All posts by Andoain

Un politico fullero y un periodista trilero

denis Itxaso mozorrotuta

Zero Zabor: Densis Itxaso eta PSEko hautagaiak ateza ateko bilketa zerbitzu eraginkorraz trufatzen

Hace pocos días hemos asistido a otra “entrega” del culebrón sobre los residuos en Gipuzkoa .¿Los protagonistas? pues los habituales actores de esta serie, en esta ocasión representados por un político fullero con la ayuda de su periodista trilero.

El título tampoco tiene desperdicio:”se desmonta el mito de que hay que obligar para que se recicle”.

El pretendido argumento del político fullero, Denis Itxaso, viene acompañado de un gráfico digno de un “goya” al mejor trilero.

itxasorikritika1

En el gráfico se mezclan los datos de forma interesada, para que el resultado justifique al discurso:

Se dan datos de Pasaia anuales, cuando no lleva más de medio año recogiendo en todo el municipio con el sistema Pap.

-Se introduce Urnieta entre los pueblos con PaP, cuando en realidad recoge mediante el 5º contenedor, con la paradoja de que el propio Ayuntamiento se mostró en su día preocupado por la bajada del reciclaje.

– Y el efecto trilero por excelencia es afirmar que en Donostia cada habitante recoge por año 79’37Kg de orgánico, cuando en realidad se está refiriendo a tan solo un 20% de la población. Es decir, multiplica por 5 los resultados.”Confunde” en el gráfico, habitantes apuntados (45.600) con habitantes reales (180.000).Donde debería decir 19’7 Kg/hab./año, mediante un hábil movimiento trilero dice 79’3Kg.

Y a partir de aquí “barra libre” para despotricar contra el PaP y “desmontar mitos”, que es lo que vienen haciendo estos dos actores, y alguno más, desde hace años.

En otro gráfico se vanagloria de que en la Mancomunidad de S.Markos en el 2014, se recogió selectivamente el 41’6%, y lo achaca a la instalación del 5º contenedor en Donostia.

itxasorikritika2

Vale que algunos para sobrevivir en la política profesional no tengan rubor en ser fulleros, pero intentar engañar a la ciudadanía para ello dice muy poco de este sujeto.

Si en la Mancom. de S. Markos se llega a esa cifra, no es precisamente por lo que indica Itxaso, sino gracias a lo que él combate, en este caso el PaP. Son los municipios de Lezo; Oiartzun; Hernani; Astigarraga; Pasaia y Usurbil, los que mediante el PaP y con recogidas en torno al 80%, hacen posible esa media del 41%.

El político fullero y su amigo periodista trilero, esconden que esa cifra no es mayor, precisamente por municipios como Urnieta o Donostia, que no supera el 37% de recogida selectiva a través del 5º contenedor, y de Errenteria y Lasarte que apenas pasan del 32%, por carecer de ningún sistema de recogida orgánica, en Lasarte por manifiesta inoperancia de su camarada Ceballos.

En todo caso ser el furgón de cola de Gipuzkoa, junto a otras Mancomunidades como Debabarrena y Txingudi, por cierto dirigidas por conmilitones de Itxaso, en lugar de producirle vergüenza a Itxaso y su partido, le produce al parecer una enorme satisfacción, y le capacita para “desmontar mitos”, de otras  Mancomunidades que con otros sistemas de recogida, ya han superado el listón europeo del 60% de reciclaje.

El “polivalente” Itxaso, además de fullero y alarmista, quiere añadir ahora a  su curriculum la habilidad de ser desmontador de mitos.

itxasorikritika3

El mito y la realidad es que mediante el voluntarismo que predica, en cuanto a índice de reciclaje, no se consigue nunca pasar del 50%.

Y ahí están los datos: “voluntariamente” Irun; Eibar; Elgoibar; Donostia; Lasarte; Errenteria; Soraluze…ningún municipio lo logra.

Concretando más, en Zumarraga 38%; Urretxu 46%; Beasain 46% mediante el voluntario 5º contenedor; por el contrario Legazpi 83%; Ordizia 76%; Tolosa 74%, Ormaiztegi 83%..todos superan con facilidad no el 50%, sino el 60%, y no solo con la recogida PaP, sino también con otros sistemas mixtos y comunitarios.

Esta es la realidad que no quiere admitir el político fullero y que esconde el periodista trilero.

Para finalizar la “entrega”, Itxaso dice que “no descarto la incineradora, pero hay que explorar otras opciones”.

itxasorikritika4

Perdone Sr. Itxaso, usted no va a decidir nada. Usted hará lo que le diga el PNV, eso sí, intentará “sacar tajada” a la hora de apoyar lo que le dicte el PNV.

¿Qué se puede esperar en este sentido, de alguien tan voluble, que un día dijo NO! a la incineradora, y después de un cambio de cromos urbanísticos se convirtió en adalid de la incineración, para nuevamente hace pocos meses no ver viable la incineradora en Gipuzkoa y hace 7 días no descartarla?

Vamos, usted, criterio cero.

                                                Donostiako EGUZKI

                                                                          2015eko otsailean

Epeleko konpostatze plantaren finantzaketa akordioa

epelIturria: Gipuzkoako hondakinen kontsortzioa. Epeleko konpostatze planta eta transferentzi estazioa eraikitzeko lortu den finantzaketa akordioak agerian uzten du finantza merkatuan badaudela enpresa publikoentzat egokiak diren produktuak, herritar guztion diruarekin zuhur eta tentuz jokatzera behartuak daudenak. Zentzu honetan arduraz jokatzea da ahalik eta baldintza onean eskuratzea dirua, swap bezalako arrisku produktuetatik ihes eginez. Epeleko konpostatze planta eraikitzeko lortu den akordioa norabide honetan doa.

GHK eta AKF BANK Epeleko konpostatze planta eta transferentzi estazioaren eraikuntza diruz hornitzeko akordiora heldu dira. Hitzarmen honen arabera, AKF BANK-ek Gipuzkoako Hondakinen Kontsortzioaren esku utziko du 8 milioi euroko kreditua, merkatuan aurki daitekeen baldintza ezin hobean. Izan ere, partzuergoak bere beharren arabera erabili ahal izango du kreditu honetatik behar duena, kopurua gainditu gabe, %4,3ko interes-tasan. Hau da, errauste plantarako lortutakoa baino %2,5 merkeago eskuratuko du dirua partzuergoak, swap-ak bezalako estaldura espekulatiborik gabe.

GHK eta AKF BANK-en arteko lehen harremana 2014ko uztailaren 14ean hasi zen, eta ordutik bi erakundeen arteko erlazioa ona eta etengabea izan da. Horrela, 2014ko abenduaren 1ean akordio honen oinarriak jarri ziren, eta iragan urtarrilaren 15ean kontratua sinatu.

AKF BANK bankuak Alemanian du egoitza nagusia, eta oinarrizko ekoizpen sektorearekin lan egiten du, ekipamendu eta industria ondasunak finantzatzen, eta bereziki ingurumenarekin erlazio iraunkorra mantentzen duten azpiegiturak. 2006. urtetik Euskal Herriko enpresekin egiten du lan.

Epeleko konpostatze planta eta transferentzi estazioaren eraikuntza-lanak abiadura onean doaz eta 5 hilabeteko epean amaitua egotea espero da. Hau da, hurrengo ekainean materia organikoa jasotzen eta tratatzen hasiko da.

Epeleko konpostatze planta eta transferentzi estazioaren eraikuntza faseak eta fase bakoitzaren aurrekontua:

1. fasea: Lurren mugimendua eta plataformaren egokitzapena. 2013ko abuztuan esleitua, 1,2 milioi eurotan. Epemuga 6 hilabetekoa izan zen.

2. fasea: Ur deposituak eta saneamendu estolderia. 2014ko irailean esleitua, 700 mila eurotan. Epemuga 2 hilabete eta erdikoa izan zen.

3. fasea: Obra zibila eta urbanizazioa. 2015eko urtarrilaren 19an esleitua, 5,8 milioi eurotan. Epemuga 5 hilabete eta erdikoa da.

Epeleko azpiegituren ezaugarri nagusiak

Konpostatze plantak urtean 9.000 tona bio-hondakin tratatzeko ahalmena izango du. Organiko tona hauekin 2.300 tona konpost lortuko da urtean.

Transferentzi estazioak, Debagoienako errefusa, papera eta ontzi-arinak elkartzeko funtzioa izango du, dagokion tratamendu plantara eramateko.

Hauez gain, azpiegitura nagusiei zerbitzu emango dieten beste gune batzuk ere egongo dira: bio-filtroa, baskula, kamioen garbiketa gunea, bulegoak eta aldagelak.

Eraikin honek ez du izango ur-sareko hornikuntzarik. Ingurumenarekin ahalik eta jasangarriena izateko helburuz, euri urak aprobetxatuko ditu bere funtzionamendurako.

Kanpoko estaldura tonalitate desberdineko lamina berdez osatuko da, eraikin-multzoa bateratu eta ingurumen naturalean ahalik eta hobekien integratzeko.

Lasarte-Oriak legegintzaldia alferrik pasatzen utzi du birziklatze bidean pauso sendorik egin gabe

DSC04186_2PSOEk eta EAJ-k 5. edukiontzia barrikada gisa erabili dute Udalak neurri eragingarriagorik ez hartzeko, baina legegintzaldia bukatzear da, eta, iragarri zutenaren kontra, 5. edukiontzia ere ez dute herrian ezarri

 Berrogei familia estreinatzen ari dira egunotan Udalak Basaundin eta Zapategi kalean ezarri dituen auzokonpostaguneak. Beste berrogei familia langintza berean dabiltza iaztik Sasoetan eta Urbarten. Ekimenaren helburua herritarrek sortzen dituzten hondakin organikoak haiek berek kudeatzea da. Beraz, ikuspuntu kualitatibotik, oso-oso ekimen baliotsua da. Ikuspuntu kuantitatibotik, berriz, garbi dago 80 familien ahalegina hutsaren hurrengo dela, Lasarte-Orian bataz beste 18.000 lagun bizi direla kontuan izanda. Alde horretatik, hauteskunde berriak egiteko lau hilabete baino geratzen ez diren honetan, lasai asko esan dezakegu Lasarte-Oriak legegintzaldi hau pasatzen utzi duela birziklatze bidean fundamentuzko pausorik eman gabe. Iragarri zutenaren kontra, 5. edukiontzia ere ez dute oraindik ezarri. Are gehiago, dagoeneko segurutzat jo dezakegu hemen eta maiatza bitartean ez dutela herri osoan ezarriko, eta sikiera auzoren batean ezarriko ote duten ere dudakoa da.

Aurreko paragrafoan “5. edukiontzia ere ez dutela ezarri” nabarmendu nahi izan dugu. Izan ere, PSOEk eta EAJ-k 5. edukiontzia barrikada gisa baliatu dute neurri eragingarriagoak oztopatzeko. Gogora dezagun…

2013ko urtarrilean, Udalak, PSOE, EAJ eta PPren botoei esker, 5. Edukiontzia ezartzeko Batzorde Berezia sortu zuen. Alegia, ez zuen sortu hondakinak ahalik eta modurik eragingarrienean nola kudeatu aztertzeko batzorde bat, espresuki 5. edukiontzia ezartzeko batzorde bat baizik. PSOEko bozeramaile Jesus Zaballos izendatu zuten presidente, eta honek zera adierazi zuen: “Gipuzkoako hainbat herritan 5. edukiontzia nola ezarri duten aztertuko du Batzordeak, eta, horren arabera, erabakiko dugu Lasarte-Orian nola egin. Hori da nire asmoa”.

Luze egon ginen Batzordearen berri izan gabe, harik eta iazko apirilean PSOEk, EAJ-k eta PP-k, gehi ondoren haiekin bat egin zuen Herritar Plataformak, 5. edukiontzia ezartzeko behin betiko akordio bat izenpetu zuten arte. Akordio horrek ez du finkatzen lortu beharreko gutxienezko birziklatze tasarik, adibidez, %60, herri gehienetan, paperaren gainean, behintzat, egiten ari den bezala. Akordioak edukiontziak txipdunak izatea ere ez du aurreikusten (tira, txipa ere ez da beste munduko ezer, baina sistema monitorizatzea eta, ondorioz, hobekuntzak egitea ahalbidetu dezake). Hala ere, Zaballosek esan zuenaren arabera, “akordioa hainbat teknikok eta politikok Batzordean emandako azalpenen ondorio da”. Bietako bat: edo tekniko eta polítiko horiek guztiek gauza bera eta bakarra pentsatzen zuten (egia esan, badakigu, jakin ere, berdin pentsatzen ez zuen baten bati, batik bat Zero Zaborri, ez ziotela azalpena ematera ere deitu, azalpena ematera deitzeko espresuki eskatu zuen arren) edo ez zieten jaramon handirik egin. Laburbilduz: 5. Edukiontzia Ezartzeko Batzorde Bereziak 5. edukiontzia ezartzea adostu zuen (honen kontura txiste ona egingo luke Groucho Marxek). Horretarako ez dirudi hainbesteko zalaparta behar zenik. Zaballosek, ordea, “garaipen handitzat” jo zuen. Dena dela, haren neurriz gaineko espatuak bost axola guri. Izan ere, garrantzitsuena da iragarri zuela 5. edukiontzia Lasarte-Orian 2014an ezarriko zela.

Bada, 2015eko otsailean gaude eta iragarritakoa ez da bete, eta ez dirudi hemen eta maiatza bitartean beteko denik. Beharbada auzoren batean, baina hori ere ez da segurua. Beraz, arestian esan bezala, Lasarte-Oriak bukatzear den legengintzaldia galdu du, beste bat, birziklatze bidean aurrera egiteko. Beharbada hori baino ez zen helburua. Izan ere, zenbat eta gutxiago birziklatu, gero eta biziago mantenduko da errauskailuaren garra.

Eguzki eta Lasarte-Oriako Zero Zabor, 2015eko otsaila

P.S. Argazkian, Zapategi-Iñigo de Loiolan dagoen auzokonpostagunea. Lasarte-Orian edukiontzi marroien argazkiak ateratzerik ez dago, jakina.

Jaizkibelgo sutea dela eta, hiru guardia zibil deklaratzera


sutea_jaizkibelenJaizkibelgo eremu babestu bat kixkali zuen sutea dela eta, hiru guardia zibil deklaratzera deitu dituzte.

 Sua tiro-eremu militarrean piztu zen, GEDAXeko kideak material pirotekniko zaharra suntsitzen ari zirela. 

Eguzkik salatzen du zentzugabea dela tiro eta leherketak egitea Natura 2000 Sareko Kontserbazio Bereziko Eremu batean.

Guardia Zibileko kabo bat eta beste bi kide datorren otsailaren 4an Donostiako 3. Instrukzio Epaitegian deklaratzera deitu dituzte, iazko marxoaren 10ean Jaizkibelen piztu zen sutea dela eta. Sute haren ondorioz, 5,5 hektarea kixkali ziren Natura 2000 Sareko Kontserbazio Bereziko Eremu batean. Fiskaltzaren ustez, sutea eragin izana ingurumenaren kontrako delitua izan daiteke.

KBEren barruan dagoen tiro-eremuan piztu zen sua, orain deklaratzera deitu dituzten guardiak material pirotekniko zaharra suntsitzen ari zirela.

Eguzkik nabarmendu nahi du zentzugabea dela naturgune bat Kontserbazio Bereziko Eremu izendatzea, dituen balioei erreparatuta, eta, aldi berean, bertan dagoen tiro-eremu batean leherketak egiten jarraitzea. Horregatik, berriro eskatzen dugu tiro-eremua ixtea. Nolanahi ere, behin betiko ixten ez den bitartean, derrigorrezkoa da neurriak hartzea aurrerantzean suteak edo beste ezbeharrak gerta ez daitezen. Eta ezbeharrik gertatuko ez den bermerik ez badago, jarduna behin-behinean eten egin behar da, behin betiko ixteko unea iritsi arte.

Bestalde, Eguzki, bere garaian Fiskaltzan sutea salatu zuena eta diligentzietan pertsonatuta dagoena, pozik dago. Izan ere, ez dakigu hemendik aurrera epaileak zer erabakiko duen, baina behingoz sute baten ustezko erantzuleak identifikatu eta deklaratzera behintzat deitu dituzte. Hori poztekoa da, ez baita askotan gertatzen. Eta ez pentsa askotan gertatzen ez denik horrelako kasu gutxi dagoelako. Hona datua: 2002tik, soil-soilik Jaizkibelen, 60 bat sute gertatu dira, gehienak nahita piztutakoak.

 SDC10280_3

Habitat babestuak

Jaizkibel aisialdirako naturgune garrantzitsua da Donostialdeko, Oarsoaldeko eta Txingudiko herritarrontzat. Horregatik ez da harritzekoa tiro-eremua ixtea aspaldiko errebindikazioa izatea. Alabaina, errebindikazio hori nabarmen indartu da Europar Batzordeak 1997an Jaizkibel Batasunaren Intereseko Leku izendatu zuenetik, eta, batez ere, Eusko Jaurlaritzak 2013an Kontserbazio Bereziko Eremu izendatu zuenetik.

Jaizkibelgo KBEn identifikatu dira 16 habitat babestu, 35 fauna espezie eta 5 flora espezie.

KBEk, guztira, 2.470 hektarea hartzen ditu, horietatik % 61 Hondarribikoak, % 33 Pasaiakoak eta % 6 Lezokoak. 2.470 hektarea horien artean daude tiro-eremukoak, 335.

Pasaiako Udala (tiro-eremua bertako udalerrian dago), Foru Aldundia eta Gipuzkoako Batzar Nagusiak dagoeneko agertu dira tiro-eremua ixtearen alde.

P1230214

Inork oraindik dudarik balu, iazko suteak argi eta garbi utzi zuen kontserbazioa eta tiro eta leherketak ez direla bateragarriak. Foru Aldundiko Mendi Zerbitzuaren txostenaren arabera, sute hark kixkali zituen 5,5 hektarea basobera. Basobera hartan txilarra eta ametza zeuden. Txilardia zein ameztiak Batasunaren intereseko habitatak dira. Are gehiago, txilardiek eta ameztiek zerikusi zuzen-zuzena dute Jaizkibel Kontserbazio Bereziko Eremu izendatu izanarekin. Izan ere, KBEren helburuetako bat da habitat horiek zaintzea eta indartzea. Bada, Mendi Zerbitzuaren txosten teknikoaren arabera, kixkalitako eremuan oteak eta txilarrak 4-5 urte beharko dituzte sute aurreko egoerara itzultzeko, eta ametzak 7-8 urte.

sutea jaizkibel pikoleto-2014

Sutea, esan bezala, 2014ko martxoaren 10ean gertatu zen. Egun hartan, lehergaiak indargabetzeko GEDAX talde bereziko hiru kide, orain deklaratzera deitu dituztenak, material pirotekniko zaharra suntsitzen ari ziren, zehatz-mehatz, bengalak jaurtitzeko zazpi karga, Guardia Zibilak berak adierazitakoaren arabera. Horren ondorioz, habitat babestuetako landaretzak su hartu zuen hainbat lekutan. Guardiek ezin izan zuten itzali eta Intxaurrondoko Komandantziari deitu zioten, eta Komandantziatik, halaber, SOS Deiak-i. Handik pixka batera basozainak eta suhiltzaileak bertaratu ziren. 14.40ak arte ezin izan zuten sua mendean hartu eta, hala ere, 19.30ak arte zaintza talde bat geratu zen, badaezpada.

EGUZKI, 2015eko urtarrilean

PS.- Atxikita, hiru argazki bidaltzen ditugu. Lehenengoan tiro-eremuaren “bihotza” ikusten da. Bigarrenean, bertan bildutako hainbat bala. Hirugarrena gipuzkoa.net webgunetik atera dugu, eta bere garaian suteari buruzko informazioa ilustratu zuen.

Bidasoaldeko Lagunak Mercadona ezartzeko Arason industria lurra berkalifikatzea salatu nahi du

OLYMPUS DIGITAL CAMERAEz ohiko bilkuran eta aldez aurretik inolako eztabaida publikorik sustatu gabe, urtarrilaren 7an Irungo Udalak Araso indutriagunean lur zati bat industria kalifikaziotik komertzio kalifikaziora aldatzea onartu zuen, bertan Mercadonako komertzio gune bat altxatzeko.

Azaroan, Bidasoaldeko Lagunak osatzen duten talde ekologistak, naturzaleak eta Auzo Elkarteen Federazioak publikoki eskatu genion Udalari Mercadonarentzat beste kokapen bat bilatzea hiritik hurbilago. Eskaera horrek ez zuen inongo erantzunik jaso eta orain ikusi dugu Gobernu Taldeak, oposizioko zenbait talderen laguntzarekin, berkalifikazioa onartu duela, garai batean Udal bilkuretan onartutako iraunkortasun akordioak urratuz. Besteak beste, 2007 urtean onartutako Lekuko Agenda 21aren ekintza planak hurrengo konpromisoa eta ekimena biltzen du: “hiriguneetan komertzio aktibitatea bultzatzea, hiriaren kanpoaldeko eta industria kalifikazioa duten lurretan bere garapena sahiestuz”. Dokumento berak biltzen du Udalaren konpromisoa dela hiritarren parte hartzea bultzatzeko beharrezkoak diren bitartekoak eta baliabideak garatzea, nagusiki hiriaren gai estrategikoen inguruan. Erabaki honekin ikusi dugu berriro, gatazka eta eztabaida reagiten duten gaien aurrean, Udalak hiritarren parte hartzea sahiesten duela.

Beste aldetik, Irungo Mugikortasun Iraunkorrerako Planak motordun ibilgailuen joan-etorriak gutxitzeko konpromisoa jasotzen du argi eta garbi, horretarako hiri trinkoago garatu nahi delarik. Mercadona Arason kokatzeak bete betean jotzen du konpromiso horren aurka. Gainera, kalitatezko lanpostuak sortzeko asmoz onartu zen bere momentuan Arasoko industriagunea eraikitzea eta industria erakartzeko eta garatzeko hitzarmen bat sinatu zen SPRILUR enpresa publikoarekin. Mercadona bertan kokatzeak aipatu hitzarmenaren planteamenduarekin talka egiten du.

Bidasoaldeko Lagunak Udalaren jarrera salatu nahi dugu, izan ere, beste behin berak Udal Bilkuretan onartutako ingurumen eta lanpostuen sorrerarako konpromisoak hautsi ditu, eztabaida eta gatazka reagiten duten gaietan hiritarren eta elkarteen parte hartzea ukatuz.

Irunen, 2015eko urtarrilaren 23an

BIDASOALDEKO LAGUNAK

-Eguzki Bidasoaldea antinuklear eta ekologista

-Itsas Enara Ornitologia Elkartea

-Ekologistak Martxan Gipuzkoa

-SEO/ Birdlife-Donostia

-Federación AA.VV. OIASSO 2000

 

ADECAP-en eta ONC-ren burugabekeriei aurre eginez

ehiza postuaADECAPek, arma- eta kartutxo-saltzaileek kontrolpean duten elkarteak Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako foru-aldundiei pagausoa kontrapasan ehizatzeko baimena eman dezaten eta ‘kontrapasa’ hitza erabili beharrean ‘ehizaldiaren luzapena’ terminoa maltzur erabilita oraintsu eginiko eskaera dela eta, behean sinatzen dugun talde naturazale eta kontserbazionistok hau helarazi ahi diogu iritzi publikoari:

  • Sarasketa jaunak berak aitortua dio prentsari terminologia horrela erabiltzea azpikeria hutsa dela. Iturria: http://www.elnortedecastilla.es/20130814/local/gobierno-proyecta-ampliar-permiso-201308132018.html. Pasartea: Y eso supondría que en Euskadi se aplicasen los mismos periodos que en el sur de la Península. ¿No es eso contradictorio con la resolución judicial que prohíbe la contrapasa en el País Vasco? Sarasketa sostiene que no, ya que estaríamos hablando de una prórroga para las torcaces y no de un periodo específico para contrapasa. Aunque, en esencia, viene a ser lo mismo.
  • Hegaztiak kontrapasan ehizatzeko debekua EB osoan indarrean dagoen debeku orokorra da. Aurreikusita dauden salbuespen-kasu guztietatik batek ere ez du babesten ADECAPen eta ONCren nahia. Izan ere, lehenago ere erabilitako argudio berberak erabili dituzte oraingoan, EHJANen eta Espainiako Auzitegi Gorenaren eta Europako Batasunaren Luxenburgoko Justizia Auzitegiaren epaiek behin eta berriro indargabetuagatik ere. Luxenburgoko Auzitegiak emandako epaiak ezin argiago erabaki zuen ezen el requisito de que no haya otra solución satisfactoria no concurre si la medida que autoriza la caza con carácter excepcional (en contrapasa) está destinada únicamente a prorrogar los períodos de caza de determinadas especies de aves en territorios ya frecuentados por éstas durante los períodos de caza ordinarios.
  • Proposamenak, beraz, dagoeneko aztertuta eta epaituta dagoen kontu bat dakar berriz; ezinbestean hartu behar da bestek delitua eginarazteko saiotzat. ADECAPek nahi du norbaitek prebarikatzea, duela urte batzuk Jose Luis Garai Bizkaiko foru-diputatuak bezala, zeina delitu hargatik (pagausoak kontrapasan ehizatzen lagatzeagatik hain zuzen, jakinik legearen kontrakoa zela) epaitu eta zortzi urtez gaitasungabetu baitzuten (http://elpais.com/diario/2001/02/19/paisvasco/982615215_850215.html). Ez da ahaztu behar, halaber, Aznarrek berak indultatu zuela gerora Garai jauna.

Hori guztia pagausoaren kontserbazio-egoera eta haren ugaritasuna gorabehera. Europak bere hegaztiak kontserbatzeko politikaren oinarrizko elementu bat da horiek ez ehizatzea ez ugaltze-sasoian, ez, migrarien kasuan, eztai-aurreko migrazioan (kontrapasan) ere. Gaur egun EAEn pagausoa ehizatzeko zabalik dauden sasoiek agortu egite dituzte legez baimendu daitezkeenak (eztai-ondoko uda-sasoia, eztai-ondoko pasea eta negualdia), eta beraz ez dago horiek areago luzatzerik.

Horregatik guztiagatik, ADECAPen eta ONCren proposamena salatu nahi dugu behean sinatzen dugunok, funtsik eta edukirik gabeko ekimen merkea delako, gizartea oro har eta bereziki ehiztariak manipulatzeko saioa delako (Sarasketak bururen bat aurkeztu behar die jarraitzaileei), eta batez ere delitua eragiteko saio ezin agerikoagoa delako. Gaiaren eskumena duten foru-arduradunei, tekniko zein politiko, dei egiten diegu beren jarrera erakus dezaten, eta gogorarazten diegu auzia hiru lurraldeetako ehiza-kontseiluetan aztertu behar dela. Arma- eta kartutxo-saltzaileen lobbyaren eskaerari men eginez gero delituan eta errorean tematzea lekarke. Halaber iragartzen dugu sinatzaileok  delitugileen eta delitu eginarazleen aurka ekintza penalak abiaraziko ditugula.

Donostia, 2015eko urtarrilaren 22an

Sinatuta:

Itsas Enara OE

Arkamurka Zarauzko NT

Eguzki

-Instituto Alavés de la Naturaleza

-IZATE Asociación Medioambiental Ingurugiroaren Taldea

Mutrikuko NT

-Herrio Orioko NT

Ugatza OE

Ekologistak Martxan

-Zumaiako NT

-Erkaxo Azpeitiko NT

-Katamarrua Zestoako NT

Landarlan Goierriko NT

Ondarroa 12 milia

Haritzalde Naturzaleen Elkartea

Okil Beltzak Elgoibarko NT

Berdeak

-Osina Natur Taldea

Oiartzungo garbigunea eta Iurritako presa

Alde batetik, Oiartzungo Talaia industria gunean dagoen garbigunearen kanpo aldean sortzen den egoeraz idatzi bat aurkeztu du Eguzkik Oiartzungo Udalean eta San Marko Mankomunitatean, egoera tamalgarri hori konpontzeko behar diren bitartekoak ahalik eta azkarren martxan jar dezaten eskatuz.

IMG-20141104-WA0001

 

IMG-20141104-WA0002

Argazkietan ikus daitekeen bezala, egoera onartezina da, eta aipatu bi erakunde horiek, bakoitzak bere esparruan eta bere eskumenak erabiliz, egoera horren bukaera gauzatzeko ardura dute. Epe ertain batean egoera konpontzen ez bada, dagokionari erantzukizunak eskatuko dizkio Eguzkik.
Bestetik, Oiartzungo ibaiaren errekuperazio bidean bertan zeuden hainbat oztopo kendu dituzte erakunde publikoek azken bi urteotan. Fanderiako presaren kasuan, presa berreraiki beharrean arrapala egin zen, ibaiaren biodibertsitatearen onerako. Hala ere, oraindik badira oztopo batzuk Oiartzun ibaian, besteak beste Iurritako presa. Eguzki Taldeak Oiartzungo Udalari eta Aldundiari presa hau kentzeko eskatu die idatzi baten bidez. Fanderian gertatu bezala, irtenbide egoki bat bilatu behar da, ibaiaren errekuperazioa eta naturaren defentsa bermatzeko.

Yurrita (1)_3

 

Tras un mes, Eguzki valora el nuevo sistema de recogida de residuos en la parte vieja

P1020163_2Desde que el pasado 9 de diciembre, se puso en marcha el nuevo sistema de recogida de residuos en la Parte Vieja, ha pasado un mes, y desde Eguzki consideramos que ya es momento de empezar a hacer valoraciones.

La 1ª: señalamos nuestra satisfacción porque ¡por fin! el Ayuntamiento se ha decidido a hincarle el diente a esta problemática.

Ha sido incomprensible la dejadez de los anteriores gobiernos municipales, que han permitido durante más de 20 años que las basuras se depositasen en el suelo, dando una imagen inaceptable de suciedad y barbarie ambiental, en el “escaparate turístico” que representa la Parte Vieja de Donostia. Por ese lado nuestra satisfacción, porque al fin, aunque con retraso, este Ayuntamiento se ha atrevido a tomar cartas en el asunto.

abs.juan vertedero_3

2ª: En un mes, la respuesta del vecindario y la hostelería está siendo más que aceptable, incluso bastante buena nos atreveríamos a decir.

La imagen estética de la Parte Vieja es otra. Ya no se producen esas “montoneras” de bolsas con residuos por doquier en cualquier esquina o portal, que generaban esa imagen nefasta de dejadez, suciedad e irresponsabilidad ambiental.

Hoy, excepto unas pocas decenas de bolsas que se siguen depositando en el suelo, la mayoría de las calles presentan a la noche una imagen inhabitual con respecto a los anteriores años. Una mejora estética largamente esperada.

3º valoración:  A falta de datos concretos relativos al volumen y peso, parece que la aportación e implicación de la hostelería en cuanto a la recogida de orgánico y envases es muy positiva.

Anteriormente a la implantación de este sistema, ambas fracciones (orgánica y envases) iban inútilmente a vertedero, generando una afección ambiental y un gasto económico inaceptable.

Ahora parece, sin datos concretos, que esas dos fracciones se recogen efectivamente, y eso supondrá además de la mejora estética, una mejora ambiental y económica.

De todos modos, consideramos que se hace necesaria una valoración de la “calidad” de los materiales recogidos , analizando el % de impropios, para lograr que el esfuerzo sea satisfactorio.

4ª : La gran mayoría de los vecinos también está respondiendo satisfactoriamente al nuevo sistema, cambiando el hábito de depositar la basura en el suelo junto al portal, por su traslado a las áreas o zonas de contenedores.

Salvo unos pocos que siguen arrojando la basura al suelo, la gran mayoría está realizando ese pequeño esfuerzo de trasladar los residuos.

Desde Eguzki ya manifestamos cuando se hizo público el nuevo sistema de recogida, en setiembre, que nos parecía un sistema poco ambicioso, que tenía carencias y que en ningún momento iba a lograr el objetivo anunciado de lograr el 60% de recogida selectiva. Y nos mantenemos en esa opinión.

Por ello, proponemos una serie de mejoras a este nuevo sistema de recogida, con el fin de que aunque no se cumpla el objetivo ambiental del 60%, al menos, se aproxime algo.

Proponemos por tanto, que la recogida actual a puerta de envases y papel-cartón para la hostelería y comercio, se abra también a los vecinos, para que su esfuerzo de depositar separadamente dichas fracciones sea más cómodo, sin tener que desplazarse hasta los contenedores.

Proponemos que el número de contenedores para recogida selectiva de papel y envases se aumente, pues todavía sigue siendo insuficiente. Sobre todo en la calle Aldamar tras el edificio de Pescadería y en la calle Mari.

aldamar a rebosar_2

El ciudadano se fustra al comprobar que su esfuerzo separador en el domicilio luego acaba depositado en el suelo, porque los contenedores azul y amarillo están a rebosar.

De la misma manera que aplaudimos la instalación, ¡por fin!,  de un contenedor para textiles, consideramos que hace falta otro en la zona oeste, en Mari.

No entendemos, y por lo tanto criticamos, como puede ser posible que los nuevos contenedores soterrados de la Pza. Sarriegi, lleven 20 días sin ser estrenados. ¿De quién es la responsabilidad ?

Consideramos que la utilización de los contenedores para materia orgánica domiciliaria es escasa. Los pocos que se han instalado están prácticamente vacíos. Esta infrautilización puede deberse a una  escasa información, pero también es el resultado de seguir apostando por un sistema basado en la voluntariedad.

El fracaso del contenedor para M.O. en la Parte Vieja es la continuidad del fracaso del 5º contendor en el resto de la ciudad.

Creemos que sigue siendo necesario el estudio de un nuevo mecanismo para la  recogida de vidrio a puerta, que elimine o por lo menos mitigue la contaminación sonora que genera el actual sistema.

También consideramos que ha llegado el momento de empezar a actuar con las personas que siguen depositando incívicamente los residuos en el suelo. El Ayuntam. de Girona ya lo hace en su casco antiguo para con quienes desarrollan actitudes similares.

En resumen: con el nuevo sistema de recogida en la Parte Vieja la mejora estética e higiénica ha sido importante; la materia orgánica y los envases de la hostelería ahora se pueden reciclar, ya no van a vertedero; una parte importante de ciudadanos aporta selectivamente sus residuos en lugar de dejarlos en el suelo; hay que dar más facilidades para que los vecinos aporten los residuos separados: hay que poner en marcha los contenedores de Sarriegi; aumentar el número de contenedores para la recogida selectiva y comenzar a actuar y concienciar a los “incívicos”.

                                                Donostiako EGUZKI

2015eko urtarrilean

kontaktatzeko: 688 61 91 55

http://eguzkidonostia.blogspot.com

Hegazti sarraskijaleak: Sai arrearen babesa eta sai arreak ganaduarekin duen elkarbizitza posible delako

sai arreaLa organización ecologista y antinuclear Eguzki solicita a Diputación de Gipuzkoa que regule con urgencia el régimen de indemnizaciones (kalte-ordainen araubidea) a las personas ganaderas, cuando haya confirmación fehaciente (frogagarri) de daños por parte de la fauna salvaje (animalia basatiak), en el caso de las aves necrófagas como el buitre común (sai arrea). No es de recibo que buitres y pastoreo hayan sido compatibles durante más de 40 siglos y no lo sean en el siglo XXI. Algo falla?

El buitre es una especie protegida, dado el estado desfavorable de conservación de sus poblaciones en Euskal Herria, en lenta recuperación. Es una especie muy longeva con bajísimas tasas de renovación, debido a una elevada mortalidad juvenil. El buitre leonado es un ave exclusivamente necrófaga. Los casos de muerte de animales vivos son en todos los casos ejemplares con su capacidad vital reducida: tullidos, ciegos o casi ciegos, recién nacidos abandonados por la madre, madres e hijos inmovilizados y moribundos por problemas en el parto, animales atados, encerrados o abandonados en corralizas, etc. En todos estos casos el valor económico de los animales consumidos es reducido, dado que o bien no pueden sobrevivir, o bien no se podrían salvar sin una intervención inmediata por parte de personas ganaderas.

El Decreto 167/1996, por la que se modifica el Catálogo Vasco de Especies Amenazadas de la Fauna y Flora Silvestre y Marina, incluye a las aves carroñeras (quebrantahuesos, alimoche y buitre leonado) dentro de las categorías de especies catalogadas como “En Peligro de Extinción”, “Vulnerable” y “De Interés Especial”, respectivamente. La catalogación de dichas especies conlleva la aplicación de determinadas medidas protectoras, entre ellas la elaboración de un Plan de Gestión que contendrá las directrices y medidas necesarias para eliminar las amenazas existentes sobre dichas especies, promoviendo la recuperación, conservación o manejo adecuado de sus poblaciones, así como la protección y mantenimiento de sus hábitats.

Así, de manera excepcional durante estos últimos años se ha probado algún ataque a ganado vivo que se encontraba aprovechando pastos de montaña públicos (Ayuntamientos, Mancomunidades) ligados a áreas protegidas de la Red Natura 2000 (PN de Aralar, PN de Aizkorri-Aratz, etc.).

Igualmente, las Administraciones Públicas responsables de la protección de la biodiversidad han comprobado entre otros el uso de veneno para exterminar poblaciones de estas aves protegidas, práctica ilegal contra la biodiversidad extremadamente grave, perseguida y castigada por el código penal, y denunciada reiteradamente por las organizaciones ecologistas.

Eguzki solicita a Diputación de Gipuzkoa que proceda urgentemente a la aprobación de:

(1) un régimen de indemnizaciones, para compensar los daños fehacientemente demostrados que se generen por especies de la fauna salvaje, tales como el buitre leonado o el lobo;

(2) el Plan Conjunto de Gestión de las aves necrófagas de interés comunitario de la Comunidad Autónoma del País Vasco.

Y ese régimen de investigación, cobro de indemnización o denegación de la misma debe ser clarificador y rápido, evitando prolongaciones innecesarias. Igualmente, pensamos que se deben establecer mecanismos legales para detener y sancionar la picaresca y corrupción generadas en algunas de estas situaciones, y el uso de venenos. Asimismo, se debe garantizar y exigir el correcto cuidado de los rebaños, incluido su estado sanitario, para evitar su semiabandono o el maltrato animal. Diputación no debe olvidar el dotar de las herramientas de gestión necesarias a la guardería forestal, estableciendo un protocolo de actuación para el personal de ésta, además de proteger su actuación.

Por otro lado, los cambios en la regulación del tratamiento del ganado muerto en el monte (prohibición de abandono en el monte o en muladares, obligación de retirar cadáveres y posterior creación de comederos artificiales o pseudomuladares) han provocado cambios en las costumbres alimenticias de los buitres que propician la aparición de comportamientos nuevos, de difícil calibración.

Existen indicios de que la actual población de buitre no guarda proporción con la cabaña ganadera extensiva de Gipuzkoa. Si es así, la explicación radicaría en que el suministro de alimento en comederos, que no hay en Gipuzkoa pero si en provincias limítrofes, está de sobra. Naturalmente, esto debería ir acompañado del compromiso de no prohibir dejar los cadáveres en el monte, quizás incluso de obligar a ello. Debemos recordar que aquella medida (la prohibición de abandonar cadáveres) se derivó en su día de la enfermedad de las vacas locas, que afectó no al ganado extensivo, sino al estabulado, y que hoy en día no hay razón para mantenerla.

Todo lo anteriormente expuesto también sugiere que no se debe abordar esta cuestión desde una perspectiva territorial local, que debe considerarse la gestión de las poblaciones de aves necrófagas a una escala nacional, que debe revisarse la política de comederos artificiales fijos, y que en todo momento la especie debe continuar estando bajo un régimen de protección efectiva.

Donostia, a 22 de diciembre de 2014
Eguzki Talde Ekologista eta Antinuklearra

Donostia-Lasarte bidegorria egiteko lanak hasi dira

DSC04143Donostia eta Lasarte lotuko dituen bidegorriko lanak hasi dira, urtea bukatu baino lehen hasi ere, hau da, agindu bezala. Beraz, dena ondo bidean, eta lanak bukatzeko epea sei hilabetekoa dela kontuan izanda, bidegorria Lasarteko sanpedrotan prest ez badago, Añorgako karmenetan egongo da, eta, nolanahi ere, udan.

Albiste bikaina da, ezbairik gabe. Izan ere, bidegorri honi esker, Lasartetik Errekaldera oinez edota bizikletaz joan ahal izango da, eta Errekaldetik barrena Donostiaraino. Eta alderantziz, jakina. Horrela esanda, ez dirudi munta handiko gauza, baina bada, zeren eta, ulertezina dirudien arren, gaur egun Donostia eta Lasarte bitartean ez baitago oinezko eta txirrindularientzako loturarik. Ulertezina diogu, ulertezina baita Lasartetik Errekaldeko tanatoriora joateko (2,5 kilometro) derrigorrez autoa, autobusa edo trena hartu behar izatea. Adibide bat baino ez da. Izan ere, Bigarren Ingurubideak, N-1ak eta kostako errepideak osatzen duten amarauna zeharkatzera ausartzen denak arrisku handia hartzen du, hainbat zirkulazio arau urratzeaz gain.

Bidegorriak inkomunikazio egoera anormal hau gainditzea ahalbidetuko du, eta horrexegatik pauso garrantzitsua dela aitortzen dugu. Dena dela, behin baino gehiagotan esan dugun bezala, Eguzkiook uste dugu Lasarte eta Donostia arteko komunikazioa normalizatzeak bidegorri batetik haragoko neurriak eskatzen dituela. Zehatz-mehatz, Añorgako bulebarizazioa, printzipioz Lore Tokiko biribilgunera baino iritsiko ez dena, nola edo hala Lasarteraino luzatzeko aukera aztertu egin behar dela uste dugu. Halaber, Lasartek Donostiarekin ez ezik inguruko herri gehienekin ditu oinezko eta txirrindularientzako komunikazio arazoak, batez ere Andoain eta Usurbilekin. Gure ustez, arazo hauek nola konpundu ere aztertu egin behar da.

 

Informazio osagarria

 

Bidegorri berriak 1.230 metro luze eta lau zabal izango ditu, hauetatik bi txirrindularientzat eta beste bi oinezkoentzat.

Lore Tokiko biribilgunetik abiatuko da (kontuan izan gaur egun Donostiatik datorren bidegorria gutxi gorabehera hor bukatzen dela, Errekaldeko tren geltokian). Bidegorriak errepidetik beretik egingo ditu lehenengo metroak, karril bat okupatuz, baina berehala sartuko da trenbide zati zahar batetik (Eusko Trenek puntu honetan linea bikoiztu du eta zati zahar bat libre geratu da). Izan ere, bidegorriak trenbideko bi tunel zahar zeharkatu beharko ditu, 80 eta 160 metrokoak, hurrenez hurren. Añorga erreka ere zeharkatuko du. Horretarako, hamar metro luzeko zubitxo bat eraiki beharko da. Bidegorria bukatuko da Lasarte partean, Urbarteko parke aldean, Urbil hipermerkatutik oso gertu. Hain justu, horixe da bidaltzen dugun argazkian ikusten den partea (fondoan ikusten dena Urbil da).

Abuztuan, bidegorriko lanen lizitazioa egin zenean, aurrekontua 900.000 euro ingurukoa zen.

Egia esan, legealdi hau hasi baino lehen ere bazen bidegorri proiektu bat, baina askoz luzeagoa zen (Errekaldetik gora egiten zuen, Belartza aldera), aldapatsuagoa eta garestiagoa. Bidegorri proiektu berriak, berriz, orain dela gutxi libre geratu den trenbide zati zaharra aprobetxatzen du eta, horri esker, laburragoa da, zuzenagoa, erosoagoa (ia ez dago aldaparik) eta askoz merkeagoa. Laburbilduz: eragingarriagoa da, baita egingarriagoa ere.

EGUZKI

                                      2014ko abenduan

 

Txerri vietnamdarren arriskuaz ohartartarazten du Eguzkik

cerdo vietnamitaTxerri vietnamdarrak Gipuzkoan ere libre ibiltzen hasi dira. Orain arte arazo hau Estatuko beste lekuetan azaleratu da, bai abeltzain batzuek libre utzi dituztelako, bai txerriok maskota gisa zituzten pertsonek askatu dituztelako. Baina, esan bezala, arazoa Gipuzkoara ere iritsi da. Begiratu, bestela, honako bideoa https://www.youtube.com/watch?v=AXSdn7chcPk non txerrama eta hiru txerrikume ikusten diren. Irudiok Tolosa eta Altzo bitartean ateratakoak dira, Ollagon menditik gertu.

Eguzkikook ohartarazi nahi dugu txerri hauek itxituretatik kanpo mendian libre ibiltzeak bioaniztasunari kalte egin diezaiokeela. Izan ere, basurdearekin nahastu daitezke, bertako espeziearen ondare genetikoa arriskuan jarriz.

Ez dakigu zenbat txerri vietnamdar libre dabilen Gipuzkoan eta, horren ondorioz, ez dakigu basati bihurtzeko gaitasuna zenbatekoa duen. Baina Estatuan dagoeneko 42 txerri vietnamdar basatiren kasu dokumentatu dira.

Horregatik gaur egun bakanak izan daitezkeen kasuak benetako arazo bihurtu baino lehen, neurriak hartzeko eskatzen diegu Eusko Jaurlaritzako Bioaniztasun Sailari zein Foru Aldundiko Mendi Sailari. Bati zein besteari zera galdetzen diegu: ea txerri vietnamdarrik Gipuzkoan libre ibiltzeko notiziarik ba ote duten eta ea neurriak hartu dituzten edo hartzeko asmoa ba ote duten. Eta erantzuna ezetz bada, txerri vietnamdarren eta basurdeen arteko nahasketa gertatuko balitz, nolako neurriak hartuko litzuketen.

Bien bitartean, txerri vietnamdarron jabeei ohartarazi nahi diegu libre ez uzteko, nahigabeko nahasketarik gerta ez dadin. Halaber, herritarrei dei egin nahi diegu txerriok maskota gisa ez erosteko.

cerdo mascota regalo

Egoera ez da larria, baina bioaniztasun galera, sarri, horrela hasi da, moda batengatik. Eta arazoari heltzeko neurriak hartzen hasten denerako, berriz, beranduegi da. Ea txerri vietnamdarrarekin ez den hori gertatzen.

                                          EGUZKI

2014ko abenduan.

http://eguzkidonostia.blogspot.com.es/

Informazio osagarria

Txerri vietnamdarrak erosteko moda orain dela urte batzuk hasi zen, eta zerikusi handia izan zuen George Clooney aktore iparamerikarrak espezie horretako txerrikume bat maskotatzat hartu izanarekin. Oso denbora laburrean, txerri vietnamdarrak noranahi iritsi ziren.

Arazoa da 6 bat kiloko txerrikumea hazi eta 60 eta 100 kilo bitartean pisatzera iristen denean. Orduan jende askok txerriak libre uzten dituzte, eta hortik basurdearekin hibridatzera pauso bat baino ez dago. Arazoa Penintsulako leku desberdinetan eta Balear Uharteetan ere dokumentatu da.

Miguel Delibes-Mateos naturzale ezagunak taxuz aztertu du hibridazio arazoa.