.

Gipuzkoako hondakinak kudeatzen dituztenek eta agintariek diru asko xahutzen dute Zubietan eraikitako azpiegitura erraldoiak zuritzeko -eta berdetzeko- komunikazio, publizitate eta propagandatan. Hitzetik hortzera darabilte ‘Ekonomia Zirkularra’, ahoa betean aipatzen dituzte klimaren zoratzeari eta energia krisiari aurre egin beharra. Baina herritarrei ezkutatu nahi diete errealitatean sustatzen duten hondakinak kudeatzeko eredua xahutzailea dela, energia eta diru publikoa alferrik galtzen dituela eta herritarren osasuna kaltetzen duela. Agintariok… ‘Ekonomia Zirkularra’ diozue? Zuen ereduan benetan zirkularra dena da… diru publikoak poltsiko pribatuetara eramateko ibilbidea.

Donostiako Udaletxean gaur eskainitako prentsaurrekoa.

Donostiako Udaletxean gaur eskainitako prentsaurrekoa.